«Απόλυτος αρχηγός εγκληματικής οργάνωσης ο Ν. Μιχαλολιάκος»

Το «σύνθημα» για την οριστική παραπομπή τους σε δίκη έδωσε χθες - κατά πλειοψηφία - το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, με την έκδοση παραπεμπτικού (υπ 'αριθμ. 215/2015) βουλεύματος το οποίο αριθμεί 1.109 σελίδες.

Μέσα σε αυτές περιγράφεται λεπτομερώς η «επιχειρησιακή δράση» της Χρυσής Αυγής, ενώ καταγράφεται και η σημαντική μειοψηφία του εφέτη και μέλους του Δ.Σ. της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, Νίκου Σαλάτα, η οποία αν γινόταν δεκτή θα ισοδυναμούσε σχεδόν με απαλλαγή των κατηγορουμένων βουλευτών.

Το σκεπτικό της μειοψηφίας

Σύμφωνα με τη θέση του κ. Σαλάτα δεν μπορεί να αποδοθεί η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής, διότι πρέπει να εφαρμοστεί η διεθνής σύμβαση του Παλέρμο που υπερισχύει της ελληνικής νομοθεσίας και ορίζει «ως οργανωμένη εγκληματική ομάδα τη δομημένη ομάδα, που κάποια χρονική στιγμή ενεργεί με κοινό σκοπό τέλεσης ενός ή περισσοτέρων εγκλημάτων προκειμένου να προσποριστεί αμέσως ή εμμέσως οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος», κάτι που δεν εντοπίστηκε στη Χρυσή Αυγή. Σε ό,τι αφορά δε το αδίκημα της οπλοκατοχής, ο κ. Σαλάτας διατυπώνει τη γνώμη ότι «δεν στοιχειοθετείται σε βάρος των κατηγορουμένων διακεκριμένη περίπτωση οπλοκατοχής και πυρομαχικών, αλλά απλής, διότι δεν προέκυψε ότι οι κατηγορούμενοι κατείχαν τα ευρεθέντα σε αυτούς όπλα και πυρομαχικά με σκοπό τον παράνομο εφοδιασμό της εγκληματικής οργάνωσης ΧΑ. Κι αυτό γιατί εφόσον δεν υπάρχει βάσιμη κατηγορία για εγκληματική οργάνωση δεν μπορεί να νοηθεί και σκοπός παράνομου εφοδιασμού αυτής με τα εν λόγω όπλα και πυρομαχικά.

...Ρητά επομένως εκλαμβάνεται ως «εγκληματική οργάνωση» εκείνη που τα μέλη της ενεργούν , όχι από ακραία πολιτική ιδεολογία ή πεποιθήσεις, ακόμα και από διαστροφικό χαρακτήρα (λ.χ ομάδα σατανιστών), αλλά με σκοπό να προσποριστούν, άμεσα ή έμμεσα οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος. Και από τη νομική αυτή περιγραφή προκύπτει ότι η αναφορά γίνεται σε εγκληματικές οργανώσεις "τύπου μαφίας" ή παρόμοια εγκληματικά κυκλώματα»

Για τα πολιτικά κόμματα

«Το άρθρο 29 του Συντάγματος κατοχυρώνει την ελευθερία των Ελλήνων να ιδρύσουν πολιτικά κόμματα και να μετέχουν σ΄ αυτά, πλην όμως δεν μπορεί η επίκληση της πολιτικής ελευθερίας να δικαιολογήσει στην ελληνική έννομη τάξη την ύπαρξη μιας εγκληματικής ομάδας εσαεί , υπό το μανδύα του πολιτικού κόμματος, χωρίς καμία απολύτως δυνατότητα εφαρμογής του ποινικού νόμου, με την αιτιολογία ότι – σε επίπεδο δικαίου - δεν προβλέπεται απαγόρευση αυτού. Επομένως, υπό την ορθή ερμηνεία του άρθρου 29 του Συντάγματος, τα πολιτικά κόμματα δεν θα πρέπει να παρεμποδίζονται κατά την επίκληση της πολιτικής τους δραστηριότητας, τούτο όμως δεν μπορεί να ισχύει για εγκλήματα, τα οποία διαπράττονται ακόμα καιν στο πλαίσιο μας τέτοιας δραστηριότητας. Συνεπώς, η ελευθερία των κομμάτων πρέπει να περιορίζεται στη συνταγματική αποστολή τους. Έτσι δεν παρεμποδίζεται η ποινικοποίηση της συσσωμάτωσης όταν τα πολιτικά κόμματα παρεκκλίνουν της συνταγματικής αποστολής τους.

