Πατριάρχης Μόσχας για απουσία από Πανορθόδοξη: Παραμένουμε μια Ορθόδοξη οικογένεια
Επιστολή προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη και σε όλους τους Προκαθημένους απέστειλε ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος στην οποία δίνει τις ευχές του για την Σύνοδο της Κρήτης και παράλληλα τονίζει πως η Ορθοδοξία παραμένει ενωμένη σαν οικογένεια.
Είναι όμως χαρακτηριστικό, πως ο Ρώσος Προκαθήμενος χαρακτηρίζει τη Σύνοδο ως "συνάντηση" χαμηλώνοντας τον πήχη.
Η επιστολή αναφέρει συγκεκριμένα:
Προς τον Παναγιώτατον Αρχιεπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης και Οικουμενικόν Πατριάρχην
κ.κ. Βαρολομαίον,
Προς τους Αγιωτάτους και Μακαριωτάτους Προκαθημένους των Αγίων του Θεού Εκκλησιών,
Προς τους Αρχιερείς, Ιερείς, Μονάζοντας και Λαικούς, τους συνελθόντας εν τη νήσω Κρήτη
Παναγιώτατε Πατριάρχα Βαρθολομαίε,
Αγιώτατοι και Μακαριώτατοι,
Πεφιλημένοι Αδελφοί Αρχιερείς,
Σεβάσμιοι εκπρόσωποι των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών,
Απευθύνω προς Υμάς εγκάρδιον χαιρετισμόν εκ μέρους της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσσίας και εξ ονόματος των Ορθοδόξων χριστιανών της Ρωσσίας, της Ουκρανίας, της Λευκορωσσίας, της Μολδαβίας και των λοιπών χωρών, των συναποτελούντων το πολυπληθές ποιμνίον του Πατριαρχείου Μόσχας.
Πάντες ημείς, αδελφοί, είμεθα εν Σώμα Χριστού (Α’ Κορ. 12.27). Εκ του Αυτού του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού παρελάβομεν το ανεκτίμητον δώρον της ενότητος. Διατήρησις του δώρου τούτου είναι εκ των ημετέρων βασικών καθηκόντων και άμεσος εντολή του Σωτήρος (Ιω. 17. 21).
Μην προκαλεί σύγχυσιν εις ημάς το γεγονός ότι διίστανται αι απόψεις των Αδελφών Εκκλησιών ως προς την σύγκλησιν της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Κατά το λόγιον του Αποστόλου Παύλου «δεί γαρ και αιρέσεις εν υμίν είναι, ίνα και οι δόκιμοι φανεροί γένωνται εν υμίν» (Α’ Κορ. 11.19). Κατά τας ημέρας προπαρασκευής της Συνόδου αι διχογνωμίαι αύται διεπιστώθησαν σαφώς, εν τούτοις δεν πρέπει να αφήνωμεν ταύτας να αποδυναμώνουν την θεοκέλευστον ενότητα, προκειμένου να καταλήξουν εις διεκκλησιαστικήν διαφοράν, να διασπείρουν διχασμόν και να προκαλούν αναστάτωσιν εις τους κόλπους ημών. Παραμένομεν μία Ορθόδοξος οικογένεια και πάντες έχομεν κοινήν ευθύνην διά την Αγίαν Ορθοδοξίαν.
Η βαθεία πεποίθησις μου είναι ότι αι Εκκλησίαι, και όσαι απεφάσισαν να μεταβούν εις την Κρήτην, και όσαι απέσχον, εις τας σχετικάς αποφάσεις αυτών ως κριτήριον έσχον την συνείδησιν αυτών, και ως εκ τούτου σεβασμόν οφείλομεν έναντι της θέσεως εκάστης αυτών.
Η Ορθόδοξος Εκκλησία της Ρωσσίας πάντοτε είχεν ως γνώμονα την αρχήν της μη περιφρονήσεως της φωνής οιασδήποτε τοπικής Εκκλησίας αδιακρίτως, μικράς ή μεγάλης, παλαιφάτου ή νεοπαγούς. Η μη αποδοχή εκ μέρους της κατά Αντιόχειαν Εκκλησίας της συγκλήσεως της Συνόδου σημαίνει ότι δεν έχομεν εξασφαλίσει την πανορθόδοξον ομοφωνίαν. Επίσης αδυνατούμεν να παραθεωρούμεν και τας φωνάς των Εκκλησιών Γεωργίας, Σερβίας και Βουλγαρίας, των ταξαμένων υπέρ αναβολής της Συνόδου.
Πιστεύω ότι με καλήν διάθεσιν η εν Κρήτη συνάντησις δύναται να αναδειχθή σπουδαίον βήμα προς άρσιν των προκυψάντων διαφωνιών. Ωσαύτως δύναται να συμβάλη εις την προετοιμασίαν εκείνης της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, ήτις θα ενώση πάσας τας κατά τόπους Αυτοκεφάλους Εκκλησίας ανεξαιρέτως, αποτελούσα ορατήν αντανάκλασιν της ενότητος της Αγίας του Χριστού Ορθοδόξου Εκκλησίας, όπερ ήτο άντικείμενον των δεήσεων και προσδοκιών πάντων των αοιδίμων προκατόχων ημών.
Διαβεβαιούμεν Υμάς ότι αι προσευχαί ημών θα συνοδεύουν Υμάς κατά τας ημέρας του επικειμένου Υμίν έργου.
Μετά πολλής εν Χριστώ αγάπης, διατελώ.
† Ο ΜΟΣΧΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΡΩΣΣΙΩΝ
ΚΥΡΙΛΛΟΣ