Εκτός ελέγχου η κατάσταση στη Μυτιλήνη – «Πόλεμος» στο hotspot της Μόριας
Εξεγέρσεις, συγκρούσεις μεταξύ μεταναστών και προσφύγων διαφορετικών εθνικοτήτων, εμπρησμοί σε υποδομές και ελαιώνες, ένταση μεταξύ κατοίκων και «αλληλέγγυων». Όχι δεν είναι το σενάριο κάποιας δυστοπικής ταινίας από το μέλλον αλλά η ζοφερή καθημερινότητα στο νησί της Μυτιλήνης.
Στάχτη έγιναν δεκάδες καταλύματα φιλοξενίας - Φόβοι ότι η ένταση και οι εξεγέρσεις θα επεκταθούν και σε άλλα hotspots
Η χθεσινή ημέρα (19/09) ήταν ίσως η πιο δύσκολη για τους κατοίκους του νησιού αφού οι συγκρούσεις ξεσπούσαν από το ένα μέρος στο άλλο, εντός και εκτός hot spots.
Εντός των δομών φιλοξενίας μετανάστες συγκρούονταν με πρωτοφανή αγριότητα, πυρπολώντας εγκαταστάσεις και υποδομές. Η ένταση ήταν τόσο μεγάλη ώστε σε κάποιο σημείο κρίθηκε αναγκαία ακόμα και η εκκένωση του χώρου όπου φιλοξενούνται ασυνόδευτοι ανήλικοι. Στο χάος που ακολούθησε χιλιάδες μετανάστες έφυγαν από το κέντρο φιλοξενίας της Μόριας ενώ οι φωτιές επεκτάθηκαν σε ελαιοκτήματα, νότια και βόρεια του καταυλισμού. Πρόκειται πραγματικά για πρωτοφανή περιστατικά, που καταδεικνύουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι η τήρηση της δημόσιας τάξης κρέμεται κυριολεκτικά από μια κλωστή.
Οι κάτοικοι έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν όχι μόνο για τις περιουσίες τους αλλά για την ίδια την ασφάλεια και τη ζωή τους. Ενδεικτικό της απόγνωσης αλλά και της οργής που επικρατεί είναι το γεγονός ότι μετά την πορεία που πραγματοποίησαν οι κάτοικοι της Μόριας έβαλαν στο στόχαστρό τους τον δήμαρχο του νησιού, Σπύρο Γαληνό, τον οποίο θεωρούν υπεύθυνο της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στην περιοχή τους εξαιτίας της αδράνειάς του.
Χωρίς καμία δόση υπερβολής ολόκληρο το νησί έχει μετατραπεί σε μια τεράστια πυριτιδαποθήκη και αρκεί μία σπίθα για να φέρει την καταστροφή. Σπίθα που προσπαθούν να ανάψουν «αλληλέγγυοι», αντιεξουσιαστές αλλά και ακραία στοιχεία, που βρίσκουν στην ήδη τεταμένη κατάσταση πρόσφορο έδαφος για να προωθήσουν την ατζέντα τους. Από τη μια οι «επαγγελματίες επαναστάτες» κάνουν τα πάντα για να προβοκάρουν τους κατοίκους. Μόλις την περασμένη Κυριακή (18/09) προσπάθησαν να κάνουν αντισυγκέντρωση απέναντι στους κατοίκους της Μυτιλήνης προκειμένου να μην γίνει η καθιερωμένη υποστολή της Ελληνικής σημαίας από στρατιωτικό άγημα. Φυσικά κάθε δράση φέρνει αντίδραση, ειδικά σε τέτοιες συνθήκες, γεγονός που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν ακροδεξιοί κύκλοι ώστε να εξαργυρώσουν πολιτικά τη δικαιολογημένη αγανάκτηση των κατοίκων.
Η αλήθεια είναι ότι οι αρμόδιοι υπουργοί είναι απλοί παρατηρητές της κατάστασης. Η κυβέρνηση μουδιασμένη, για να μην πούμε απολύτως παράλυτη, δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε το στοιχειώδες δικαίωμα της ασφάλειας στους πολίτες της Μυτιλήνης. Πολίτες οι οποίοι εδώ και ενάμισι χρόνο έχουν δείξει ιώβεια υπομονή, βοηθώντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που έφτασαν στο νησί. Οι Μυτιληνιοί αλλά και όλοι οι νησιώτες κράτησαν ψηλά τις αξίες της ανθρωπιάς και της φιλοξενίας και μας έκαναν όλους υπερήφανους.
Δυστυχώς, όμως, ο Γιάννης Μουζάλας δεν έχει να τους προσφέρει καμία λύση, παρά μόνο κούφιες υποσχέσεις. Μετά από μέρες πολιτικής αφωνίας, το μόνο που μπόρεσε να ψελλίσει ότι δεν υπάρχει σχεδιασμός για τη δημιουργία και άλλου hot spot στο νησί. Τoo little, too late που λένε και οι Αγγλοσάξωνες. Ο αναπληρωτής Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής δεν γίνεται πλέον πιστευτός από κανέναν.
Η κυβέρνηση όπως και στην οικονομία, έτσι και στο μεταναστευτικό εξαπάτησε με τον πλέον αισχρό τρόπο τους πολίτες. Αρχικά διαβεβαίωνε ότι κανείς δεν πρόκειται να κλείσει τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας. Μετά, το «παραμύθι» έλεγε ότι και με κλειστά σύνορα έχουμε το σχέδιο για να τα καταφέρουμε. Στη συνέχεια οι κυβερνητικοί παράγοντες ζήτησαν τη βοήθεια της Ευρώπης για μετεγκατάσταση. Και επειδή η Ευρώπη σφυρίζει αδιάφορα, έχουμε φτάσει στο σημείο να κάνουμε τεμενάδες στον Ερντογάν, γιατί σε περίπτωση που ο «σουλτάνος» αποφασίσει να στείλει και πάλι τις χιλιάδες των προσφύγων που έστελνε το 2015, τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου κυριολεκτικά θα βουλιάξουν στο χάος.
Προφανώς στην κυβέρνηση θεωρούσαν ότι οι κάτοικοι της Μυτιλήνης αλλά και ολόκληρου του Ανατολικού Αιγαίου θα λειτουργούσαν μονίμως ως εύκολος στόχος ώστε να καλύψουν τους ερασιτεχνισμούς, τις ιδεοληψίες και την ανικανότητά τους. Επίσης θεωρούσαν ότι θα είχαν «μαντρωμένους» χιλιάδες ανθρώπους σε ακατάλληλες δομές φιλοξενίας για χρόνια, χωρίς αυτοί να ξεσηκωθούν. Η κυβέρνηση ανοίγοντας τα σύνορα χωρίς σχέδιο στην πραγματικότητα άνοιξε την πόρτα του φρενοκομείου. Και τώρα αφήνει έρμαια τους ακρίτες σε ένα πρωτοφανές κύμα βίας που κανείς δεν ξέρει που θα βγάλει. Η πολιτική του «οι μετανάστες λιάζονται στις πλατείες και μετά εξαφανίζονται» τώρα… δικαιώνεται.