Κατά κανόνα η φυσιογνωμία εγκληματικής οργάνωσης δεν συμβαδίζει με την υπόσταση ενός κοινοβουλευτικού κόμματος… Θεωρητικά όμως μια τέτοια δυνατότητα δεν μπορεί να αποκλειστεί.. Καίτοι η εγκληματική συμπεριφορά των μελών ενός τέτοιου κόμματος δεν μπορεί να αποτελεί βάση για τη διάλυσή του από πλευράς συνταγματικού δικαίου…

Ωστόσο ουδόλως εμποδίζεται ο ποινικός έλεγχος της συμπεριφοράς μελών του, ακόμα και με την εφαρμογή του άρθρου 187 ΠΚ (σ.σ εγκληματική οργάνωση) , εφόσον βέβαια συντρέχουν όλα τα αναγκαία για την πλήρωση της νομοτυπικής μορφής του εγκλήματος αυτού και ιδιαίτερα εφόσον αποδειχτεί ότι ο σκοπός της εγκληματικής δράσης των μελών του κατατείνει στο «να ποριστεί (η εγκληματική οργάνωση – κόμμα) αμέσως ή εμμέσως, οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος». Τα ίδια ισχύουν και για τις πολιτικές οργανώσεις και ομάδες που δραστηριοποιούνται στα πλαίσια ενός κόμματος ή αυτόνομα χωρίς την ύπαρξη κόμματος –ομπρέλας. Αν τα φυσικά πρόσωπα (ηγέτες, μέλη και οπαδοί) αποκλίνουν από τον πολιτικό σκοπός τους και ενωθούν προς διάπραξη εγκλημάτων, εννοείται πάντοτε με σκοπό «να ποριστεί (η πολιτική οργάνωση ή ομάδα), αμέσως ή εμμέσως, οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος», αν δηλαδή το κόμμα , η πολιτική οργάνωση , ή η ομάδα μεταλλαχθούν σε εγκληματική οργάνωση , τύπου μαφίας, τότε χωρεί επ ΄αυτών η εφαρμογή του άρθρου 187 ΠΚ (σ.σ εγκληματική οργάνωση). Αν δε συντρέχει αυτός ο σκοπός (αποκόμιση οικονομικού οφέλους) και οι βίαιες εγκληματικές συμπεριφορές των μελών του κόμματος ή της οργάνωσης (και όχι απλώς το φρόνημά τους) κατατείνουν λόγω πολιτικής ιδεολογίας και πεποιθήσεων σε άλλους σκοπούς και επιδιώξεις (λ.χ βίαιη κατατρομοκράτηση ή και εξόντωση των αντιπάλων, ακόμα και βίαιη πολιτική επικράτηση), τότε η συμπεριφορά τους , έστω κι αν η συσσωμάτωσή τους εμφανίζει ομοιότητα προς τη δομή της εγκληματικής οργάνωσης του άρθρου 187 ΠΚ , πρέπει να ελεγχθεί ποινικά με βάση άλλες πλέον πρόσφορες διατάξεις…».

