Παγκόσμια Ημέρα κατά του ρατσισμού: «Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι» (pics)
Οταν οι Έλληνες στα τέλη του 1.800 αποφάσισαν να αναζητήσουν το όνειρο μίας καλύτερης ζωής σε άγνωστες γωνιές της γής, ήταν μειονότητα. Όπως κι οι άλλες φυλές που έριξαν άγκυρα στη Γη της Επαγγελίας, ήταν κι εκείνοι <<τρομαγμένοι>> για το πως θα αντιμετωπισθούν από εργοδότες που δεν μιλούσαν την ίδια γλώσσα και δεν είχαν την ίδια θρησκεία.
Εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως, ανάμεσά τους και εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά, συνεχίζουν να βιώνουν φαινόμενα ρατσισμού
Επιμέλεια: Ρούλα Κοτσέτα
Αναφερόμαστε περισσότερο στους εργοδότες, διότι οι Ομογενείς στην προσωπική τους ζωή, είχαν φροντίσει να φτιάξουν μία μικρή Ελλάδα, με τα στέκια τους, τα καφενεία τους, τις εκκλησίες και τους συλλόγους. Χρειάστηκαν βέβαια αρκετά χρόνια για να μπορέσουν όλα αυτά να υλοποιηθούν, ενώ σε μερικές χώρες μετανάστευσής τους, αγωνίζονται ακόμα για τα δικαιώματά τους.
Γιατί γίνεται αυτή η επισήμανση; Για να συνειδητοποιήσουμε πως "αυτά που μας έκαναν, ως μειονότητα σε άλλες χώρες, δεν πρέπει να τα κάνουμε σε εκείνες τις φυλές που ήρθαν αναγκαστικά στην Ελλάδα, από τις πατρίδες τους, για να μπορέσουν να επιβιώσουν".
Το "μάθημα" της Αμερικής και ειδικότερα των μεγαλουπόλεων (Νέα Υόρκη, Σικάγο, Λος Αντζελες) θα έπρεπε να το ακολουθήσουν όλες οι χώρες και οι φυλές. Η Αμερική, προέβαλε κάθε έναν με την αξία του, κι όχι με το χρώμα του. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν κρούσματα ρατσιστικής βίας.
Αντίθετα, με την τρομοκρατία του Ισλαμικού κράτους, καταγράφονται καθημερινά τραγικά γεγονότα. Κι από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Η Ευρώπη "βγάζει νύχια" στο "βίαιο" πρόσωπο του ρατσισμού, αφού οι προκλήσεις είναι πολλές.
Η οικονομική και η ανθρωπιστική κρίση έκαναν τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα και αντί να έχουμε αποβάλλει τέτοιου είδους συμπεριφορές, έχουμε γίνει οι περισσότεροι ρατσιστές.
Η φτώχεια και η ανέχεια κάνει φυσικά πολλούς μετανάστες να παρανομούν, με αποτέλεσμα να "ξεχωρίζουμε" Αλβανούς από Ρουμάνους κλπ.
Τα κακοποιά στοιχεία πάντα υπήρχαν. Σε όλες τις μειονότητες που μετανάστευσαν. Αυτό όμως δεν σημαίνει, πως δεν πρέπει να δείξουμε συμπόνοια σε αυτή την οικογένεια προσφύγων από τη Συρία, από το Πακιστάν, από το Ιράκ...
Δεν σημαίνει πως πρέπει να απαγορεύσουμε στα παιδιά μας, να κάνουν παρέα τον συμμαθητή τους που έχει άλλο χρώμα και φυλή.
Βιώνουν κι εκείνοι στο σήμερα, τι σημαίνει προσφυγιά και ξένο χώμα.
Μετά λύπης, διαπιστώνεται από έκθεση της UNISEF, πως εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως, ανάμεσά τους και εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά, συνεχίζουν να βιώνουν φαινόμενα ρατσισμού και να πέφτουν θύματα διακρίσεων, λόγω του φύλου, της εθνικότητας, του χρώματός τους, της θρησκείας τους.
Αφύπνιση...από τη UNISEF
Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων η σημερινή (21/3/3025 και η UNICEF επισημαίνει 4 βασικές αρχές για την καταπολέμηση του ρατσισμού.
Αξίζει να τις διαβάσουμε και πάνω από όλα να τις εφαρμόσουμε.
1. Δίνουμε προτεραιότητα στα παιδιά γιατί είναι η πιο ευάλωτη ομάδα πληθυσμού.
2. Κανένα παιδί στο περιθώριο. Στόχος της UNICEF είναι η εξασφάλιση πιστοποιητικού γέννησης για κάθε παιδί. Παιδιά που δεν υπάρχουν επίσημα δεν μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
3. Η Εκπαίδευση είναι το κλειδί για τη δημιουργία μιας νέας γενιάς που θα είναι ανεκτική. Για να μπει ένα τέλος στο φαύλο κύκλο των διακρίσεων της στέρησης και του αποκλεισμού. Ποιοτική εκπαίδευση ώστε τα παιδιά να αναπτυχθούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό και να συνειδητοποιήσουν τα δικαιώματα των άλλων.
