Δίκη «Πυρήνων»: «Απόδραση ή καταστροφή της φυλακής»
Με κοινή δήλωσή τους, αντίγραφο της οποίας κατατέθηκε στα πρακτικά του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας οι Μιχάλης και Γιώργος Νικολόπουλος, Χρήστος Τσάκαλος και Νταμιάνο Μπολάνο (σ.σ οι τρεις πρώτοι αποπειράθηκαν να αποδράσουν μαζί με τον Παναγιώτη Βλαστό από τον Κορυδαλλό στις 12 Δεκεμβρίου) τόνισαν μεταξύ άλλων ότι:
« Όλες οι συζητήσεις για τον εξανθρωπισμό του σωφρονιστικού συστήματος δεν είναι παρά ανόητες και υποκριτικές κουβέντες. Η λύση είναι μία, ή
απόδραση ή καταστρέφεις τη φυλακή.
Σε αυτή μας την επιλογή, ακούσαμε χτυπήματα στον τοίχο κι από διαφορετικούς κύκλους συναναστροφών και γνωρίσαμε ανθρώπους που μοιράζονταν μαζί μας τον κοινό πόθο για ελευθερία. Μπορούμε να πούμε ξεκάθαρα πως είμαστε περήφανοι για τις επιλογές μας και τις σχέσεις που έχουμε κτίσει μαζί τους μέσα απ' την κοινή απόπειρα για απόδραση, ακόμα κι αν αυτή δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας. Δυστυχώς σταθήκαμε λιγότερο τυχεροί από όσο επιθυμούσαμε, ενώ η βλακεία βρήκε την έκφρασή της σε ένα ανθρωπάκι-δεσμοφύλακα αποδεικνύοντας ότι είναι πανίσχυρη.
Κάποιοι θα βιαστούν να μιλήσουν για αποτυχία.
Κι όμως, η απόδρασή μας πέτυχε. Αποδράσαμε απ' την ηττοπάθεια της αποδοχής του ρόλου μας ως κρατούμενοι. Αποδράσαμε απ' το κοίμισμα των ψυχοφαρμάκων που μοιράζονται απλόχερα στις φυλακές, απ' τα ευεργετήματα των μεροκαμάτων, απ' τις ψευδαισθήσεις για μελλοντικές άδειες και αναστολές και πράξαμε ως αναρχικοί επαναστάτες.
Αν η δουλειά των δεσμοφυλάκων και των δικαστών είναι να κλειδώνουν τις πόρτες των φυλακών, η δικιά μας είναι να τις ξεκλειδώνουμε παραβιάζοντάς τες. Ακόμη κι αν δεν καταφέραμε να απελευθερώσουμε τα σώματά μας, απελευθερώσαμε έστω και για λίγες στιγμές την ύπαρξή μας καταλαμβάνοντας ένα χώρο στη φυλακή.
Η αίσθηση αυτή είναι μοναδική και δεν μετανιώνουμε για τίποτα.
Άλλωστε εμείς μαχόμαστε για μια ελευθερία πέρα από την επίσημη εκδοχή των νόμων και των αξιών αυτής της κοινωνίας. Αυτός ο αγώνας ούτε δικάζεται, ούτε φυλακίζεται.
Σήμερα πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν από τροχαία ατυχήματα, απ' την εξάρτηση ουσιών, από βιομηχανικές ασθένειες. Άλλοι δέχονται το θάνατο της πλήξης και της μοναξιάς βυθισμένοι μέσα στις συμβάσεις μιας νομολατρικής ζωής. Εμείς διαλέγουμε να ρισκάρουμε τη ζωή μας για το άλμα προς την ελευθερία κι ας μην υπάρχει από κάτω δίχτυ προστασίας.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο σπουδαίο από αυτό. Τώρα χάσαμε μια μάχη, αλλά όχι τον πόλεμο. Κοιτάμε μπροστά. Κάθε στιγμή υπόσχεται ένα καινούργιο σχέδιο, μια νέα συνεργασία-φιλία, μια απρόοπτη πιθανότητα που ανοίγεται μπροστά μας επικίνδυνη και ανατρεπτική. Άλλωστε σημασία δεν έχει αν πιαστείς αιχμάλωτος, αλλά αν παραδοθείς μέσα σου...».
Η δίκη θα συνεχιστεί στις 9 Ιανουαρίου 2012.