Οργή της Προεδρικής Φρουράς για τον δημοσιογράφο που χαρακτήρισε «γυναικεία» την στολή των ευζώνων

Οι συγκεκριμένες αναφορές του δημοσιογράφου της Καθημερινής έχουν προκαλέσει την οργή του κόσμου στα social media, αλλά και την έντονη διαμαρτυρία του Δ.Σ. Συλλόγου Ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς.

Προφανώς ο κ. Κασιμάτης αγνοεί ή θέλει να αγνοεί ότι η Ευζωνική στολή αποτελεί ένα από τα εθνικά μας Σύμβολα που συνδέεται με θυσίες, αίμα, στιγμές δόξας, εθνικές μνήμες, υπερβάσεις και εθνικά οράματα στην νεότερη ιστορία του Έθνους.

Το μόνο βέβαιον είναι ότι με τις αναφορές του κέρδισε το πεντάλεπτο της δημοσιότητας που όλοι μας δικαιούμαστε...

Τι ακριβώς έγραψε στην στήλη του;

«Ας πούμε, μια ποικιλία στα καλσόν, βρε αδελφέ! Αμάν πια με αυτά τα υπόλευκα και χοντροκομμένα που αναγκάζουν τα παιδιά να φορούν! Να φορέσουν κάτι πιο φίνο, πιο χαρούμενο· γιατί όχι δικτυωτά; Και αυτά τα αηδιαστικά και γελοία χοντροπάπουτσα, ώς πότε θα φοριούνται;»... είναι ένα μικρό απόσπασμα από το άρθρο του κ. Κασιμάτη που αποδεικνύει το ήθος του... ανδρός.

Το όλον ζήτημα πήρε τεράστιες διαστάσεις και υπήρξε άμεση αντίδραση από το Δ.Σ. Συλλόγου Ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς, που έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στην εφημερίδα «Καθημερινή».

Με επιστολή του η οποία δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή στις 2 Μαϊου του 2020, ο Νικόλαος Γαβριλάκης, πρόεδρος του ΔΣ του Συλλόγου Ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς, ζήτησε επισήμως τη συγγνώμη της εφημερίδας.

«Η άγνοια του αρθρογράφου σχετικά με τις στολές της Προεδρικής Φρουράς καθίσταται σαφής, καθώς γίνεται λόγος για μόνο ΜΙΑ από τις στολές της Φρουράς. Την επίσημη ευζωνική στολή ή αλλιώς τα «Λευκά». Θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι υπάρχουν άλλες εφτά στολές της Π.Φ. και καμία από αυτές δεν περιλαμβάνει καλσόν. Τρεις από αυτές όμως περιλαμβάνουν λευκές μάλλινες κάλτσες. Οι κάλτσες αυτές είναι γνωστές στην κοινή καθομιλουμένη των ηπειρωτικών περιοχών της Ελλάδας ως βλαχόκαλτσες. Και είναι γνωστές με την ονομασία αυτή από πολύ πριν από την Επανάσταση του ’21. Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένας λόγος να αντικατασταθεί η λευκή κάλτσα στη στολή των Ευζώνων με κάποιο καλσόν, διχτυωτό ή μη, προς τέρψη αφενός της ανοησίας, αφετέρου της άγνοιας για την προέλευση των στοιχείων της ευζωνικής φορεσιάς του οποιουδήποτε φαντάζεται κάτι τέτοιο» γράφει ο Νικόλαος Γαβριλάκης απαντώντας στον Στέφανο Κασιμάτη και συνεχίζει: «Οσον αφορά τη φουστανέλα, την οποία ο αρθρογράφος ανούσια κι ανερυθρίαστα στηλιτεύει, σας πληροφορούμε ότι αποτελεί μετεξέλιξη του αρχαιοελληνικού χιτώνα».

