Στις εκδηλώσεις Μνήμης του Σμηναγού Κ. Ηλιάκη ο Δ. Αβραμόπουλος (pics)

Μετά την επιμνημόσυνη δέηση, έγινε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο που έχει ανεγερθεί στο λιμάνι του νησιού, ενώ κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων ζεύγος αεροσκαφών F-16 της 115 Πτέρυγας Μάχης πετούσαν σε χαμηλό ύψος, αποτίοντας φόρο τιμής στη μνήμη του Ήρωα.

Στις εκδηλώσεις παρέστησαν ο Πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Πάνος Καμμένος, o Πρόεδρος της Μόνιμης Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων Κωνσταντίνος Τσιάρας, βουλευτές της Βουλής των Ελλήνων, η στρατιωτική ηγεσία της χώρας, ο αδερφός του εκλιπόντα Φίλιππος Ηλιάκης, εκπρόσωποι της Περιφέρειας Δωδεκανήσου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Ακολουθεί η ομιλία του Υπουργού Εθνικής Άμυνας:

«Σεβασμιότατε,

Κύριε Πρόεδρε των Ανεξαρτήτων Ελλήνων,

Κύριοι Εκπρόσωποι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης,

Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας του Ελληνικού Κοινοβουλίου,

Κύριοι Αρχηγοί των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων,

Αγαπητέ φίλε κύριε Δήμαρχε,

Εκπρόσωποι της γενέτειρας του Κώστα Ηλιάκη,

Aγαπητοί κάτοικοι της όμορφης Καρπάθου
Είμαστε εδώ σήμερα, για να τιμήσουμε και να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας και τον εθνικό δημόσιο έπαινο σε ένα μεγάλο Έλληνα, το Σμηναγό Ηλιάκη, ο οποίος, κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του, άφησε την τελευταία του πνοή, πιστός στον όρκο του και στέλνοντας με τη θυσία του ένα διαχρονικό μήνυμα στους Έλληνες.

Είμαστε λοιπόν σήμερα εδώ

Για να τιμήσουμε έναν ήρωα.

Έναν Έλληνα που δεν εγκατέλειψε την θέση του.

Έναν Έλληνα που δεν υποχώρησε.

Που υπερασπίστηκε με πάθος το όνειρο και τον όρκο του. Όνειρο που είχε από παιδί ακόμα, να μείνει για πάντα στους ουρανούς, και εκεί βρίσκεται.

Να γίνει μέλος της μεγάλης οικογένειας των ηρώων της πατρίδας μας και στο πέρασμα των χρόνων να γίνει παράδειγμα για τους Έλληνες και ειδικότερα για τις νεότερες γενεές.

Τότε, ήταν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα που ο Σμηναγός Ηλιάκης αποφάσισε να δώσει τη ζωή του για την Ελλάδα.

Γιατί ακριβώς τόσο του πήρε, στην ταχύτητα που εξελισσόταν το γεγονός, για να αφήσει πίσω τα χρόνια που τον περίμεναν με τους αγαπημένους του, για να αφήσει πίσω του τις χαρές και τις λύπες που συνθέτουν το μωσαϊκό της ζωής.

Σήμερα, σε αυτή τη μέρα μνήμης, πέραν των όσων ελέχθησαν, στέλνουμε και ένα μήνυμα συμπαράστασης στους δικούς τους ανθρώπους, στον αδελφό του που είναι εδώ κοντά μας, γιατί δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε μπροστά στους συμβολισμούς της ηρωικής αυτής πράξης την ανθρώπινη πλευρά και διάσταση.

Έδωσε τη ζωή του για την Ελλάδα.

Για μία Ελλάδα, που δεν είναι ένα αφηρημένο ιδανικό, που απλώς αναφέρουμε σε επετείους μόνο και μόνο για να δικαιολογούμε τη συμμετοχή μας σε μια εκδήλωση και σε μια τελετή.

Μια Ελλάδα που την έχουμε όλοι, μα όλοι οι Έλληνες, βαθιά μέσα στην καρδιά μας, μια Ελλάδα που μας ενώνει.

