Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων «μεγάλωσε» την Ελλάδα!

Κάθε περιοχή, κάθε διαμέρισμα της πατρίδας μας έχει τα δικά του ήθη και έθιμα, τον δικό του πολιτισμό, την δική του παράδοση...
1'

Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Μακεδονία της Κυριακής» τρανό παράδειγμα αποτελούν τα μελωδικά ηχοχρώματα της παραδοσιακής μας μουσικής, που μόνο αυτά είναι αρκετά για να φανερώσουν και να χαρακτηρίσουν έναν τόπο.

Δεν χρειάζεται κάποιοςνα έχει μουσικές γνώσεις για να μπορεί να ξεχωρίσει τον ηπειρώτικο σκοπό, τον ποντιακό ή τον θρακιώτικο, τον κρητικό και εν γένει τον νησιωτικό ή τα στεριανά, τα ρουμελιώτικα και τα μοραΐτικα, ή τα άσματα και τις μουσικές της Μακεδονίας.

Με την απελευθέρωση των Ιωαννίννων από τον ελληνικό στρατό στις 21 Φεβρουαρίου 1913, αρχίζει να συμπληρώνεται για τα καλά το ελληνικό ψηφιδωτό, το οποίο είχε διαρραγεί.

Έτσι, το ελληνικό κράτος αρχίζει να αποκτά μια ιδιαίτερη ευρυχωρία.

Άλλωστε είναι ιδιαίτερα όμορφο και συγκινητικό πως κάθε περιοχή δεν απελευθερώθηκε μόνη της και κατόπιν τοπικών επαναστάσεων, αλλά με τη συνέργεια όλων των Ελλήνων, από την Κύπρο, την Αίγυπτο και την Κρήτη μέχρι τα πέρατα της οικουμένης, όπως παρουσιάσαμε στο προηγούμενο αφιέρωμα μας.

Με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις λοιπόν του Α' Βαλκανικού Πολέμου, το σχετικά νέο ελληνικό κρατικό μόρφωμα επανακτούσε μέσα σε λίγους μήνες και επισήμως πολλά από τα ελληνικά ηχοχρώματα που διατελούσαν εν οθωμανική δουλεία, σκλαβιά και αιχμαλωσία.

Μόνο ενωμένοι τα καταφέρναμε εμείς οι Έλληνες! Η ιστορία μας συνεχίζει να μας το διδάσκει μέχρι και σήμερα...