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΔΣ του Συλλόγου Ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς «στην αβάσιμη υπόθεση του αρθρογράφου ότι η στολή δεν μπορεί να γίνει περισσότερο γελοία, μπορούμε με ευκολία να αντικρούσουμε ότι η αρθρογραφία δημοσίως μπορεί, αν θέλει ο αρθρογράφος της, να γίνει περισσότερο γελοία, αλλά, ίσως, αξίζει τον κόπο να πρυτανεύσει η σκέψη ότι στη γελοιότητα μπορεί να μπει «φρένο» οσάκις η δημοσιογραφία αρύεται των αρχών του κώδικα δεοντολογίας του δημοσιογραφικού επαγγέλματος».

Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή του κ. Νικόλαου Γαβριλάκη

«Η Φρουρά της Ελληνικής Προεδρίας της Δημοκρατίας

Κατ’ αρχάς και λόγω των ημερών, να ευχηθούμε Χρόνια Πολλά και Χριστός Ανέστη. Ο Σύλλογος Ευζώνων Προεδρικής Φρουράς ιδρύθηκε το 2015 με σκοπό την προαγωγή του ευζωνικού ήθους. Το σύνολο των δράσεων του Συλλόγου εδράζεται ουσιαστικά σε τρεις άξονες. Τον ιστορικό, τον κοινωνικό και τον ευζωνικό. Πολλές φορές, οι δράσεις του Συλλόγου εμπίπτουν σε περισσότερους από έναν από τους προαναφερθέντες άξονες. Τα τακτικά μέλη του Συλλόγου είναι Εύζωνοι, οι οποίοι υπηρέτησαν τη θητεία τους στον λόχο Ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς.

Αφορμή για την παρούσα επιστολή αποτελεί το άρθρο του κ. Στ. Κασιμάτη, με τίτλο «Ταλιμπάν με μολότοφ;» της 24ης Απριλίου 2020. Θα αναφερθούμε μονάχα στο κομμάτι του άρθρου που αφορά στους Ευζώνους και στην Προεδρική Φρουρά. Ενα κομμάτι στο οποίο από την επικεφαλίδα του κιόλας («Στους τσολιάδες») ξεκινάει προσπάθεια απομείωσης των Ευζώνων. Η αναφορά τους ως τσολιάδες αντί για Ευζώνους δηλώνει εξόφθαλμα ένα από δύο ενδεχόμενα. Το πρώτο είναι ότι ο αρθρογράφος δεν γνωρίζει την ετυμολογία της λέξης «τσολιάς» σε συνδυασμό μάλλον με το ότι δεν έχει ακούσει ποτέ να χρησιμοποιείται η λέξη «Εύζωνος» ή «Εύζωνας». Το δεύτερο είναι ότι γνωρίζει πολύ καλά την προέλευση της λέξης και κάνει χρήση αυτής, ακριβώς για να υποβιβάσει τους Ευζώνους και τη Φρουρά στο επίπεδο στο οποίο έχει το σύνολο του συλλογισμού του στο εν λόγω άρθρο. Τείνουμε καλόπιστα να θεωρούμε το δεύτερο ενδεχόμενο περισσότερο πιθανό.

Η Προεδρική Φρουρά πράγματι, όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, δεν είναι μία οποιαδήποτε Φρουρά. Είναι η Φρουρά της Ελληνικής Προεδρίας της Δημοκρατίας. Οπως κάθε Φρουρά σε κάθε κράτος στον πλανήτη το οποίο διαθέτει μία, είναι μοναδική, ανεξαρτήτως του τίτλου που έχει. Η ενδυμασία της Προεδρικής Φρουράς δανείζεται στοιχεία από τη λαογραφία και την παράδοση του κάθε τόπου και αποτίει φόρο τιμής στο παρελθόν της χώρας και στις θυσίες του λαού της.

