Ο «δρόμος» προς την υιοθεσία και την αναδοχή στην Ελλάδα

«Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα»

Τα παιδιά είναι το μέλλον και τα παιδικά χαμόγελα αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο την ελπίδα, που είναι απαραίτητο συστατικό στοιχείο για την εξέλιξη και την ομαλή λειτουργία κάθε κοινωνίας. Ιδιαιτέρως όταν μιλάμε για παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη, τότε υπάρχει ένας επιπλέον λόγος για να τοποθετηθεί στο επίκεντρο η ψυχική και συναισθηματική ισορροπία του ίδιου του παιδιού.

Μπορεί μέχρι πρότινος στη χώρα μας -και για πολλά χρόνια, να μην υπήρχε η αναγκαία πρόοδος αναφορικά με κοινωνικά ζητήματα, όπως είναι η αναδοχή και η υιοθεσία, ωστόσο, ερχόμενοι στο σήμερα μπορούμε να είμαστε πιο αισιόδοξοι, καθώς η Ελλάδα, είναι μία χώρα η οποία απαρτίζεται από πλήθος οργανώσεων που σχετίζονται με τα παιδιά και οι οποίες θέτουν ως προτεραιότητα, να δείξουν εμπράκτως τη σταθερότητα, τη θαλπωρή και την αγάπη μιας κοινωνίας προς αυτά. Πώς; Δίνοντας καθημερινό αγώνα για την ανάπτυξη της προσωπικότητας του εκάστοτε παιδιού, όχι στο παγερό περιβάλλον ενός ιδρύματος αλλά στο πρωταρχικό κύτταρο της οργανωμένης κοινωνίας μας, που είναι η οικογένεια.

Η αξία ενός οικογενειακού περιβάλλοντος

Κάθε παιδί γεννιέται με το δικαίωμα να μεγαλώνει σε μία οικογένεια, η οποία είναι η «καρδιά» της κοινωνίας. Μόνο μέσα σε μια οικογένεια κάθε παιδί είναι προστατευμένο και απολαμβάνει το αίσθημα του «ανήκειν», για να μπορέσει μετέπειτα να ενταχθεί στο ευρύτερο σύνολο το οποίο παρουσιάζεται μπροστά του (σχολείο, εργασία, φίλοι, σύντροφοι). Πώς αλλιώς τα παιδιά θα μπορούσαν να έρθουν αντιμέτωπα με τις αξίες, να μοιραστούν ευθύνες και να διαμορφώσουν μακροχρόνιες σχέσεις, αν όχι μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον, το οποίο εν ολίγοις τους παρέχει γερά θεμέλια πάνω στα οποία θα χτίσουν τη ζωή τους;

Ο Ν. 4538/18 λοιπόν είναι μια καινούργια αρχή, ένα νέο, λειτουργικό και ασφαλές πλαίσιο που πρέπει να υποστηριχτεί, για να μπορέσει κάθε παιδί να αποκτήσει μια οικογένεια. Η συγκεκριμένη ανάγκη είναι παραπάνω από επιτακτική, αν σκεφτεί κάποιος άλλωστε πως σε ποσοστό περί το 70%, οι αιτίες που οδηγούν ένα παιδί στο σύστημα παιδικής προστασίας, αφορούν στην κακοποίησή του ή στην παραμέλησή του από τους γονείς ή τους φροντιστές του.

Αυτός είναι και ο λόγος που είναι αναγκαίο όταν ένα παιδί απομακρύνεται από την οικογένειά του, να μην βρεθεί ούτε σε κάποιο ίδρυμα, ούτε στο νοσοκομείο, ούτε σε κάποιο αστυνομικό τμήμα, ούτε σε κάποια άλλη ενδιάμεση δομή, αλλά σε ένα περιβάλλον που θα θυμίζει από την πρώτη κιόλας στιγμή, μία οικογένεια, είτε αυτό γίνει με τη διαδικασία της αναδοχής, είτε με εκείνη της υιοθεσίας.

