Κιβωτός του Κόσμου: Πώς μετατράπηκε σε «Κιβωτό του Τρόμου»
Κιβωτός του Κόσμου: «Παγωμάρα» σε όλη την Ελλάδα από τις αποκαλύψεις για όσα έχουν συμβεί στις δομές της ΜΚΟ, σύμφωνα με καταγγελίες. Τι αναφέρει η οργάνωση για το έργο της και ποιο το προφίλ του πατέρα Αντώνιου που αρνείται όλες τις κατηγορίες.
Μέριμνα και Φροντίδα Παιδιού και Παιδική Προστασία είναι δύο από τις βασικές αρχές που πρεσβεύει η Κιβωτός του Κόσμου, σύμφωνα με όσα αναφέρει στην ιστοσελίδα της. Στην ενότητα «το έργο μας», ειδικότερα σε ό,τι αφορά την παιδική προστασία, η Κιβωτός του Κόσμου αναφέρει τη φιλοξενία παιδιών, την κοινωνική και ψυχολογική στήριξη, τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες και τη νομική υποστήριξη ενώ ανάμεσα στα άλλα, αναφέρεται και το πρόγραμμα αναδοχής.
Όλα τα παραπάνω, έρχονται σε απόλυτη σύγκρουση με όλα όσα έχουν έρθει στην επιφάνεια το τελευταίο 24ωρο, μετά τη δημοσιοποίηση της καταγγελίας ενός 19χρονου για κακοποίηση από εργαζόμενο στη δομή. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα πάντα ξεκίνησαν από έναν τακτικό έλεγχο του υπουργείου Εργασίας, σε συνεργασία με τον συνήγορο του πολίτη. Σε αυτόν, τον συνήγορο του πολίτη, έγινε και η αρχική καταγγελία η οποία στη συνέχεια προωθήθηκε στις Αρχές. Έτσι ξεκίνησε η προκαταρκτική έρευνα και πλέον ο φάκελος έχει περάσει στην εισαγγελία ανηλίκων για να συνεχιστεί ενδελεχώς η εξέταση της υπόθεσης.
Δεν είναι λίγοι, μάλιστα, όσοι υποστηρίζουν πως αυτά που θα αποκαλυφθούν για την Κιβωτό του Κόσμου, θα προκαλέσουν σφίξιμο στο στομάχι. Όπως εύστοχα σημείωσε γνωστός ηθοποιός, ένας από τους πολλούς διάσημους που είναι οργισμένοι με τις εξελίξεις και ανακαλούν ακόμα και δωρεές, φαίνεται ότι η Κιβωτός του Κόσμου μετατράπηκε σε «Κιβωτό του Τρόμου» για δεκάδες παιδιά που φέρονται να έχουν πέσει θύματα κακοποίησης.
Μπροστά σε όλες αυτές τις κατηγορίες, ο πατέρας Αντώνιος που είναι επικεφαλής της ΜΚΟ, εμφανίστηκε να έχει αμυντική στάση. Για συγκεκριμένη καταγγελία ανέφερε πως δεν έχει συμβεί τίποτα, ενώ υποστήριξε πως για άλλη καταγγελία ενδεχομένως να γνωρίζει ποια είναι τα πρόσωπα τα οποία έχουν κατηγορήσει τα παιδιά. Η κατάθεση, πάντως, που έδωσε ο 19χρονος ήταν σοκαριστική ενώ στέλεχος της Κιβωτού του Κόσμου έχει μπει στο μικροσκόπιο των Αρχών.
Την ίδια στιγμή, επικρατεί αναβρασμός στα social media, με παιδιά που έχουν φιλοξενηθεί στο παρελθόν στην Κιβωτό του Κόσμου να ξεσπούν κάτω από αναρτήσεις που αφορούν το θέμα. «Ο πατέρας Αντώνιος τα ξέρει όλα», αναφέρουν κάποια από αυτά. Παράλληλα, στο Twitter επικρατεί οργή για το γεγονός ότι μια οργάνωση που ήταν συνώνυμο της φιλανθρωπίας και της ανιδιοτέλειας, φαίνεται να μετατρέπεται σε τόπο μαρτυρίου για δεκάδες παιδιά.
