Τιμή και Δόξα στο Πυροβολικό - Η Αγία Βαρβάρα προστάτις και αρωγός

Την Προστάτιδα του Όπλου του Πυροβολικού, Μεγαλομάρτυρος Αγίας Βαρβάρας, τιμούν σήμερα (04/12), οι Ένοπλες Δυνάμεις και σύσσωμος ο Ελληνισμός.

Από τη δημιουργία του Ελληνικού Στρατού και από τότε που υπάρχει το Πυροβολικό στην σύγχρονη Ελλάδα, όλοι οι Πυροβολητές εορτάζουν με μεγαλοπρέπεια τη μνήμη της Αγίας και Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, της προστάτιδος και καταφυγής τους.

«Η Αγία Βαρβάρα σώζοι το πυροβολικόν» είναι η φράση που έχουν στα χείλη τους οι Πυροβολητές και στολίζει όλα τα στρατόπεδα του Πυροβολικού.

Το ΓΕΕΘΑ και το ΓΕΣ τιμούν τις χρυσές σελίδες δόξας που έγραψε το Πυροβολικό στους Αγώνες του Έθνους καθώς και την σημερινή προσφορά των στελεχών του Όπλου, άνδρες, γυναίκες, αξιωματικοί και υπαξιωματικοί σε κάθε μονάδα, σχηματισμό και ακριτικό φυλάκιο, οι οποίοι με τις ικανότητές τους αναδεικνύουν το Πυροβολικό ως ένα από τα ισχυρότερα μέσα της Ελληνικής αποτροπής.

Το Newsbomb.gr έδωσε το «παρών» στη μεγάλη γιορτή και δοξολογία που πραγματοποιήθηκε στη Σχολή Πυροβολικού στη Νέα Πέραμο, παρουσία σύσσωμης της στρατιωτικής ηγεσίας. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, ο αρχηγός ΓΕΣ, αντιστράτηγος Χαράλαμπος Λαλούσης, ο αρχηγός ΓΕΝ, αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης και ο αρχηγός ΓΕΑ, αντιπτέραρχος Θεμιστοκλής Μπουρολιάς τίμησαν με την παρουσία τους τη μεγαλομάρτυρα Αγία Βαρβάρα, προστάτιδα του ένδοξου Όπλου του Πυροβολικού.

Δείτε τις εικόνες:

Το έμβλημα του Όπλου του Πυροβολικού φέρεται επί ασπιδίον, το οποίο απεικονίζει δύο διασταυρωμένα πυροβόλα με ένα κατευθυνόμενο βλήμα σε κατακόρυφη θέση, έτοιμο προς εκτόξευση. Τα παλαιού τύπου πυροβόλα συμβολίζουν τη μακρόχρονη παράδοση του πυροβολικού μάχης και ο πύραυλος, το αντιαεροπορικό πυροβολικό και τα σύγχρονα πυραυλικά μέσα. Η όλη απεικόνιση είναι μαύρου και κίτρινου χρώματος.

Στην περίπτωση του εμβλήματος του Πυροβολικού, το μαύρο φόντο συμβολίζει το χρώμα της πυρίτιδας, ενώ το κίτρινο, το χρώμα του Στρατού, στον οποίο ανήκει το Όπλο του Πυροβολικού. Στην κορυφή του ασπιδίον αναγράφεται το αρχαιοελληνικό ρητό: «Ισχύς διά της γνώσεως». Το ρητό αυτό συμβολίζει τον τεχνικό χαρακτήρα του Όπλου του Πυροβολικού και δίδει το μήνυμα, ότι η απόκτηση των απαιτούμενων γνώσεων από έναν αξιωματικό (ή οποιοδήποτε στέλεχος του Όπλου) αποτελεί το μεγαλύτερο συντελεστή ισχύος για τον ίδιο και κατ' επέκταση για το Όπλο, στο οποίο υπηρετεί.

