Καληνύχτα Ευρώπη, Καλημέρα Ευρώπη - Φυλακή!
ΤΟΙΧΟΙ - ΗΛΕΚΤΡΟΦΟΡΟΙ ΦΡΑΚΤΕΣ - ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΣ - ΠΡΩΤΟ ΘΥΜΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΗΜΩΝ!
Της Γεωργίας Λινάρδου
Η κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαθέτει τα δικά της σύνορα. Εξ ου έχει και το δικό της μηχανισμό ελέγχου, άμυνας ή επίθεσης όπως είναι ο Στρατός. Από εδώ και στο εξής η χώρα δεν θα τα διαθέτει αυτά. Λάθος! Θα τα διαθέτει, αλλά για το... «θεαθήναι».
Αφού οι Ευρωπαίοι ηγέτες, μας πήγαν «μπρος - πίσω» με το μας διώχνουν ή όχι από τη Ζώνη Σένγκεν, τώρα αποφάσισαν ή μάλλον η... «εισαγγελική πρόταση» (black humor), το σχέδιο δηλαδή της Κομισιόν, προτείνει επί της ουσίας την κατάργηση της Ζώνης Σένγκεν για την Ελλάδα και τον έλεγχο των συνόρων της από έναν ευρωπαϊκό υπεργίγαντα, σύγχρονο στρατό, ο οποίος θα ελέγχει τι θέλει να «πετάξει» και τι θέλει να «περάσει» από τα σύνορά μας.
Κι αυτό γιατί;
Διότι, τα σύνορα της Ελλάδας είναι τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι επειδή έχουν διαγνώσει πολλές «μαύρες τρύπες», αποφάσισαν να παρέμβουν. Και γιατί δεν το έκαναν - κάνουν εδώ και χρόνια που οι Τούρκοι παίζουν επιθετικό «μπιλιάρδο» παραβιάζοντας το FIR -και άρα τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ - και το κάνουν τώρα;
Τα λεφτά είναι το θέμα...
Το μεταναστευτικό είναι ένα θέμα που φορτίζει και τον πλέον αιθεροβάτη. Όμως, είναι κι ένα ζήτημα για το οποίο έχουν ριχθεί δισεκατομμύρια ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αν υποθέσουμε πως τα χρήματα αυτά μοιράστηκαν ως έπρεπε, γιατί σήμερα υπάρχει πρόβλημα;
Έχει αυξηθεί η ροή προσφύγων και μεταναστών. Αυτό είναι γεγονός, διότι αυτό αναφέρουν τα στοιχεία. Είναι, όμως, αξιόπιστα ή οι άρχοντες της ΕΕ έχουν γυρίσει την δουλειά σε... «μπίζνα» με φόντο την Ασφάλεια - εσωτερική και εξωτερική - μιας χώρας;
Αν το επόμενο εξελικτικό βήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης του Ουμανισμού, είναι η δημιουργία τειχών στα σύνορα των κρατών - μελών της και η τιμωρία των οικονομικά σμπαραλιασμένων χωρών (βλέπε Νότο), τότε ναι μπορούν να θρηνήσουν όσοι πίστεψαν στο όραμα του Ευρωπαϊκού ιδεώδους. Ανάμεσά τους και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ο οποίος ουκ ολίγες φορές, δημόσια τουλάχιστον, αναρωτήθηκε: «Αυτήν την Ευρώπη θέλουμε;» Με άλλα λόγια, μήπως το ευρωπαϊκό ιδεώδες έχει καταστεί... κτηνώδες;
Παρακολουθείστε τι έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας τον Σεπτέμβριο του 2015 (προεκλογικά):
Έρευνα Διεθνούς Αμνησίας: Πού καταλήγει το άφθονο χρήμα της ΕΕ για το μεταναστευτικό;
Με μία οριζόντια ματιά στα στοιχεία η απάντηση είναι: τα περισσότερα χρήματα πηγαίνουν στον εξοπλισμό των συνόρων. Στην καταστολή, δηλαδή και όχι στην πρόληψη. Αυτό ίσως και να εξηγεί από μόνο του γιατί ο καρκίνος έκανε γρήγορες μεταστάσεις από το στήθος στα υπόλοιπα όργανα του ελληνικού σώματος.
