Άρχισαν οι διερευνητικές Ελλάδας και Τουρκίας - Κωδικός: Σπάστε τα χωρικά ύδατα
Άρχισαν το πρωί της Δευτέρας οι διερευνητικές επαφές μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, έπειτα από σχεδόν 5 χρόνια. Ο 61ος κύκλος των διαπραγματεύσεων θα κρίνει πολλά για τις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας, ωστόσο παρά τις όποιες προσδοκίες η ελληνική πλευρά κρατά χαμηλά τον πήχη, αφού γνωρίζει πολύ καλά ότι ο γείτονάς μας είναι κατά βάση αναξιόπιστος.
Ο Παύλος Αποστολίδης, πρέσβης επί τιμή είναι αυτός κάθεται ξανά στο τραπέζι του διαλόγου, έχοντας απέναντι του αυτή τη φορά τον υφυπουργό Εξωτερικών και διπλωμάτη, Σεντάτ Ονάλ.
Ωστόσο, από χτες το βράδυ η τουρκική προεδρία αναβάθμισε αυτή τη συνάντηση, καθώς στις διερευνητικές συμμετέχει και ο εκπρόσωπος του Ερντογάν Ιμπραήμ Καλίν.
Το πρωί της Δευτέρας, ο Καλίν υποδέχτηκε την ελληνική αποστολή στο Ντολμά Μπαχτσέ.
Οι συνομιλίες αρχίζουν μετά από πέντε χρόνια σιωπής και μετά από μια πολύ έντονη επιθετικότητα από την πλευρά της Τουρκίας που έφτασε στο σημείο για περίπου δυο χρόνια να παίζει με την φωτιά ενός θερμού επεισοδίου.
Εν μέσω αυτής της ατμόσφαιρας η Άγκυρα αναζητά με την βοήθεια της Γερμανίας και της Ε.Ε. το άλλοθι της αποφυγής κυρώσεων και ενδεχομένως την ευνοϊκή μεταχείριση του νέου προέδρου των ΗΠΑ.
Υπενθυμίζουμε για πολλοστή φορά ότι η συζήτηση που ξεκινάει σήμερα δεν είναι σε καμία περίπτωση διαπραγμάτευση. Οι συζητήσεις δεν έχουν υποχρεωτικό χαρακτήρα και δεν είναι δεσμευτικές. Επίσης δεν μετέχει καμία τρίτη πλευρά και δεν γίνονται ενημερώσεις στα ΜΜΕ. Από την ελληνική πλευρά έχει γίνει γνωστό σε όλους τους τόνους ότι δεν συζητείται θέμα αποστρατικοποίησης νησιών και δεν γίνεται διαπραγμάτευση για οποιοδήποτε θέμα αφορά την εθνική κυριαρχία. Διευκρινίζεται δε με νόημα ότι η απόφαση για την επέκταση των χωρικών υδάτων, αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας. Συνεπώς μιλάμε για εμπιστευτικές συζητήσεις που γίνονται για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν σημεία σύγκλισης για μελλοντικές διαπραγματεύσεις για οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Τα τρία σενάρια
Συνεπώς τα σενάρια που εξετάζει η ελληνική πλευρά είναι τρία:
1ον. Η Τουρκία να επιδείξει διαλλακτικότητα και να προχωρήσουμε άμεσα στον επόμενο γύρο των συνομιλιών (σενάριο εξόχως απίθανο)
2ον. Η Τουρκία να προβάλει μαξιμαλιστικές θέσεις, αλλά να μην τινάξει στον αέρα τις συζητήσεις και να αφήσει μια χαραμάδα συνέχισης ενός δεύτερου γύρου στην Αθήνα και
3ον. Η γείτονα να κρατήσει άκαμπτη στάση συνεχίζοντας τις παράλογες απαιτήσεις που βάζουν σε κίνδυνο την εθνική μας κυριαρχία. Σε αυτό το ενδεχόμενο η ελληνική αποστολή θα αποχωρήσει από την Κωνσταντινούπολη χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Στη διαδικασία που ξεκινάει η Αθήνα δηλώνει ότι προσέρχεται, καλή τη πίστει, με αισιοδοξία, αλλά όχι με αφέλεια και για την οποία ο πήχης μάλλον είναι πολύ χαμηλά και οι προσδοκίες ελάχιστες.
