Ποινή κάθειρξης 36 ετών στον αναρχικό Μάριο Σεϊσίδη
Σε ποινή κάθειρξης 36 ετών κατά συγχώνευση -εκτιτέα τα 25 χρόνια- καταδικάστηκε από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων ο Μάριος Σεϊσίδης για την υπόθεση της ληστείας της Εθνικής Τράπεζας στο κέντρο της Αθήνας το 2006.
Υπενθυμίζεται ότι ο Μάριος Σεϊσίδης καταζητείτο από το 2006, αλλά εντοπίστηκε και συνελήφθη -μαζί με τον επίσης αναρχικό Κώστα Σακκά- το περασμένο καλοκαίρι στη Λακωνία.
Συγκεκριμένα, το δικαστήριο έκρινε ένοχο τον αναρχικό για το αδίκημα της ληστείας και για τρεις πράξεις απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά του φύλακα της τράπεζας και δύο ειδικών φρουρών, που ενεπλάκησαν στο επεισόδιο, το οποίο είχε ως κατάληξη τον βαρύτατο τραυματισμό του Γιάννη Δημητράκη.
Παράλληλα, κρίθηκε αθώος για τις υπόλοιπες έξι ληστείες για τις οποίες κατηγορήθηκε, αλλά και για τα αδικήματα της συγκρότησης οργάνωσης και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος κι έτσι για ακόμη μία φορά η Ελληνική Δικαιοσύνη αποδέχθηκε ότι δεν υπήρξα ποτέ οι αποκαλούμενοι «ληστές με τα μαύρα».
Η απόφαση προκάλεσε αντιδράσεις από τους αλληλέγγυους του αναρχικού Μ. Σεϊσίδη που βρίσκονταν στη δικαστική αίθουσα.
Από την πλευρά του, ο συνήγορος υπεράσπισης, Κώστας Παπαδάκης, δήλωσε ότι η ετυμηγορία ελήφθη «χωρίς κανένας μάρτυρας να τον αναγνωρίσει και χωρίς κανένα άλλο στοιχείο, εκτός από το DNA του, που "ταυτοποιήθηκε" σε σημεία της διαφυγής των δραστών και του οποίου η διαδικασία λήψης, επεξεργασίας και ταυτοποίησης έχει επανειλημμένα καταγγελθεί ως παράνομη». Και συνεχίζει αναφέροντας: «Διερωτάται κανείς ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα εάν καταδικαζόταν και για τα άλλα εννέα κακουργήματα (έξι ληστείες κλπ) που είχαν αποδοθεί στους "ληστές με τα μαύρα", σενάριο που ακόμα και με τη σημερινή απόφαση κατέρρευσε οριστικά. Το μήνυμα ταύτισης των κατασταλτικών μηχανισμών, αστυνομικών και δικαστικών, στην ανάγκη αποκατάστασης του γοήτρου τους, που πληγώθηκε επανειλημμένα από τις προηγούμενες αθωώσεις, και εκδικητικότητας απέναντι σε μία αγέρωχη στάση του κατηγορουμένου - και του "άκρου" στο οποίο ανήκει, που οι μηχανισμοί νοιώθουν ως μόνο αντίπαλο - είναι σαφές και διαλύει κάθε αντίθετη αυταπάτη ως προς το ποιος είναι το κράτος και ποιος είναι ο στόχος του».