Ο τιμωρός κεραυνός και η προστάτιδα του Πυροβολικού, Αγία Βαρβάρα

Η Αγία Βαρβάρα έζησε και μαρτύρησε επί Αυτοκράτορα Μαξιμιανού. Η μνήμη της τιμάται στις 4 Δεκεμβρίου από την Ορθόδοξη Ανατολική και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία καθώς και το Πυροβολικό πολλών χωρών ανεξαρτήτως θρησκείας.

Η Αγία Βαρβάρα ήταν μονογενής θυγατέρα του πλούσιου Έλληνα ειδωλολάτρη Διόσκουρου, Σατράπη της Νικομήδειας. Παρόλο που το περιβάλλον στο οποίο ανατράφηκε, το αποτελούσαν φανατικοί ειδωλολάτρες, η Αγία φωτίστηκε από την αλήθεια του Θείου Λόγου και νέα ακόμα ασπάσθηκε το Χριστιανισμό.

Αυτό προκάλεσε την οργή του πατέρα της που μεταχειρίσθηκε κάθε μέσο, ακόμα και βασανισμούς για να τη μεταπείσει. Όταν όμως βρέθηκε εμπρός στην υπερήφανη και σταθερή στάση της την παρέδωσε στο διοικητή της επαρχίας, για να την τιμωρήσει. Ο Έπαρχος εντυπωσιάστηκε από την έξοχη ομορφιά της νέας και προσπάθησε να την επαναφέρει στην ειδωλολατρία. Εμπρός όμως στην αμετάκλητη απόφαση της να μην απαρνηθεί το Χριστό, την υπέβαλλε σε φρικτά μαρτύρια, γι’ αυτό και ονομάσθηκε Μεγαλομάρτυρας.

Τελικά αποκεφαλίστηκε με το ξίφος του ιδίου του πατέρα της, «ταίς πατρικαίς χερσί τω πατρικώ ξίφει την τελειώσιν δέχεται», όπως λέει ο βιογράφος της Συμεών. Και κατά την παράδοση, καθώς απομακρύνονταν από την σφαγή της θυγατέρας του, η Θεία Δίκη, με μορφή κεραυνού, κατέκαψε το δήμιο–πατέρα.

Τον τιμωρό αυτό κεραυνό συμβολίζουν τα πυρά του Πυροβολικού και το 1829 καθιερώθηκε ως προστάτιδα του Ελληνικού Πυροβολικού και στις 4 Δεκεμβρίου του ιδίου χρόνου γιορτάσθηκε το γεγονός στο στρατόπεδο του μόλις συγκροτιθέντος πρώτου «Τάγματος Πυροβολητών», όπως ονομάζονταν τότε, οπότε και προσφέρθηκαν στους επισκέπτες οι από τότε πατροπαράδοτοι λουκουμάδες με κονιάκ.

Η Ιστορία του Πυροβολικού

Ως έναρξη του Ελληνικού Πυροβολικού, είναι το 1821 στην Καλαμάτα, όπου ο ιδρυτής του, Δημήτριος Υψηλάντης οργάνωσε το πρώτο κλιμάκιο, αυτό της Πυροβολαρχίας.

Οι Πυροβολητές (όπου είναι επίσημος όρος του Ελληνικού Στρατού) φορούσαν εξ αρχής, στρατιωτική στολή με σκούρο μπλε χρώμα, που φορούσε και ο Γαλλικός Στρατός καθιστώντας την ως την πιο αυστηρή από τις υπόλοιπες των άλλων Όπλων ή Σωμάτων.

Το 1828, σχηματίζεται η πρώτη Μονάδα με τον τότε όρο Τάγμα, ενώ την ίδια χρονιά ακολούθησε και η ίδρυση της Σχολής Πυροβολικού, τότε στο Ναύπλιο.

Το 1843 γίνεται η πρώτη διάκριση του Όπλου στην ιστορία του, και οι κλάδοι γίνονται δύο: ο κλάδος του Ορεινού Πυροβολικού και του Πεδινού Πυροβολικού. Επίσης, ο όρος Τάγμα, αντικαθίσταται με τον έως και σήμερα γνωστό όρο Μοίρα και η συγκεκριμένη Μονάδα εφοδιάστηκε με οπλισμό, όπως τα οβουζοβόλα και τα σφαιροβουζοβόλα.