Η τύχη των διερευνητικών είναι περίπου προδιαγεγραμμένη αφού οι δύο πλευρές διαφωνούν ως προς το τι πρέπει να συζητηθεί. Η μεν χώρα μας επιμένει στη θέση πως η μόνη διαφορά προς συζήτηση είναι αυτή της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ. Η Τουρκία, από την άλλη μεριά, τονίζει πως η βασική προϋπόθεση για τον διάλογο είναι η συζήτηση πάνω σε όλα τα θέματα που χωρίζουν τις δύο χώρες.
Όπως πρώτοι έχουμε αποκαλύψει από το Newsbomb.gr το θέμα που βάζουν πρώτο στο τραπέζι οι γείτονες είναι το ζήτημα των χωρικών υδάτων και της επέκτασής τους από την πλευρά της Ελλάδας στα 12 ναυτικά μίλια. Αμφισβητούν δηλαδή ευθέως το μεγαλύτερο όπλο της Ελλάδος που είναι αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας με βάση το διεθνές δίκαιο.
Διαβάστε αναλυτικά:
Διερευνητικές: Τα παιχνίδια με το χρόνο, το blame game και το «όπλο» που φοβούνται οι Τούρκοι
Στόχος των Τούρκων είναι να μπει το θέμα της επέκτασης από τα 6 ν.μ. στα 12 ν.μ. σε καθεστώς νομικής αμφισβήτησης στη Χάγη γεγονός που θα αποτελέσει διπλωματική και εθνική ήττα για την χώρα μας. Οποιαδήποτε νομική αμφισβήτηση των χωρικών μας υδάτων θα επιφέρει και αμφισβήτηση του FIR Αθηνών και είναι βέβαιον πως με μια τέτοια εξέλιξη μπαίνουμε σε αχαρτογράφητα νερά αμφισβήτησης της εθνικής μας κυριαρχίας.
Είναι αληθές να σημειώσουμε ότι υπό τις παρούσες συνθήκες η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων είναι σίγουρα καλύτερη από το τίποτα και από την ακινησία, όμως δεν είναι κάτι άξιο λόγου. Αξίζει να θυμηθούμε ότι τόσο το 2002-2003, αλλά και το 2010- 2016, που το κλίμα ήταν πολύ καλύτερο, οι δύο πλευρές δεν είχαν καταλήξει σε καμία απολύτως συμφωνία.
Το χειρότερο όλων είναι ότι ο σχεδιασμός των διερευνητικών δεν έγινε επί τη βάσει ενός ακαδημαϊκού περιβάλλοντος επιλύσεως διεθνών διαφορών και συγκρούσεων, αλλά έγινε υπό την βεβιασμένη πίεση των ξένων δυνάμεων (Γερμανίας και ΗΠΑ) και στη λογική «καθίστε να τα βρείτε μόνοι σας», λες και πρόκειται για μια απλή διχογνωμία μεταξύ δυο χωρών.
Οι μεγάλες δυνάμεις αρνούνται να αποδεχθούν ότι η Τουρκία επιβουλεύεται λόγω και έργω την εθνική μας κυριαρχία και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο φτάσαμε σήμερα σε αυτό το αδιέξοδο.
Σημαντικό πάντως είναι να προετοιμαστεί νωρίς η ελληνική στρατηγική στο blame game (παιχνίδι καταλογισμού ευθυνών) που θα ακολουθήσει μετά το απευκταίο ναυάγιο των συνομιλιών.
Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.