Στο σημείο αυτό, τη «σκυτάλη» αναλαμβάνουν οι Φιλανθρωπικές Οργανώσεις που έχουν στο επίκεντρό τους τα παιδιά, με έργο τους να τα απαλλάξουν μια για πάντα από το αίσθημα απουσίας της αποκλειστικότητας, του ενδιαφέροντος, του συναισθήματος και της θαλπωρής που δίνει μια οικογένεια, σταματώντας με αυτόν τον τρόπο τον φαύλο κύκλο της δημιουργίας πολιτών που δυσκολεύονται να ενταχθούν σε μια κοινωνία με απαιτήσεις και σε κάθε ευρύτερο ανθρώπινο σύνολο. Μοναδικό μέσο επίτευξης του συγκεκριμένου στόχου είναι να υπάρξει ένας κοινός βηματισμός, μακριά από γραφειοκρατικά «εμπόδια», ο οποίος θα δίνει την ευκαιρία σε ανθρώπους, αλλά και σε οικογένειες που είναι πρόθυμες, να υποδεχθούν ένα νέο μέλος στις ζωές τους.

Ο τρόπος λειτουργίας των Παιδικών Χωριών SOS και ο ρόλος-«κλειδί» της «Μητέρας SOS»

Η Έλσα Σταθοπούλου, Διευθύντρια Επικοινωνίας & Εύρεσης Πόρων στα Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος, μίλησε στο Data Project και το Newsbomb.gr, για τον τρόπο λειτουργίας τους και τη διαδικασία που ακολουθείται, από τη στιγμή που ένα παιδί φτάνει στα Παιδικά Χωριά SOS, μέχρι να ολοκληρωθούν τα στάδια που οφείλει να ακολουθήσει ο οργανισμός.

Με τη σειρά της, η «Μητέρα SOS», Κωνσταντινιά, η οποία βρίσκεται εκεί τα τελευταία έξι χρόνια, αναφέρθηκε στην απόφασή της να αφιερώσει χρόνια ολόκληρα από τη ζωή της, σε παιδιά που το έχουν ανάγκη, αλλά και για το πώς μπορεί να διαχειριστεί τις δυσκολίες που προκύπτουν κατά τη συμβίωση των τεσσάρων παιδιών, τα οποία έχουν γίνει εντέλει η δεύτερη οικογένειά της.

«Στα Παιδικά Χωριά SOS, ο σκοπός μας είναι να προστατεύουμε παιδιά που έχουν χάσει ή κινδυνεύουν να χάσουν τη φροντίδα των γονιών τους. Ο τομέας της πρόληψης, είναι ο πιο σημαντικός, το τι μπορούμε να κάνουμε δηλαδή έτσι ώστε να υποστηρίξουμε τις βιολογικές οικογένειες, καθώς το ιδανικό για ένα παιδί είναι να μεγαλώνει με τους βιολογικούς του γονείς», σημειώνει η Έλσα Σταθοπούλου, μιλώντας για τον πρωταρχικό στόχο των δράσεων της οργάνωσης. Η ίδια, σημείωσε στις τρεις διαφορετικές διαδικασίες που ακολουθούνται – την πρόληψη, την αναδοχή και εν τέλει την έλευση ενός παιδιού στα χωριά – ενώ εν συνεχεία δεν παρέλειψε να μιλήσει και για τις δυσκολίες που φέρουν οι διαδικασίες αυτές.

Παίρνοντας τον λόγο η «Μητέρα SOS», τόνισε μεταξύ άλλων στο Data Project και το Newsbomb.gr, πως το να αφήσεις τη ζωή σου και να στήσεις μία καινούργια, είναι μία απόφαση για την οποία πρέπει να είσαι απολύτως συνειδητοποιημένη. «Η καθημερινότητά μας κυλάει ακριβώς όπως αυτή μίας μαμάς στην οικογένειά της. Πρόκειται για μία κλασσική οικογένεια ελληνική, φτιαγμένη όμως με πολλή αγάπη και αυτό νομίζω πως είναι το πιο σημαντικό», υπογράμμισε η Κωνσταντινιά. «Όσο περνάει ο καιρός και χτίζεις σχέσεις, το μικρό “βήμα” το βλέπεις πολύ μεγάλο. Είναι οι ματιές και οι αγκαλιές που σου ρίχνουνε αυτά τα παιδιά, καθώς και το γεγονός ότι μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους με τα μάτια», είπε συγκινημένη η «Μητέρα SOS».

Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξή τους:

Ο «δρόμος» για την αναδοχή και την υιοθεσία

Τα ερωτήματα που ταλανίζουν τους ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να σταθούν δίπλα σε παιδιά που βρίσκονται ανάγκη, είτε μέσω της αναδοχής είτε μέσω της υιοθεσίας, είναι πολλά: «Σε τι διαφέρουν η αναδοχή και η υιοθεσία;», «Υπάρχουν πολλά είδη αναδοχής;», «Ποια παιδιά είναι κατάλληλα για αναδοχή;», «Τι δικαιολογητικά και στοιχεία χρειάζονται αλλά και πόσος είναι ο χρόνος που χρειάζεται για αυτές τις διαδικασίες;».

Κάνοντας μία σύντομη έρευνα στην πλατφόρμα paidi.gov.gr, μπορεί κανείς να ενημερωθεί πλήρως για όλα όσα είναι σημαντικό να γνωρίζει πριν μπει στην παραπάνω διαδικασία, να προσφέρει δηλαδή σε ένα παιδί που βρίσκεται σε ανάγκη μία καινούργια οικογένεια που θα το αγκαλιάζει και θα το στηρίζει σε κάθε του βήμα.

Ξεκινώντας λοιπόν από το τελευταίο αλλά κυρίαρχο ερώτημα της παραπάνω λίστας, που δεν είναι άλλο από τον χρόνο που χρειάζεται, τα στοιχεία δείχνουν πως μέχρι σήμερα οι ενδιαφερόμενοι έπρεπε να περιμένουν για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα μέχρι να βρεθεί ένας ή μία από τους ελάχιστους διαθέσιμους κοινωνικούς λειτουργούς για να γίνει εκκίνηση της διαδικασίας. Με το νέο πλαίσιο, εκατοντάδες εκπαιδευμένοι και πιστοποιημένοι κοινωνικοί λειτουργοί του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος μπορούν να τη διεξαγάγουν, μειώνοντας έτσι τον χρόνο αναμονής στο ελάχιστο. Εκτιμάται ότι από τη στιγμή που θα υποβληθεί μία αίτηση με πλήρη δικαιολογητικά, η κοινωνική έρευνα και η εκπαίδευση θα έχουν ολοκληρωθεί το πολύ σε 6-8 μήνες.

Τότε, ο υποψήφιος εγγράφεται αμέσως στο Εθνικό Μητρώο Υποψηφίων Αναδόχων ή Θετών Γονέων αντίστοιχα και είναι πλέον διαθέσιμος για να υποδεχθεί το παιδί. Το πότε θα κληθεί ο υποψήφιος σε συνεργασία για συγκεκριμένο παιδί, εξαρτάται από τις συγκεκριμένες ανάγκες των προς αναδοχή ή υιοθεσία παιδιών και το κατά πόσο αυτές καλύπτονται από τις δυνατότητες και επιθυμίες κάθε υποψηφίου. Η διερεύνηση της συμβατότητας γίνεται κατά απόλυτη προτεραιότητα εγγραφής στο Μητρώο, συνεπώς έχει σημασία και το πόσοι υποψήφιοι με παρόμοια χαρακτηριστικά προηγούνται. Κατά τη συνεργασία υποψηφίου αναδόχου ή θετού γονέα με παιδί, πάντα υπό την εποπτεία των αρμοδίων επιστημόνων, θα κριθεί το αν η αναδοχή ή η υιοθεσία θα προχωρήσει.