Το 1867 οι Πυροβολαρχίες Βολής εξοπλίστηκαν με ρυμουλκούμενα πυροβόλα διαμετρήματος σωλήνα των 75 και 105 χιλιοστών και εν τη συνεχεία το Πεδινό (Τοπομαχικό) Πυροβολικό με πυροβόλα των 87 χιλιοστών, τα οποία θα πρέπει να είναι έξι σε κάθε Πυροβολαρχία Βολής. Πρώτη συμμετοχή, μετά την οργάνωση του Όπλου, έγινε στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 στη Θεσσαλία και στη μάχη της Κρήτης.

Το 1874, η Μοίρα Πυροβολικού αναπτύχθηκε σε Σύνταγμα Πυροβολικού, εξοπλισμένο με πυροβόλα εμπροσθογεμή. Το 1910 υπέστη αλλαγές και στους δυο κλάδους, με τη χορήγηση πυροβόλων Σνάιντερ διαμετρήματος 75 χιλ. και Krupp των 105 χιλ., και το Ορεινό Πυροβολικό με λυόμενα πυροβόλα Σνάιντερ των 75 χιλ. Το Πεδινό πυροβόλο των 75 χιλ, ήταν το πρώτο που ήταν δυνατόν να γίνει διαεξαγωγή έμμεσης βολής.

Εκείνη την εποχή, το Πυροβολικό συμμετείχε στους Βαλκανικούς Πολέμους το 1912-13 σε περιοχές της Ελλάδας, όπως στο Σαραντάπορο, στα Γιαννιτσά, στη Θεσσαλονίκη, στην Κορυτσά, στη Φλώρινα, στο Μπιζάνι, στο Κιλκίς, στα Κρέσνα, στο Μπέλλε, στο Νευροκόπι και στην Καβάλα.

Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος

Κατά την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα το Πυροβολικό στην Ευρώπη εξελίσσεται ραγδαία. Κύρια εργοστάσια κατασκευής πυροβολικού είναι τα:

Το πεδινό πυροβόλο των 75 χιλ. υποδείγματος 1897 είναι εκείνο κυρίως με το οποίο η Γαλλία μετείχε στις πρώτες μάχες του Α’ παγκοσμίου Πολέμου.

Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στο λυόμενο ορειβατικό πυροβόλο Schneider – Δαγκλή, του οποίου εφευρέτης ήταν ο μετέπειτα Αρχιστράτηγος Δαγκλής Παναγιώτης.

Το πυροβόλο αυτό χρησιμοποιήθηκε από την Ορειβατική Πυροβολαρχία του Ελληνικού Πυροβολικού μέχρι και τη Μικρασιατική Εκστρατεία.

Περίοδος 1914-1918

Το Ελληνικό Πυροβολικό αποτελείτο από:

• Τρία (3) Συντάγματα ΠΠ, με πυροβόλα 75 χιλ. Σνάϊντερ και Σκόντα.
• Ένα (1) Σύνταγμα Βαρέως Πυροβολικού, με πυροβόλα 120 χιλ. Ντε Μπάνζ.
• Ένα (1) Σύνταγμα Οβιδοβόλων 155 χιλ.
• Είκοσι(20) Μοίρες Ορεινού Πυροβολικού, με πυροβόλα 65 χιλ. Σνάϊντερ ή 75 χιλ. Σνάϊντερ – Δαγκλή ή Κρούπ από λάφυρα των Βαλκανικών Πολέμων.

Κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο το Πυροβολικό συμμετείχε σε όλες τις μάχες του Μακεδονικού μετώπου με κυριότερες τις μάχες του Σκρά, Στρυμώνα, Δοϊράνης και Κερκίνης.