Σε μία επταετία (2007 - 2013) η Γενική Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, διέθεσε σχεδόν 4 δισ., ευρώ στα τέσσερα χρηματοδοτικά όργανα στο πλαίσιο του Προγράμματος Αλληλεγγύης και Διαχείρισης Μεταναστευτικών Ροών (SOLID) για να στηρίξει δραστηριότητες των κρατών-μελών για το άσυλο, την ένταξη, την επιστροφή υπηκόων τρίτων χωρών και τον έλεγχο των συνόρων.
Πώς μοιράστηκαν τα χρήματα;
Σχεδόν τα μισά από αυτά (1.820 εκατ., ευρώ) διατέθηκαν για δραστηριότητες, εξοπλισμό και τεχνολογική υποδομή που εστιάστηκαν στον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων του χώρου Σένγκεν. Μόλις το 17% (700 εκατ., ευρώ) διατέθηκαν για να στηριχτούν διαδικασίες ασύλου, υπηρεσίες υποδοχής και η μετεγκατάσταση και ένταξη προσφύγων!
«...Οι κανονισμοί δεν δημιούργησαν κανέναν εποπτικό μηχανισμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα και άφησαν την αξιολόγηση της εφαρμογής των Ταμείων σε δείκτες που είναι απλώς ποσοτικοί, Επομένως, δεν είναι σαφές πώς θα επιβλέψει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις δαπάνες για να διασφαλίσει ότι τα κονδύλια της δεν υποστηρίζουν δραστηριότητες που προκαλούν ή συμβάλλουν σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων», διαβάζουμε σε έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας (Το ανθρώπινο κόστος του Φρουρίου Ευρώπη).
Μήπως με πρόσχημα την ασφάλεια των συνόρων, μία σειρά πολιτικών αποφάσεων ενισχύει μία πρώτης τάξεως ελκυστική βιομηχανία Made in EU ασφαλτόστρωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Γιατί δεν υπάρχει ένας μηχανισμός που να ελέγχει την διαφάνεια όλων των χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων;
Αντίδραση για την Ευρώπη - Φρούριο
«Η Ελληνική κυβέρνηση υιοθετεί και υλοποιεί το σύνολο της πολιτικής αναχαίτισης των προσφυγικών και μεταναστευτικών ρευμάτων της Ευρώπης – Φρούριο, αρνούμενη τη δημιουργία διόδων ασφαλούς διέλευσης προσφύγων στα χερσαία τμήματα του Έβρου. Καλωσορίζει την ενίσχυση της FRONTEX στο Αιγαίο και τις τελευταίες μέρες στην Ειδομένη, οργανώνοντας επιχείρηση – «σκούπα» για τους πρόσφυγες στους οποίους η γειτονική χώρα αρνούνταν τη διέλευση σε ευθυγράμμιση με τη σκλήρυνση της πολιτικής της Ευρωηγεσίας. Μετά τα γεγονότα στο Παρίσι, υιοθετεί την καταστολή σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις ηγεσίες της ΕΕ και το κράτος έκτακτης ανάγκης και τον περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών, στο όνομα της "ασφάλειας". Είδαμε όλοι τη φίμωση της ενημέρωσης στην επιχείρηση σκούπα στην Ειδομένη, οι κατασταλτικές αρχές προχώρησαν ακόμα και σε προσαγωγές δημοσιογράφων που απλά έκαναν τη δουλειά τους…», αναφέρεται μεταξύ άλλων σε ανακοίνωση της Κίνησης Απελάστε τον Ρατσιμό. Οι άνθρωποι της Κίνησης καλούν τους πολίτες σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις έξι το απόγευμα στην Ομόνοια και πορεία προς τα γραφεία της ΕΕ., την Παρασκευή (18/12/2015) που είναι η... Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστευσης.
