Άρθρο - φωτιά για τη σεξουαλική ζωή του Ταγίπ Ερντογάν από έναν Έλληνα επιστήμονα

Το άρθρο που δημοσιεύεται στο kourdistoportocali με τίτλο: «Αγαπητέ φίλε Μεχμέτ», στην κυριολεξία τσακίζει το Σουλτάνο.

Διαβάστε το και θα καταλάβετε:

«AΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΕ ΜΕΧΜΕΤ, (φίλος ψυχίατρος διεθνούς φήμης)

Ξέρω ότι θα συμφωνήσεις μαζί μου για τον στρατόκαυλο ηγέτη σας Ερντογάν, που βάλθηκε να πηδήξει τα μυαλά μας, τα νησιά μας, αφού κατά την άποψη σου δε μπορεί να πηδήξει τη χανούμισσα βλάχα σύζυγο και υποζύγιό του.

Μια ερμηνεία που μού ’δωσες εσύ ως κορυφαίος ψυχίατρος και ψυχαναλυτής είναι πως είναι και μικρόφαλλος, που συμμερίζομαι απόλυτα. Γιατί όπως έλεγε και ο πατέρας σας ο Φρόυντ πίσω από τις μεγάλες ιδέες και τις μεγάλες πατρίδες ψάξε τους μικρούς φαλλούς... Οι ηγεμόνες της οθωμανικής αυτοκρατορίας ήσαν άνθρωποι με παιδεία γι’ αυτό και το Ιμπέριουμ τους ήταν πολυπολιτισμικό και ανεξίθρησκο… Ακόμα και ο Κεμάλ που τους κληρονόμησε, ήταν ένας διαφωτιστής που κατάργησε τις μαντήλες, άλλαξε το αλφάβητο σας για να σας φέρει πιο κοντά στον διαφωτισμό της Ευρώπης. Σφαγέας Ελλήνων και Αρμένιων μεν, αλλά με όραμα για μια πιο πολιτισμένη χώρα που δε θα’ μοιαζε με την ανατολή που σιχαινόταν, γιατί του θύμιζε την φτώχια και το κακό το ριζικό του.

Κάποτε φίλε Μεχμέτ (ο Καμύ, αυτό το μεγάλο πνεύμα που λατρεύεις κι εσύ, γιατί και εσύ παιδί του διαφωτισμού είσαι), έγραφε σε ένα Γερμανό φίλο…Υπονοώντας έναν εκκολαπτόμενο ναζί που μεθούσε με το πνεύμα της Γερμανίας του μίσους και των ξανθών κτηνών που οδήγησαν την ανθρωπινή σκέψη στη μεγαλύτερη διαστροφή και ντροπή της ανθρώπινης ιστορίας, το Ολοκαύτωμα… Έγραφε τότε σε αυτόν τον φανατικό Γερμανό φίλο του…Πως στο όνομα της πατρίδας και του έθνους και στα μεγαλεία που γεννά αυτή η ιδέα – φάντασμα και εφιάλτης ταυτόχρονα… Πως το άδικο είναι άνισο ενώ το δίκαιο ίσον γι’ αυτό και οι πάντες πιστεύουν σε αυτό χωρίς να το εξηγούν …

Ασφαλώς ο μέγας ηγέτης σας που και εσύ σιχαίνεσαι, το μόνο που λατρεύει είναι το άδικο του ισχυρού που το ονομάζει και δίκαιο, πείθοντας το φανατισμένο πόπολο του πως το Αιγαίο δεν ανήκει μόνο στα ψάρια του και στους Έλληνες, αλλά και στην χώρα σας… Για να κλείσει τα πεινασμένα για δημοκρατία μυαλά .. Που τα φυλακίζει παραβιάζοντας όλους τους κανόνες της δημοκρατίας, που λέει ότι σέβεται, αλλά την γράφει στα παλιότερα των υποδημάτων του. Έγραφε τότε ο Καμύ στον γερμανό φίλο ναζί… Θα ήθελα να αγαπώ την χώρα μου, αγαπώντας παράλληλα τη δικαιοσύνη… Δεν θα ήθελα τα μεγαλεία για την χώρα μου, αν αυτά προέρχονται από αίμα, ψευτιά και υποκρισία. Θυμάμαι φίλε Μεχμέτ που την εποχή του πραξικοπήματος δε μπορούσες να ταξιδέψεις στην χώρα μου γιατί φοβόσουνα πως θα συλληφθείς ως προδότης, επειδή θα συμμετείχες σε συνέδριο στην Ελλάδα… Θυμάμαι ακόμα πως στο τηλέφωνο δε μιλούσαμε γιατί παρακολουθούσαν τις συνομιλίες όλων των πνευματικών ανθρώπων της χώρας σας..

