«Big Brother» και εντός των συρμών του μετρό!
Με την υπ. αριθμόν 104/2015 απόφασή της η Αρχή, αν και κατά το παρελθόν είχε απορρίψει ανάλογο αίτημα έδωσε τη σχετική άδεια ύστερα από σχετικό ερώτημα της Αττικό Μετρό και της ΣΤΑΣΥ.
Μάλιστα η Αρχή επικαλείται έγγραφο του Κέντρου Μελετών Ασφαλείας που αναφέρει:
- η ασφάλεια του συστήµατος µεταφορών πρέπει να έχει δύο κύριους στόχους: την πρόληψη πιθανών ανθρώπινων θυµάτων και τη µείωση των ζηµιών που θα προκληθούν από τη βλάβη των εγκαταστάσεων και τη διακοπή των ζωτικών υπηρεσιών.
- τυχόν φυσικά µέτρα ασφάλειας (προσωπικό και διαδικασίες ασφάλειας) δεν µπορούν να αναπτυχθούν σε όλο το µήκος και εύρος του δικτύου
- τα τεχνολογικά µέτρα ασφάλειας και ιδίως τα συστήµατα εικονοληψίας δεν µπορούν να αποτρέψουν στον απόλυτο βαθµό τροµοκρατικές επιθέσεις και άλλες σκόπιµες πράξεις, αλλά µπορούν να αποθαρρύνουν σε σηµαντικό βαθµό ενέργειες ενάντια σεπροστατευόµενους χώρους και να εξασφαλίσουν καθαρή, συνεχή και αξιόπιστη εικόνασε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή µείζονος περιστατικού µαζικών απωλειών σε δυσπρόσιτα ή έστω προσωρινώς απρόσιτα µέρη του δικτύου.
Βάσει αυτών η Αρχή έκρινε πως παρόλο που ένα σύστηµα βιντεοεπιτήρησης, στο οποίο δεν πραγματοποιείται συνεχής παρακολούθηση των εικόνων των καµερών σε πραγματικό χρόνο, δεν είναι πλήρως αποτελεσματικό στην σε πραγματικό χρόνο καταστολή και αντιμετώπιση τυχόν περιστατικών ασφαλείας, η εγκατάσταση και λειτουργία συστήματος βιντεοεπιτήρησης στο εσωτερικό των συρµών, µε τα χαρακτηριστικά και τις προδιαγραφές που έχει προτείνει η ΣΤΑΣΥ και περιγράφονται ανωτέρω, συνιστά αναλογικό µέτρο για τον επιδιωκόµενο σκοπό επεξεργασίας, εν όψει των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του µεταφορικού µέσου του µετρό (υπόγειες εγκαταστάσεις, πληθώρα εγκαταστάσεων και αποµακρυσµένων σηµείων, συνωστισµός) και της δυσχέρειας αποτελεσµατικής εφαρµογής άλλων ηπιότερων µέσων.
Ωστόσο, κατά τη γνώµη τριών µελών της Αρχής, δεν έχει επαρκώς τεκµηριωθεί ότι το υπό εξέταση σύστηµα θα επιτύχει αποτελεσµατικά τον επιδιωκόµενο σκοπό και µάλιστα αποτελεσµατικότερα από ό,τι θα επιτυγχανόταν µε το ηπιότερο µέσο των υπαλλήλων ασφαλείας µέσα στα βαγόνια, ώστε να δικαιολογείται επαρκώς ο σοβαρός αυτός περιορισµός του ατοµικού δικαιώµατος της προστασίας των δεδοµένων των επιβατών.