Αλήθειες και ψέματα για 13ο και 14ο μισθό

Κατ αρχήν, θα πρέπει να ξεκαθαρισθεί ότι η Tρόικα, από την πρώτη στιγμή, σχεδόν, είχε κάνει ονομαστική αναφορά στο θέμα, κάνοντας εμμέσως πλην σαφώς λόγο στην ανάγκη για την απάλειψη του συγκεκριμένου μπόνους, το οποίο, η αλήθεια είναι ότι με εξαίρεση την Πορτογαλία – κι εκεί όχι ακριβώς έτσι- δεν συναντάται πουθενά αλλού στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά από την άλλη, γεγονός αποτελεί ότι:

α) εμμέσως, ανάλογα μπόνους δίνονται σχεδόν παντού, σε όλο τον πολιτισμένο εργασιακά κόσμο,

ενώ β) το ύψος των απολαβών στη χώρα μας είναι τόσο χαμηλό,που δικαιολογούνταν κάποια έξτρα αμοιβή, σε περιόδους ευμάρειας, ενόψει εορτών.

Η Tρόικα, λοιπόν, εξαρχής έθεσε θέμα με τη χορήγηση των εν λόγω επιδομάτων, διότι περί αυτού πρόκειται, ζητώντας την κατάργηση τους. Οι εργοδότες, από την πλευρά τους, δεν τάσσονται απευθείας υπέρ αυτής της θέσης, ωστόσο, κλείνουν το μάτι στην περικοπή των δύο επιπλέον μισθών, ανά περίπτωση. Δηλαδή, θα ήθελαν να δίνεται η δυνατότητα σε κάθε επιχείρηση ή κλάδο να αποφασίζουν αν θέλουν ή δεν θέλουν να χορηγούν τόσο το 13ο όσο και τo 14ο μισθό,ανεξαρτήτως του τι λένε δεξιά και αριστερά τα τελευταία 24ωρα.

Έτσι, ενώ ο «γενικός κανόνας» τους είναι «όχι στην κατάργηση», ο ...ειδικός αφήνει τα σχετικά παράθυρα του. Και θα αποδειχθεί αυτό συντόμως.

Τέλος για το δημόσιο είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Τυχόν κατάργηση θα επιφέρει μεγάλο πλήγμα στα Ταμεία και όχι μόνο. Η κατανάλωση θα πέσει κι άλλο. Από την άλλη, όμως, η πίεση της τρόικας είναι τόσο μεγάλη, που δύσκολα θα βρεθεί κυβέρνηση η οποία θα της πει «όχι». Γι'αυτό και η μέση λύση που προτείνεται από τη Νέα Δημοκρατία, μοιάζει να είναι τελικώς η σολομώντειος. Ας αποφασίσουν οι κοινωνικοί εταίροι και ας στηριχθεί η δική τους απόφαση.

Διαβάστε επίσης: Γ. Παναγόπουλος: Όχι σε μείωση των κατώτατων μισθών