Το πεδινό πυροβόλο των 75 χιλ. υποδείγματος 1897 είναι εκείνο κυρίως με το οποίο η Γαλλία μετείχε στις πρώτες μάχες του Α’ παγκοσμίου Πολέμου.

Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στο λυόμενο ορειβατικό πυροβόλο Schneider – Δαγκλή, του οποίου εφευρέτης ήταν ο μετέπειτα Αρχιστράτηγος Δαγκλής Παναγιώτης.

Το πυροβόλο αυτό χρησιμοποιήθηκε από την Ορειβατική Πυροβολαρχία του Ελληνικού Πυροβολικού μέχρι και τη Μικρασιατική Εκστρατεία.

Περίοδος 1918-1935

Μέχρι το 1935 τα πυροβόλα που κατάφεραν να σωθούν από τη Μικρασιατική Εκστρατεία ήταν παλαιάς τεχνολογίας με πολλές βλάβες και ελλείψεις, ενώ ήταν ανύπαρκτα τα μέσα διαβιβάσεων και παντελής η έλλειψη Α/Α και Α/Τ Πυροβολικού.

Έτσι πριν το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το Ελληνικό Πυροβολικό διέθετε:

• Ορειβατικά πυροβόλα 75 χιλ. Σνάϊντερ τεμ. 192
• Πεδινά πυροβόλα 105 χιλ. Σνάϊντερ τεμ. 120
• Πεδινά πυροβόλα 85 χιλ. δισκελή τεμ. 48
• Πεδινά πυροβόλα 105 χιλ. τεμ. 48
• Βαρέα πυροβόλα 155 χιλ. τεμ. 48
• Α/Α πυροβόλα 80χιλ. Μπόφορς τεμ. 4
• Α/Α πυροβόλα 25 χιλ. Χότσκις τεμ. 32

Κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία το Πυροβολικό συμμετείχε στις μάχες της Σμύρνης, Αϊδινίου, Περγάμου, Προύσσας, Δορυλαίου, Σαγγαρίου και Αφιόν Καραχισάρ.

Περίοδος Ελληνοϊταλικού Πολέμου (1940-41)

Το Πυροβολικό Μάχης διέθετε τα εξής πυροβόλα:

• Ορειβατικό Πυροβολικό
• Ορειβατικά πυροβόλα Σνάϊντερ 75 χιλ. υποδείγματος 1919 (βεληνεκούς 9000 μ.) συνολικά 192.
• Ορειβατικά πυροβόλα Σνάϊντερ 105 χιλ. υποδείγματος 1919 (βεληνεκούς 8000 μ.) συνολικά 120.
• Ορειβατικά πυροβόλα Σκόντα 75 χιλ. (βεληνεκούς 6.000 μ.) συνολικά 18.
• Ορειβατικά πυροβόλα Σναϊντερ-Δαγκλή 75 χιλ. συνολικά 48.
• Ορειβατικά πυροβόλα Σναϊντερ-Δαγκλή 75 χιλ. συνολικά 48.
• Ορειβατικά πυροβόλα Σκόντα 105 χιλ. υποδείγματος 1916 (βεληνεκούς 6.350 μ.) συνολικά 7.
• Ορειβατικά πυροβόλα 65 χιλ. (βεληνεκούς 5500 μ.) συνολικά 110, τα οποία διατέθηκαν κατά Ουλαμούς ως Πυροβολικό Συνοδείας των Συνταγμάτων Πεζικού.

Πεδινό Πυροβολικό:

Διατέθηκε κατ’ αρχή ένα Σύνταγμα Πεδινού Πυροβολικού κατά Σώμα Στρατού με πεδινά πυροβόλα Σνάϊντερ 75 χιλ. συνολικά 208.

Βαρύ Πυροβολικό:

Διατέθηκε κατ’ αρχή ένα Σύνταγμα Βαρέως Πυροβολικού κατά Σώμα Στρατού με τα παρακάτω διαμετρήματα:

Πυροβόλα δισκελή Σνάϊντερ 85 χιλ. υποδείγματος 1925 (βεληνεκούς 15.150 μ.) συνολικά 48.