Αναφορικά με το ερώτημα των απαραιτήτων δικαιολογητικών και στοιχείων που χρειάζεται να προσκομίσει ο υποψήφιος ανάδοχος ή θετός γονέας, είναι αλήθεια πως πρόκειται για μία λεπτομερή και ενδελεχή διαδικασία. Πλέον, μπορεί κάποιος να γνωρίζει πως τα στοιχεία που οφείλει να έχει καταθέσει για να γίνει εκκίνηση της συγκεκριμένης διαδικασίας, είναι τα εξής:

«Το Χαμόγελο του Παιδιού» και ΚΥΑΔΑ: Ποιος ο ρόλος τους και πώς προσφέρουν βοήθεια σε παιδιά

Για το μείζον ζήτημα, του πώς θα καταφέρουν οι εκπαιδευμένοι άνθρωποι -ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί κ.ά. -που πλαισιώνουν το τηλεφωνικό κέντρο του «Χαμόγελου του Παιδιού», να κάνουν το ίδιο το παιδί να τους εμπιστευτεί και να εξωτερικεύσει το πρόβλημα που βιώνει, μίλησε στο Data Project και το Newsbomb.gr, ο Στέφανος Αλεβίζος, ψυχολόγος και συντονιστής του Εθνικού Κέντρου για τις εξαφανίσεις και τα παιδιά-θύματα εκμετάλλευσης του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού».

«Η Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή SOS 1056, το 2021, ανά δύο λεπτά χτυπούσε για μία υπόθεση παιδιού που βρίσκεται σε κίνδυνο. Παιδιά που κακοποιήθηκαν ή παραμελήθηκαν από το ευρύτερο συγγενικό ή στενό οικογενειακό τους περιβάλλον. Είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι το προφίλ των παιδιών που καταγράφηκε στη Γραμμή έχει να κάνει με κορίτσια, εφηβικής ηλικίας που κατά κύριο λόγο βίωναν παραμέληση. Για μία ακόμη φορά, λοιπόν, το φαινόμενο της σεξουαλικής κακοποίησης και παρενόχλησης «Μένει μυστικό», όπως είναι και ο τίτλος της πανελλαδικής εκστρατείας που πραγματοποιεί “Το Χαμόγελο του Παιδιού” και καλεί όλο τον κόσμο να συμμετέχει, προκειμένου να αφυπνίσουμε τους συμπολίτες μας, να κινητοποιήσουμε τα αντανακλαστικά των υπηρεσιών και να δώσουμε το βήμα στα παιδιά και τους ανθρώπους που κινδυνεύουν να καλέσουν και να ζητήσουν βοήθεια», δήλωσε ο Στέφανος Αλεβίζος.

Άξιο λόγου είναι το γεγονός πως «Το Χαμόγελο του Παιδιού» το 2021 στήριξε 48.403 παιδιά και τις οικογένειές τους. Συγκεκριμένα, δέχτηκε 204.791 κλήσεις συνολικά σε όλες τις Γραμμές Βοήθειας και Υποστήριξης, το 45,57% των κλήσεων για ψυχολογική υποστήριξη ήταν από παιδιά, το 28,81% χρησιμοποίησε την εφαρμογή CHAT 1056, υπήρχε μία κλήση ανά ημέρα για ψυχολογική υποστήριξη σε θέματα εκφοβισμού, κατέγραψε υψηλό ποσοστό κλήσεων για Διαχείριση Φόβου/ Άγχους (9,72%), ενώ σημείωσε και παραπάνω από μία υπόθεση αυτοκτονικού ιδεασμού ανά ημέρα.

Παίρνοντας τη «σκυτάλη» η πρόεδρος του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ), Μελίνα Δασκαλάκη, αναφέρθηκε στις δράσεις και τα προγράμματα του, από τα οποία επωφελούνται 3.500-4.000 ανήλικοι.

«Από τις δράσεις και τα προγράμματα του ΚΥΑΔΑ επωφελούνται 3.500-4.000 ανήλικοι. Συγκεκριμένα, στον Κόμβο Αλληλοβοήθειας Πολιτών, λειτουργεί το κοινωνικό mall με κατάστημα ενδυμάτων, βιβλιοχαρτοπωλείο, κοινωνικό παντοπωλείο, κοινωνικό κομμωτήριο, κοινωνικό πλυντήριο και κοινωνικό φαρμακείο, απ’ όπου οι γονείς μπορούν να προμηθευτούν είδη, τα οποία είναι απαραίτητα για την καθημερινότητα των παιδιών», επεσήμανε η Μελίνα Δασκαλάκη στο Data Project και το Newsbomb.gr. Η ίδια, συμπλήρωσε πως βιβλία, παιχνίδια, γραφική ύλη, ρούχα, παπούτσια, φάρμακα είναι μόνο μερικά από τα αγαθά που διατίθενται δωρεάν για τα παιδιά οικογενειών που στηρίζει το ΚΥΑΔΑ.

Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξή τους:

Αναδοχή ή υιοθεσία;

Φυσικά, προτού ο υποψήφιος γονέας μπει σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω διαδικασίες, οφείλει να έχει κατανοήσει σε τι διαφέρει η αναδοχή από την υιοθεσία. Εν ολίγοις, υιοθεσία είναι η νομική πράξη με την οποία ένα παιδί αποκτά ως προς τη θετή του οικογένεια την ίδια νομική σχέση που έχει κάθε παιδί με τη βιολογική του οικογένεια.

Όταν ένα παιδί υιοθετείται, κάθε νομικός και φυσικός δεσμός με τη βιολογική του οικογένεια αποκόπτεται, το παιδί αποκτά το οικογενειακό επώνυμο της θετής οικογένειας, έχει κληρονομικά δικαιώματα, τη γονική μέριμνα ασκούν οι θετοί γονείς. Για να υπάρξει υιοθεσία απαιτείται δικαστική απόφαση που λαμβάνεται μετά από αίτηση των θετών γονέων, αν το δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις. Απαιτείται συναίνεση των φυσικών γονέων αν υπάρχουν, ή αναπλήρωση της συναίνεσης σε ορισμένες περιπτώσεις. Μετά την ενηλικίωσή του, το παιδί δικαιούται -εάν το επιθυμεί- να αναζητήσει τη φυσική του οικογένεια. Οι αρχές υποχρεούνται να το βοηθήσουν σε αυτήν του τη βούληση.

Από την άλλη, όταν ένα παιδί δεν είναι δυνατόν να ζει στη βιολογική του οικογένεια για μικρό ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αναζητείται μια ανάδοχη οικογένεια που θα διασφαλίσει την ομαλή ψυχοκοινωνική εξέλιξη του παιδιού σε οικογενειακό περιβάλλον και την αποφυγή της ιδρυματικής φροντίδας. Αν κατάλληλοι συγγενείς, είναι διαθέσιμοι, είναι προτιμότερο να γίνουν αυτοί ανάδοχοι γονείς. Η σχέση με τη φυσική οικογένεια διατηρείται και η επιστροφή σε αυτήν είναι ο στόχος, αν αυτό είναι προς το συμφέρον του παιδιού. Το παιδί διατηρεί το αρχικό του επώνυμο, τη γονική μέριμνα μπορεί να έχουν οι φυσικοί γονείς, οι ανάδοχοι γονείς ή φορείς παιδικής προστασίας κατά περίπτωση.

Είναι σημαντικό να γνωρίζει κάποιος πως όποιον δρόμο και εάν επιλέξει – είτε εκείνον της αναδοχής είτε εκείνον της υιοθεσίας – προηγείται η απαραίτητη κοινωνική έρευνα η οποία περιλαμβάνει:

• Συναντήσεις με κοινωνικό/ή λειτουργό στο γραφείο και στο σπίτι
• Συναντήσεις με άλλους εξειδικευμένους επιστήμονες (πχ ψυχολόγους) όταν αυτό απαιτείται κατόπιν πρότασης του κοινωνικού λειτουργού που διεξάγει την κοινωνική έρευνα.
• Συναντήσεις και συνεργασία με τα παιδιά της οικογένειας και με στενούς συγγενείς (παππούδες, γιαγιάδες)
• Συστάσεις από πρόσωπα που υποδεικνύει η οικογένεια

Αναφορικά με τις παροχές και τις διευκολύνσεις του κράτους για οποιονδήποτε θετό ή ανάδοχο γονέα, στην περίπτωση της υιοθεσίας ισχύει ό,τι και για τις βιολογικές οικογένειες (σε σχέση με το οικογενειακό επίδομα, την ασφαλιστική κάλυψη, τυχόν επιδόματα αναπηρίας κ.ά.). Με δύο λόγια, το παιδί είναι μέλος της οικογένειας με όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που αυτό συνεπάγεται. Όσον αφορά στην αναδοχή, παρέχεται επιπλέον οικονομική ενίσχυση στην ανάδοχη οικογένεια για την κάλυψη των αναγκών του παιδιού για όλη την διάρκεια της αναδοχής και για το χρονικό διάστημα φοίτησης και στράτευσης με όριο τα 26 έτη της ηλικίας του, επιπλέον η οικονομική ενίσχυση απαλλάσσεται από κάθε φόρο, τέλος ή εισφορά, ενώ συγχρόνως δίνεται προτεραιότητα στην εγγραφή και τη δωρεάν φοίτηση σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, φοιτητικές εστίες και παιδικές κατασκηνώσεις.

