Πολεμική ρητορική Ερντογάν: Ζητά επαναδιαπραγμάτευση της Συνθήκης της Λωζάνης
Ξεπερνά κάθε προηγούμενο η προκλητικότητα του «σουλτάνου» - «Δεν είναι ιερό κείμενο, θα τη συζητήσουμε και θα εργαστούμε για κάτι καλύτερο»
Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα "A Haber" ο Τούρκος Πρόεδρος σημείωσε πως η Συνθήκη της Λωζάννης δεν είναι ιερό κείμενο, ούτε ιερό βιβλίο, οπότε το περιεχόμενό της πρέπει να ξανασυζητηθεί.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ
«Οι κανόνες που έθεσαν οι νικήτριες δυνάμεις του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν έδιναν στην Τουρκία το δικαίωμα της επιβίωσης», είπε αρχικά ο Τούρκος Πρόεδρος.
«Με την Συνθήκη των Σεβρών η Τουρκία διαμελιζόταν σε 7-8 κομμάτια, αλλά δεν αποδέχθηκε αυτή την διχοτόμηση και σχημάτισε τα σημερινά σύνορα. Φυσικά αντιμετωπίζουμε με ευχαρίστηση ότι κερδίσαμε στην Συνθήκη της Λωζάννης, όμως αυτή δεν είναι μια συνθήκη που δεν μπορεί να συζητηθεί».
Ο «σουλτάνος» Ερντογάν έστειλε μήνυμα πως η χώρα του θα εργαστεί για να εξασφαλίσει κάτι καλύτερο. «Είμαστε αποφασισμένοι να οδηγήσουμε την Τουρκία πιο πέρα», σημείωσε.
Πού το πάει η Τουρκία;
Δεν είναι η πρώτη φορά που Τούρκος πρόεδρος κάνει ευθεία αναφορά στη συγκεκριμένη Συνθήκη, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η χώρα του ζημιώθηκε από αυτήν.
Ακόμα και Τούρκοι αξιωματούχοι είχαν αμφισβητήσει μέχρι και την ελληνικότητα της Γαύδου (!), Νότια της Κρήτης, ενώ η θεωρία των «γκρίζων ζωνών» παραμένει ακόμα προμετωπίδα των παράνομων τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο.
Ο πλέον αφελής μπορεί να κατανοήσει ότι η Τουρκία, ανεξαρτήτως κυβέρνησης, ακολουθεί από το 1974 μια αταλάντευτη πολιτική αλλαγής του status quo στο Αιγαίο.
Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο πλέον στον ελληνικό λαό ότι τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αρχιπέλαγος, σύμφωνα με την Τουρκία σταματούν λίγο ανατολικότερα από την Άνδρο, στον 25ο Μεσημβρινό (τον 25ο παράλληλο όπως έχει επικρατήσει να λέγεται).
Αυτό, όμως, που βλέπει ο καθένας, είναι «αόρατο» στην ελληνική πολιτική ηγεσία. Εδώ και 40 χρόνια όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις έχουν επιλέξει τον στρουθοκαμηλισμό.
Ασχέτως αν οι δηλώσεις του Τούρκου προέδρου χρησιμοποιούνται για εσωτερική κατανάλωση στη γείτονα, δημιουργούν ένα εξαιρετικά επικίνδυνο προηγούμενο. Και είναι προφανές πως από εδώ και στο εξής κανείς Τούρκος πρωθυπουργός ή πρόεδρος δεν θα πάψει να αμφισβητεί τη Συμφωνίας της Λωζάννης που διατύπωσε ο Ερντογάν. Και αυτό γιατί η τουρκική κοινωνία είναι βαθιά μιλιταριστική και βαθιά εθνικιστική. Οπότε αν κάποιος το επιχειρήσει θα υπογράψει τον πολιτικό του θάνατο.
Στα ελληνοτουρκικά οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, όλων των αποχρώσεων, κάνουν ότι δεν ακούν τις «καμπάνες» που χτυπάνε εδώ και χρόνια. Είναι η ίδια τακτική που ακολούθησαν και στην οικονομία. Υποβαθμίζουν τις προκλήσεις, κρύβουν τα προβλήματα κάτω από το χαλί και συνιστούν μονίμως «στρατηγική ψυχραιμία», την ώρα που τουρκικές φρεγάτες σουλατσάρουν έξω από το Σούνιο. Μόνο που αργά ή γρήγορα τα προβλήματα κακοφορμίζουν και δεν μπορείς να τα κρύψεις άλλο.
Η αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης από τον Ερντογάν ανοίγει ένα νέο, παντελώς άγνωστο και πολλαπλά επικίνδυνο κεφάλαιο στις διεκδικήσεις της Τουρκίας επί της Ελλάδας. Και όπως συνέβη στην οικονομία, κάποια στιγμή θα κληθούμε να πληρώσουμε το «μάρμαρο» της αδράνειας. Ας ελπίσουμε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση θα είμαστε έτοιμοι. Την οικονομία την ξαναφτιάχνεις κάποια στιγμή. Την πατρίδα που χάνεις, πολύ δύσκολα.