O Σιατίστης Παύλος προς Τσίπρα: Ρατσισμός η αποποινικοποίηση της βλασφημίας
Διαβάστε την επιστολή
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡ. ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΣΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Είναι η δεύτερη φορά που απευθύνομαι σε σας και ζητώ την προσωπική σας τοποθέτηση. Στην πρώτη ανταποκριθήκατε θετικά και εσείς και το κόμμα σας, αποδοκιμάζοντας τις αθλιότητες του τότε βουλευτή σας στην Καστοριά.
Νοιώθω την ανάγκη να το πράξω και πάλι με αφορμή ένα θέμα που ήλθε στο φως της δημοσιότητος. Ακούστηκε ότι πρόθεση της Κυβέρνησής σας είναι η αποποινικοποίηση της βλασφημίας. Πρέπει από την αρχή να σας δηλώσω ότι ο Χριστός δεν έχει ανάγκη από καμμία νομική προστασία για την υπεράσπισή Του. Το έδειξε ο ίδιος όταν «λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει και πάσχων ουκ ηπείλει».
Αλλά και ο νομοθέτης που νομοθέτησε ως ποινικό αδίκημα την κακόβουλη βλασφημία δεν είχε στόχο να υπερασπίσει τον Χριστό. Είχε στόχο όμως να υπερασπίσει την κοινωνική γαλήνη και την κοινωνική ευταξία, χρησιμοποιώντας τον νόμο πιο πολύ ως παιδαγωγικό μέσο για την καλλιέργεια πολιτισμένων ανθρωπίνων σχέσεων.
Υπάρχουν άνθρωποι που η πίστη και η αγάπη τους για το πρόσωπο του Χριστού είναι ανώτερη από τον σεβασμό ακόμη και απέναντι στους γονείς τους, οι οποίοι με τις πράξεις τους πολλές φορές ακυρώνουν τον σεβασμό στα πρόσωπά τους. Ενθυμούμαι ένα έφηβο ο οποίος μου απεκάλυψε ότι «αν δεν είχα γνωρίσει το Χριστό, θα είχα αυτοκτονήσει» εξ αιτίας της οικογενειακής του καταστάσεως.
Ο νόμος λοιπόν θέλησε να καλλιεργήσει τον σεβασμό των ανθρώπων μεταξύ τους, τον σεβασμό απέναντι στην πίστη των άλλων. Οι χριστιανοί, που πιστεύουμε στο Χριστό και στην αγάπη Του, πληγωνόμαστε όταν κάποιοι βλασφημούν το Πρόσωπό Του. Εδώ ο άνθρωπος αγανακτεί αν κάποιος υβρίζει τον πατέρα ή την μητέρα του και πολλές φορές αντιδρά βίαια σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Πολύ περισσότερο απέναντι στο Πρόσωπο του Χριστού, το Οποίο για τους πιστούς είναι αδιαπραγμάτευτο.
Βέβαια, διδαχθήκαμε από τον Χριστό να έχουμε υπομονή και να έχουμε ανοχή. Να είμαστε ανεκτικοί. Οι Άγιοι Απόστολοι μας είπαν για τον εαυτό τους: «λοιδορούμενοι, ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν» και αυτό προσπαθούμε να κάνουμε και εμείς. Όμως θα συμφωνήσετε μαζί μου, κ. Πρωθυπουργέ, ότι όταν κάποιος εκμεταλλεύεται την ανεκτικότητα των χριστιανών για να υβρίζει την πίστη τους, αυτός στερείται ήθους, δηλαδή είναι ανήθικος. Τέτοιοι είναι μερικοί, που σας εισηγήθηκαν να αποποινικοποιήσετε την βλασφημία, για να μπορούν να βλασφημούν τα ιερά πρόσωπα και να ειρωνεύονται την πίστη των χριστιανών.