Η άγνοια του αρθρογράφου σχετικά με τις στολές της Προεδρικής Φρουράς καθίσταται σαφής, καθώς γίνεται λόγος για μόνο ΜΙΑ από τις στολές της Φρουράς. Την επίσημη ευζωνική στολή ή αλλιώς τα «Λευκά». Θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι υπάρχουν άλλες εφτά στολές της Π.Φ. και καμία από αυτές δεν περιλαμβάνει καλσόν. Τρεις από αυτές όμως περιλαμβάνουν λευκές μάλλινες κάλτσες. Οι κάλτσες αυτές είναι γνωστές στην κοινή καθομιλουμένη των ηπειρωτικών περιοχών της Ελλάδας ως βλαχόκαλτσες. Και είναι γνωστές με την ονομασία αυτή από πολύ πριν από την Επανάσταση του ’21. Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένας λόγος να αντικατασταθεί η λευκή κάλτσα στη στολή των Ευζώνων με κάποιο καλσόν, διχτυωτό ή μη, προς τέρψη αφενός της ανοησίας, αφετέρου της άγνοιας για την προέλευση των στοιχείων της ευζωνικής φορεσιάς του οποιουδήποτε φαντάζεται κάτι τέτοιο. Οσον αφορά τη φουστανέλα, την οποία ο αρθρογράφος ανούσια κι ανερυθρίαστα στηλιτεύει, σας πληροφορούμε ότι αποτελεί μετεξέλιξη του αρχαιοελληνικού χιτώνα. Είναι ένδυμα που φοριόταν καθ’ όλη την τουρκοκρατία, με τις κατά τόπους παραλλαγές και τροποποιήσεις σε μήκος και σχέδιο που επέτασσαν τα τοπικά ήθη, στα περισσότερα κράτη της βαλκανικής από τον άρρενα πληθυσμό. Από το περιεχόμενο του περί ου ο λόγος ατυχούς δημοσιεύματος φαίνεται πως ο αρθρογράφος του, πλέον της άγνοιάς του για τις ιστορικές καταβολές του εν λόγω ενδύματος, επιδεικνύει κενολογία στη γραφή του, αποτυπώνοντας την αβασάνιστη κρίση του και την καταγέλαστη αισθητική του. Μας λυπεί αυτό για την εφημερίδα σας και τη φιλοξενία της προχειρογραφίας του εν λόγω άρθρου.

Οσον αφορά τα τσαρούχια και στα περί αυτών, τουλάχιστον ατυχή, σχόλια, μπορούμε να αντιληφθούμε μία υποβόσκουσα διάθεση κριτικής πρόσφατων στυλιστικών επιλογών της ΠτΔ. Αυτή η διάθεση είναι εμφανής και διάχυτη σε όλο το κομμάτι του άρθρου που αφορά τη νέα ΠτΔ. Ο αρθρογράφος, όμως, έχει μετατρέψει την τρίχα σε τριχιά, προσβάλλοντας κατάφωρα, ένα αμιγώς, διεθνώς αναγνωρίσιμο σύμβολο του Ελληνισμού! Τα τσαρούχια, λοιπόν, αποτελούν υπόδημα, το οποίο, εκτός από τους άνδρες της Φρουράς, φορούσαν και τα μάχιμα συντάγματα Ευζώνων του Ε.Σ. μέχρι τη συνθηκολόγηση με τις δυνάμεις του Αξονα το 1941. Οι ποταμοί αίματος που έχουν χυθεί για να μπορούμε εμείς σήμερα να είμαστε ελεύθεροι και να εκφράζουμε τις απόψεις μας, καθιστούν τουλάχιστον προσβλητική την έκφραση εμπαθούς και αβασάνιστης για την περιβολή των Ευζώνων που θυσίασαν το αγαθό της ζωής τους χάριν της ελευθερίας και πολιτισμικής προαγωγής των επερχόμενων γενεών των Ελλήνων. Η κρινόμενη αρθρογραφία στην εφημερίδα σας ούτε προάγει σε κάτι τους αναγνώστες ούτε μπορεί να θεωρηθεί ανεκτή στο πλαίσιο της ελευθερίας του λόγου, τουλάχιστον του συγκροτημένου δημοσιογραφικού και με ερείσματα ισχυρισμών κι επιχειρημάτων, όπως εύλογα αναμένει κανείς από τα δημοσιεύματα της εφημερίδας σας.

