Ελληνοτουρκικά: Ποιος θα σταθεί «καθρέφτης» απέναντι στον Ιμπραήμ Καλίν;

Είναι γεγονός ότι στις ελληνοτουρκικές σχέσεις υπάρχει, το τελευταίο διάστημα μια έντονη κινητικότητα, όχι κατ΄ανάγκη προς αρνητική κατεύθυνση. Ο διάλογος με την τουρκική πλευρά, μάλλον έχει αναβαθμιστεί έστω και μισό σκαλί προς τα επάνω και σιγά – σιγά φαίνεται να περνάει σε άλλο level.

Ταυτόχρονα η Αθήνα τις τελευταίες ημέρες προβαίνει – αθόρυβα θα έλεγε κανείς – σε ουσιαστικές αλλαγές συγκεκριμένων πρέσβεων, κινήσεις που όπως εκτιμάται, θα βοηθήσουν στην περαιτέρω οχύρωση της διεθνούς θέσης της χώρας.

Οι επικείμενες αλλαγές είναι «χειρουργικά» δομημένες και αφορούν μεταξύ άλλων την αλλαγή σκυτάλης στην ελληνική πρεσβεία της Άγκυρας, όπου τη θέση του Μιχαήλ-Χρήστου Διάμεση, θα αναλάβει ο Χριστόδουλος Λάζαρης, ο οποίος ήταν «ειδικός απεσταλμένος» για τη Λιβύη.

Μεταξύ άλλων, ο μέχρι σήμερα Πολιτικός Διευθυντής του υπουργείου Εξωτερικών, Κυριάκος Λουκάκης, θα αναλάβει την πρεσβεία στο Τελ Αβίβ, ενώ στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία του ΟΗΕ τοποθετείται ο Ευάγγελος Σέκερης. Τέλος, τη διπλωματική εκπροσώπηση στο Παρίσι αναμένεται να αναλάβει Δημήτριος Ζεβελάκης και στη Μαδρίτη ο Ηλίας Φωτόπουλος.

Μεγαλύτερο όμως ενδιαφέρον από όλες αυτές τις αλλαγές έχει η επικείμενη αποχώρηση της κυρίας Ελένης Σουρανή η οποία φέρεται να έχει ζητήσει να μετακινηθεί στην πρεσβεία της Ρώμης. Η διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του Πρωθυπουργού, Ελένη Σουρανή μπήκε θα έλεγε κανείς απότομα στα βαθιά, όταν ο Ερντογάν, με έναν ομολογουμένως ανορθόδοξο τρόπο, στην κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ζήτησε να φύγουν όλοι από το δωμάτιο και να μείνει ο Ιμπραήμ Καλίν. Μη έχοντας άλλη επιλογή, από ελληνικής πλευράς έμεινε μέσα η κυρία Σουρανή που γνωρίζει όσο κανείς υπηρεσιακός παράγοντας τα ζητήματα των ελληνοτουρκικών διενέξεων.

Όμως είναι αλήθεια ότι η κίνηση του Ερντογάν να αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού και να ζητήσει την ύπαρξη ανοικτής γραμμής μεταξύ συμβούλων και όχι μεταξύ υπουργών Εξωτερικών, αλλάζει εντελώς την στρατηγική των δύο πλευρών.

Η επιρροή του Καλίν δεν περιορίζεται μόνο στη διπλωματία, αλλά επεκτείνεται και στις θεμελιώδεις κατευθύνσεις του τουρκικού κράτους, το οποίο απομακρύνεται σταθερά από τον κοσμικό του χαρακτήρα, δίνοντας τη θέση του στη θρησκεία, κάτι που σημαίνει το τέλος του κεμαλισμού. Για όσους δεν γνωρίζουν ο Καλίν δεν είναι μια απλή περίπτωση συμβούλου, είναι πολιτικό και πνευματικό τέκνο του Φετουλάχ Γκιουλέν και του Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος στην πορεία προς το προεδρικό παλάτι της Άγκυρας δεν δίστασε να γίνει «πατροκτόνος», υπηρετώντας πιστά τον Ταγίπ Ερντογάν.

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου και σπούδασε Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Πόλης. Συνέχισε τις σπουδές στου σε ισλαμικό πανεπιστήμιο στη Μαλαισία και έκανε διδακτορικό στις ΗΠΑ στο Πανεπιστήμιο George Washington.

Κατά την παραμονή του στην Αμερική δίδαξε σε διάφορα πανεπιστήμια ενώ συνεργάστηκε με το Κέντρο για την Κατανόηση του Ισλάμ με τον Χριστιανισμό, το οποίο χρηματοδοτούσε η Σαουδική Αραβία. Παράλληλα, όπως αποκαλύφθηκε από το WikiLeaks, ο Καλίν υπήρξε πληροφοριοδότης της πλατφόρμας Stratfor, η οποία συνεργάζεται με κυβερνήσεις και μεγάλες εταιρείες σε όλο τον κόσμο «πουλώντας» κρίσιμες πληροφορίες. Η Stratfor θεωρείται το εμπορικό σκέλος της CIA. Στα έγγραφα του WikiLeaks, o Καλίν φαίνεται να επικοινωνεί με τον επικεφαλής του Stratfor διαβιβάζοντας πληροφορίες που αφορούν την κυβέρνηση της Τουρκίας.

Συνεργάτης του Stratfor το 2009 είχε συλλέξει πληροφορία σύμφωνα με την οποία ο Καλίν ήταν πράκτορας της CIA, κάτι που φαίνεται να είχε αξιολογήσει ως πολύ σημαντικό ο οργανισμός και ζητούσε από τους συνεργάτες του να κρατήσουν μυστική τη συνεργασία «γιατί ο Καλίν είναι πολύ σπουδαία πηγή». Ο ίδιος ο σύμβουλος του Ταγίπ Ερντογάν δεν απάντησε ποτέ επί της ουσίας, καθώς επέλεξε να παρουσιάσει τα στοιχεία που διέρρευσαν ως μη σοβαρά.

Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι απέναντι στον Καλίν η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να επιλέξει έναν ισχυρό ανώτερο διπλωμάτη ο οποίος να έχει μεγάλη εμπειρία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και στα θέματα της Μέσης Ανατολής. Έναν διπλωμάτη που να μπορεί να σταθεί ως «καθρέφτης» απέναντι στον Καλίν και στην επιθετικότητα του τελευταίου.

Η μετακίνηση της κυρίας Σουρανή θα γίνει ομαλά στο τέλος του 2021, μέχρι τότε όμως η κυβέρνηση πρέπει να έχει βρει τον αντικαταστάτη της ο οποίος θα έχει προλάβει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Newsbomb.gr, η κυβέρνηση δεν έχει ακόμα καταλήξει στο όνομα του αντικαταστάτη της κυρίας Σουρανή.

Δεν το λες κι εύκολο πράγμα… Άλλωστε όπως σας εξήγησα, θα είναι κάτι παραπάνω από αντικαταστάτης. Επί της ουσίας θα πρέπει να είναι το alter ego του Μητσοτάκη στα Εθνικά ζητήματα...

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Γλυκά Νερά: «Περιμένουν τη Λυδία με ανοιχτή αγκαλιά», λέει ο δικηγόρος της οικογένειας της Καρολάιν