Στα χέρια των Τσίπρα και Ζάεφ η «βόμβα» του Σκοπιανού
Κοτζιάς και Ντιμιτρόφ παραδίδουν τη… σκυτάλη στους πρωθυπουργούς των δύο χωρών που καλούνται να δώσουν λύση
Κοτζιάς και Ντιμιτρόφ, στη σκιά του ναού του Ποσειδώνα, στο Σούνιο έβαλαν τη διαπραγμάτευση σε τελική τροχιά και τώρα οι καίριες αποφάσεις ανάγονται στο υψηλότερο επίπεδο.
«Η συνάντηση ήταν σοβαρή, εργώδης, εντατική σε κάποια σημεία. Έγινε θετικό έργο και τώρα οι δύο υπουργοί θα ενημερώσουν τους Πρωθυπουργούς τους ενόψει της συνάντησης τους στην Σόφια στις 17 του μήνα» δήλωσε ο ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, μετά την 6ωρη συνάντηση με τους Κοτζιά- Ντιμιτρόφ
Με δεδομένο ότι ο χρόνος μειώνεται ως το ορόσημο των συνόδων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ τον Ιούνιο, η Αθήνα πιέζει για δεσμευτικό εύρος χρήσης του νέου ονόματος το erga omnes και τα Σκόπια αντίθετα επιζητούν να το εκπληρώσουν σε δόσεις και σε βάθος χρόνου ώστε να μην χάσουν το τρένο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων για την ΕΕ.
Τι θα συζητήσουν Τσίπρας και Ζάεφ
Η συνάντηση των δύο πρωθυπουργών θα γίνει στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ με τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων στην Σόφια στις 17 Μαΐου.
Για μια ακόμη φορά οι τρεις πλευρές τήρησαν τον όρο της εμπιστευτικότητας, κάτι που ήταν αναμενόμενο καθώς η κάθε διαρροή θα απειλούσε να τινάξει την διαδικασία στον αέρα και βεβαίως θα οδηγούσε σε καταλογισμό ευθυνών, κάτι που θέλουν να αποφύγουν και οι δυο πλευρές .
Η Ελληνική πλευρά πάντως, σύμφωνα με το hellasjournal.com, με δεδομένα τα συγκεχυμένα μηνύματα που στέλνει ο κ. Ζάεφ, δεν έχει πολλά περιθώρια υποχώρησης από την διαπραγματευτική γραμμή την οποία επανειλημμένα και ο κ. Τσίπρας και ο κ. Κοτζιάς έχουν παρουσιάσει δημοσίως:
- Η νέα ονομασία θα πρέπει να ισχύει erga omnes και να υπάρχει συνταγματική κατοχύρωση αυτού του εύρους χρήσης και αφού ολοκληρωθεί η επικυρωτική διαδικασία της Συμφωνίας, τότε μόνο θα δοθεί από την Ελλάδα το πράσινο φως για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε. και της πρόσκλησης για ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Παρά τις προσπάθειες που γίνονται για στρογγύλεμα αυτής της θέσης τα περιθώρια είναι περιορισμένα. Η erga omnes χρήση της νέας ονομασίας σημαίνει με απόλυτο τρόπο ότι θα ισχύει η νέα ονομασία και για τις διεθνείς σχέσεις της χώρας και για το εσωτερικό. Και συνεπώς για να ισχύει για κάθε χρήση θα πρέπει αυτό να προβλέπεται από το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας, το οποίο μέχρι τώρα έχει αναφορά στην «Δημοκρατία της Μακεδονίας», στον «Μακεδονικό λαό και γλώσσα» και προβλέπει ότι οι διεθνείς συμφωνίες (όπως αυτή που θα συναφθεί μεταξύ των δυο χωρών) συνάπτεται στο όνομα της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας».
Ένα σημαντικό κεφάλαιο είναι η διαδικασία επικύρωσης της διεθνούς συμφωνίας, ο τρόπος με τον οποίο θα κατοχυρωθεί στον ΟΗΕ η συμφωνία (που θα σημάνει και την επιτυχή ολοκλήρωση της διαδικασίας που ξεκίνησε με εντολή και απόφαση του ΣΑ) ο χρόνος διεξαγωγής του δημοψηφίσματος και υλοποίησης των συνταγματικών αλλαγών.