Το τσαρούχι είναι απλά δέρμα (βακέτα και μη), μαλλί και μέταλλο, ενωμένα με κάποιες τεχνικές μεταξύ τους. Δεν είναι αυτά τα οποία το ατυχές δημοσίευμα προβάλλει, αλλά κατά τον τρόπο της προβολής αυτών στο εν λόγω δημοσίευμα προσβάλλεται το σύνολο των υπηρετούντων στην Π.Φ., των νέων υπηρετούντων και υπηρετήσαντων σ’ αυτήν, των συνεχιστών της παράδοσης της Π.Φ. στο πρόσωπο της οποίας τιμώνται διαχρονικές αξίες και θυσίες του Ελληνισμού. Προσβάλλονται από την επιδερμική αρθρογραφία που φιλοξενήσατε στην εφημερίδα σας η μνήμη του Σπύρου Θωμά και η τιμή και υπόληψη όλων εκείνων των νέων ανθρώπων –παιδιά της πατρίδας είναι αυτά– που κλήθηκαν διά της στρατιωτικής τους θητείας, ίσως περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στρατιωτική μονάδα των Ε.Δ. να ενσαρκώσουν στο σύντομο χρονικό διάστημα διάρκειας της θητείας αυτής, τους θεματοφύλακες των αγώνων των Ελλήνων για ελευθερία, ανεξαρτησία, δημοκρατία και αυτοδιάθεση.

Στην αβάσιμη υπόθεση του αρθρογράφου ότι η στολή δεν μπορεί να γίνει περισσότερο γελοία, μπορούμε με ευκολία να αντικρούσουμε ότι η αρθρογραφία δημοσίως μπορεί, αν θέλει ο αρθρογράφος της, να γίνει περισσότερο γελοία, αλλά, ίσως, αξίζει τον κόπο να πρυτανεύσει η σκέψη ότι στη γελοιότητα μπορεί να μπει «φρένο» οσάκις η δημοσιογραφία αρύεται των αρχών του κώδικα δεοντολογίας του δημοσιογραφικού επαγγέλματος.

Διάφοροι οίκοι μόδας, τόσο του εξωτερικού όσο και του εσωτερικού, έχουν αντλήσει έμπνευση από τους Ευζώνους και τη στολή τους, μέσα από τις δημιουργίες τους, όμως, έχουν σεβαστεί τόσο την εικόνα των Ευζώνων όσο και τους συμβολισμούς που τη συνοδεύουν. Κάτι που μέσα στη βιτριολική του διάθεση για υποβιβασμό του θεσμού και της Ιστορίας των Ευζώνων, ο αρθρογράφος δεν μπόρεσε (ή δεν θέλησε) να κάνει. Στην άσκοπη φλυαρία περί άφυλων καταστάσεων, νέων τάσεων μόδας κ.λπ. δεν θα σταθούμε καθόλου, καθώς ο καθένας μπορεί να δει ότι αυτά δεν αποτελούν παρά την ασυνάρτητη έκφραση λόγου που ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα και την ιστορική παράδοση των Ευζώνων και της ενδυμασίας τους.

Θεωρούμε το συγκεκριμένο άρθρο –τονίζουμε ξανά, στο κομμάτι που αφορά τους Ευζώνους και την επίσκεψη της ΠτΔ– περισσότερο κακόβουλο παρά ενημερωτικό. Ο αρθρογράφος του αγνόησε βασικές αρχές του λειτουργήματός του στον δημοσιογραφικό του ρόλο, μπερδεύοντας ειδήσεις, προσωπική αισθητική, αβάσιμες απόψεις και ανούσιες πεποιθήσεις είτε δικές του είτε άλλων – δεν εξηγεί ποιων.