Η «αποστολή» των Φιλανθρωπικών Οργανώσεων

Όραμα των Φιλανθρωπικών Οργανώσεων που λειτουργούν στη χώρα μας, είναι να δημιουργήσουν έναν άρρηκτο δεσμό -ανάμεσα στο παιδί και τον άνθρωπο που θα το μεγαλώσει και θα το αναθρέψει– ο οποίος θα στηρίζεται σε μία άνευ όρων αγάπη.

Αυτός είναι ο θεμέλιος λίθος της δημιουργίας οικογενειών για παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη -παιδιά που είναι ορφανά, εγκαταλελειμμένα ή παιδιά των οποίων οι οικογένειες δεν μπορούν να τα μεγαλώσουν– η αγάπη και η ευκαιρία που τους δίνεται μέσα από αυτές τις οργανώσεις να χτίσουν μακροχρόνιες σχέσεις μέσα σε μια οικογένεια. Κάπως έτσι, κάθε παιδί μπορεί να διαμορφώσει το δικό του μέλλον, αναγνωρίζοντας και εκφράζοντας τα προσωπικά ενδιαφέροντά του, τα ταλέντα και τις ικανότητές του, παίρνοντας μεταξύ άλλων τη μόρφωση και την εκπαίδευση που χρειάζεται για να γίνει χρήσιμο μέλος της κοινωνίας.

Στόχος κάθε Φιλανθρωπικής Οργάνωσης που απευθύνεται σε παιδιά, είναι και οφείλει να είναι η βοήθεια σε παιδιά, νέους και οικογένειες άμεσα και αποτελεσματικά, έτσι ώστε η γνωστή ρήση «η ισχύς εν τη ενώσει», να γίνεται καθημερινή πράξη από όλους προς όλους.

Οι αξίες στις οποίες στηρίζονται, περιστρέφονται με λίγα λόγια, έχοντας ως προτεραιότητα τον άνθρωπο, τη βοήθεια χωρίς διακρίσεις, την αρμονική συνεργασία, τη διαφάνεια, την ομαδικότητα και την καινοτομία, έτσι ώστε κάθε νέα αρχή ενός νέου μέλους της κοινωνίας μας, ενός παιδιού, να βασίζεται σε στέρεες και αληθινές βάσεις, οι οποίες θα του χαρίσουν το μέλλον που ονειρεύεται.

Το ζήτημα της υιοθεσίας και της αναδοχής απασχολεί και αφορά σε ολοένα και περισσότερους ανθρώπους στην Ελλάδα. Αυτός είναι και ο λόγος που από πλευράς Πολιτείας γίνονται προσπάθειες, ώστε και οι υιοθετούντες και τα υιοθετούμενα παιδιά, αλλά και όσοι ακολουθήσουν τον «δρόμο» της αναδοχής αντίστοιχα, να ζουν με αξιοπρέπεια, ασφάλεια και τα δικαιώματά τους πλήρως εξασφαλισμένα. Άλλωστε, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε, πως η υιοθεσία και η αναδοχή είναι πολύ σοβαρές υποθέσεις, για αυτό και πρέπει να τίθενται όροι και προϋποθέσεις για αυτές.

Παραγωγή: Data Project – DPG Digital Media
Premium Content Manager: Σοφία Μαυραντζά | Ρεπορτάζ: Ιωάννα Κατσίμπα | Senior Product Manager: Δέσποινα Γαβριήλ | Infographics: Ζωή Κατσιγιάννη | Web Development: Γιάννης Μαρκοστάμος | Design: Κωνσταντίνα Ιωάννου