Ελληνοτουρκικά: Το «αγκάθι» της Λιβύης και τα 12 ν.μ. νοτίως της Κρήτης

Ίσως ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που επηρεάζει σαφέστατα την ελληνοτουρκική κρίση είναι η πολιτική και στρατιωτική αστάθεια που υπάρχει στην Λιβύη αφού κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει που θα κάτσει η μπίλια στην περιοχή. Η εσωτερική σύγκρουση στη Λιβύη είναι στην ουσία ένας πόλεμος δια αντιπροσώπων με απρόβλεπτες συνέπειες και στις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας.

Η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα υποστηρίζουν τον Χάφταρ με την ελπίδα ότι θα μπορέσει να νικήσει τις ισλαμιστικές ομάδες στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και ένα κομμάτι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Η Τουρκία, που είχε στενούς δεσμούς με την Μουσουλμανική Αδελφότητα, υποστηρίζει τη διοίκηση της Τρίπολης. Η Ρωσία έχει επίσης εμπλακεί σε μια προσπάθεια να ανταγωνιστεί τα δυτικά συμφέροντα με φόντο αδύναμα αραβικά κράτη. Οι Ευρωπαίοι επίσης ενδιαφέρονται λόγω των τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου της Λιβύης, που είναι τα μεγαλύτερα της Αφρικής, και λόγω της θέση που εκείνη έχει στη Μεσόγειο. Οι Ευρωπαίοι, ωστόσο, δεν έχουν παρουσιαστεί διατεθειμένοι να εμπλακούν στον βαθμό και με τη διάρκεια που απαιτούνται για την επίλυση της κρίσης.

Ο Ντμπεϊμπά, ο οποίος έχει διαμηνύσει ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί μέχρι να διεξαχθούν εκλογές, επωφελείται από την τουρκική υποστήριξη και έχει εδραιώσει τον έλεγχό του στην πρωτεύουσα, Τρίπολη. Ο Μπασάγκα, από την άλλη πλευρά, προωθεί τη δική του άνοδο στην εξουσία. Ο Χάφταρ εξακολουθεί να ελέγχει την ανατολική Λιβύη και είναι σε θέση να κινητοποιήσει σημαντικές ένοπλες δυνάμεις. Ο πρόεδρος του κοινοβουλίου που έχει την έδρα του στα ανατολικά, Ακίλα Σάλεχ, είναι κι αυτός αντίπαλος του Ντμπεϊμπά, ενώ ο γιος του Καντάφι, Σαΐφ αλ-Ισλάμ, έχει κι εκείνος τη φιλοδοξία να ηγηθεί, καθώς έκανε την επανεμφάνισή του στα τέλη του 2021 για να υποβάλει μια υποστηριζόμενη από τη Ρωσία υποψηφιότητα για την προεδρία.

Αν η Λιβύη σπάσει στα δύο και χωριστεί σε Ανατολική και Δυτική τα πράγματα θα δυσκολέψουν αρκετά νοτίως της Κρήτης, αφού είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η Τουρκία θα ελέγξει την Δυτική πλευρά με τον αχυράνθρωπο του Ερντογάν τον Αμπντούλ Χαμίντ αλ Ντμπεϊμπά. Επίσης είναι απολύτως σίγουρο ότι σε ένα τέτοιο σενάριο το τουρκικό καθεστώς θα φορτώσει στην περιοχή στρατιωτικό οπλισμό.

Συνεπώς η πρόσφατη κατάπτυστη και παράνομη συμφωνία που επιχείρησε να περάσει ο Τσαβούσογλου στη Λιβύη δείχνει ξεκάθαρα πού το πάει η Τουρκία στην περιοχή. Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι οι εισηγήσεις που δέχεται η Αθήνα να προχωρήσει σε επέκταση των χωρικών μας υδάτων νοτίως της Κρήτης προϋποθέτει και την επέκταση της στρατιωτικής οχύρωσης της μεγαλονήσου, αφού η Λιβύη αποτελεί σαφέστατα παράγοντα αποσταθεροποίησης και εν δυνάμει πυριτιδαποθήκη. Κομβικός θα είναι προφανώς και ο ρόλος των Αμερικανών στην περιοχή οι οποίοι προσώρας κινούνται αθορύβως…