Σκοπιανό: Το παρασκήνιο πίσω από τα τρία ονόματα που πρότειναν οι αλβανόφωνοι των Σκοπίων
ΖΑΕΦ: «ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ» - ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΝΕ ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ
Ο Σκοπιανός πρωθυπουργός, αν και την Τρίτη (05/06/2018) έσπευσε να υπογραμμίσει ότι η λύση είναι πολύ κοντά και πως «είναι θέμα χρόνου μια τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αλέξη Τσίπρα, φαίνεται πως τηρεί μια εξαιρετικά φειδωλή στάση.
Διαβάστε σχετικά:
Και τούτο, γιατί οι αντιστάσεις που συναντά τόσο από τον πρόεδρο της χώρας, Γκεόργκι Ιβάνοφ, όσο και από το ακροδεξιό κόμμα του πρώην πρωθυπουργού, Νίκολα Γκρούεφσκι, είναι ιδιαίτερα ισχυρές, ιδίως σε ό,τι αφορά δύο κρίσιμες παραμέτρους της διαπραγμάτευσης που είναι οι εξής:
- Η καθιέρωση μιας ονομασίας για όλες τις χρήσεις (erga omnes)
- Οι αλυτρωτικές αναφορές που υπάρχουν στο Σύνταγμα της γείτονος
Την ίδια στιγμή, μόνο απαρατήρητη δεν θα μπορούσε να περάσει η πρόταση που κατέθεσε ο βουλευτής του αλβανόφωνου κόμματος (DUI), Αρτάν Γκρούμπι, για τρεις άλλες ονομασίες σχετικά με το ονοματολογικό των Σκοπίων.
Συγκεκριμένα ο Γκρούμπι σε συνέντευξή του στο σκοπιανό Κανάλι 5, υποστήριξε ότι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπάρχουν κι άλλες «δημιουργικές προτάσεις».
Ανέφερε τα εξής ονόματα:
- Δημοκρατία του Κρούσεβο
- Δημοκρατία της Σύγχρονης Μακεδονίας
- Δημοκρατία της Ευρωπαϊκής Μακεδονίας
Ο χρόνος κατά τον οποίο κατατίθεται η συγκεκριμένη πρόταση, μόνο τυχαίος δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, ενώ υπενθυμίζεται ότι το DUI είναι ο εταίρος του Ζόραν Ζάεφ στην κυβέρνηση συνασπισμού που υπάρχει στη γείτονα χώρα.
Στα χνάρια της πρότασης περί Ίλιντεν και η «Δημοκρατία του Κρούσεβο»
Σε ό,τι αφορά την αναφορά στη «Δημοκρατία του Κρούσεβο», είναι σημαντικό να γνωρίζουμε σε ποια περιοχή αναφέρεται.
Σύμφωνα με πληροφορίες από τη Βικιπαίδεια, το Κρούσοβο ή Κρούσεβο, ως τα μέσα του 18ου αιώνα δεν ήταν παρά ένα χωριό που αργότερα έγινε κωμόπολη γιατί ο πληθυσμός αυξήθηκε πολύ από τους καινούργιους κατοίκους του Κρουσόβου που εγκαταστάθηκαν σ΄αυτό από τη νότια Μακεδονία για ν΄αποφύγουν τους διωγμούς των Κονιάρων Τούρκων κι από την Ήπειρο και την Αλβανία για ν΄αποφύγουν τους μουσουλμάνους Αλβανούς. Έτσι στις παραμονές της εξέγερσης του Ίλιντεν ο πληθυσμός του έφτανε τις 18.000 κι απ΄αυτές τη μεγάλη πλειοψηφία την αποτελούσαν βλαχόφωνοι ελληνικής συνείδησης (σήμερα οι Βλάχοι αποτελούν περίπου το 19-20%).
Υπήρχαν και αρκετοί Σλαβόφωνοι πατριαρχικοί, ενώ οι εξαρχικοί βουλγαρόφρονες ήταν πολύ λίγοι. Τούρκοι δεν κατοικούσαν στο Κρούσοβο εκτός από τους εκπροσώπους των αρχών και τις οικογένειες τους. Οι Κρουσοβίτες μετανάστευαν, στα βαλκανικά κράτη, την κεντρική Ευρώπη και, οι περισσότεροι, στην Αίγυπτο. Η πόλη αυτή ήταν έδρα του επισκόπου Πρεσπών και Αχριδών, είχε λαμπρό καθεδρικό ναό, του Αγίου Νικολάου που κάηκε από τους Τούρκους τον Αύγουστο του 1903, κοινοτικό νοσοκομείο εξαρτώμενο από τον Ναό, ημιγυμνάσιο αγοριών, παρθεναγωγείο και αρκετά σχολεία κατώτερης παιδείας με εκατοντάδες μαθητών.
