Η απελευθέρωση της Χίου - Η ελληνική απόβαση και η σθεναρή αντίσταση 2.000 Τούρκων

Το Νοέμβριο του 1912, για την απελευθέρωση της Χίου διατέθηκαν ένα
σύνταγμα Πεζικού, ένα τάγμα του 1ου και δυο του 7ου Συντάγματος της ΙΙ
Μεραρχίας στη Θεσσαλονίκη και μιας πυροβολαρχίας Κρουπ, υπό το Διοικητή
του 7ου Συντάγματος Πεζικού Δελαγραμμάτικα Νικόλαου.

Το 7ο Σύνταγμα, αφού συγκεντρώθηκε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, στις 8
Νοεμβρίου 1912 επιβιβάστηκε στα πλοία «Πατρίς» και «Σαπφώ» και την
επόμενη απέπλευσε για τη Χίο. Στο μεταξύ απέπλευσε από τον Πειραιά και
το ατμόπλοιο «Εριέττα» με την πυροβολαρχία Κρούπ.

Τα πλοία προσορμίστηκαν μπροστά στο λιμάνι της Χίου και ο Διοικητής της Μοίρας
Εύδρομων, Πλοίαρχος Δαμιανός Ιωάννης, ζήτησε την παράδοση της πόλης μέσα
σε τρείς ώρες. Ο διοικητής των τουρκικών δυνάμεων αρνήθηκε κατηγορηματικά, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε ν’ αντισταθεί αποτελεσματικά, λόγω της ισχυρής δύναμης (2.000 άντρες) που διέθετε και της επάρκειας εφοδίων και πυρομαχικών.

Μετά την άρνηση του Τούρκου διοικητή άρχισε η απόβαση των ελληνικών
δυνάμεων νότια της πόλης της Χίου. Οι Τούρκοι έχοντας οργανωμένη άμυνα
στο λιμάνι πρόβαλαν σθεναρή αντίσταση μέχρι τις βραδινές ώρες, παρά τα
δραστικά πυρά του ελληνικού στόλου και την απειλή των αποβατικών
τμημάτων, οπότε και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις θέσεις και να
συμπτυχθούν βορειοδυτικά της Χίου στην ορεινή περιοχή του χωριού Καρυές.

Οι ελληνικές δυνάμεις εισήλθαν στην πόλη της Χίου στις 12 Νοεμβρίου
1912, χωρίς να συναντήσουν καμία αντίσταση. Η υποδοχή και ο ενθουσιασμός των κατοίκων ήταν απερίγραπτη. Η 11η Νοεμβρίου 1912 συνιστά ημέρα ορόσημο, καθώς η Χίος απελευθερώθηκε από το δυσβάσταχτο τουρκικό ζυγό.