Η Ελλάδα απελαύνει 12 Ρώσους διπλωμάτες στο πλαίσιο των αντιδράσεων για τα γεγονότα στην Μπούτσα

Νέο «ρήγμα» στις ελληνορωσικές σχέσεις καθώς η Αθήνα προχωρά στην απέλαση 12 Ρώσων διπλωματών, ως αντίδραση για τα γεγονότα στη Μπούτσα της Ουκρανίας. Την ανακοίνωση εξέδωσε το υπουργείο Εξωτερικών, αναφέροντας πως για την απόφαση έχει ενημερωθεί σχετικά και ο Ρώσος πρέσβης στην Αθήνα.

Η ανακοίνωση:

«Οι Ελληνικές αρχές κηρύξαν 12 μέλη των Διπλωματικών και Προξενικών Αποστολών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που είναι διαπιστευμένα στην Ελλάδα, ως πρόσωπα μη αρεστά (personae non gratae).

Οι ανωτέρω κηρύχθηκαν ανεπιθύμητοι σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης της Βιέννης για της Διπλωματικές Υποθέσεις του 1961 και της Σύμβασης της Βιέννης για τις Προξενικές Υποθέσεις του 1963.

Ο Υπηρεσιακός Γενικός Γραμματέας ενημέρωσε νωρίτερα σήμερα τον Ρώσο Πρέσβη σχετικά με την απόφαση αυτή».

Τι σημαίνει ο όρος «persona non grata»

Η ακριβής μετάφραση από τα λατινικά είναι «ανεπιθύμητο πρόσωπο». Αποτελεί έναν όρο του Διεθνούς Δικαίου και ειδικότερα είναι ένας από τους βασικούς όρους στις σύγχρονες Διπλωματικές Σχέσεις.

Ο χαρακτηρισμός persona non grata (πληθυντικός: personae non gratae) χρησιμοποιείται σε διακοπή διεθνών σχέσεων (συνηθέστερα διμερών), ή σε άρση διαπίστευσης προσώπου που δια λόγου ή έργου προσέβαλε τη Χώρα στην οποία ήταν διαπιστευμένο. Πρόσωπα χαρακτηριζόμενα ομοίως είτε υποχρεούνται σε άμεση αναχώρηση, είτε απαγορεύεται η είσοδός τους στη Χώρα, (τουλάχιστον ως διαπιστευμένα).

Ο αντίθετος όρος είναι persona grata. Με τις λατινικές λέξεις αυτές δηλώνεται καθένα πρόσωπο που είναι ευμενώς αποδεκτό από την κυβέρνηση της χώρας στην οποία είναι διαπιστευμένο. Ο όρος αφορά μόνο στα πρόσωπα εκείνα για τα οποία απαιτείται διαπίστευση όπως π.χ. πρέσβεις, πρόξενοι, ακόλουθοι καθώς και εκπρόσωποι διεθνών οργανισμών, άλλων δογμάτων κ.λπ..

Το τι ακριβώς σημαίνει ο χαρακτηρισμός ενός διπλωματικού εκπροσώπου κράτους σε άλλο έδαφος ως «persona non grata», εξηγείται στο Άρθρο 9 της Σύμβασης της Βιέννης για Διπλωματικές και Προξενικές Σχέσεις από το 1963.

Το πρωτότυπο κείμενο αναφέρει:

1. Τό παρ’ ώ ή διαπίστευσις Κράτος δύναται κατά πάντα χρόνος καί άνευ υποχρεώσεως δπως αιτιολόγηση την άπόφασίν του νά καθίστα γνωστόν προς τό διοπτιστεύον Κράτος ότι ο αρχηγός της αποστολής ή παν μέλος του διπλωματικού προσωπικού της αποστολής είναι πρόσωπον μη άρεστόν, ή δτι πάν άλλο μέλος του προσωπικού της αποστολής δέν είναι παραδεκτόν. Τό διαπιστεΟον Κράτος έν τοιαύτη περιπτώσει είτε ανακαλεί τό έν λόγω πρόσωπον είτε, αναλόγως τής περιπτώσεως, θέτει τέρμα εις τάς παρά τη αποστολή αρμοδιότητας του. Πρόσωπον τι δύναται νά κηρυχθή μή άρεστόν ή μή παραδεκτόν πρό της άφίξεώς του είς τό έδαφος του παρ' ώ ή διαπίστευσις Κράτους.
2. "Εάν τό διοπτιστεύον Κράτος άρνήται ή παραλείπη νά εκτέλεση εντός ευλόγου προθεσμίας τάς υποχρεώσεις, δι' ών επιβαρύνεται συμφώνως προς την παράγραφον 1 του παρόντος "Αρθρου, τό παρ' ώ ή διαπίστευσις Κράτος δύναται νά άρνηθή δπως αναγνώριση εις τό έν λόγω πρόσωπον τήν ιδιότητα του μέλους της αποστολής.

Με απλά λόγια, ένα κράτος έχει το δικαίωμα να κηρύξει ως ανεπιθύμητη την παραμονή ενός επικεφαλής ή μέλους διπλωματικής αποστολής άλλου κράτους, αφού ειδοποιήσει το ενδιαφερόμενο κράτος. Παρόλα αυτά, το κράτος δεν είναι υποχρεωμένο να εξηγήσει τους λόγους που το οδηγούν σε αυτή την απόφαση.