Αντιδρά ο Αρχιεπίσκοπος για την καύση απαντώντας στις επιθέσεις κατά της εκκλησίας
Πόλεμος για την καύση νεκρών έχει ξεσπάσει μετά την επίθεση της φιλοκυβερνητικής εφημερίδα Αυγής, στην εκκλησία της Ελλάδος.
Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος μάλιστα δεν έχασε την ευκαιρία να τους ανοίξει ένα μικρό παραθυράκι προτείνοντας στους δημάρχους να φτιάξουν αποτεφρωτήρια αν θέλουν αλλά μακριά από τα κοιμητήρια ενώ την ίδια ώρα τόνισε ότι κάτι τέτοιες τακτικές έφεραν τον τόπο σε αυτό το σημείο.
«Ο καθένας έχει δικαίωμα στην επιλογή και την ευθύνη των πράξεων του», ανέφερε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος από τα Ιωάννινα όπου βρίσκεται, μιλώντας για την καύση των νεκρών, ενώ ξεκαθάρισε ότι η Εκκλησία δεν επιδιώκει να επιβάλλει την άποψή της «με τον βούρδουλα ή τη βία. Η Εκκλησία δεν είναι χωροφύλακας, είναι πατέρας, είναι η μάνα, έχει ένα τρόπο ζωής, παράδοση διδασκαλία, λέει αυτό είναι η αλήθεια. Δεν μπορεί να γίνει χωροφύλακας και να πάρει το βούρδουλα και με την βία να φέρει, να επιβάλλει κάτι, γιατί είναι έξω από την διδασκαλία της. Ο ίδιος ο Χριστός μας είπε όποιος θέλει να έρθει κοντά μου, ας έρθει».
Ο κ. Ιερώνυμος έκανε λόγο για έλλειψη σοβαρότητας και συνέσεως, με αποτέλεσμα να «έχουμε φτάσει εδώ αυτό τον τόπο» και υπογράμμισε ότι «εμείς θα μείνουμε στις αρχές μας και θα υποστηρίξουμε αυτό που λέει η Εκκλησία».
Προειδοποίησε μάλιστα ότι δεν είναι επιθυμητό να γίνει «ανάμιξη» αποτεφρωτηρίων και χριστιανικών κοιμητηρίων.
Παράλληλα, προέτρεψε τους δημάρχους που επιθυμούν να προχωρήσουν σε λειτουργία αποτεφρωτηρίων, να αναζητήσουν άλλες εκτάσεις και χωράφια μακριά από τα κοιμητήρια.
Το ξέσπασμα του αρχιεπισκόπου ήρθε μετά την επίθεση της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Η Αυγή» στην εκκλησία, που σε άρθρο της έγραφε «Η Εκκλησία της Ελλάδος έφθασε στα άκρα» κατηγορώντας την, με αφορμή το νόμο για τα αποτεφρωτήρια για εκβιαστική επιχειρηματολογία, οικονομικά συμφέροντα και ανυπόστατη θεολογία!
Το παρακάτω άρθρο της εφημερίδας «Η Αυγή» ήταν η αιχμή του δόρατος για τον Αρχιεπίσκοπο:
ΑΡΘΡΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ: Η Ελλάδα, με μεγάλη καθυστέρηση σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, προχώρησε το 2006 στην ψήφιση, με απόλυτη μάλιστα διακομματική συναίνεση, του νόμου για την αποτέφρωση των νεκρών (ν. 3448/2006, άρθ. 35). Ακολούθησε η δημοσίευση του Π.Δ/τος 31/2009 και της Κοινής Υπουργικής Απόφασης ΚΥΑ 20232/2010.
Ο νόμος ορίζει τη λειτουργία αποτεφρωτηρίων εντός των κοιμητηρίων. Τα περισσότερα από τα υφιστάμενα κοιμητήρια εντός των αστικών κέντρων δεν έχουν επαρκείς χώρους, αλλά και σε όσα υπήρχε χώρος για λειτουργία αποτεφρωτηρίου προέκυψαν τεχνικά προβλήματα ή αντέδρασαν έντονα εκκλησιαστικοί παράγοντες.
Τελικά ο δρόμος άνοιξε όταν στις 30-7-14 κατατέθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ σχετική τροπολογία, στο νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ για το νέο ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας - Θεσσαλονίκης, με την οποία επιτρέπεται η δημιουργία αποτεφρωτηρίων από τους δήμους και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου των δήμων σε χώρους εκτός κοιμητηρίων και εκτός περιοχών αμιγούς και γενικής κατοικίας.
Πολλοί δήμοι έχουν εκδηλώσει την επιθυμία τους να προχωρήσουν στη δημιουργία αποτεφρωτηρίων και βρίσκονται στη διαδικασία εξεύρεσης χώρου. Ήδη, τα δημοτικά συμβούλια των Δήμων Αθηναίων, Θεσσαλονίκης και Πατρέων έχουν αποφασίσει και προχωρούν στη δημιουργία αποτεφρωτηρίων. Σύντομα αναμένεται η ολοκλήρωση του νομοθετικού πλαισίου με τη δυνατότητα παραχώρησης χώρων για εγκατάσταση αποτεφρωτηρίων αλλά και τη δημιουργία αποτεφρωτηρίων οστών στα κοιμητήρια.
Η Εκκλησία, εμφανώς θορυβημένη, με επιθετικό και αποξενωτικό τρόπο προσπαθεί να θέσει ξανά εμπόδια. Αυτή τη φορά ασκώντας εκβιαστική επιχειρηματολογία προς τους ίδιους τους πολίτες και την κυβέρνηση. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος η οποία πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη (14/01/2016), υπό τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο, απεφάνθη ότι το άρθρο 21 του προς ψήφιση νομοσχεδίου «Μέτρα για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου και άλλες διατάξεις» παραβιάζει τη θρησκευτική ελευθερία της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Το άρθρο 21 αναφέρει ότι καθένας μπορεί να επιλέξει, μεταξύ άλλων, τον «τύπο τελετής της κηδείας» του και η δήλωση αυτή είναι υποχρεωτική για όλα τα όργανα ή υπηρεσίες «που επιμελούνται της ταφής του νεκρού», αρκεί να μην προσκρούει σε «κανόνες δημόσιας τάξης, υγιεινής ή στα χρηστά ήθη». Η Ιερά Σύνοδος αρνείται ότι είναι αξιοπρεπές για τον νεκρό να καεί σε κλίβανο και να «θρυμματισθεί σε μίξερ» και δεν διακρίνει ιδιαίτερες διαφορές μεταξύ της σύγχρονης «αποτέφρωσης νεκρών» και της «διαδικασίας ανακύκλωσης απορριμμάτων»...
Η Εκκλησία, προσπαθώντας να διατηρήσει τα οικονομικά της συμφέροντα, επικαλείται ανυπόστατα θεολογικά επιχειρήματα που την αποξενώνουν από την κοινωνία και το πνεύμα της ορθόδοξης παράδοσης. Προβαίνει σε δηλώσεις προσβλητικές προς τους πολίτες που επιλέγουν την αποτέφρωση και εμφανίζεται να αγνοεί ότι το 40 με 50% των χριστιανών παγκοσμίως αποτεφρώνονται.
Παρόμοια αναχρονιστική αντίληψη έχει στο θέμα της ελευθερίας επιλογής της παρακολούθησης του μαθήματος των Θρησκευτικών και στον καθορισμό του περιεχομένου της διδασκαλίας τού εν λόγω μαθήματος. Επίσης πρόσφατα ακραία στάση κράτησε κατά την ψήφιση του νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης. Τότε ο Αρχιεπίσκοπος δήλωσε: «Η Εκκλησία έχει τα πιστεύω της. Αυτοί που είναι στην Εκκλησία και πιστεύουν έχουν έναν τρόπο ζωής. Ό,τι είναι έξω από αυτό, είναι εκτροπή από τη ζωή».
Όμως, δεν αποτελεί εκτροπή της Εκκλησίας η μη συμμόρφωσή της προς τους νόμους του κράτους, όταν δηλώνει ότι δεν θα επιτρέψει να γίνουν αποτεφρωτήρια εντός των κοιμητηρίων, όπως ορίζει ο νόμος, ή όταν προτρέπει τους κληρικούς να μην τελούν την εξόδιο ακολουθία σε χριστιανούς ορθόδοξους οι οποίοι επιθυμούν την αποτέφρωση;
Οι ιερείς είναι δημόσιοι υπάλληλοι και αμείβονται για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους πολίτες όταν αυτοί το επιλέγουν. Είναι υποχρεωμένοι να τελούν την εξόδιο ακολουθία σε όσους το επιθυμούν. Μετά την τέλεσή της δεν έχουν λόγο για την τύχη της σορού, γιατί αυτό αποτελεί επιλογή και δικαίωμα των θανόντων και οι οικείοι δεν υποχρεούνται να δηλώσουν προς τους ιερείς τον τύπο της τελετής της κηδείας.
Η Εκκλησία της Ελλάδος έφθασε στα άκρα αποκαλώντας τους ανθρώπους ανακυκλούμενα σκουπίδια. Μήπως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσει τη στάση της και να διακονήσει τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων στη ζωή και στον θάνατο;