Γνωρίζετε επίσης ότι η ανεκτικότητα προϋποθέτει βαθειά πνευματική καλλιέργεια, η οποία ούτε αυτόματα αποκτάται, ουτε όλοι την διαθέτουν. Τι θα συστήσετε, λοιπόν, κ. Πρωθυπουργέ, στους ανθρώπους που δεν έχουν τόση ανεκτικότητα; Θα τους συστήσετε την αυτοδικία; Θα τους συστήσετε να υπερασπισθούν μόνοι τους την πίστη τους, ακόμη και με την βία; Βλέπετε, λοιπόν, ποια ήταν η πρόνοια του νόμου για την κακόβουλη βλασφημία; Η προστασία της ειρήνης και της κοινωνικής γαλήνης. Αλλά μια τέτοια συμπεριφορά δεν συνιστά και ένα ειδεχθή ρατσισμό απέναντι στους χριστιανούς; Μήπως επιδιώκετε να αναβιώσετε τους διωγμούς, έμμεσους ή άμεσους, εναντίον των πιστών; Αυτά μπορεί να είναι τα οράματα μιάς αριστερής κυβέρνησης; Αυτή είναι η δικαιοσύνη και το κράτος δικαίου, τα οποία οραματίζεσθε και επαγγέλεσθε;
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Είσθε Πρωθυπουργός μιάς χώρας της οποίας οι Πολίτες από ανέκαθεν, σαν έκφραση και της φιλοσοφίας τους και του πολιτισμού τους, μάχονταν πρώτα «υπέρ βωμών και μετά υπέρ εστιών». Είναι αυτοί οι ίδιοι οι πολίτες, που όταν γνώρισαν τον Άγνωστο μέχρι τότε σε αυτούς Θεό, συνέχισαν με τον ίδιο τρόπο να μάχωνται πρώτα για του Χριστού την πίστη την Αγία και μετά για της Πατρίδος την ελευθερία. Αυτή είναι η ταυτότητα της χώρας της οποίας είσθε Πρωθυπουργός.
Εμείς οι χριστιανοί διδαχθήκαμε να είμεθα πράοι, ειρηνικοί, ταπεινοί, να ανεχώμεθα ακόμη και την αδικία, όταν όλα αυτά αφορούν εμάς. Όταν όμως το κινδυνεύον είναι η πίστη μας τότε γινόμαστε θηρία, στην δύναμη την πνευματική, όπως μας δίδαξε ο πράος και ειρηνικός Ιεράρχης της Καισάρειας, ο Μέγας Βασίλειος. Η διατάραξη, λοιπόν, της κοινωνικής ηρεμίας και γαλήνης εκ μέρους της Κυβερνήσεώς σας με την νομική στήριξη του λεκτικού κατ’ αρχήν διωγμού και της ρατσιστικής συμπεριφοράς απέναντι στους πιστούς, θα ήταν μια πράξη αφροσύνης.
Τότε ο νομοθέτης, όπως ήδη σας είπα, δεν είχε σκοπό να προστατεύσει το πρόσωπο του Χριστού, ίσως ούτε καν τους χριστιανούς, αλλά να διασφαλίσει την κοινωνική συνοχή. Μια λοιπόν δική σας σήμερα απόφαση αποποινικοποίησης της βλασφημίας στρέφεται ευθέως κατά των χριστιανών, όπως φαίνεται και από τις διαθέσεις αυτών που σας το ζητούν. Θα μπορούσατε να προχωρήσετε σε μια τέτοια πράξη αν είχατε προχωρήσει στην πνευματική καλλιέργεια του λαού, αν είχατε σμιλεύσει σε σωστά βάθρα την κοινωνική συνοχή, αν είχατε καλλιεργήσει τον πολιτισμό σε αυτό τον τόπο. Τότε μια τέτοια διάταξη θα ήταν περιττή. Όταν όμως ακόμη και Υπουργοί σας στερούνται τέτοιου πολιτισμού, τότε μια τέτοια διάταξη είναι ίσως αναγκαία. Η Πολιτεία δεν μπορεί να κάνει τον κόσμο παράδεισο, μπορεί όμως να τον αποτρέψει από το να γίνει κόλαση και σε αυτό μάλλον απέτυχε. Τουλάχιστον αυτό προσπαθήστε να διορθώσετε.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Αλήθεια! δεν σας προβληματίζει ότι η Ευρώπη άρχισε να ζεί στον αστερισμό του τρόμου; Δεν καταλάβατε ότι αυτά που έχουν ήδη συμβεί είναι μόνον η αρχή; Ή ακόμη περισσότερο έχετε σκεφθεί τι θα συμβεί αν κάποιος βλασφημήσει τον Αλάχ; Εύχομαι να επιδείξετε ως Κυβέρνηση την ίδια ευαισθησία που επιδείξατε τότε ως Αντιπολιτευση.
Μετά τιμής αλλά και αναμονής
Ο Σισανίου και Σιατίστης ΠΑΥΛΟΣ