Ανατολική Μεσόγειος: Θα αφήσουμε τα τουρκικά γεωτρύπανα να κάνουν κρουαζιέρα; Απαιτείται τόλμη

Το βράδυ του Σαββάτου, ο απόπλους από το λιμάνι της Μερσίνας του τουρκικού ερευνητικού Abdulhamid Han σήμανε συναγερμό στην Αθήνα. Το τουρκικό σκάφος βγήκε στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας, κάνοντας δοκιμαστικές ενέργειες. Αργά το βράδυ ωστόσο έριξε και πάλι άγκυρα, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι τα επόμενα 24ωρα θα πραγματοποιήσει τον επίσημο απόπλου.

Το σημείο στο οποίο θα κατευθυνθεί δεν έχει προσδιοριστεί ακόμα, με τους Τούρκους να μην έχουν βγάλει προς το παρόν ούτε Navtex. Εκτιμάται ωστόσο ότι οι περιοχές που έχει κυκλώσει ο Ταγίπ Ερντογάν είναι το οικόπεδο 6 της Κυπριακής ΑΟΖ, όπου η Τουρκία έχει ήδη πραγματοποιήσει σεισμικές έρευνες, αλλά και η περιοχή ανοιχτά της Αμμοχώστου, όπου επίσης έχουν βρεθεί μεγάλες ποσότητες κοιτασμάτων.

Τι θα γίνει όμως αν το Abdulhamid Han κινηθεί δυτικά και επιχειρήσει να «σπάσει» την ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπως το Oruc Reis το 2020; Για την Αθήνα «κόκκινη γραμμή» θεωρείται ο 28ος Μεσημβρινός. Αν για τα νησιά μας η «κόκκινη γραμμή» είναι τα 6 ναυτικά μίλια από τις ακτές, τότε για το συγκεκριμένο σημείο της ανατολικής Μεσογείου είναι η θαλάσσια περιοχή δυτικά του 28ου Μεσημβρινού. Τι εννοούμε; Η συγκεκριμένη περιοχή δεν είναι απλά ελληνική υφαλοκρηπίδα, αλλά ελληνική ΑΟΖ έπειτα από την συμφωνία οριοθέτησης με την Αίγυπτο και μάλιστα ελάχιστα μίλια από τις ακτές των ελληνικών νησιών και εκατοντάδες από τις ακτές της Τουρκίας.

Ποια θα είναι λοιπόν η αντίδραση της χώρας μας αν η Τουρκία επιχειρήσει να σπάσει τον 28ο Μεσημβρινό; Εδώ είναι το ελληνικό casus belli. Οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν ξεκαθαρίσει πως είναι πανέτοιμες για ανεπανόρθωτο πλήγμα στην Τουρκία, αν χρειαστεί, διαμηνύοντας πως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η αντίδραση της Αθήνας να είναι ελαστική επιτρέποντας τετελεσμένα.

Το θέμα είναι όμως η πολιτική βούληση και απόφαση. Γιατί όσο πανέτοιμες κι αν είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις, αν δεν δώσει το «πράσινο φως» η κυβέρνηση δεν πέφτει ούτε… δυναμιτάκι! Τα Ίμια δεν ξεχνιούνται, δυστυχώς. Και τότε οι Ένοπλες Δυνάμεις μπορούσαν να επιφέρουν τεράστιο πλήγμα στην Τουρκία, όμως ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος ήταν σε συνέντευξη στο Mega και δεν μπορούσε να εκτιμήσει καν την κατάσταση, ο υπουργός Άμυνας, Γεράσιμος Αρσένης ήταν «μουδιασμένος» και δεν ήξερε πώς να αντιδράσει και ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης δεν είχε καν αντίληψη του πού είναι τα Ίμια, τι δυνάμεις διαθέτουμε και πώς μπορούμε να δράσουμε. Η έλλειψη αποφασιστικότητας, γνώσης και αντίληψης της κρισιμότητας της κατάστασης οδήγησε στην τραγωδία με τους τρεις Έλληνες αξιωματικούς νεκρούς.

Σήμερα, 27 χρόνια μετά τα Ίμια, κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν ξέρει, κανείς στην πολιτική ηγεσία δεν μπορεί να διακατέχεται από φοβικά σύνδρομα, από έλλειψη βούλησης και θάρρους. Η στρατιωτική ηγεσία το τονίζει: «δεν θα επιτρέψουμε να χαθεί ούτε εκατοστό ελληνικής γης». Η πολιτική ηγεσία όμως; Διακατέχεται από την ίδια αποφασιστικότητα. Θα έχει το θάρρος ο κ. Μητσοτάκης να δώσει το «πράσινο φως» για άμεση και αποφασιστική αντίδραση; Θα αναλάβει το βάρος της ευθύνης απέναντι στην πατρίδα και την Ιστορία;

Αν έχει σκοπό η κυβέρνηση Μητσοτάκη να αφήσει πάλι τα τουρκικά ερευνητικά να κάνουν κρουαζιέρα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, ας ενημερώσει τον ελληνικό και ας αναλάβει την ευθύνη. Αν έχει σκοπό να επιτρέψει τρύπες στο ελληνικό υπέδαφος, ας μας το πει.

Και κάτι τελευταίο, την κρίσιμη ώρα θα είμαστε μόνοι μας. Τηλέφωνα σε Αμερικανούς, Γάλλους, Γερμανούς δεν πρόκειται να βρουν ανταπόκριση, ενώ οι συστάσεις για ψυχραιμία θα πέφτουν στο κενό όταν οι τουρκικές πλώρες θα κοιτούν την Κρήτη. Απαιτείται εγρήγορση, γνώση της κατάστασης και εμπιστοσύνη στις Ένοπλες Δυνάμεις. Κάθε βήμα πίσω θα πληρωθεί ακριβά, πολύ ακριβά και αυτό οφείλουν καλύτερα από τον καθένα στο Μέγαρο Μαξίμου.