Σήμερα σε αυτή τη σεμνή, γεμάτη συμβολισμούς τελετή έχει σημασία να τονίσω ότι αποτελεί ξεχωριστή τιμή η συμμετοχή όλων σχεδόν των κομμάτων του ελληνικού Κοινοβουλίου. Γιατί μπροστά στην Ελλάδα, στα ιδανικά και στις αρχές μας, είμαστε όλοι ένα.

Δεν θέλω να αναφερθώ στο βιογραφικό του Κώστα Ηλιάκη. Τα χρόνια που πέρασαν, οι εκδηλώσεις που έχουν γίνει μας έχουν δώσει όλες εκείνες τις πληροφορίες που συνθέτουν τη διαδρομή του από τον καιρό που ήταν ακόμα
παιδί, μέχρι που εντάχθηκε στις τάξεις της μεγάλης οικογένειας των Ενόπλων μας Δυνάμεων, και που απέκτησε οικογένεια με την Αλεξάνδρα και τα δύο του παιδιά, την Μαρία – Ελένη και το Γιάννη.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας του, στις τάξεις της Πολεμικής Αεροπορίας διακρίθηκε και ξεχώρισε. Όλοι όσοι τον έζησαν, θυμούνται τον εξαίρετο χαρακτήρα του, τις πατριωτικές του ευαισθησίες και τη μεγάλη αγάπη του για την Ελλάδα και για την Αεροπορία.

Όταν συνέβη το γεγονός ήδη είχε καταγράψει περίπου 2.000 ώρες πτήσεων, εκ των οποίων οι περισσότερες ήταν στο F-16. Όταν λοιπόν στις 23 Μαΐου του 2006 απογειώθηκε σε εκτέλεση μιας συγκεκριμένης αποστολής με συναδέλφους του και με σκοπό την εναέρια περιπολία και την αναγνώριση ιχνών που θα εισέρχονταν στο FIR Αθηνών, σίγουρα δεν γνώριζε τι του επεφύλασσε η μοίρα.

Και όπως όλοι γνωρίζουμε, κατά την προσέγγιση για αναγνώριση ενός τουρκικού σχηματισμού από τη θαλάσσια περιοχή κοντά στο νησί που σήμερα μας φιλοξενεί, ένα από τα τουρκικά F-16 ελίχτηκε κατά τρόπο ανεξέλεγκτο στον αέρα προς το ελληνικό αεροσκάφος με επακόλουθο την εναέρια σύγκρουση και βέβαια την ολοσχερή καταστροφή τους.

Στις 23/5/2006, ο Σμηναγός Ηλιάκης έδωσε την ζωή του στην πατρίδα.

Κυρίες και Κύριοι,

Σε μία εποχή, που η πατρίδα μας, το έθνος μας καταβάλλει ένα ιδιαίτερα επίπονο αγώνα για να ξανακερδίσει όσα έχασε,

για να αποκτήσει και πάλι τη θέση κύρους ανάμεσα στον ανεπτυγμένο κόσμο,

για να πείσει κυρίως τους νέους ανθρώπους, τα παιδιά μας, να πιστέψουν στην πατρίδα,

να πιστέψουν ότι μπορούν και να ονειρευτούν και να προκόψουν σε αυτό τον τόπο,

το παράδειγμα που έθεσε ο Σμηναγός Ηλιάκης ξεπερνάει σε αξία την εκτέλεση του καθήκοντος και εκδηλώσεις σαν τη σημερινή αποκτούν ξεχωριστή αξία, καθώς δεν είναι απλώς τελετές μνήμης αλλά επικαιροποιούν όλα αυτά τα ανώτερα και ευγενή νοήματα που μας στέλνουν ως μηνύματα οι ηρωικές πράξεις.

Πόση αλήθεια αξία έχει να αγαπάς περισσότερο από την ζωή σου την πατρίδα;

Πόση αξία έχει να αγαπάς την Ελλάδα, όταν πολλές φορές αυτή η ίδια η πατρίδα σε απογοητεύει, σε ακυρώνει, σε πληγώνει;

Δεν μπορεί, αγαπητοί μου φίλοι, να αποτιμηθεί αυτή η αξία.
Δεν μπορεί να αποτιμηθεί, γιατί η αυτοθυσία του Σμηναγού Ηλιάκη είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο θα χτίσουμε την πατρίδα που θα κάνει και πάλι περήφανους και εμάς και τα παιδιά μας.