Το πλαίσιο αυτό το οποίο έχουν επεξεργασθεί οι κ. Κοτζιάς και Ντιμιτρόφ σε συνεργασία με τον κ. Νιμιτς, είναι εξαιρετικά σημαντικό καθώς συνδέεται και με την ουσία της διαφοράς. Εάν δεν δηλώσει καθαρά ο κ. Ζαεφ ότι αποδέχεται την erga omnes χρήση της νέας ονομασίας με συνταγματική κατοχύρωση, ώστε να αποκλείεται διολίσθηση σε διπλή ονομασία, η πρόοδος αυτή που έχει επιτευχθεί για την διαδικασία εφαρμογής της Συμφωνίας δεν θα έχει πλέον καμία αξία.
Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύονται το τελευταίο διάστημα στα Σκόπια, ο κ. Ζάεφ είναι έτοιμος για «κάποιες» αλλαγές στο Σύνταγμα, τις οποίες όμως τοποθετεί, άλλοτε πριν την ένταξη στην Ε.Ε. άλλοτε μετά από εκλογές, ενώ δε διευκρινίζει εάν αυτή η αλλαγή θα αφορά όχι απλώς την παραχώρηση κυριαρχίας στην Ε.Ε. αλλά και συγκεκριμένη αλλαγή όλων των αναφορών σε Δημοκρατία της Μακεδονίας με την νέα ονομασία.
Ο κ. Ζάεφ σκέπτεται σύμφωνα με δημοσιεύματα, να οργανώσει δημοψήφισμα με ερώτημα την ένταξη στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ συνδέοντας το ερώτημα με την αλλαγή ονομασία και με πόλο το δημοψήφισμα αυτό και κάποιο «θετικό νεύμα» από Ευρώπη και ΝΑΤΟ, να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές, ελπίζοντας ότι θα αποσπάσει πλειοψηφία που θα του επιτρέψουν την εξασφάλιση της αναγκαίας πλειοψηφίας για την αλλαγή συντάγματος. Αλλά όλα αυτά έχουν σχέση με τους πολιτικούς ελιγμούς και στοχεύσεις του κ. Ζαεφ.
Η Ελληνική κυβέρνηση είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσφέρει στον κ. Ζάεφ αυτό που θα ήθελε ο ίδιος: απόφαση για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. τον Ιούνιο και πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ στην Σύνοδο Κορυφής του Ιουλίου, απλώς και μόνο με την προβολή του καλού κλίματος στις μέχρι τώρα συνομιλίες και την υπόσχεση ότι με ισχυρό χαρτί την απόφαση της Ε.Ε. ,θα πείσει την κοινή γνώμη του για την εφαρμογή και υλοποίηση των συμφωνηθέντων.
Η αποδοχή μιας τέτοιας φόρμουλας, είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει αποδεκτή από την Αθήνα, καθώς στο εύφλεκτο πολιτικό τερέν η κυβέρνηση θα έμενε χωρίς στηρίγματα όχι μόνο από τον κ. Καμμένο αλλά ακόμη και από εκείνες τις δυνάμεις της κεντροαριστεράς που βλέπουν θετικά την προσπάθεια επίλυσης του ονοματολογικού.
Υπό αυτό το πρίσμα εάν ο κ. Ζάεφ δεν προβεί σε μια πανηγυρική και ρητή αποδοχή του erga omnes και της συνταγματικής κατοχύρωσης του και αποδεχθεί ότι το επόμενο βήμα σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ θα γίνει αυτομάτως μετά την πλήρη εφαρμογή της Συμφωνίας, οι δυο πρωθυπουργοί θα περιορισθούν στο να διατηρήσουν ζωντανή την διαδικασία και να καταβληθεί μια ακόμη προσπάθεια το φθινόπωρο καθώς πλέον ο μεγάλος όγκος της διαπραγμάτευσης είναι έτοιμος, και όπως και ο Νίκος Κοτζιάς έχει δηλώσει, οι αρχές του 2019 είναι το πρακτικό χρονοδιάγραμμα για εξεύρεση λύσης καθώς αποτελεί και την έναρξη ενός εκλογικού κύκλου στις δυο χώρες…