Οι ισαποστάκηδες ή η αμηχανία ως πολιτική επικοινωνία

Γράφει ο Χρήστος Παπαστυλιανός*

Η προχθεσινή ανακοίνωση δεν περιορίζεται στη θέση της Κυβέρνησης σχετικά με τα γεγονότα αλλά επεκτείνεται και σε ένα γεγονός το οποίο έλαβε χώρα παράλληλα με τις ενέργειες της ΕΛ.ΑΣ, τη διανομή φυλλαδίων από τη Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ το περιεχόμενο των οποίων αναφέρονταν με ειρωνικό τρόπο στη στάση των ΜΜΕ έναντι της συζύγου του Πρωθυπουργού.

Η αναφορά αυτή στην ανακοίνωση της αναπληρώτριας κυβερνητικής εκπροσώπου, πέρα από το ότι αγνοεί βασικές παραμέτρους σχετικά με την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα κριτικής των δημοσίων προσώπων ακόμη και εάν ο λόγος που εκφέρεται είναι αιχμηρός και υπερβολικός, ακόμη και εάν ο λόγος δεν ταιριάζει με την αισθητική μας, κινείται στη λογική των ισαποστάκηδων, μια λογική στην οποία δε μας είχε συνηθίσει έως τώρα η κυβέρνηση. Είναι μια λογική που δεν εστιάζει στο συγκεκριμένο γεγονός και την αποτίμηση του αλλά προσπαθεί να μεταθέσει τη συζήτηση από το συγκεκριμένο γεγονός, στα πεπραγμένα άλλων, κατά προτίμηση των πολιτικών αντιπάλων, τα οποία ακόμη και εάν είναι άσχετα με την υπόθεση μπορούν κατά τη γνώμη του ομιλητή/ της ομιλήτριας να δικαιολογήσουν τα «δικά μας» πεπραγμένα. Πρόκειται για μια μορφή λόγου η οποία δίνει έμφαση στο θυμικό.

Όταν όμως μια κυβέρνηση επενδύει στο θυμικό θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τον ευμετάβλητο χαρακτήρα του. Η Κυβέρνηση και η ΕΛ.ΑΣ υπό το κλίμα της δημοσκοπικής αποδοχής των χειρισμών τους στο Πανεπιστημιακό Άσυλο και την μεταγωγή του Κουφοντίνα, δε φαίνεται να συνειδητοποιούν ότι η αποδοχή αυτή δεν αποτελεί μια επιταγή εν λευκώ.

Σε μια χώρα όπου οι μηχανισμοί εκκοινωνισμού δε μας μαθαίνουν ότι τα όρια του καθένα είναι τα όρια των άλλων, ότι η αίσθηση του νόμου και της εφαρμογής του δεν είναι εθελοντική αλλά υποχρεωτική για όλους/ες και η τεστοστερόνη θεωρείται αρετή και όχι ορμόνη, πολύ εύκολα θα γίνει πάλι κάποια ενέργεια από αστυνομικούς που δε θα προσφέρεται για επικοινωνιακό χειρισμό ίσων αποστάσεων αλλά για ουσιαστικό και αποτελεσματικό χειρισμό, δηλαδή με επίλυση του προβλήματος και όχι με παραπομπή στις καλένδες. Τότε θα διαπιστώσουν Κυβέρνηση και ΕΛ.ΑΣ ότι η δημοσκοπική/δημοψηφισματική αποδοχή κάποιων χειρισμών δε σημαίνει και εν λευκώ επιταγή επειδή οι άλλοι ήταν χειρότεροι ή προπετείς απέναντι στη σύζυγο του Πρωθυπουργού.

Εκτός εάν στην Κυβέρνηση πιστεύουν ότι όταν το διαδίκτυο έχει κατακλυστεί από βίντεο σχετικά με τα γεγονότα στο Άλσος της Νέας Σμύρνης, αρκεί ένα άλλο βίντεο για να αποκαταστήσει την αλήθεια, επειδή τα υπόλοιπα είναι «πειραγμένα». Διότι μπορεί οι σημερινοί νέοι να μην θυμούνται τι έγινε το μακρινό 1963 όπως είπε και ο Πρωθυπουργός, όμως μια από τις βασικές διαφορές του 1963 με το σήμερα είναι ότι τότε δεν υπήρχαν το πληκτρολόγιο και τα «έξυπνα» κινητά. Έχει μεταβληθεί άρδην το τοπίο της δημοσιότητας και της ταχύτητας των απαιτούμενων απαντήσεων. Οι απαντήσεις πρέπει πλέον να δίνονται σε πραγματικό χρόνο και να αφορούν την ουσία της υπόθεσης [δηλαδή τι πρόκειται να κάνεις για να ελεγχθούν οι ενέργειες των εμπλεκόμενων αστυνομικών, όταν ελεγχθούν να δημοσιοποιείς το αποτέλεσμα της έρευνας, και τι μέτρα θα λάβεις για να αποφεύγονται παρόμοιοι χειρισμοί. Η απλή αναφορά στο νομοθετικό πλαίσιο που έχεις θεσπίσει δεν αρκεί καθώς η θέσπιση από την εφαρμογή του νόμου είναι διακριτά μεγέθη στην ελληνική πραγματικότητα] και όχι την επικοινωνιακή διαχείριση της. Άλλωστε τα όρια της επικοινωνιακής διαχείρισης και της συμβολής της στην εκλογική αποτυχία ή επιτυχία έχουν ήδη φανεί προ πολλού και με επώδυνο τρόπο για αυτούς που πίστευαν στην παντοδυναμία της επικοινωνίας.

*Ο Χρήστος Παπαστυλιανός είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου, Πρόεδρος του Τμήματος Νομικής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Αναδρομικά: «Κλείδωσαν» επιστροφές έως €3.438 για περίπου 200.000 συνταξιούχους - ΔΕΙΤΕ ΠΙΝΑΚΕΣ