Άγιος Στέφανος: Γιατί λέγεται Πρωτομάρτυρας - Με ποια αιτιολογία θανατώθηκε
Ο Άγιος Στέφανος, ή Πρωτομάρτυρας, είναι ένας από τους πιο διακεκριμένους διακόνους, ένας Άγιος γεμάτος πίστη και χάρισμα ευγλωττίας. Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 27 Δεκεμβρίου.
Δεν ανήκε στη 12άδα των Αποστόλων όμως συγκαταλεγόταν στους πρώτους μαθητές των Αποστόλων και έκανε πολλά θαύματα με τη δύναμη της Χριστιανικής του Πίστης. Αφιέρωσε τη ζωή του στο κήρυγμα του Λόγου του Ευαγγελίου και φυσικά στη φιλανθρωπία.
Θανατώθηκε με λιθοβολισμό από τους Ιουδαίους, την ίδια ώρα που ζητούσε για λογαριασμό τους συγχώρεση από το Θεό.
Γιατί ονομάζεται Πρωτομάρτυρας
Αποκαλείται «πρωτομάρτυρας», επειδή πρώτος αυτός μαρτύρησε για τον Χριστό, ήταν δηλαδή ο πρώτος που βασανίστηκε και θανατώθηκε στο όνομά Του. Η μνήμη του γιορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 27 Δεκεμβρίου, δηλαδή δύο ημέρες μετά τα Χριστούγεννα ενώ η εύρεση του λειψάνου του τιμάται στις 15 Σεπτεμβρίου και η ανακομιδή τους στις 2 Αυγούστου.
Ποιος ήταν ο Άγιος Στέφανος
Ο Άγιος Στέφανος ήταν ο πρώτος και ο πλέον διακεκριμένος από τους επτά διακόνους, που είχαν εκλεγεί και χειροτονηθεί από τους Αποστόλους να βοηθούν με κοινά γεύματα και με κάθε άλλο μέσο τους φτωχούς, τους ανήμπορους, τα ορφανά και τις χήρες. Διακρινόταν για τη ρητορική του ικανότητα και τη χριστιανική δράση του. Οι Ιουδαίοι, παρακολουθώντας στενά τη δραστηριότητά του και φοβούμενοι την απήχηση που είχαν στον λαό, τον διέταξαν να σταματήσει αμέσως το κήρυγμα. (Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. Στ', 1-8).
Με ποια αιτιολογία θανατώθηκε;
Αυτός τους αγνόησε και συνέχισε να κηρύττει το Λόγο του Θεού. Τότε, κάποιοι μισαλλόδοξοι Ιουδαίοι τον συκοφάντησαν ότι δήθεν βλασφημούσε τον Θεό, το Ναό του Σολομώντος και τον προφήτη Μωυσή. Δηλαδή όλα τα «ιερά και τα όσια» των Ιουδαίων. Με την κατηγορία αυτή εξάλλου, συνελήφθη και σύρθηκε ενώπιον του Ιουδαϊκού Συνεδρίου προκειμένου να απολογηθεί και να δικασθεί (Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. στ', 9-15). Ο Στέφανος με θάρρος υπερασπίστηκε τη φλογερή του Πίστη και κατηγόρησε τους Ιουδαίους, ότι «φάνηκαν σκληροί στους προφήτες, τους οποίους σκότωσαν, καθώς και σε όλους τους ανθρώπους του Θεού», ενώ επιχειρηματολόγησε για τη θεότητα του Χριστού (Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. Ζ', 1-53).
Το μόνο που κατάφερε ο Άγιος Στέφανος ήταν να εξοργίσει ακόμη περισσότερο τους κατηγόρους του, οι οποίοι τον άρπαξαν από την αίθουσα του Συνεδρίου και τον έσυραν έξω από την Ιερουσαλήμ, όπου άρχισαν να τον λιθοβολούν. Ο Στέφανος ατάραχος, δέχθηκε το λιθοβολισμό με τα λόγια «Κύριε Ιησού, δέξου το πνεύμα μου» (Πράξεις 7:59) – τα οποία αποτελούν μια σύντομη και ιδανική προσευχή για κάθε Χριστιανό 0 και γονατισμένος καθώς ήταν, προσευχόταν για τους διώκτες του, αναφέροντας: «Κύριε μη καταλογίσεις σ’ αυτούς αυτή την αμαρτία». Αμέσως μετά παρέδωσε το πνεύμα του. Τη σκηνή του λιθοβολισμού παρακολούθησε και ένας νεαρός Φαρισαίος, ονόματι Σαύλος, ο οποίος φύλαγε τα ρούχα των λιθοβολούντων και επιδοκίμασε την εκτέλεση του Στέφανου (Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. ζ', 54-60). Ήταν ο μετέπειτα Απόστολος Παύλος. Κατά την παράδοση, το λείψανο του Πρωτομάρτυρα Στέφανου μεταφέρθηκε από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο στην Κωνσταντινούπολη.