Το μετέωρο βήμα του Ερντογάν και το ατύχημα που ονειρεύεται…
Αν και ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν απέφυγε να θέσει αυτό το θέμα προφορικά στην τελευταία Σύνοδο του ΝΑΤΟ, αλλά και στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, φρόντισε να το κάνει επίσημα και υπηρεσιακά πριν από 15 μέρες χωρίς να το πάρει κανένας χαμπάρι… Στην πεντασέλιδη επιστολή της από τις 17 Σεπτεμβρίου- την οποία αποκάλυψε την περασμένη Παρασκευή η ΕΡΤ - η Άγκυρα ισχυρίζεται λίγο ως πολύ ότι τα νησιά του Αιγαίου παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με μειωμένη κυριαρχία. Σε αυτή την ομολογουμένως επικίνδυνη επιστολή υποστηρίζει ότι οι διεθνείς συνθήκες και αυτή των Παρισίων για τα Δωδεκάνησα (την οποία δεν έχει υπογράψει η Τουρκία) της δίνουν το δικαίωμα να αμφισβητήσει τους τίτλους της Ελλάδος επί των νησιών και των θαλασσίων ζωνών. Η Τουρκία, με άλλα λόγια, επιμένει στη σύνδεση της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά με την υποχρέωση της αποστρατιωτικοποίησης.
Είναι μάλιστα η πρώτη φορά που η Τουρκία ισχυρίζεται ότι οι συνθήκες δίνουν το δικαίωμα στην ίδια να αμφισβητήσει τους τίτλους της Ελλάδος επί των θαλασσίων ζωνών. Παράλληλα και παραπλανητικά καλεί την Ελλάδα σε διάλογο που προφανώς δεν μπορεί να γίνει. Εννοείται ότι η ελληνική πλευρά απορρίπτει όλα τα παραπάνω στο σύνολό της. Όμως δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα ότι τόσο στο ΝΑΤΟ όσο και στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο Ερντογάν επέλεξε να αναφερθεί μόνο στο μεταναστευτικό και στα ψεύδη ότι η Ελλάδα αφήνει τους μετανάστες να πεθαίνουν… Προφανώς και γνωρίζει ότι νομικά τα επιχειρήματά του είναι έωλα.
Παράλληλα επιμένει να πυροδοτεί ένα πολεμικό κλίμα προκειμένου να επέλθει το πολυπόθητο γι’ αυτόν «προληπτικό χτύπημα» από την Ελλάδα. Ζει και αναπνέει για ένα «ατύχημα». Να πέσουμε δηλαδή στην παγίδα του αιώνα και να χάσουμε και τους συμμάχους που έχουμε. Λες και υπάρχει περίπτωση, αν επιτεθούμε πρώτοι να μας υποστηρίξουν οι Αμερικανοί ή οι Γάλλοι… Εδώ με υπεράνθρωπες προσπάθειες και αγοράζοντας εξοπλιστικά προγράμματα καταφέραμε να συνάψουμε με ΗΠΑ και Γαλλία δυο καλές στρατιωτικές συμφωνίες για τις οποίες δεν είμαστε και σίγουροι ότι θα τηρηθούν 100%. Πόσο μάλλον αν περάσουμε στην επίθεση. Είναι απολύτως βέβαιο ότι τότε θα μας εγκαταλείψουν άπαντες…
Τα 12 μίλια και τα χερσαία σύνορα
Ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω, με το που αναζωπυρώθηκε η ελληνοτουρκική ένταση, είχαμε και νέα έξαρση διαφόρων πολεμοχαρών αναλυτών εδώ στην Ελλάδα. Ξαφνικά όλοι έγιναν ειδικοί επί του πολέμου. Άλλοι θέλουν να κάνουμε προληπτικό πόλεμο, άλλοι να καταρρίψουμε ό,τι τουρκικό πετάει παρανόμως και άλλοι να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια εδώ και τώρα. Αν και αυτό το τελευταίο χωράει μεγάλη συζήτηση, υπό την έννοια ότι οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης δεν θα έβλεπαν με κακό μάτι την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια – σε πρώτη φάση - για τις χερσαίες περιοχές μας. Αυτό το τελευταίο κρατήστε το, θα το βρούμε μπροστά μας.
Παρόλα αυτά οι επιθετικές ενέργειες από πλευράς της Ελλάδας τις οποίες προτείνουν διάφοροι θερμοκέφαλοι, ενισχύουν το αφήγημα της Τουρκίας ότι οι Έλληνες είναι προκλητικοί. Αφήστε δε που αυτό το ψυχολογικό υπόβαθρο τέτοιων αντιλήψεων υποκρύπτει φοβικά σύνδρομα. Όταν φοβάσαι, όπως και όταν θέλεις να ξεμπερδεύεις εύκολα με ένα πρόβλημα, αυξάνεται ο πειρασμός είτε να κάνεις απαράδεκτες υποχωρήσεις, είτε να επιτεθείς πρώτος.
Μην ξεχνάμε ότι αυτό ακριβώς επιδιώκει ο Ταγίπ Ερντογάν προκειμένου να δημιουργηθούν συνθήκες επιδιαιτησίας με την υπαιτιότητα της επίθεσης δική μας. Σε μια τέτοια περίπτωση θα πάρει όσα θέλει χωρίς καν να πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η αντιμετώπιση της Τουρκίας από την Ελλάδα προϋποθέτει εκτός από ανυποχώρητη και σαφή στάση στα ζητήματα της ελληνικής κυριαρχίας, σαφήνεια του αποτρεπτικού μηνύματος, και αποφυγή λανθασμένων κινήσεων. Ο κορυφαίος Κινέζος θεωρητικός του πολέμου, Σουν Τζου, έλεγε πολύ σοφά «Θα νικήσει αυτός που ξέρει πότε να πολεμήσει και πότε να μην πολεμήσει».
Στην Άγκυρα πάντως δεν έχουν καταλήξει σε οριστική απόφαση αν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα ταξιδέψει στις 6 Οκτωβρίου στην Πράγα για να εκπροσωπήσει την Τουρκία στη σύνοδο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας. Στην τουρκική κυβέρνηση γνωρίζουν καλά ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα ασκήσουν πιέσεις στον κ. Ερντογάν για την πολιτική της χώρας του σχετικά με τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, αλλά θα ζητήσουν και πιο ξεκάθαρες θέσεις σχετικά με τη στάση που τηρεί η Άγκυρα για τη Ρωσία.