4. Τα παιδιά ως μέσο αλλαγής. Τα παιδιά και οι νέοι άνθρωποι πρέπει να εφοδιάζονται με τις απαραίτητες γνώσεις και ικανότητες για την προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αποδοχής και της εκτίμησης της διαφορετικότητας σε οποιαδήποτε κοινωνία και να ζουν.
( Δείτε τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Παιδιών (το άρθρο 2 αναφέρεται στις διακρίσεις), εδώ: www.unicef.gr/convention).
Εκδηλώσεις κατά του ρατσισμού
Το Υπουργείο Εσωτερικών με αφορμή την ημέρα κατά του ρατισμού εξέδωσε σχετική ανακοίνωση, ενώ το ΣΥΡΙΖΑ καλεί όλους σε συγκέντρωση.
Η ανακοίνωση
«Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι» είναι η επίκαιρη πρόκληση που θέτει στον εαυτό της η ελληνική πολιτεία και κοινωνία την παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού και των φυλετικών διακρίσεων.
Μέρα επαγρύπνησης για κοινωνική αλληλεγγύη, μέρα πρόσκλησης για κοινωνική δράση. Η κρίση μπορεί να μας έκανε σκληρούς, ατομιστές, καχύποπτους και πιο φοβισμένους, όμως μας έκανε να καταλάβουμε πως όλοι είμαστε πιο τρωτοί. Η κρίση οξύνει την ανισότητα και για το λόγο αυτό οξύνει και τα ρατσιστικά αντανακλαστικά. Από την άλλη όμως, ενισχύει τη συλλογικότητα και την ανάγκη να πολεμήσουμε το φόβο μας και να απομονώσουμε όσους προκαλούν τον ηθικό πανικό.
Οι αδύναμοι χρειάζονται τη φροντίδα, όχι την περιφρόνησή μας. Για να υπάρχει ασφάλεια, χρειάζεται ελευθερία. Όμως, χωρίς αίσθημα ασφάλειας και η ελευθερία συρρικνώνεται.
Οι άνθρωποι είναι ίσοι ανεξάρτητα από το πού ανήκουν εθνικά, σε ποιον θεό πιστεύουν ή δεν πιστεύουν, τι σεξουαλικές προτιμήσεις έχουν και ό,τι άλλο μπορεί να τους διακρίνει. Η κατανόηση και η ανεκτικότητα είναι το ελάχιστο που οφείλουμε. Αν όχι, στην απέναντι όχθη, υπάρχει ο αδηφάγος δρόμος του ρατσισμού και του ναζισμού: δρόμος του μίσους και της διάλυσης των κοινωνιών, στο όνομα της 'φυλετικής καθαρότητας' των ισχυρών έναντι των αδυνάμων. Ο δρόμος αυτός διευρύνει συνεχώς τις διακρίσεις, ώστε να περιλάβει όσους μπορεί περισσότερους: στο τέλος, όλους μας. Γι' αυτό πολεμάμε τον ρατσισμό: και χθες και σήμερα και αύριο και πάντα".
Αντιρατσιστική συγκέντρωση
Ο ΣΥΡΙΖΑ διοργανώνει σήμερα συγκέντρψση στη Πλατεία Κλαυθμώνος στις 12μμ.
"Από την ανείπωτη εκμετάλλευση των εργατών γης στη Μανωλάδα μέχρι το πρόσφατο έγκλημα στη Χαλανδρίτσα, από τις παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων στα σύνορα ως τα στρατόπεδα κράτησης στην Αμυγδαλέζα, και από τις μαζικές προσαγωγές με βάση το χρώμα του δέρματος ως τους αποκλεισμούς των μεταναστών χωρίς χαρτιά από νοσοκομεία και σχολεία, ο ρατσισμός, θεσμικός και κοινωνικός, αποκαλύπτεται καθημερινά, χρόνια τώρα, ως αυτό που είναι στην πραγματικότητα: όχι μια αυθόρμητη τάση της κοινωνίας, που ενισχύεται στα χρόνια της κρίσης, αλλά μια "τεχνική" άσκησης της εξουσίας: ιδεολογία και πολιτική που αξιοποιεί προκαταλήψεις και ανισότητες για να επιβάλει κοινωνικούς αποκλεισμούς, αξιώνοντας τελικά να ορίζει ποιες ζωές αξίζουν να ζουν και ποιες όχι" επισημαίνει.
Δείτε για άλλη μία φορά το βιντεάκι της ActionAid Hellas, σκεφτείτε....και προβληματιστείτε!