Ωστόσο και σύμφωνα με την πλειοψηφία, στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής εφαρμόζεται πλήρως το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, δηλαδή η ελληνική νομοθεσία που είναι αυστηρότερη από την διεθνή σύμβαση του Παλέρμο, όπως συμβαίνει και με άλλες νομοθεσίες ευρωπαϊκών χωρών.

«Η Ελλάδα υπέγραψε τη σύμβαση του Παλέρμο και με νόμο (3875/10) κύρωσε αυτή προσαρμόζοντας με τη σημερινή του μορφή το άρθρο 187 του ΠΚ. Όπως σαφώς προκύπτει από το περιεχόμενο του παραπάνω άρθρου ο έλληνας νομοθέτης επέλεξε, σύμφωνα με το άρθρο 34 της εν λόγω σύμβασης, την επί το αυστηρότερο προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας για την επίτευξη των στόχων της σύμβασης που έχει καταστεί πλέον μέρος της εσωτερικής μας νομοθεσίας».

Ιεραρχική δομή

Το βούλευμα υιοθετεί πλήρως την εισαγγελική πρόταση του κ. Ντογιάκου, που κάνει λόγο για ιεραρχική δομή με απόλυτο και κυρίαρχο πρόσωπο τον Νίκο Μιχαλολιάκο. Από το 2008 παίρνει μορφή εγκληματικής οργάνωσης, ενώ από το 2012, που μπήκε στη Βουλή, κορυφώνεται η δράση της.

«Ο Νίκος Μιχαλολιάκος ως ιδρυτής και κατ' ουσίαν αρχηγός και ηγέτης της, διηύθυνε αυτή, καθόλο το διάστημα της λειτουργίας της ως εγκληματικής οργάνωσης, κατ' ουσίαν από το έτος 2008, οπότε εκδηλώθηκε εμφανώς η σωρευτική και εξακολουθητική εγκληματική της δράση. Παρείχε οδηγίες και σε εντολές προς τα μέλη γνωρίζοντας πλήρως τις ενέργειές τους και ελέγχοντας πλήρως τη δράση τους, με στόχο την επίτευξη των παράνομων σκοπών της και με μέσο της διάπραξη εκ μέρους των μελών της ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων».

Η επιχειρησιακή δράση της οργάνωσης «είχε σκοπό την αντιμετώπιση δια της βίας των αντιφρονούντων, αλλοδαπών, αλλά και όσων θεωρούνταν σοβαροί ιδεολογικοί εχθροί και κατ' επέκταση τη βίαιη επιβολή των πολιτικών τους ιδεών που εκδηλώνονταν μέσω των τοπικών οργανώσεών της και πάντοτε με την καθοδήγηση ανώτατου στην ιεραρχία στελέχους με βάση οργανωμένο σχέδιο, το οποίο εκτελούσαν τα μέλη των ομάδων κρούσης, επονομαζόμενα τάγματα εφόδου, που λειτουργούσαν υπό την αιγίδα των τοπικών οργανώσεων, τα μέλη των οποίων είχαν ιδιαίτερα σωματικά προσόντα και κατάλληλη εκπαίδευση, προσομοιάζουσα με εκείνη των ανδρών, των επίλεκτων ειδικών μονάδων των ενόπλων δυνάμεων της χώρας».

Μεγάλο μέρος του βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών που κάνει δεκτή – κατά πλειοψηφία - την εισαγγελική πρόταση «αφιερώνεται» στον Νίκο Μιχαλολιάκο. Όπως τονίζεται:

