Να μην εκδοθούν οι τέσσερις Τούρκοι αξιωματικοί ζητά η εισαγγελία του Αρείου Πάγου
Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Νίκος Παντελής, με μία αναλυτική αγόρευση εξήγησε τους λόγους για τους οποίους και οι τέσσερις δεν θα πρέπει να εκδοθούν στη γείτονα για αδικήματα που σχετίζονται με την απόπειρα του πραξικοπήματος του περασμένου Ιουλίου.
Ειδικότερα, στο Ποινικό Τμήματος του Αρείου Πάγου με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Χρυσούλα Παρασκευά, συζητήθηκε σήμερα το αίτημα των τουρκικών Αρχών να εκδοθούν στην γείτονα χώρα τέσσερις εκ των οκτώ εκζητουμένων στρατιωτικών, οι οποίοι, μια ημέρα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016 στη γείτονα χώρα, αυτομόλησαν και προσγειώθηκαν με στρατιωτικό ελικόπτερο στην Αλεξανδρούπολη.
Πρόκειται για στρατιωτικούς, Φερουντούμ Καμπάν, Γκενσάι Μπαγιούκ, Αχμέτ Γκιουζέλ και Μεσούτ Φιράτ, τους οποίους οι τουρκικές Αρχές εκζητούν προκειμένου να δικαστούν για τα αδικήματα: α) της παράβασης του τουρκικού συντάγματος με βία και καταναγκασμό, β) της απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά του προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας, γ) του εγκλήματος κατά του νομοθετικού οργάνου και κατά της κυβέρνησης και δ) κατά της διακεκριμένης αρπαγής (ελικοπτέρου) από κοινού, από περισσότερα από ένα άτομα και με όπλο κατά τις νυκτερινές ώρες.
Πάντως, οι αποφάσεις των τριών ποινικών τμημάτων και για τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς, θα δημοσιευθούν στις 23 Ιανουαρίου 2017.
Τι εισηγήθηκε ο Εισαγγελέας
«Από την ακροαματική διαδικασία και τα έγγραφα προκυπτουν σαφείς ενδείξεις μιας αντίθετης προς τα ανθρώπινα δικαιώματα αντιμετώπισης ή δίκαιης δίκης. Δεν παρέχεται η αντικειμενικότητα και η αμεροληψία από τα τουρκικά δικαστήρια. Φαίνεται αυτό από τα μέτρα καταστολής της κυβέρνησης και της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, από το ότι ο πρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης έχει ήδη επαναφέρει το ζήτημα της θανατικής ποινής, που δεν είναι θεωρητική πιθανότητα. Αν θελήσει μια κυβέρνηση μπορεί να την επαναφέρει και με αναδρομική ισχύ ακόμα και με νόμιμο τρόπο» τόνισε ο εισαγγελικός λειτουργός.
Μάλιστα αναφέρθηκε και σε απόφαση ελληνικού δικαστηρίου, του εφετείου Αθηνών το 1975. Χαρακτηριστικά είπε ότι «είναι η απόφαση με την οποία οι Έλληνες πραξικοπηματίες καταδικάστηκαν σε θάνατο. Το δικαστήριο για να δικαιολογήσει την απόφασή του έκρινε ότι η στάση στρατιωτικών για την κατάλυση του πολιτεύματος δεν είναι πολιτικό έγκλημα».
Έκανε ειδική αναφορά και στις Ερυθρές Ταξιαρχίες, μέλη των οποίων κατέφυγαν στη Γαλλία και δεν εκδόθηκαν ποτέ στην Ιταλία. «Τα χρόνια της αιματοβαμμένης δράσης των Ερυθρών Ταξιαρχιών σημαδεύτηκαν από την άρνηση των γαλλικών Αρχών να εκδόσουν τους δράστες. Η ιταλική δικαιοσύνη παρά τις όποιες δυσκολίες, που αντιμετώπιζε, ήταν μία δικαιοσύνη με όλα τα εχέγγυα μιας δίκαιης δίκης. Ίδιες ειναι οι συνθήκες που αντιμετωπίζετε εσείς σήμερα; Εδώ ποια εχέγγυα παρέχουν οι τουρκικές Αρχές;», αναρωτήθηκε.
Ο Ν. Παντελής έκλεισε την αγόρευσή του υποστηρίζοντας πως η απόφαση του δικαστηρίου ειναι «μονόδρομος» για τη μη έκδοση των Τούρκων αξιωματικών, που «ζητούν ασυλο για να γλυτώσουν τη ζωη τους». Πρόσθεσε ότι «δεν θα υπάρξει δίκαιη δίκη, όπως φαίνεται από το αίτημα έκδοσης των τουρκικών Αρχών όπου τους φορτώνεται ακόμη και απόπειρα δολοφονίας του προέδρου που έγινε με ένα άοπλο ελικόπτερο. Αν υπήρχε εξοπλισμός πού είναι;».
Τι υποστήριξαν οι Τούρκοι αξιωματικοί
Και οι τέσσερις ζήτησαν να μην εκδοθούν στην Τουρκία, υποστηρίζοντας ότι δεν θα τύχουν δίκαιης δίκης καθώς και ότι φοβούνται για τη ζωή τους.
Μάλιστα, ένας από τους Τούρκους αξιωματικούς αναφέρθηκε στην έγκυο σύζυγό του, η οποία απολύθηκε από το δημόσιο σχολείο όπου εργαζόταν ως δασκάλα. «Θέλω να σας πω ότι δεν έχει πλέον εισόδημα για να μεγαλώσει τα δύο παιδιά μας. Μάλιστα, ο πατέρας μου της είπε στο τηλέφωνο να της δώσει κάποια χρήματα, τον κάλεσαν στην αστυνομία και του επεσήμαναν ότι πρόκειται για δωρεά σε τρομοκρατική οργάνωση».