Πανελλήνιες 2015: Τι αναφέρει ο Λαμπρινουδάκης για το θέμα στη Νεοελληνική Γλώσσα

"Αυτό το κείμενο έχει περιληφθεί μέσα σε ένα τόμο, τον οποίο εξέδωσε πριν από τρία-τέσσερα χρόνια το ΔΙΑΖΩΜΑ, το οποίο είναι κίνηση πολιτών για την προστασία και την ανάδειξη των αρχαίων θεάτρων στη χώρα, από τον κ. Μπένο.

Το δικό μου αφορούσε στη διαχείριση των μνημείων, φυσικά με αιχμή τα αρχαία θέατρα, τα οποία είναι ένας τύπος μνημείου, ο οποίος προσφέρεται πολύ περισσότερο από τα άλλα για την βίωση από τους σημερινούς πολίτες, τη σημερινή κοινωνία, των αρχαίων μνημείων. Διότι μπορεί πολύ συχνά, όταν η κατάσταση του μνημείου είναι καλή, να επαναχρησιμοποιηθεί με την λειτουργία την οποία είχε στην αρχαιότητα και η λειτουργία ήταν διπλή και νομίζω πολύ σωστά με τις ερωτήσεις που τέθηκαν σήμερα, καλούνται να προβληματιστούν τα παιδιά πάνω σε αυτά τα θέματα.

Είχε διπλή λειτουργία: η μία ήταν φυσικά το θέατρο, όπου οι άνθρωποι προβληματίζονταν πάνω στα προβλήματα της ζωής και η δεύτερη λειτουργία ήταν η συγκέντρωση πολιτών για την λήψη αποφάσεων και για την πολιτική τους ζωή. Επομένως, το θέατρο συνδέεται πάρα πολύ στενά με τη Δημοκρατία, είναι ένας χώρος που όλοι κάθονται σε ίσες θέσεις, έχουν την ίδια δυνατότητα να μιλήσουν και να δουν με την ίδια δυνατότητα όλα τα πράγματα, τα οποία τους απασχολούν", ανέφερε ο κ. Λαμπρινουδάκης.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

Ποιος είναι ο Βασίλειος Λαμπρινουδάκης

Ο κ. Λαμπρινουδάκης είναι ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ από το 2006. Παράλληλα είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Επιδαύρου του ΥΠΠΟ (από το 1984).

Ακόμη είναι Αντεπιστέλλον μέλος της Academie des Inscriptions et Belles-Lettres των Παρισίων και της Akademie der Wissenschaften της Βιέννης, μέλος της Academia Europea και ισόβιο μέλος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, καθώς επίσης και τακτικό μέλος του Γερμανικού και του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου.

Στη διάρκεια της ακαδημαϊκής του καριέρας έχει διατελέσει Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1986-1989, 1993-1995, 2003-2005), Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων του ΥΠΠΟ (1998-2007), μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (1981-2005) και μέλος του Δ.Σ. του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού (2006-2012).

Στο λεγόμενο "πεδίο", διευθύνει ανασκαφές και εργασίες ανάδειξης μνημείων κυρίως στην Επίδαυρο (στο ιερό του Απόλλωνος Μαλεάτα και το ιερό του Ασκληπιού), στη Νάξο και την Παλαιομάνινα Ακαρνανίας.

Το συγγραφικό του έργο αριθμεί 11 βιβλία και μονογραφίες καθώς επίσης και 151 επιστημονικά άρθρα με θέμα την αρχαία Ελληνική Τέχνη, την αρχαία Αρχιτεκτονική, την Τοπογραφία της αρχαίας Ελλάδας, την Επιγραφική, την αρχαία Θρησκεία και Λατρεία, την θεωρία της Αρχαιολογίας, την Διαχείριση και Ανάδειξη Μνημείων, Οδηγούς αρχαιολογικών χώρων και πολλά άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες.

Είναι συνεκδότης του περιοδικού Αρχαιογνωσία, τόμων επιστημονικών συνεδρίων, τιμητικών επιστημονικών τόμων και Διεθνών Εγκυκλοπαιδικών Λεξικών (όπως του Lexikon Iconograpicum Mythologiae Classicae).

Το 2003, ο καθηγητής Λαμπρινουδάκης τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας (2003) για την προβολή της Ελληνικής Ιστορίας και Αρχαιολογίας διεθνώς.