Η αυτοθυσία του, είναι η μαγιά θα έλεγα, με την οποία θα πλάσουμε μία νέα γενιά Ελλήνων, που πιστεύουν.

Που πιστεύουν ακριβώς στο απόλυτο αγαθό της πατρίδας.

Που πιστεύουν ότι υπάρχουν αξίες για τις οποίες αξίζει να δώσουμε και την ύστατη ρανίδα του αίματός μας και την τελευταία μας πνοή.

Που πιστεύουν σε αυτό που μπορούμε να δημιουργήσουμε και να κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενεές ως Έλληνες.

Προϋπόθεση όμως για όλα αυτά είναι η εθνική συνεννόηση και η εθνική ενότητα. Να μην αφήνουμε τα μικρά και τα ασήμαντα να κυριαρχούν στο δημόσιο βίο. Να αναχθούμε στο μεγάλο, το ιστορικά ενορατικό, στο σπουδαίο.

Γιατί όπως λέμε καμιά φορά, όταν διολισθαίνουμε στο να ασχολούμαστε με τα μικρά, μικραίνουμε και εμείς μαζί τους και μαζί με εμάς η Ελλάδα.

Η αυτοθυσία του Σμηναγού Ηλιάκη οδηγεί και τον αγώνα που καταβάλλει σήμερα συνολικά το έθνος μας, ανεξάρτητα από ποια σκοπιά το υπηρετεί κανείς.

Και καλεί όλους μας, να σηκώσουμε το κεφάλι, να πιστέψουμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Να νιώσουμε περήφανοι, όχι μονάχα για την ιστορία που γράψαμε κάποτε, αλλά για την ιστορία που μπορούμε να δημιουργήσουμε κάθε μέρα ως εργαζόμενοι, ως πολίτες, ως οικογενειάρχες, ως αγωνιζόμενοι Έλληνες.

Σήμερα κυρίες και κύριοι, η ευγνωμονούσα πατρίδα, όπως επισήμανα στην αρχή, θυμάται και τιμά τον Σμηναγό Ηλιάκη.

Τον ήρωα που δεν μας ξέχασε την ώρα του καθήκοντος και βεβαίως δικαίως η πατρίδα απένειμε το μετάλλιο εξόχου πράξεως και προήγαγε στο βαθμό του Αντιπτεράρχου μετά θάνατον τον Ηλιάκη.

Στον Ηλιάκη όμως θα συμφωνήσετε μαζί μου, έχει απονεμηθεί κάτι πολύ μεγαλύτερο από τις επίσημες εκδηλώσεις και τιμές που όφειλε και οφείλει η πολιτεία.

Του έχει απονεμηθεί από την ιστορία, ο σεβασμός και η αγάπη γενεών Ελλήνων ακόμα και εκείνων που δεν έχουν δει το φως της ζωής.

Κυρίες και κύριοι,

Σήμερα η μέρα είναι αφιερωμένη σε αυτόν τον σπουδαίο Έλληνα. Είναι όμως και μια ημέρα αναφοράς, τιμής και αναγνώρισης συνολικά στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, που αφοσιωμένες στο καθήκον τους είναι εγγυήτριες της εθνικής ανεξαρτησίας και της ακεραιότητας της χώρας για να μπορούν οι Έλληνες πολίτες να αισθάνονται ασφαλείς.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις πάντα επαγρυπνούν και θέλω σήμερα εξ ονόματος της ελληνικής πολιτείας να το δώσω αυτό ως διαβεβαίωση, όχι μονάχα στις ακριτικές περιοχές της πατρίδας μας, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα και ολόκληρο τον ελληνικό λαό.

Ναι, οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι εγγυήτριες της ανεξαρτησίας μας. Είναι προασπιστές της Δημοκρατίας μας.

Στο όνομα αυτής της μεγάλης τιμής, στο σπουδαίο αυτό Έλληνα, θα ήθελα να σας καλέσω, αφού και εγώ συνοδέψω με τη δική μου φωνή αυτό που είπε ο Δήμαρχος, το ΑΘΑΝΑΤΟΣ, να κρατήσουμε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του μεγάλου αυτού Έλληνα, του σπουδαίου αυτού ανθρώπου, ο οποίος είναι παράδειγμα για εμάς και για τις επόμενες γενεές.

Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας».