Η καυτή πατάτα του Καστελλόριζου, η επιθετικότητα των Τούρκων και στο βάθος Χάγη

Το status quo των μεγάλων δυνάμεων, αλλά και η ίδια η Τουρκία σπρώχνουν την κατάσταση – αργά αλλά σταθερά – προς την Χάγη με βασική επιδίωξη την μειωμένη επήρεια των ελληνικών νησιών σε ΑΟΖ. Προφανώς αυτό γίνεται υπό τον βραχνά μιας επικείμενης πολεμικής σύρραξης μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας και προφανώς όλοι οι «καλοθελητές» όταν έρθει η ώρα θα προτάξουν την συμβουλή «καλύτερα Χάγη, παρά πόλεμος» ή να το πω ακόμα πιο απλά «καλύτερα μειωμένη επήρεια, παρά πόλεμος».
Ποιος θα διαχειριστεί αυτά τα νέα δεδομένα; Άγνωστο.

Είτε ο Μητσοτάκης, είτε ο Τσίπρας, είτε όλοι μαζί…

Το βέβαιον είναι ότι από τώρα ψάχνουν να βρουν ένα αφήγημα για να μπορέσουν να «σερβίρουν» την παραπάνω εξέλιξη στο εσωτερικό της χώρας χωρίς να δημιουργηθούν συνθήκες κοινωνικής έκρηξης. Δύσκολη εξίσωση, ειδικά αν υποθέσουμε ότι τα… κάστανα από τη φωτιά θα κληθεί να τα βγάλει η Νέα Δημοκρατία. Μια παράταξη με ισχυρή ιστορική συνείδηση επί των πατριωτικών ζητημάτων.

Ποιος και κυρίως πώς θα πείσει τον ελληνικό λαό ότι οι Τούρκοι – με τον ένα ή τον άλλο τρόπο – θα μπουν στην συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο;
Εδώ τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα από την προηγούμενη εθνική ήττα παραχώρησης του όρου «Μακεδονία» στους Σκοπιανούς με την συμφωνία των Πρεσπών.

Οι πρόσφατες αναφορές του περίφημου Χρήστου Ροζάκη ότι το Καστελλόριζο είναι πιο κοντά στην Τουρκία δεν είναι καθόλου τυχαίες.

Το καθηγητικό – διπλωματικό κατεστημένο προετοιμάζει την κοινή γνώμη, το συλλογικό υποσυνείδητο θα έλεγα, για αυτά που έρχονται.

Η όποια υποχώρηση σε ζητήματα επήρειας επί της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας θα είναι καταστροφική για την εθνική μας κυριαρχία, την αυτοτέλεια και την εθνική μας ανεξαρτησία.

Το τι επιδιώκει η Τουρκία, το έχει περιγράψει εύστοχα με παλαιότερη αρθρογραφία του ο καθηγητής και βουλευτής της ΝΔ, Άγγελος Συρίγος:

• Καθεστώς αποστρατιωτικοποιήσεως των ανατολικών νησιών του Αιγαίου (1964-1974).
• Οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου (1974).
• Όρια του FIR Αθηνών (1974).
• Μη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων πέραν του σημερινού ορίου των 6 ν. μιλίων (1974) που συνδέεται με την απειλή χρήσεως βίας – casus belli (1974) σε περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα αλλά και με τον ορισμό συγκεκριμένων θαλάσσιων περασμάτων στο Αιγαίο, από τα πολλά που υπάρχουν, ως «διεθνών στενών» ναυσιπλοΐας (1982).
• Εύρος εναερίου χώρου 10 ν. μιλίων εν σχέσει προς χωρικά ύδατα 6 ν. μιλίων (1975).
• Όρια της Ζώνης Έρευνας και Διασώσεως-SAR στο Αιγαίο (1980).
• Οι λεγόμενες «γκρίζες ζώνες» κυριαρχίας απροσδιόριστου αριθμού ελληνικών νησιών στο Αιγαίο και πέριξ της Κρήτης (1996).
• Μη αναγνώριση υφαλοκρηπίδας στα νησιά του συμπλέγματος του Καστελλόριζου (2012).
• Μη αναγνώριση υφαλοκρηπίδας σε Ρόδο, Κάρπαθο, Κάσο και Κρήτη (2019).

Το ερώτημα είναι ποιοι θα βαφτίσουν το κρέας... ψάρι;

Ποιοι θα βαφτίσουν την επερχόμενη εθνική ήττα σε αναγκαίο συμβιβασμό;

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Μητσοτάκης και Τσίπρας: Αντιμέτωποι μεταξύ τους αλλά και με τα προβλήματά τους