«Αναφορικά με την ηγεσία της εγκληματικής οργάνωσης, από τα πραγματικά περιστατικά της δικογραφίας, προκύπτει σαφώς η «στρατιωτικού» χαρακτήρα ιεραρχική δομή της. Ο Γενικός Γραμματέας - Αρχηγός είναι ο Ανώτατος Ηγέτης της και έχει την απόλυτη ευθύνη των τελικών αποφάσεων. Επίσης, από έγγραφο με τίτλο «Ιεραρχία - Δομή Χ. Α.» , το οποίο επισυνάπτεται στη δικογραφία με στοιχεία 0648 Παράρτημα 6. 2 , βρέθηκε δε στο ηλεκτρονικό αρχείο του υπολογιστή της Ουρανίας Μιχαλολιάκου και κατασχέθηκε νομότυπα από την αρμόδια Αστυνομική Αρχή, προκύπτει ότι κυρίαρχο και ηγετικό όργανο του κόμματος είναι ο Γενικός Γραμματέας, ο οποίος στην πραγματικότητα επέχει θέση «Αρχηγού», καθώς η εξουσία του είναι απόλυτη, απεριόριστη και αδιαμφισβήτητη. Τη θέση αυτή κατέχει , από της ιδρύσεως του κόμματος μέχρι και σήμερα, ο κατηγορούμενος Νικόλαος Μιχαλολιάκος. Σε κάθε περίπτωση ο Αρχηγός έχει την απόλυτη ευθύνη των τελικών αποφάσεων.

Χαρακτηριστικά, ο εν λόγω κατηγορούμενος έχει διακηρύξει δημόσια, στο πρόσφατο παρελθόν «Δεν έχουν καταλάβει ότι όταν θα έχουμε δύναμη δεν θα δείξουμε οίκτο. Όταν γίνουμε δυνατοί, θα είμαστε ανελέητοι. Αν χρειαστεί, λερώνουμε τα χέρια μας. Θα δούνε πόσα απίδια βάζει ο σάκος. Θα δούνε τότε τι σημαίνει '' Τάγματα Εφόδου ''. Τι σημαίνει μάχη, τι σημαίνει αγώνας, τι σημαίνει οι ξιφολόγχες να ακονίζονται στα πεζοδρόμια». Η επιδίωξη, η αποδοχή ακόμη δε και η αναγκαιότητα διαπράξεως εγκληματικών πράξεων, προκύπτει αβίαστα, πλην των άλλων και από το γεγονός ότι σε πλείστες όσες εκ των αξιοποίνων πράξεων που έχουν καταγραφεί, συμμετείχαν πανηγυρικά και με ηγετικό ρόλο προβεβλημένα και καταξιωμένα στελέχη του κόμματος, ενώ οι εγκληματικές τους ενέργειες επιβραβεύονταν. Η όποια αποκήρυξη τέτοιων πράξεων γινόταν μόνον κατ' επίφαση , όπως , άλλωστε συμβαίνει γενικά στην προκειμένη υπόθεση , με αποκλειστικό στόχο να μη θιγεί η ίδια οργάνωση , η οποία, σε κάθε περίπτωση, πρέπει να επιτελέσει το ρόλο της και είναι πάνω από πρόσωπα , όσο σημαντικό ρόλο και αν είχαν αυτά».