Τα παιδιά για τα οποία, ο πατέρας Αντώνιος γράφει στην παρουσίασή του στην ιστοσελίδα της ΜΚΟ, η πόρτα της Κιβωτού του Κόσμου ήταν πάντα ανοικτή. Ο ιερέας Αντώνιος Παπανικολάου, όπως είναι το όνομά του, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη συγκεκριμένη περιγραφή για το έργο του, «δεν έχασε ποτέ την αισιοδοξία του και την ελπίδα του ούτε την προσήλωσή του στο στόχο που είχε θέσει, βρίσκοντας πάντα τους τρόπους για να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά!».
Το προφίλ του πατέρα Αντώνιου από την Κιβωτό του Κόσμου
O ιερέας Αντώνιος Παπανικολάου υπηρέτησε ως εφημέριος στον Άγιο Γεώργιο Ακαδημίας Πλάτωνος, στον Κολωνό. Ξεκίνησε την ιερατική του δράση το 1998 σε μια από τις πιο υποβαθμισμένες τότε περιοχές, στον Κολωνό στην Αθήνα. Η περιοχή είναι, από τις πιο επικίνδυνες στην Αθήνα, αφού δρουν πολλές συμμορίες, ενώ σχεδόν σε κάθε γωνιά γίνεται εμπόριο ναρκωτικών. Από την πρώτη στιγμή που εγκαταστάθηκε, ένιωσε την ανάγκη να αντιδράσει σε ότι συνέβαινε γύρω του. Ο ίδιος, παρατηρούσε καθημερινά παιδιά, που ενώ θα έπρεπε να ήταν στο σχολείο σύχναζαν σε πλατείες ή παιδιά που αποτελούσαν μέλη ομάδων υψηλού κινδύνου, ενώ πάντα τα ίδια και οι οικογένειές τους βρίσκονταν σε ανάγκη. Σιγά σιγά, τα πλησίασε μέσω του μπάσκετ και της αποδοχής, ανθρώπινα, προσπαθώντας να μιλήσει μαζί τους για τους προβληματισμούς τους, για την καθημερινότητά τους, προσπαθώντας να τους μιλήσει ως ίσος προς ίσον, χωρίς να τους κρίνει και χωρίς να τους νουθετεί και κυρίως να βρει τον τρόπο να σταθεί στο πλάι τους και να τα βοηθήσει στις ανάγκες τους. Με τον καιρό κέρδισε την αποδοχή τους και σταδιακά και την εμπιστοσύνη τους.
«Κάθισα να ακούσω τα παιδιά, τα αποδέχτηκα έτσι ακριβώς όπως είναι. Μοιράστηκα το σπίτι τους, τη πλατεία και το γήπεδο. Μέσα από τον αθλητισμό και τα πρωταθλήματα βγήκαν τα θετικά τους στοιχεία. Όταν κάποιος είναι τόσο απελπισμένος, όπως αυτά, τι να του πεις; Ότι ο Χριστός σώζει; Τα ακούει βερεσέ.»
Σε αυτό του τον αγώνα, πάντα στο πλάι του η σύντροφος και αρωγός, η σύζυγός του Σταματία Γεωργαντή, με την οποία τότε, όπως και τώρα θυσιάζονται και μοιράζονται τις αγωνίες, τις δυσκολίες και φυσικά την ικανοποίηση του εγχειρήματος.
«Στόχος μας είναι τα παιδιά να νιώσουν ότι υπάρχει και ένας άλλος κόσμος, πέρα από αυτόν που έχουν γνωρίσει. Μόνο κίνητρό μας είναι η αγάπη και σε αυτή βασιζόμαστε».
Η προσφορά του απλού κόσμου ξεκίνησε μετά από καιρό, εφόσον γνώρισαν το νεαρό ιερέα και συνειδητοποίησαν τις προθέσεις του. Οι κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να έρχονται ο ένας μετά τον άλλο και εθελοντικά να παρέχουν τις υπηρεσίες τους. Δάσκαλοι άρχισαν να έρχονται και να κάνουν μαθήματα στα παιδιά, νοικοκυρές της περιοχής άρχισαν να φέρνουν πράγματα από τα σπίτια τους, τρόφιμα και ρούχα που δεν χρειάζονταν πια οι δικές τους οικογένειες.