Πυροβόλα δισκελή Σνάϊντερ 105 χιλ. υποδείγματος 1925 (βεληνεκούς 15.000 μ.) συνολικά 48.

Πυροβόλα δισκελή Σνάϊντερ 155 χιλ. υποδείγματος 1917 (βεληνεκούς 12.000 μ.) συνολικά 60.

Πυροβόλα Σκόντα 150 χιλ.

Πυροβόλα Ντε Μπανζ 120 χιλ. συνολικά 6.

Οβιδοβόλα 6” συνολικά 24.

Πυροβόλα Κρουπ 105 χιλ. συνολικά 3.

Αντιαεροπορικό Πυροβολικό

Το Α/Α Πυροβολικό διέθετε τα παρακάτω πυροβόλα.

Πυροβόλα Μπόφορς 80 χιλ. υποδείγματος 1930 (βεληνεκούς 14.500 μ.) συνολικά 4.

Πυροβόλα Κρουπ 88 χιλ. (βεληνεκούς 14.700 μ.) συνολικά 25.

Πυροβόλα Ραϊνμετάλ 37 χιλ. υποδείγματος 1937 (βεληνεκούς 6.800 μ.) συνολικά 54.

Πυροβόλα Ραϊνμετάλ 20 χιλ. υποδείγματος 1937 συνολικά 187.

Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το Πυροβολικό συμμετείχε στις μάχες Πίνδου Καλαμά, Κορυτσάς, Πρεμετής, Κλεισούρας και Τρεμπένιτσας. Μετά την κατάληψη της χώρας μας τον Απρίλιο του 1941 από τους Γερμανούς διελύθη ο Ελληνικός Στρατός και παρεδόθησαν όλα τα Πυροβόλα. Ο νεοδημιουργηθείς στην Μ. Ανατολή Ελληνικός Στρατός διέθετε δύο Συντάγματα Πεδινού Πυροβολικού με Πυροβόλα 25 λιβρών τα οποία εφοδιάστηκε από την Μ. Βρετανία και με τα οποία συμμετείχε στις μάχες του Ελ Αλαμέιν και του Ρίμινι.

Περίοδος Μεταπολεμική μέχρι το 1952

• Ορειβατικό πυροβόλο 3,7”
• Α/Τ πυροβόλο 6 λιβρών
• Ορειβατικό πυροβόλο 75 χιλ.
• Μέσο πυροβόλο 5,5”
• Α/Α πυροβόλο 40 χιλ.
• Α/Α πυροβόλο 20 χιλ.

Περίοδος 1953 μέχρι σήμερα

Από το 1953 μέχρι και σήμερα το πυροβολικό ακολουθώντας την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας εξελίσσεται διεθνώς.

Το Ελληνικό Πυροβολικό ακολούθησε την εξέλιξη αυτή τόσο στην οργάνωσή του όσο και στην προμήθεια σύγχρονων οπλικών συστημάτων.

Ελληνικά πυροβόλα:

Πολλαπλοί εκτοξευτές

Αντιαεροπορικά συστήματα

Με συνεχή εκπαίδευση και κατάρτιση του προσωπικού, αλλά και την απαραίτητη εξοπλιστική ενίσχυση με σύγχρονα οπλικά συστήματα, το Πυροβολικό παίζει καθοριστικό ρόλο στην αποτρεπτική ισχύ της χώρας μας.

Χρόνια πολλά στο ένδοξο Πυροβολικό του Ελληνικού Στρατού - Η Αγία Βαρβάρα πάντα να προστατεύει και να οδηγεί κάθε βολή!

Διαβάστε επίσης

Αγία Βαρβάρα: Η προστάτιδα του Πυροβολικού

Αγία Βαρβάρα: Πώς έγινε προστάτιδα της Δράμας - Τι λέει ο θρύλος

21 Νοεμβρίου: Γιορτάζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις - Η Υπέρμαχος Στρατηγός Παναγία πάντα δίπλα τους

Δείτε όλο το Weekend Edition εδώ