Εσύ που’ σαι ψυχίατρος αναγνωρισμένος διεθνώς, μου’ δωσες μια εξήγηση για αυτό το παραλήρημα μεγαλείου που τον έπιασε τα τελευταία χρονιά… Κτίζει λέει το μεγαλύτερο αεροδρόμιο του κόσμου, φτιάχνει τη μεγαλύτερη διώρυγα της Γης… Και ζει σε ένα παλάτι που και οι σουλτάνοι σας θα ζήλευαν… Πως όλα αυτά τα κάνει γιατί δε μπορεί να έχει κάτι μεγαλύτερο στο παντελόνι του…

Η σκέψη μου’ λεγες πως κουράζει, γι’ αυτό και οι άνθρωποι τρέχουν προς την βαρβαρότητα όπου η αλήθεια της δεν θέλει καμία προσπάθεια… Ασφαλώς οι σύγχρονοι σου πνευματικοί άνθρωποι κατανοούν τους ασεβείς στίχους του Νερούδα: «Πατρίδα λέξη μελαγχολική, όπως θερμόμετρο και ανελκυστήρας…» ενώ αυτός και οι παρατρεχάμενοι του θα έστελναν ευχαρίστως ποιητές όπως το Νερούδα στις φυλακές σας για προσβολή του πατριδοκαπηλικού του παραληρήματος…

Μια δική μου ερμηνεία φίλε Μεχμέτ για όλα αυτά που συμβαίνουν στο Αιγαίο είναι πως ο πατριδοκάπηλος ηγέτης σας … Δεν αντέχει το διανοητικό βάρος που έχει μια μικρή χώρα δίπλα σας… Ζηλεύει, σχεδόν φθονεί, πως μια ελάχιστη οικονομικά δύναμη όπως η Ελλάδα, ασκεί τέτοια έλξη σε όλο τον κόσμο… Κάποτε ένας μεγάλος εικαστικός, ο Κουνέλλης, έλεγε πως η χώρα του δεν είναι η γεωγραφική περιοχή των Βαλκανίων… Αλλά η Ιδέα που κατοικεί σε αυτή την χώρα, που έκανε τους ανθρώπους να σκεφτούν γιατί ζουν, αλλά και γιατί πεθαίνουν… Η ερώτηση δηλαδή, που έγινε η μήτρα της φιλοσοφίας, της επιστήμης και της δημοκρατίας …

Οι Έλληνες αγαπητέ φίλε Μεχμέτ αναγκάστηκαν να ταξιδέψουν για να ζήσουν, η θάλασσα ήταν και είναι η πατρίδα τους, γι’ αυτό και οι ποιητές μας την ύμνησαν και έγιναν νομπελίστες.

Ταξιδεύοντας δε, υποχρεώθηκαν να γίνουν λιγότερο ρατσιστές, λιγότερο εθνικιστές και πατριδολάγνοι… Δεν έγιναν όμως και κότες, γιατί όταν χρειάστηκε, ήσαν οι μόνοι σχεδόν που αντιστάθηκαν στην βαρβαρότητα του γελοίου μπογιατζή με το σαχλό μουστάκι…Αναγκάζοντας τον Τσόρτσιλ να πει τη μεγάλη φράση πως «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» και όχι το ανάποδό του, ενώ οι δικοί σου έγιναν τσιράκια του Γερμανού και κότες … Και αν ξαναχρειαστεί, που εύχομαι όχι, να ξέρεις πως η ήττα του νικημένου γίνεται πανωλεθρία του νικητή…Γιατί αυτή την περίοδο νιώθουμε μια προσβολή από την βαρβαρότητα της σκέψης του ηγέτη σας και θα χάσουμε και εμείς τα λογικά μας… Και θα γίνουμε και εμείς βάρβαροι στην θέση των βαρβάρων… Γιατί όταν τρέχεις προς την βία, η σκέψη πάει περίπατο και πέφτει στον απόπατο.

Η βία αγαπητέ φίλε δεν είναι δύναμη, είναι σπασμός και πόνος, είναι μια υστερία του μυαλού και του σώματος.

Είναι ένα έλλειμμα ψυχολογικό, που οδηγεί στον φόνο της λογικής, αλλά και των ανθρώπων. Παλιά τους υστερικούς ανθρώπους τους έκλειναν στα ψυχιατρεία και τους έδεναν για να μην πεθάνουν από τους σπασμούς. Σήμερα τους δίνουν φάρμακα και δόξα την επιστήμη, υπάρχουν πολλά και καλά… Εσύ ως ψυχίατρος τα ξέρεις πολύ καλυτέρα από εμένα …

Φρόντισε σε παρακαλώ να πάρει μερικά να ηρεμήσει και να ησυχάσουμε και εμείς, γιατί σε αυτή την βαρβαρότητα της πρόκλησης, θα χάσουμε και εμείς τα λογικά μας και θα γίνουμε και εμείς βίαιοι. Και όπως ξέρεις καλά από την ιστορία, αυτός που πολεμά για το δίκιο του είναι πάντα νικητής. Ει ουν το άδικον άνισον, το δίκαιον ίσον όπερ και άνευ λόγου δοκεί πάσιν… Όπως θα’ λεγε και ο θείος Αριστοτέλης …».