Πορεία 100 χιλιόμετρων προς το Μοναστήρι του Αγ. Ιωάννη στην Βουλγαρία (pics)
Την ημέρα της εορτής της Μεταμόρφωσης του Κυρίου (6/8/2015), πραγματοποιήθηκε πορεία εκατοντάδων πιστών στην Βουλγαρία , σε απόσταση 100 χιλιομέτρων προς το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη της Ρίλα , σύμφωνα με την βουλγαρική ιστοσελίδα «Θύρες της Ορθοδοξίας».
Συγκριμένα, περισσότερα από 200 άτομα πραγματοποίησαν την δύσκολη σωματική και πνευματική προσπάθεια που απαιτούνταν για να περπατήσουν μια επίπονη και δύσβατη πολλές φορές πορεία, μήκους 100 χιλιομέτρων μέσα από τα βουνά της Βίτοσα, προς το μοναστήρι της Ρίλα, αναφέρει ρωσικό δημοσίευμα .
Στην πομπή συμμετείχε και ένας ιερέας ο οποίος πήρε μέρος στην πομπή, ψάλλοντας ύμνους και προσευχές της Παναγίας και του Αγίου Ιωάννη της Ρίλα μαζί με τους πιστούς , φτάνοντας στο τέλος με όλους τους πιστούς στο μοναστήρι όπου πραγματοποιήθηκε θεία λειτουργία . Εκεί τους υποδέχτηκε πρώτα ο ηγούμενος της Μονής της Ρίλας και επίσκοπος της Αδριανούπολης Ευλόγιος , ο οποίος τους ευχήθηκε, αυτός ο πνευματικός ζήλος να τους συνοδεύει σε όλη τους την ζωή.
Φέτος, στην περιοχή Veliko Tarnovo στην θρησκευτική πομπή ενώθηκε και μια άλλη ομάδα προσκυνητών. Ανάμεσά τους ήταν πολίτες διαφορετικής εθνικότητας που είχαν έρθει ειδικά στη Βουλγαρία για να λάβουν μέρος στην πορεία προς το μοναστήρι της Ρίλα .
Στους συμμετέχοντες υπήρχαν και μικρά παιδιά αλλά και οι ηλικιωμένοι (ο μεγαλύτερος ήταν 80 χρονών ), σε ένα ταξίδι που αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία σε κάποιους να θαυμάσουν την υπέροχη ομορφιά των βουνών, υπό την ευλογία του Αγίου Ιωάννη που έζησε εδώ πριν από 1.000 χρόνια και στον οποίο είναι αφιερωμένο το μοναστήρι της Ρίλας, τονίζει το δημοσίευμα .
Το Μοναστήρι της Ρίλας είναι το μεγαλύτερο και το πιο σημαντικό μοναστήρι της Βουλγαρίας 119 χιλιόμετρα νότια της Σόφιας. Ιδρύθηκε πρώτα από τον Ιβάν Ρίλσκι το 927 μ.Χ. σαν κοινόβιο σε κάποια πλαγία του βουνού για να στεγάσει τους συνασκητές του και αργότερα, το 1335 σαν μοναστήρι στη θέση που βρίσκεται τώρα. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας, μεταξύ 15ου και 19ου αιώνα στάθηκε φάρος του εθνικού φρονήματος και έγινε σιγά – σιγά πνευματικό κέντρο της Βουλγαρίας. Καταστράφηκε την ίδια περίοδο από πυρκαγιά αλλά ανοικοδομήθηκε σύντομα σε μεγαλύτερη κλίμακα με τη σημερινή του μορφή κατά το πρότυπο των μονών του Αγίου Όρους. Σε αντίθεση με την επιβλητική και σοβαρή εξωτερική του μορφή (μοιάζει με φρούριο) το εσωτερικό του έχει μια ζεστή ατμόσφαιρα με πολλές καμάρες και τέσσερα επίπεδα μπαλκονιών που πλαισιώνουν την μεγάλη κυκλική αυλή. Το μοναστήρι έχει 300 δωμάτια μερικά από τα οποία έχουν μετατραπεί σε τρία μουσεία.
Εκεί φυλάσσονται διατηρημένα χειρόγραφα του 14ου αιώνα και 15ου αιώνα, αρχέτυπα εκκλησιαστικών βιβλίων και έγγραφα μεγάλης αξίας. Είναι χτισμένο σε έκταση 8000 τ.μ. και δέχεται πλήθος προσκυνητών κατά τη διάρκεια θρησκευτικών γιορτών. Απόδειξη ένα τεράστιο καζάνι που φυλάσσεται στην κουζίνα όπου σε περίοδο γιορτών έβραζαν ολόκληρο βόδι και τάιζαν μέχρι και χίλια άτομα. Η υπέροχη εκκλησία που βρίσκεται στο κέντρο της αυλής χτίστηκε μεταξύ 1834 και 1837 μ.Χ. Έχει πέντε θόλους, δύο προκτισμένα παρεκκλήσια εκατέρωθεν του ναού και έναν εξωνάρθηκα. Το καθολικό της είναι αφιερωμένα στην Παναγία. Το όνομα της Παναγίας της Οδηγήτριας που βρίσκεται στα δεξιά του ιερού είναι γραμμένο στα ελληνικά καθώς και πολλές άλλες εικόνες γιατί μέχρι το 19ο αιώνα η επίσημη γλώσσα της Βουλγαρικής Εκκλησίας ήταν τα ελληνικά. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η Εκκλησία της Βουλγαρίας από το κομουνιστικό καθεστώς (την είχαν μετατρέψει σε μουσείο) δεν έπαψε να λειτουργεί σαν ανδρικό μοναστήρι.
πηγή: pentapostagma.gr
