Ξέσπασε σε κλάματα ο κολλητός φίλος του Παύλου Φύσσα - «Ήταν κτήνη» δήλωσε
Σε λυγμούς ξέσπασε στη δίκη της Χρυσής Αυγής, ο αδελφικός φίλος του Παύλου Φύσσα, περιγράφοντας την επίθεση που δέχτηκαν εκείνο το βράδυ από οργανωμένη ομάδα. Αποτέλεσμα ήταν να σημειωθεί ολιγόλεπτη διακοπή της δίκης.
«Ήταν κτήνη. Ήρθαν οργανωμένοι, παρατάχθηκαν με κράνη και ξύλα και μας επιτέθηκαν όλοι μαζί... Πάμε να φύγουμε, μας είπε ο Παύλος κι αρχίσαμε να τρέχουμε... κάποια στιγμή τον έχασα και γύρισα πίσω... Βλέπω τον Παύλο χτυπημένο και ρωτάω τη Χρύσα κι εκείνη μου λέει ότι τον μαχαίρωσαν... Από την ταραχή μου δεν έβλεπα τίποτε»...
Φανερά σοκαρισμένος ακόμα και σήμερα που έχουν περάσει δύο χρόνια από το βράδυ της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, ο κολλητός του φίλος, Γιώργος Δούλβαρης, ξεκίνησε την κατάθεση του στο δικαστήριο περιγράφοντας λεπτό προς λεπτό όσα διαδραματίστηκαν εκείνο το βράδυ:
«Ήρθε από το σπίτι με την κοπέλα του εκείνο το βράδυ και ήπιαμε καφέ. Ξεκινήσαμε να βρούμε μια καφετέρια για να δούμε το παιχνίδι. Υπήρχε ένα τραπέζι στην καφετέρια Κοράλι. Το κρατήσαμε και φύγαμε. Επιστρέψαμε λίγο πριν ξεκινήσει το παιχνίδι. Ήταν δύο άτομα μπροστά μας στην μπάρα της καφετέριας που μας κοίταζαν επίμονα».
Πρ. : Τους είχατε ξαναδεί;
Μαρ.: Ποτέ.
Πρ.: Πόσο διήρκεσε αυτό;
Μαρ.: Συνέχεια, σε όλο το παιχνίδι, τους έβλεπα ήταν στο οπτικό μας πεδίο.
Πρ.: Σας είπαν κάτι;
Μαρ.: Όχι.
Πρ.: Εσείς τους είπατε;
Μαρ.: Όχι.
Πρ.: Είχαν κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό;
Μαρ.: Ναι, φόραγαν τις μπλούζες ανάποδα, ο ένας παντελόνι παραλλαγής… είπαμε ότι έχουν εξαπλωθεί παντού οι φασίστες... ήταν της Χρυσής Αυγής.
Πρ.: Πώς το καταλάβατε;
Μαρ.: Από τα ρούχα... δεν υπήρξε πάντως καμία αντιπαράθεση... στη συνέχεια ήρθαν κι άλλοι στην παρέα μας, περίπου άλλοι έξι. Τελειώνει το παιχνίδι και ξεκινάμε να βγούμε έξω. Επιστρέφω να πληρώσω, βγαίνω μετά από περίπου πέντε λεπτά... είχα δει ένα αυτοκίνητο πριν μπω μέσα με δύο άτομα να μας κοιτάνε, απέναντι από το Κοράλι... ήταν η πρώτη μου εικόνα. Όταν ξαναβγήκα ήταν μια παρέα περίπου δέκα - δεκαπέντε άτομα που έβριζε τους δικούς μου... προκαλούσαν φορούσαν μαύρα ρούχα και κρατούσαν κράνη και ξύλα... έβριζαν «γ… τα σπίτια σας, τις οικογένειες σας, κότες θα σας σκοτώσουμε»... είδα κάποιον άγνωστο να πηγαίνει από τη μια παρέα στην άλλη και να μιλάνε...
Πρ.: Ποιός ήταν, καταλάβατε το ρόλο του;
Μαρ.: Όχι... ήταν άγνωστος... μιλούσε και με τον Παύλο... επικρατούσε χάος… είπα δεν θέλουμε φασαρίες, είμαστε στη γειτονιά μας, το είπα πολλές φορές.
Πρ.: Είχε κάποιος από σας διαφορές ;
Μαρ.: Δεν νομίζω... ούτε έγινε κάτι...
Πρ.: Μετά τι έγινε;
Μαρ.: Αποφασίσαμε να φύγουμε από το σημείο για να γλυτώσουμε, δεν υπήρχε χρόνος να σκεφτούμε να κάνουμε κάτι άλλο... περάσαμε απέναντι... είχαν εξαγριωθεί μας φώναζαν «ΚΟΤΕΣ ΠΟΥ ΠΑΤΕ ΘΑ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΣΟΥΜΕ;»… έκαναν οτιδήποτε για να έρθουμε σε συμπλοκή... θυμάμαι μηχανές να κατεβαίνουν τρικάβαλες...
Πρ.: Πολλές μηχανές;
Μαρ.: Πέντε –έξι.
Πρ.: Πως ήταν;
Μαρ.: Ενσωματώθηκαν με τους άλλους... σαν λόχος ήταν πια πάρα πολλοί, παρατεταγμένοι με κράνη, ξύλα, οπλισμένοι... είχαν συγκεντρωθεί ανά τάγμα... έκαναν σαν κτήνη... είπα του Παύλου να απομακρυνθούμε ήταν φανερό ότι θα μας έκαναν επίθεση… ταυτόχρονα δεχτήκαμε την επίθεση... ξεκινάω τρέχω όπως κι η παρέα μου, στρίβω δεξιά στο πρώτο στενό.
Έτρεχαν καταπάνω μας όλοι μαζί... ο Παύλος είπε τρέχουμε και ξεκινήσαμε... είδα όταν έστριψα ότι δεν ήταν κοντά μου... έκανα τον γύρο του τετραγώνου κι επέστρεψα... ήταν και κάποιοι αστυνομικοί αλλά δεν μας βοηθούσε κανένας...
Βλέπω τον Παύλο χτυπημένο και ρωτάω τη Χρύσα κι εκείνη μου λέει ότι τον μαχαίρωσαν... από την ταραχή μου δεν έβλεπα τίποτε... περιμέναμε 40 λεπτά για το ασθενοφόρο και τότε έτρεξα στο σπίτι μου για να πάρω το αυτοκίνητο μου για να τον μεταφέρω στο νοσοκομείο όταν όμως επέστρεψα τον είχαν πάρει... πήγα κι εγώ στο νοσοκομείο και εκεί μας ενημέρωσαν οι γιατροί κι ο πατέρας του..
Πρ.: Δεν είδατε την επίθεση;
Μαρ.: Όχι, τρέχαμε για να σωθούμε.
Πρ.: Πως το εξηγείτε αυτό; Γιατί αυτό το μένος προς εσάς;
Μαρ.: Γιατί είμαστε αντίθετοι με τις ιδέες τους.
Πρ.: Πως το ήξεραν;
Μαρ.: Ξεχωρίζαμε κι εμείς ότι κάνουμε ραπ μουσική... σας παρακαλώ, ένα διάλλειμα...
