Σωφρονιστικοί: Πιο κρατούμενοι κι απ’ τους... κρατούμενους;
Στις Φυλακές Υψίστης Ασφαλείας του Δομοκού πριν από μερικές ημέρες πέθανε ένας κρατούμενος που εκλιπαρούσε για γιατρό. Νωρίτερα είχε πεθάνει ένας άλλος κρατούμενος. Μετά γάζωσαν και τον Αρχιφύλακα έξω από το σπίτι του. Αν αυτή δεν είναι η εφιαλτική πλευρά μιας κοινωνίας η οποία αρνείται να κοιταχτεί στον καθρέφτη, τότε τι ακριβώς είναι; Αν αυτή δεν είναι αποτυχία της σωφρονιστικής πολιτικής τότε τι είναι; Η κόλαση σε τι διαφέρει;
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ
Της Γεωργίας Λινάρδου
Πριν από μερικές ημέρες ένας σωφρονιστικός υπάλληλος από τις Φυλακές του Αγίου Στεφάνου έστειλε γράμμα στον πρωθυπουργό Α.Τσίπρα και του περιέγραφε τις συνθήκες εκεί. Εκπροσωπούσε ακόμη 49 συναδέλφους του.
Διαβάζοντας όσα γράφει κι αν εκ των προτέρων δεν ήξερα ότι τα 'χει γράψει σωφρονιστικός υπάλληλος, θα' μουν σίγουρη ότι τα έγραψε κρατούμενος:
«Ζητάμε τα πιο αυτονόητα πράγματα στην ζωή των ανθρώπων: ιατρική περίθαλψη, πρόσβαση στο χώρο εργασίας και επιτέλους αυτό που κάποιοι έδωσαν τη ζωή τους σε παλιότερους εργατικούς αγώνες το δικαίωμα στην ξεκούραση... εκπέμπουμε προς το DNA σας ως Αριστεροί, σε αυτό που λέγεται "ανθρωπισμός και ελευθερία". Εσείς πια είστε το κράτος, μην αφήνετε το παρακράτος να κουμαντάρει ψυχές.Πάρτε μέτρα τώρα. Κοιτάξτε προς την γκρίζα πλευρά της κοινωνίας, ζουν και εκεί άνθρωποι».
Η είδηση της δολοφονίας του αρχιφύλακα των Φυλακών Δομοκού σόκαρε κάποιους, μπλόκαρε προσωρινά τα αιμοφόρα αγγεία άλλων και ορισμένους τους άφησε αδιάφορους.
Κι αυτός ο υπάλληλος τα έλεγε τα στραβά. Και; Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Τον έφαγαν. Ποιον; Τον σωφρονιστικό υπάλληλο που όπως κι άλλοι πολλοί προσπαθούσαν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα μιας επικίνδυνα διαταραγμένης σωφρονιστικής πολιτικής η οποία συνηθίζει τα τελευταία χρόνια ν' αφήνει πίσω της θύματα.
Αν θυμάμαι καλά –που θυμάμαι- όταν μερικούς μήνες πριν «άδειαζαν» τις φυλακές εκεί για να... κουβαλήσουν ό,τι θεωρείται επικίνδυνο, αρκετοί υπάλληλοι κουνούσαν προβληματισμένοι το κεφάλι τους. «Τι θα κάνουμε;»,
«Ο... έχει ανάγκη από ιατρική φροντίδα, ούτε στην τουαλέτα δε μπορεί να πάει μόνος του, ποιος θα τον πάει;».
Από τον περασμένο Ιούλιο αυτές οι φυλακές είναι στα «χαρτιά», υψίστης ασφαλείας.
Υψίστης ασφαλείας για ποιους; Για κρατούμενους μόνον; Για τους σωφρονιστικούς; Πώς εννοείται μία Φυλακή Υψίστης Ασφαλείας όταν οι βάρδιες των σωφρονιστικών υπαλλήλων δεν βγαίνουν;
Όταν δεν υπάρχει γιατρός, κοινωνικός λειτουργός, ψυχολόγος. Όταν έχεις υπαλλήλους προς φύλαξη του πιο... επικίνδυνου περιεχομένου της κοινωνίας με μισθοδοσία οδυνηρή;
Όταν τους έχεις κυριολεκτικά... γυμνούς. Δίχως καν ψυχολογική υποστήριξη. Με τόσες ώρες δουλειάς εκεί μέσα και σε κάθε φυλακή είναι βέβαιη η «ιδρυματοποίηση».
Ως παρασκήνιο απ' όσα μαθαίνω, αναφέρω ότι στην τελευταία επίσκεψη που είχε κάνει ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου, ο υπάλληλος στην πύλη δεν του άνοιγε διότι απλά δε γνώριζε ποιος είναι!
Ποιος να φυλάξει ποιον; Οι κρατούμενοι τους υπαλλήλους ή οι υπάλληλοι τους κρατούμενους;
Επικίνδυνες καταστάσεις. Όταν στις φυλακές κυκλοφορεί ότι μπορεί να βάλει ο νους. Όπως στην κοινωνία δηλαδή, αλλά εκεί είναι πιο άγρια τα πράγματα.
Στις περισσότερες Φυλακές τα ίδια σκ@τ@. Ωραία λοιπόν. Αφού χώσαμε τα αποβράσματα στα κάγκελα, να τα αφήσουμε να πεθάνουν. Κι όσα αντέχουν να τα μετατρέψουμε σε χειρότερα αγρίμια. Κι όσους ανθρώπους εργάζονται εκεί, είτε το σύστημα να συνεχίσει να τους κάνει απάνθρωπους, είτε να τους γαζώνει στα δέκα μέτρα όποιος δολοφόνος τους βάλει στο μάτι.
Αλλιώς λέγεται και... κόλαση.