Δικαιούμαστε, ως άμεσα θιγέντες, να αιτηθούμε μια συγγνώμη για το ατυχές δημοσίευμα που φιλοξενήθηκε στην εφημερίδα σας. Εν κατακλείδι, σας πληροφορούμε ότι εφόσον το επιθυμείτε εσείς ως διευθυντής ή/και ο αρθρογράφος σας είμαστε διατεθειμένοι να σας παρέχουμε οποιαδήποτε πληροφόρηση περί τους Ευζώνους ή/και την ενδυμασία τους για τη δημοσιοποίηση της αλήθειας χωρίς αλλοίωση ή παραποίηση των πραγματικών, ιστορικών, δεδομένων για αυτούς».

Διαβάστε όμως και το άρθρο του κ. Κασιμάτη που προκάλσε όλο αυτό τον σάλο:

«Στους τσολιάδες

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας επισκέφθηκε την προεδρική φρουρά. Η επίσκεψή της είναι βέβαια εθιμοτυπική· ωστόσο, πιστεύω ότι προσφέρει μια ιστορική ευκαιρία από στυλιστικής απόψεως. Σκεφθείτε: έχουμε την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας να επισκέπτεται τη φρουρά της. Προσοχή: όχι μια οποιαδήποτε φρουρά, αλλά μια φρουρά η οποία αποτελείται από άνδρες ντυμένους από τη μέση και κάτω γυναικεία (μίνι φούστα, καλσόν).

Μέχρι τώρα είχαμε άνδρες στη θέση αυτή. Ανδρες οι οποίοι, όπως συμβαίνει συνήθως με το είδος μας, δεν έχουν ιδέα από γυναικείο ντύσιμο. Δεν είναι, λοιπόν, αυτή μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να ανανεωθεί η στολή της προεδρικής φρουράς με γυναικείο μάτι; Ας πούμε, μια ποικιλία στα καλσόν, βρε αδελφέ! Αμάν πια με αυτά τα υπόλευκα και χοντροκομμένα που αναγκάζουν τα παιδιά να φορούν! Να φορέσουν κάτι πιο φίνο, πιο χαρούμενο· γιατί όχι δικτυωτά; Και αυτά τα αηδιαστικά και γελοία χοντροπάπουτσα, ώς πότε θα φοριούνται; Η Prada έχει κλασικά γυναικεία μοντέλα, με χαμηλό τακούνι, που είναι ό,τι πρέπει και αναδεικνύουν καλύτερα το πόδι. Διότι, ερωτώ, γιατί φοράει κάποιος φούστα και καλσόν, αν όχι για να δείξει τα πόδια του;

Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε. Κατ’ αρχάς, περισσότερο γελοία από αυτή που είναι σήμερα δεν γίνεται η στολή της φρουράς. Με τις κατάλληλες παρεμβάσεις, όμως, μπορεί να αναδείξει την πρωτοποριακότητά της, η οποία έγκειται στο ανδρόγυνο στυλ της. Επισημαίνω σχετικώς ότι η φετινή Εβδομάδα Μόδας του Λονδίνου, που ασφαλώς θα είναι διαδικτυακή, θα είναι «γένους ουδετέρου». Εμείς, χάρη στην προεδρική φρουρά, είμαστε ήδη δεκαετίες μπροστά! Γιατί να μην αναδείξουμε αυτό το πλεονέκτημά μας;

ΥΓ.: Οταν ήμουν παιδί, παίζαμε με τα γνωστά ελληνικής κατασκευής στρατιωτάκια (τσολιάδες, αρχαίοι οπλίτες κ.λπ.), αυτά που σήμερα τα βρίσκεις μόνο στα παλιατζίδικα. Προσωπικώς, ποτέ στη ζωή μου δεν αγόρασα τσολιαδάκι. Λόγω της φούστας τους, τα ενέτασσα στην κατηγορία «κούκλες» – και, ως γνωστόν, τα αγόρια δεν παίζουν με κούκλες».

Τα συμπεράσματα δικά σας βεβαίως...