Τέλος το «πάρτι» για 5.000 υπαλλήλους και 404 φορείς του δημοσίου!
Τα στοιχεία που αποκάλυψε σε δημοσιογράφους την Πέμπτη (08/10/2015) ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Χριστόφορος Βερναρδάκης ξεδιπλώνουν το… «ελληνικό μεγαλείο»: 5.000 υπάλληλοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα, λαμβάνουν μέχρι και 2.800 ευρώ καθαρά, καθώς είχαν καταφέρει να συνδέσουν το μισθό τους με αυτόν του γενικού γραμματέα! Είναι υπάλληλοι κυρίως επιστημονικών ειδικοτήτων, σύμφωνα με τον υπουργό, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι μία σειρά τροπολογιών που πέρασαν σε διάφορα άσχετα νομοσχέδια, κατάφεραν να την βγάλουν «καθαρή» σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι πληρώνονται από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών! Εργάζονται σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου και παρά τη μνημονιακή δέσμευση από το 2010, παραμένουν «αόρατοι» δίχως μέχρι σήμερα να τους έχουν «ακουμπήσει» οι περικοπές.
Σε αυτό έρχεται να προστεθεί ένα ακόμη «αγκάθι» στη δημόσια διοίκηση που αφορά σε 404 φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα που δεν έχουν απογραφεί (δημοσίευμα Έθνους 09/10/2015), άρα δεν έχουν ελεγχθεί και η κεντρική διοίκηση δεν γνωρίζει πόσοι υπάλληλοι εργάζονται εκεί και συνολικά πόσα χρήματα παίρνουν.
Υποτίθεται πως η ιστορία αυτή έπρεπε να είχε κλείσει από το φθινόπωρο του 2010.
Ήταν ένα από τα δήθεν στοιχήματα του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου ο οποίος είχε ξεκινήσει «πογκρόμ» συγχώνευσης και κατάργησης δημόσιων οργανισμών με στόχο τη μείωση των εξόδων του Δημοσίου και τον περιορισμό του «υδροκεφαλισμού» του.
Από το πρώτο Μνημόνιο υπήρχε αυτή η δέσμευση. Όμως, ουδεμία κυβέρνηση την υλοποίησε προς όφελος ενός πελατειακού κράτους και χάριν «παλιών συνηθειών» που δύσκολα κόβονται.
Πώς είναι δυνατό να ξεφεύγουν από τη «μύτη» τους 404 φορείς και αυτή τη στιγμή οι υπάλληλοί τους να είναι «αόρατοι»;
Εύκολα: με τροπολογίες που υπέγραφαν όλα αυτά τα χρόνια και παρεισφρέαν σε νομοσχέδια στο πλαίσιο μιας αν μη τι άλλο «αήθους υπερκομματικής συνομωσίας». Διότι μη μου πείτε ότι οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι ανέβαζαν από μόνοι τους τους μισθούς την ώρα που στο «στενό» δημόσιο τομέα παίρνονταν «κεφάλια»;
Πρώην πρωθυπουργοί όπως ο Γιώργος Παπανδρέου (ο οποίος έκανε την αρχή ως πρώτος μνημονιακός πρωθυπουργός), όσο όμως και ο Αντώνης Σαμαράς (ο οποίος διαφήμιζε τις επιτυχημένες κινήσεις περί ανάκαμψης της χώρας) μαζί και με όσα κόμματα συγκυβέρνησαν έβαζαν την υπογραφή τους, αποδεικνύεται εκ των υστέρων (δυστυχώς) πως έκαναν τα «κλειστά μάτια» σε παρατυπίες που αφαίμαζαν οικονομικά το ελληνικό δημόσιο με αποτέλεσμα να την πληρώνουν οι ηλικιωμένοι με τις συντάξεις τους και οι μη έχοντες.
Από δω και πέρα ακολουθεί η αποσύνδεση των μισθών των πολιτικών υπαλλήλων με αυτούς των γενικών γραμματέων και η μείωση κατά 20% με 25% των μισθών του πολιτικού προσωπικού, όπως τουλάχιστον υποστήριξε ο αναπληρωτής υπουργός αρμόδιος για θέματα Διοικητικής Μεταρρύθμισης Χριστόφορος Βερναρδάκης, αναφερόμενος στο νέο νομοσχέδιο.