Νόμιμη η διακοπή χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής
Η Ολομέλεια του δικαστηρίου υπό την προεδρία του αντιπρόεδρου Φιλοκτίμονα Αρναούτογλου και με εισηγήτρια την σύμβουλο Επικρατείας Μαρία Καραμανώφ (απόφαση 518/2015) απέρριψε ως αβάσιμους όλους του ισχυρισμούς της Χρυσής Αυγής και έκρινε συνταγματικά ανεκτή τη διακοπή χρηματοδότησης που επιβλήθηκε το 2013 λόγω της ποινικής εμπλοκής των βουλευτών του κόμματος.
Η διακοπή στηρίχθηκε στο νόμο 4203/2013 που αναφέρει ότι «σε περίπτωση άσκησης ποινικής δίωξης και επιβολής προσωρινής κράτησης αρχηγού κόμματος ή του ενός πέμπτου των βουλευτών ενός κόμματος για τα αδικήματα της εγκλήματα οργάνωσης, κ.λπ., αναστέλλεται προσωρινά η κρατική χρηματοδότηση και η οικονομική ενίσχυση. Σε περίπτωση έκδοσης αμετάκλητου απαλλακτικού βουλεύματος ή αμετάκλητης αθωωτικής απόφασης αίρεται αναδρομικά η αναστολή και δίδεται η χρηματοδότηση αναδρομικά και άτοκα στο κόμμα, συνασπισμό κομμάτων, κ.λπ.
Αποτέλεσμα της αποφασης είναι η Χρυσής Αυγή που ειχε πάρει ήδη την πρώτη δόση της χρηματοδότησης του 2013 ύψους 873.114 ευρώ να μην πάρει τη χρηματοδότηση της β΄ δόσης του 2013 ύψους 320.012 ευρώ και της γ΄ δόσης του ίδιου έτους ύψους 553.102 ευρώ.
«Σοβαρός λόγος»
Στην απόφαση αναφέρεται πως η ενδεχόμενη εμπλοκή των βουλευτών και μελών του κόμματος συνιστά «σοβαρό λόγο, ο οποίος καθιστά συνταγματικώς ανεκτή την αναστολή της κρατικής οικονομικής ενίσχυσης προς το εν λόγω πολιτικό κόμμα, δεδομένου μάλιστα ότι η αναστολή έχει προσωρινό χαρακτήρα, μέχρις ότου αποφανθούν αμετάκλητα τα κατά το Σύνταγμα αρμόδια ποινικά δικαστήρια, η δε επιβολή της δύναται να αμφισβητηθεί με αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του ΣτΕ».
Η αναστολή της κρατικής επιχορήγησης, σύμφωνα με την Ολομέλεια του ΣτΕ, «συνιστά προσωρινό διοικητικό μέτρο προληπτικού χαρακτήρα, σκοπός του οποίου είναι να αποφευχθεί η παροχή κρατικών πόρων σε πολιτικό κόμμα, καθ΄ όν χρόνο υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις περί τελέσεως εκ μέρους της ηγεσίας του και στα πλαίσια της δράσης αυτού αξιοποίνων πράξεων των άρθρων 187 και 187Α του Ποινικού Κώδικα και κατ΄ επέκταση το ενδεχόμενο άμεσης ή έμμεσης καταχρηστικής χρήσης των πόρων αυτών για τη στήριξη εγκληματικών δραστηριοτήτων».