Έτσι, με τη βοήθεια εθελοντών, δημιουργήθηκε η Κιβωτός του Κόσμου, μια Οργάνωση με στόχο να βγάλει όσα περισσότερα παιδιά μπορούσε από τη φτώχεια και την εγκατάλειψη και να τους προσφέρει τη δυνατότητα «να σταθούν στα πόδια τους».
Καθώς ο πληθυσμός που ζητούσε βοήθεια αυξανόταν με ταχείς ρυθμούς, ο πατέρας Αντώνιος βλέποντας τα παιδιά και τις ανάγκες ολοένα να αυξάνονται, θέλησε να στεγάσει την προσπάθεια σε ένα πρώην καφενείο και άρχισε να δημιουργεί προγράμματα υποστήριξης, με πρώτο στόχο να βοηθήσει τα μεγαλύτερα παιδιά της περιοχής να επιστρέψουν στο σχολείο και να ολοκληρώσουν την φοίτησή τους.
«Δεν είχα κάποιο σχέδιο όταν ξεκίνησα… το ένα έφερε το άλλο. Τα παιδιά ήταν άρρωστα. Και είπαμε ότι πρέπει να κάνουμε ένα μαγειρευτό φαγητό στη μία γωνία και στην άλλη γωνία να τους μαθαίνουμε γράμματα. Μετά ήρθαν οι άστεγοι, βάλαμε κρεβάτια. Μετά φτιάξαμε λουτρά για να πλένονται τα παιδιά και το ένα έφερε το άλλο, τα πράγματα πήραν το δρόμο τους, με τη μία ανάγκη να γεννά την επόμενη..»
Η υποστήριξη, εκτός των Ελλήνων αλλά και των μεταναστών, αποτέλεσε σημαντικό ζήτημα προβληματισμού για πολλούς πολίτες αλλά και φορείς της ευρύτερης περιοχής, αφού πολλοί ήταν εκείνοι που υποστήριζαν ότι οι προσπάθειες του ιερέα θα πρέπει να εστιάζονται αποκλειστικά στους Έλληνες που έχουν ανάγκη και όχι στους αλλοδαπούς. Η αγκαλιά της «Κιβωτού» δέχεται όλους όσους έχουν την ανάγκη της ανεξάρτητα από εθνικότητα και θρησκεία. Ο πατέρας Αντώνιος έχει καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια να εξηγήσει και να πείσει την κοινότητα ότι η υποστήριξη των μεταναστών συμβάλλει στην ενίσχυση της ασφάλειας για όλους όσους ζουν στην περιοχή και ότι ουσιαστικά προστατεύονται και τα δικά τους παιδιά, αφού η περιθωριοποίηση και η απελπισία υποθάλπτουν την εγκληματική συμπεριφορά. Βέβαια, το τελευταίο διάστημα τα Ελληνόπουλα αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών και των οικογενειών.
«Πώς θα επιβιώσει ένας πρόσφυγας εάν δεν τον εκπαιδεύσεις και δεν τον βοηθήσεις να βρει το δρόμο του; Αναγκαστικά θα κλέψει! πλησίασα τα παιδιά των μεταναστών και των προσφύγων γιατί τους εξήγησα την ιστορία των παππούδων και των πατέρων μας… Ξέρουμε τι σημαίνει προσφυγιά, ρατσισμός και θάνατος. Εάν ο καθένας έκανε κάτι στη γειτονιά του, δεν θα είχαμε αυτό το τεράστιο πρόβλημα με τους ξένους που δεν μπορούν να φύγουν από τη χώρα και αναγκαστικά περιθωριοποιούνται! Οπότε ή κλειδωνόμαστε στα σπίτια μας ή τους βοηθάμε να σταθούν στα πόδια τους»
Παρά τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες, ο πατέρας Αντώνιος δεν έχασε ποτέ την αισιοδοξία του και την ελπίδα του ούτε την προσήλωσή του στο στόχο που είχε θέσει, βρίσκοντας πάντα τους τρόπους για να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά!
«Η Κιβωτός για μένα είναι σχέδιο Θεού το οποίο προϋπήρχε… ο Θεός έχει ευλογήσει αυτό το έργο και με τη βοήθεια Του συνεχίζουμε.»
«Η αγάπη τρόπους μηχανεύεται και δεν έχει σύνορα και όρους»