Για τον Ηλία Κασιδιάρη αναφέρει: «Από την εκτίμηση του συνόλου του αποδεικτικού υλικού δημιουργείται η πεποίθηση ότι ο εν λόγω κατηγορούμενος εν γνώσει του μετέχει από ετών και ηγείται εγκληματικής οργάνωσης, κατά την έννοια του νόμου, η οποία υπό το μανδύα πολιτικού κόμματος , οργανώνεται και αποσκοπεί στην υλοποίηση των αρχών και των θέσεών της , καθώς στην εγκαθίδρυση της ιδεολογικής της κοσμοθεωρίας δια βίαιων ενεργειών και εγκληματικών πράξεων σε βάρος όσων χαρακτηρίζει ως «εχθρούς του Έθνους» και του «εθνικισμού». Ο ίδιος, ως ηγετικό στέλεχος «παρά τω Αρχηγώ», συνέβαλε ουσιαστικά στην κατήχηση και εμπέδωση των σκοπών της οργάνωσης, αποσκοπώντας στη χειραγώγηση όσο το δυνατό μεγαλύτερου αριθμού μελών, τα οποία θα υπέβαλαν τη βούλησή τους στη βούληση της ομάδας, υποτασσόμενοι στις εντολές για «μάχη» με στόχο την εξόντωση του «εχθρού». Ο υπερασπιστικός ισχυρισμός του κατηγορουμένου, όπως άλλωστε και άλλων κατηγορουμένων, περί «πολιτικού κόμματος με νόμιμη πολιτική δράση» δεν ασκεί οποιαδήποτε έννομη συνέπεια. Και τούτο επειδή η άσκηση εκ μέρους του εν λόγω κόμματος, πλην της εγκληματικής του δράσεως, παράλληλα και νόμιμων δραστηριοτήτων τόσο εντός του Κοινοβουλίου όσο και εκτός αυτού, δεν αναιρεί ούτε απομειώνει το χαρακτηρισμό του ως εγκληματικής οργάνωσης. Εξάλλου, η συμμετοχή του κόμματος στο Κοινοβουλευτικό σύστημα της χώρας χρησιμοποιείται απ' αυτό, αποκλειστικά και μόνον ως «μέσον», ως «Δούρειος Ίππος», για τη επίτευξη των εγκληματικών σκοπών του, όπως άλλωστε απερίφραστα έχει δηλώσει ο επίσης κατηγορούμενος Αρχηγός του Νικόλαος Μιχαλολιάκος.

Για τον Ιωάννη Λαγό υπογραμμίζει: Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ταυτόχρονα αποκαλυπτικά της παράνομης εγκληματικής δραστηριότητας του εν λόγω κατηγορουμένου - Βουλευτή Ιωάννη Λαγού , είναι ορισμένα , μηνύματά του ( sms ) προς τον Γ. Πατέλη και συγκεκριμένα τα παρακάτω μηνύματα , λίγο πριν την επίθεση σε βάρος των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο Πέραμα , με το εξής περιεχόμενο: α) στις 12-9-2013, ώρα 23.49.61 «και πολύ καλά έκανες, παρεμπιπτόντως μάλλον θα φάνε γερό πέσιμο τα κομμούνια σήμερα στο Πέραμα, έχουν βγει και βάφουν και μάζεψε ο Τάσος καμιά τριαντάρα και πάνε από εκεί» και β) στις 12-9-2013 , ώρα 23.52.19 «όχι θα καθαρίσουν αυτοί άρα είχαν γενική κινητοποίηση», ενώ στη συνέχεια, ένα (1) λεπτό, περίπου, μετά την εκδήλωση της επίθεσης αυτής, ενημερώνει και πάλι τον Γ. Πατέλη, με μήνυμα στις 23.56.58, με το εξής περιεχόμενο «πήραν μία πρώτη απάντηση». Δύο ημέρες μετά , στις 14-9-2013 και ώρα 11.22.51, του στέλνει και άλλο μήνυμα, με το εξής περιεχόμενο «Έγινε Γιωργάρα, όλα καλά, τους γαμάμε σε όλα τα επίπεδα, δεν βρήκαν τίποτα και έφυγαν σαν κυνηγημένοι, μέχρι της τελικής νίκης, το εννοώ».

Για τον Ηλία Παναγιώταρο τονίζει: Είναι πρόδηλο ότι ασφαλώς γνώριζε και υιοθετούσε πλήρως τη μετατροπή του πολιτικού κόμματος σε εγκληματική οργάνωση και την εν γένει εγκληματική δραστηριότητά της. Επομένως, στοιχειοθετούνται, τόσο κατά την αντικειμενική όσο και κατά την υποκειμενική τους υπόσταση, τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορείται και ως εκ τούτου πρέπει να παραπεμφθεί ενώπιον του αρμόδιου Δικαστηρίου για να δικαστεί ως υπαίτιος αυτών.

