Η Wall Street Journal αναδεικνύει το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων στην Ελλάδα
Το δημοσίευμα κάνει αναφορά στα όσα τόνισε ο πρωθυπουργός κατά την ομιλία του στη Βουλή των Ελλήνων, ότι «η Ελλάδα έχει την ηθική υποχρέωση προς το λαό της, την ιστορία της και τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, που πολέμησαν και έδωσαν το αίμα τους κατά του ναζισμού, να διεκδικήσει τις επανορθώσεις».
Όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα, «η Ελλάδα λεηλατήθηκε κατά την τετραετή γερμανική κατοχή, ένα ιστορικό γεγονός που παραμένει έντονο στη μνήμη, παρά το πέρασμα του χρόνου. Ο Έλληνας πρωθυπουργός αντιτάχθηκε στη Γερμανία με ένα θέμα το οποίο η πλειοψηφία των Ελλήνων εκλαμβάνει ως το ανεξόφλητο χρέος του Βερολίνου έναντι της Αθήνας, ενώ τέθηκε κατ' επανάληψη από τις πρώτες ημέρες ανάληψης της εξουσίας (από τον κ. Τσίπρα), καθώς η νέα κυβέρνηση προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ένα μίγμα οικονομικών επιχειρημάτων και ηθικής πίεσης για να κερδίσει την επιείκεια των πιστωτών της. Αμέσως μετά την ορκωμοσία του, τον Ιανουάριο». Ακολούθως, τονίζεται «ο κ. Τσίπρας επισκέφθηκε ένα χώρο της Αθήνας, όπου οι ναζιστικές δυνάμεις κατοχής είχαν εκτελέσει μαχητές της αντίστασης».
Στη συνέχεια, αναφέρεται ότι «κατά την επίσκεψή του στο Βερολίνο, την προηγούμενη εβδομάδα, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, αναφέρθηκε στην περίοδο που οδήγησε στην άνοδο των Ναζί στην εξουσία, λέγοντας ότι «κανείς δεν αντιλαμβάνεται καλύτερα από το λαό αυτής της χώρας πως μια υφεσιακή οικονομία, σε συνδυασμό με μια εθνική ταπείνωση και με μια αδιάκοπη απελπισία, μπορεί να εκθρέψει το αυγό του φιδιού σε μια κοινωνία"».
Όπως υπογραμμίζεται στο δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας, «η δραματική ρητορική δεν μπόρεσε να αλλάξει πολλά μυαλά στο Βερολίνο, όπου οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν το ζήτημα ως ένα πολιτικό τέχνασμα της Αθήνας για να αποσπάσει την προσοχή από την άρνησή της να εφαρμόσει το πρόγραμμα διάσωσης. Οι Έλληνες αξιωματούχοι ωστόσο εμμένουν στη νομική διάσταση του ανεξόφλητου κατοχικού χρέους και των πολεμικών επανορθώσεων. Το Βερολίνο ισχυρίζεται ότι το θέμα των επανορθώσεων έχει επιλυθεί. Τα τελευταία 70 χρόνια, η Γερμανία έχει καταβάλει δισεκατομμύρια δολάρια σε άλλα κράτη και στα θύματα του ναζισμού, όπου περιλαμβάνονται και τα 54 εκατ. δολάρια που δόθηκαν στην Ελλάδα και στους πολίτες της το 1950 και στις αρχές του 1960, ένα πόσο που θα ανέρχονταν σήμερα στα 450 εκατ. δολάρια, εάν προσαρμόζονταν στα σημερινά επίπεδα πληθωρισμού».
Στο άρθρο σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ότι «η διαμάχη ανοίγει ένα κεφάλαιο της μεταπολεμικής ιστορίας, το οποίο η γερμανική κυβέρνηση θα ήθελε να παραμείνει κλειστό. Το Βερολίνο ανησυχεί ότι η όποια παραχώρηση προς την Ελλάδα σχετικά με τις επανορθώσεις θα μπορούσε να προκαλέσει ανάλογα αιτήματα και από άλλες χώρες που υποδούλωσε κατά τη διάρκεια του ναζιστικού τρόμου. Ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί ισχυρίζονται ότι η Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα πάνω από 160 δισ. ευρώ σε επανορθώσεις».
Τέλος, επισημαίνεται ότι «υπό την πίεση των ΗΠΑ και των άλλων συμμάχων του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα αναγκάσθηκε να δεχτεί μόλις 25 εκατ. δολάρια από τη Γερμανία τη δεκαετία του '50, μολονότι η ελληνική κυβέρνηση διεκδικούσε τότε περίπου 10 δισ. δολάρια. Η Γερμανία κατέβαλε, επίσης, στις αρχές της δεκαετίας του '60, 115 εκατ. μάρκα, περίπου 29 εκατ. δολάρια, στους Έλληνες θύματα των εγκλημάτων των Ναζί, κυρίως στους Εβραίους. Το ποσό εκείνο θα ανέρχονταν σήμερα στα 230 εκατ. δολάρια. Το Βερολίνο ισχυρίζεται ότι το θέμα των επανορθώσεων διευθετήθηκε με συμφωνία μεταξύ των δύο Γερμανιών της εποχής και των συμμαχικών δυνάμεων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1990. Η συμφωνία αυτή γνωστή ως "Συμφωνία δύο συν τέσσερα" αποσκοπούσε να θέσει τις αξιώσεις που σχετίζονταν με τον πόλεμο στο περιθώριο, ενόψει της γερμανικής ενοποίησης. Οι νομικοί είναι διχασμένοι με το εάν η "Συμφωνία δύο συν τέσσερα" έχει κλείσει την πόρτα για περαιτέρω διεκδικήσεις πολεμικών επανορθώσεων. Παρά ταύτα, όπως επισημαίνουν, η πάροδος του χρόνου και η άρνηση της Γερμανίας να εμπλακεί στο θέμα, περιορίζει τις ελπίδες της Ελλάδας για την καταβολή των αποζημιώσεων από το Βερολίνο».