Τι μεσολάβησε γι' αυτό το νέο «Ναι»;
Προφανώς, το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις μας σπανίως λένε: «Όχι». Δεν έκανε κάτι διαφορετικό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ. Πιστή παρέμεινε στο παλιό καταστροφικό μοντέλο το οποίο δυστυχώς θα πληρώσουν και τα παιδιά μας (αλήθεια, το δάνειο του Κολοκοτρώνη το ξεπληρώσαμε ή όχι ακόμη;)
Τι μεσολάβησε από τον Σεπτέμβρη του 2014 όταν ο υποψήφιος για τη θέση του Ευρωπαίου Επιτρόπου Μετανάστευσης, Δημήτρης Αβραμόπουλος, απαντούσε στις σκληρές ερωτήσεις της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με ένα δυνατό «όχι» σε μία Ευρώπη - Φρούριο, διότι θα απεμπολούσε αυτόματα τα επιτεύγματα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης;
Κανείς δεν το' βρε και δεν το' πε ακόμα...
Η ανεξάρτητη ομάδα ερευνητών δημοσιογράφων The Migrant's Files με ενημερώνει για κάτι που μου κινεί το ενδιαφέρον. Στο email, μου έρχεται η αναφορά για τη μεταναστευτική ροή των εννιάμηνου του 2015. Από τα στοιχεία που στέλνουν, παρατηρώ το εξής: «Ο τεράστιος αριθμός των 710.000 ανθρώπων (που έχουν έρθει στην Ευρώπη κατά την Frontex) υπολογίζεται διπλά».
Δηλαδή;
Οι άνθρωποι που εγγράφονται στην Ελλάδα, εγγράφονται plus σε διάφορες άλλες χώρες κατά τη διάρκεια τους ταξιδιού τους! Ως εκ τούτου διογκώνεται ο αριθμός τους πλασματικά.
Σε τι άλλο μπορεί να χρησιμεύσει αυτό... παρά στην χάραξη πολιτικής;
Από την άλλη, η σπουδαία ανεξάρτητη ομάδα των Migrant' s Files, επισημαίνει και κάτι άλλο: «Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (IOM) έχει σταματήσει την δημοσίευση αναλυτικών στοιχείων από το Νοέμβριο. Η επίσημη απάντηση που πήραμε είναι πως αυτό οφείλεται σε ένα τεχνικό ζήτημα. Δήλωσαν ότι σχεδιάζουν την δημοσίευση των στοιχείων από τις αρχές Ιανουαρίου....»
Θύτης ή Θύμα η Ελλάδα;
Η Ελλάδα είναι το θύμα των κυβερνήσεών της οι οποίες συμπεριφέρθηκαν για πολλά χρόνια ως θύτες στο «τομάρι» της. Με κατακρεουργημένη την εθνική οικονομία (συγνώμη, παλιά την αποκαλούσαμε έτσι, ελληνική οικονομία ήθελα να πω), με την ασφάλεια των συνόρων της να επαφύεται για χρόνια πότε στα κουράγια των Ελλήνων πιλότων, στο θράσος διά θαλάσσης, στους κατοίκους της Άγονης Γραμμής που δεν την έχουν εγκαταλείψει μετά την φοροκαταιγίδα, στα φανταράκια της στεριάς, στους κατοίκους της λεηλατημένης από την οικονομική κρίση στεριανής εσχατιάς και σε κάτι γαλονάδες που ποτέ δεν θα τους γράψει η ιστορία, διότι οι κυβερνώντες είναι και επιλεκτικοί ως προς το κομματικό τους... γκουρμέ. Αυτή ήταν η φύλαξη των συνόρων μας και συγχωρέστε με που δεν θα αναφερθώ στις μίζες των εξοπλιστικών. Άλλωστε, πάνω στο πτώμα όσο κι να κλαις αυτό δεν αναστένετε...
Συμπέρασμα: Τα κυριαρχικά της δικαιώματα η χώρα μας τα έχανε κυβέρνηση με την κυβέρνηση: Πρώτα απεμπολήθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα (γνωστό αδύναμο θύμα) και κατόπιν ακολούθησε η εξώθηση μεγάλου μέρους της κοινωνίας στα δίχτυα της μνημονιακής διακόρευσης. Ήταν θέμα χρόνου, λοιπόν, να γνωρίσουμε στα Εθνικά μας σύνορα την ιδέα όχι της... πολυτισμικότητας (αυτήν την ήξεραν) αλλά μιας αλλοπρόσαλης πολεμικής τακτικής που νομίζει πως θα νικήσει τον θάνατο με καταστολή... και όχι με πρόληψη.