Το Κρούσοβο αποφάσισαν να καταλάβουν οι επαναστάτες του Ίλιντεν καθώς την επιτυχία του σκοπού τους εξασφάλιζε και το εξαιρετικά ολιγάριθμο της τοπικής τουρκικής φρουράς. Η εισβολή ενεργήθηκε τη νύχτα της Κυριακής 20ης Ιουλίου (π.ημ.) του 1903 με το σύνθημα «Ελευθερία ή θάνατος». Η πρώτη δουλειά των επαναστατών μετά την κατάληψη του Κρουσόβου ήταν να το απομονώσουν, καταστρέφοντας τις τηλεγραφικές γραμμές. Συνολικά στην περιοχή του Διοικητηρίου κάηκαν πάνω από 40 κτίρια. Στις 23 Ιουλίου κάλεσαν σε σύσκεψη τους προκρίτους των εθνικών κοινοτήτων της πόλης και σχημάτισαν μιαν ανωτάτη επιτροπή από οκτώ μέλη που θα έπαιζε τον ρόλο προσωρινής κυβέρνησης. Ο σχηματισμός πολιτοφυλακής και ο εφοδιασμός των κομιτατζήζων με τρόφιμα και ρούχα στάθηκαν τα πρώτα καθήκοντα της επιτροπής αυτής.
Η κατοχή του Κρουσόβου από τους επαναστάτες κράτησε ακριβώς δέκα μέρες. Τα σώματα των επαναστατών, που είχαν στρατοπεδεύσει γύρω από το Κρούσεβο μετά την κατάληψή του, ανέρχονταν συνολικά σε χίλιους περίπου άντρες. Για να εξασφαλιστεί καλύτερα η τροφοδοσία τους, αποφασίστηκε στις 25 Ιουλίου από την ηγεσία τους να επιβάλει η ανωτάτη επιτροπή φορολογία στους εύπορους κατοίκους του. Καθορίστηκε και το ποσόν, από 5-30 λίρες οθωμανικές για κάθε άτομο, ανάλογα με την περιουσιακή του κατάσταση και διατάχτηκε η είσπραξή του. Όμως τα μέλη της επιτροπής που ήταν Έλληνες αρνήθηκαν να εκτελέσουν τη διαταγή και για τούτο παύτηκαν.
Η τουρκική αντίδραση κατά της εξέγερσης άρχισε στη Δυτική Μακεδονία, όπου η κατάσταση ήταν αρκετά σοβαρή και στράφηκε πρώτα εναντίον του Κρουσόβου, το οποίο, καθώς γειτόνευε με το Μοναστήρι, ήταν ανάγκη να το ξαναπάρουν οι Τούρκοι δίχως καθυστέρηση. Η επιχείρηση αυτή ανατέθηκε στον στρατηγό Μπαχτιάρ πασά, που τον χαρακτηρίζουν άνθρωπο βίαιο και τραχύ. Ο απολογισμός των καταστροφών των Ελλήνων στο Κρούσεβο ήταν 363 κτίρια, σπίτια, καταστήματα κλπ.. που κάηκαν, αφού προηγουμένως λεηλατήθηκαν, ενώ υπερδιπλάσιος στάθηκε ο αριθμός εκείνων που μονάχα λεηλατήθηκαν. Οι σκοτωμένοι πάλι, άντρες και γυναίκες πέρασαν τις τέσσερις δεκάδες.
Στις 23 Μαΐου 1906 εξελέγη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μητροπολίτης Πρεσπών και Αχριδών με έδρα το Κρούσοβο ο Γερμανός Σακελλαρίδης που επέδειξε σημαντική συμβολή κατά τον Μακεδονικό Αγώνα. Διετέλεσε μητροπολίτης Πρεσπών και Αχριδών έως τον Ιούλιο του 1909, οπότε και μετατέθηκε στην Ελευθερούπολη και το 1917 δολοφονήθηκε από τους Βούλγαρους για την εθνική του δράση.
Ιδιαίτερη σημασία έχει ποιοι Έλληνες έχουν καταγωγή από το Κρούσοβο και είναι οι εξής:
- Γιάννης Μπουτάρης, δήμαρχος Θεσσαλονίκης
- Ιωακείμ Γ΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
- Νικόλαος Κάρεφ, επαναστάτης
- Ιωάννης Πανταζίδης (1827-1900), καθηγητής φιλολογίας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
- Αλέξανδρος Σβώλος, νομικός και πολιτικός, πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ)
- Δημήτριος Πανταζής, δάσκαλος, λογογράφος και δημοσιογράφος
- Νικόλαος Μπάλλας, συγγραφέας
- Αναστάσιος Νάλτσας, Μακεδονομάχος
- Κωνσταντίνος Βαβούσκος, καθηγητής αστικού και εκκλησιαστικού δικαίου του ΑΠΘ
Σε κάθε περίπτωση, σημειώνεται πως οι προτάσεις των αλβανοφώνων των Σκοπίων έχουν απορριφθεί από την ελληνική πλευρά, είτε γιατί είναι γεμάτες από αλυτρωτικές αναφορές, είτε γιατί αμφισβητούν την ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Διαβάστε επίσης: