Δις ισόβια στον ειδικό φρουρό για τη δολοφονία του 52χρονου ταξιτζή
Σε δις ισόβια καταδικάστηκε από το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Κοζάνης ο ειδικός φρουρός για τη δολοφονία του 52χρονου οδηγού ταξί, σε αγροτική περιοχή της Καστοριάς.
Το δικαστήριο έκρινε ένοχο τον αστυνομικό ομόφωνα, δεν του καταλόγισε ελλαφρυντικά, ενώ του επέβαλε συμπληρωματική ποινή 2,5 ετών, για το αδίκημα της ληστείας, της παράνομης χρήσης όπλου και σε χρηματική ποινή 2.000 ευρώ για παρεπόμενες ποινές.
Ο αστυνομικός είχε παραπεμφεί σε δίκη κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως. Μέσω του συνηγόρου τους είχε ζητήσει από το δικαστήριο να του αποδοθούν τα ελλαφρυντικά του πρότερου έντιμου βίου, της μετέπειτα καλής συμπεριφοράς, καθώς και της διενέργειας νέας ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, αλλά οι δικαστές απέρριψαν τα αιτήματά του, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Το έγκλημα έγινε το Μάρτιο του 2017, όταν, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο αστυνομικός πυροβόλησε με το υπηρεσιακό του περίστροφο τον οδηγό ταξί, Κοσμά Τζέλιο.
Άτομα που παρακολουθούσαν την ακροματική διαδικασία, με το άκουσμα της ετυμηγορίας του δικαστηρίου αποδοκίμασαν τον αστυνομικό και στη συνέχεια μετήχθη από πρώην συναδέλφους του στις φυλακές.
Τι είπε στην απολογία του
Στην απολογία του ο 29χρονος ειδικός φρουρός ήταν ψύχραιμος, μίλησε με λεπτομέρειες για την εμπλοκή του στην υπόθεση Μαζιώτη, πώς πυροβόλησε, πού τον τραυμάτισε και πώς του πέρασε χειροπέδες, αλλά όταν έφτασε στην στιγμή του φόνου του οδηγού ταξί ισχυρίστηκε ότι δεν θυμάται, ούτε πόσες φορές τον πυροβόλησε με το όπλο του.
Προκάλεσε εντύπωση και το γεγονός ότι δεν ανέφερε ούτε μια στιγμή ότι μετάνιωσε για την πράξη του, παρά μόνο ότι «έκανα μια απαράδεκτη ενέργεια». Ισχυρίστηκε, ότι δύο ώρες μετά το συμβάν «είχα αποφασίσει να παραδοθώ στην αστυνομία», αλλά στις επίμονες ερωτήσεις της εισαγγελέως της έδρας, γιατί δεν το έπραξε και μετέβη στο σημείο του εγκλήματος και όχι στο αστυνομικό τμήμα να παραδοθεί, ανέφερε ότι θα το έκανε αργότερα. Στην ερώτηση γιατί ενώ βρισκόταν αρκετές ώρες με τους συναδέλφους του στο αστυνομικό τμήμα δεν τους αποκάλυψε την πράξη του, παρά μόνο όταν του ανέφερε αξιωματικός ότι «τα ξέρουμε όλα», ο κατηγορούμενος δεν μπόρεσε να δώσει πειστική απάντηση στο δικαστήριο.
Η αγόρευση της εισαγγελέως της έδρας ήταν καταπέλτης για τον κατηγορούμενο, χαρακτήρισε την πράξη της ληστείας μετά φόνου, ως «άκρως ειδεχθές έγκλημα», απέρριψε κάθε είδους ελαφρυντικό στο πρόσωπό του, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «μόνο ο Θεός μπορεί μετά από αυτό το έγκλημα να συνηγορήσει στο πρότερο έντιμο βίο του». Κατέληξε, ότι διέπραξε το έγκλημα σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και πρότεινε την ενοχή του.
Εκ μέρους της πολιτικής αγωγής ο συνήγορος μίλησε για «εκτέλεση από ένα ψυχρό δολοφόνο που δεν ήθελε να αφήσει κανένα περιθώριο στο θύμα του να ζήσει. Δεν τον τραυμάτισε, αλλά τον πυροβόλησε τέσσερις φορές από τα τρία μέτρα με το 45αρι που θεωρείται όπλο πολέμου. Το κίνητρο ήταν η ληστεία», τόνισε ο συνήγορος, υποστηρίζοντας ότι ο δράστης είχε πάθος με τα λεφτά. Στην αγόρευσή του αναφέρθηκε εκτενώς στην επιχειρηματολογία της υπεράσπισης, ότι το έγκλημα έγινε υπό συνθήκες μειωμένου καταλογισμού και συνείδησης, επισημαίνοντας τη αντίφαση του κατηγορουμένου όπου περιέγραψε στο δικαστήριο με αναλυτικές λεπτομέρειες τα γεγονότα της συμπλοκής του με τον Μαζιώτη, ενώ για την δολοφονία του οδηγού ταξί στο δικαστήριο δεν θυμόταν τίποτα.
Ο συνήγορος υπεράσπισης μίλησε για «μειωμένο καταλογισμό του δράστη την ώρα του εγκλήματος», επικαλέστηκε τον πρότερο έντιμο βίο του, τα εύσημα και βραβεία που έλαβε για την σύλληψη Μαζιώτη, μίλησε για την καλή διαγωγή του κατά την κράτησή του στις φυλακές, την εργασία που προσφέρει τις σπουδές που κάνει και την φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνει.