«Κόντρες» με αφορμή την Πανορθόδοξο Σύνοδο
Της Μαρίας Γιαχνάκη
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος παραμένει στην αρχική του θέση να συγκληθεί η Σύνοδος, ενώ ο Ρώσος Πατριάρχης κ.κ. Κύριλλος αποφάσισε να φτάσει τον... κόμπο στο χτένι, την στιγμή που η σύμπνοια και η συνεργασία μεταξύ των ορθοδόξων εκκλησιών είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία τους χαλεπούς καιρούς της πνευματικής κρίσης.
Η απόφαση της Ρωσικής Εκκλησίας να μην συμμετάσχει τελικά στην Πανορθόδοξο Σύνοδο, η οποία ανακοινώθηκε την Δευτέρα (13/06/2016) το απόγευμα, ανοίγει τον... ασκό του Αιόλου.
Η Ρωσική Εκκλησία εξέδωσε κείμενο, ύστερα από πολύωρη συνάντηση των ιεραρχών της, το οποίο ζητάει να αναβληθεί η Σύνοδος, ώσπου το Φανάρι να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα των Σλαβόφωνων Εκκλησιών για το περιεχόμενο των κειμένων της Συνόδου και απαιτεί την παρουσία όλων των Εκκλησιών για να συμμετάσχει και η ίδια.
Την μπόρα που ξέσπασε από την πλευρά της Ρωσίας προσπάθησε να παραβλέψει το Φανάρι, το οποίο χθες αργά το βράδυ ανακοίνωσε ότι εμμένει στο αρχικό σχέδιο και συνεχίζει την πορεία του προς τις εργασίες της Συνόδου.
Τι κρύβει όμως αυτή η απόφαση της Ρωσικής εκκλησίας; Τι ρόλο έπαιξε η Δύση και η Αμερική; Πόσο επηρέασε η ουκρανική κρίση το κλίμα;
Το σίγουρο είναι ότι η Σύνοδος αυτή και ο τρόπος που γίνεται, θα έχει πολλές παράπλευρες απώλειες αλλά και θα φανερώσει τους πολιτικούς συμμάχους της κάθε πλευράς, που σίγουρα είναι στρατηγικής σημασίας.
Στη Ρωσία δεν άρεσε, από την αρχή, το γεγονός ότι αρχηγός του παιχνιδιού είναι η Αμερική, στην οργάνωση, την ασφάλεια, τις αποφάσεις για το ποιοι θα είναι οι παρατηρητές, ακόμη και οι δημοσιογράφοι που θα παραβρεθούν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Ο έλεγχος των πάντων ενόχλησε την Ρωσία, η οποία φάνηκε από την αρχή ότι σίγουρα θα δημιουργούσε προβλήματα στο «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» των Αμερικανών.
Από την άλλη πλευρά, δεν ήθελε να πάρει μέρος σε μια Σύνοδο που θα επισφράγιζε αλλαγή δεδομένων στη φύση και το χαρακτήρα της Ορθοδοξίας, στην όποια αλλαγή δεν είχε συμφωνήσει ή είχε άγνοια ή ζητούσε εξηγήσεις. Ρίσκαρε λοιπόν να πληρώσει ένα ενδεχόμενο τίμημα που θα στοιχίσει στην Ρωσική εκκλησία και αυτό έχει να κάνει με την αναγνώριση της Ουκρανικής εκκλησίας ως αυτοκέφαλης, από την πλευρά του Οικουμενικού, παρά να γίνει ένα μέρος της Συνόδου που θα προχωρήσει σε κάτι που δεν συμφωνεί. Ακόμη κι εδώ η Ουκρανική κρίση παραμονεύει, με έντονο τον κίνδυνο να αλλάξει τα εκκλησιαστικά δεδομένα σύντομα δίνοντας στην Δύση και στην Ουκρανία την πολυπόθητη αυτονομία της Ουκρανικής εκκλησίας.