Για την Ελένη Ζαρούλια υποστηρίζει: Από τότε που εντάχθηκε στη ΧΑ, γνωρίζοντας και σε άλλους, με κάθε τρόπο και μέσο τις επιδιώξεις της, ανελίχθηκε στην ιεραρχία της οργάνωσης". Σύμφωνα με το βούλευμα προέβαινε σε εμπρηστικές δηλώσεις παρά το γεγονός ότι "ασφαλώς γνώριζε τις εγκληματικές πράξεις που είχαν διαπραχθεί από το συγκεκριμένο τάγμα εφόδου (Νίκαιας) σε βάρος των ιδεολογικών και πολιτικών αντιπάλων καθώς και σε βάρος κάθε άλλου στοχοποιημένου προσώπου έλληνα ή αλλοδαπού. Ενδεικτικά σε μια από αυτές τις δηλώσεις της ανέφερε: "Εμείς οι γυναίκες της ΧΑ, στεκόμαστε ισάξιες δίπλα στα παλικάρια με μαύρες μπλούζες, στην πρώτη γραμμή του αγώνα, στη μάχη για μια Ελλάδα που θα ανήκει στους Έλληνες. Ζήτω η εθνικιστική Νίκαια".

Για τον Στάθη Μπούκουρα σημειώνει: Όλα δε τα αποδεικτικά στοιχεία μαρτυρούν κραυγαλέα ότι ήταν καθ' όλα υποκριτική η συμπεριφορά του στο βήμα της Βουλής των Ελλήνων, ενώπιον της Ολομέλειας, όπου ολοφυρόμενος διεκήρυττε ότι δεν είχε διαπράξει απολύτως τίποτα και διερωτάτο για ποιους, άραγε, λόγους και σκοπιμότητες βρισκόταν στη φυλακή, επιδιώκοντας να εμφανιστεί ως «άκακον αρνίον». Σημειώνεται μάλιστα ότι η συμπεριφορά του αυτή προκάλεσε την οργή ακόμα και αυτού του αρχηγού του κόμματος Νικολάου Μιχαλολιάκου, όπως ο ίδιος ο Ευστάθιος Μπούκουρας, αναφέρει στο ως άνω συμπληρωματικό υπόμνημά του.

Για τον Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλο επισημαίνει: Από συνολική την εκτίμηση των ανωτέρω περιστατικών, καθίσταται σαφές , παρά τα όσα αντιφατικά και αναληθή υποστήριξε, ότι ο εν λόγω κατηγορούμενος Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος συμμετείχε στη «Χρυσή Αυγή», επί σειρά ετών ως ενεργό μέλος και από τον Ιούνιο του 2012, ως βουλευτής και μέλος της ηγετικής ομάδας της, έχοντας σαφή άποψη και πλήρη επίγνωση των χαρακτηριστικών της οργάνωσης αυτής ως εγκληματικής, την οποία υποστήριζε με όλες του τις δυνάμεις, μέχρι τις 15-3-2014, οπότε και παραιτήθηκε, αντιλαμβανόμενος ότι ο δικαστικός κλοιός επί της υποθέσεως περισφίγγεται. Η εκ των υστέρων, δηλαδή μετά τις 15-3-2014, στάση του και αποστασιοποίησή του δεν είναι δυνατό να αποκλείσει τη μέχρι τότε υφιστάμενη συνδρομή στο πρόσωπό του της υποκειμενικής υπόστασης των εγκλημάτων για τα οποία κατηγορείται και, κατά συνέπεια, πρέπει να παραπεμφθεί στο ακροατήριο του αρμόδιου δικαστηρίου για να δικαστεί ως υπαίτιος αυτών.

Σχετικές ειδήσεις

• Kurier: «Η πολιτική καρδιά πολλών Ελλήνων χτυπά αριστερά»
• Γιατί ο Ευρωπαϊκός Βορράς φοβάται τον Τσίπρα...
• Αυτούς θα προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για το προεδρείο της Βουλής