Ρεπορτάζ Newsbomb.gr: Τα παιδιά επιστρέφουν στο σχολείο-Η «πρώτη ημέρα» με τη ματιά της Έρας Μουλάκη

Μία ακόμα «πρώτη μέρα στο σχολείο» καλούνται να περάσουν τη Δευτέρα οι μαθητές της χώρας, που επιστρέφουν στις σχολικές αίθουσες μετά από μακρά αποχή: Στην Αττική, τα σχολεία έκλεισαν στις 12 Φεβρουαρίου, ενώ σε όλη τη χώρα επιβλήθηκε το κλείσιμο στις 15 Μαρτίου.

Έκτοτε, μικρότεροι και μεγαλύτεροι μαθητές, αντικατέστησαν την παρουσία στο σχολείο με την τηλεκπαίδευση και η επαφή τους με τη σχολική κοινότητα γινόταν μέσω της οθόνης του υπολογιστή, μιας κάμερας και ενός μικροφώνου.

Αυτό που κανονικά θα ήταν η επιστροφή στο σχολείο μετά τις πασχαλινές διακοπές, στην τελική ευθεία για τις εξετάσεις των μεγαλύτερων παιδιών και για τις… καλοκαιρινές διακοπές των μικρότερων, αποκτά πλέον διαφορετική σημασία.

Για οποιονδήποτε «αθλητή» η αποχή από τον «αγωνιστικό χώρο» και την καθημερινή τριβή είναι σημαντική και η περίοδος «αποθεραπείας» και «επιστροφής» σε πλήρη δράση ποικίλλει ανάλογα με το άτομο.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα παιδιά τα οποία από τη Δευτέρα καλούνται να ξυπνήσουν πρωί, να πάρουν πάλι τις σάκες στον ώμο, να φορέσουν τα ρούχα τους και να επιστρέψουν στο σχολείο.

Το ίδιο, όμως, συμβαίνει και με τους γονείς που θα πρέπει να ετοιμάσουν τα παιδία τους για να γυρίσουν στα θρανία τους.

Το Newsbomb.gr απευθύνθηκε στην ψυχοθεραπεύτρια – οικογενειακή θεραπεύτρια Έρα Μουλάκη προκειμένου να ζητήσει συμβουλές και οδηγίες για την νέα – και μακάρι να είναι η τελευταία – εκκίνηση της σχολικής χρονιάς μέσα στην ίδια σχολική χρονιά.

Η σημασία της ρουτίνας

«Το πιο σημαντικό και πιο δύσκολο είναι ότι τα παιδιά έχουν βγει από τη ρουτίνα που συνοδεύει τη σχολική χρονιά. Από το πώς ξυπνούν, πώς ετοιμάζονται και πώς πηγαίνουν στο σχολείο» λέει αρχικά η κυρία Μουλάκη.

«Γι’ αυτό είναι σημαντικό να τους καλλιεργήσουμε και να τους δημιουργήσουμε μια προσμονή ότι θα δουν τους συμμαθητές τους, θα παίξουν μαζί τους, θα δουν τους δασκάλους τους κτλ.» προσθέτει.

«Πιστεύω ότι τα μικρά παιδιά, αν δουλευτεί το θέμα της ρουτίνας από την οικογένεια, θα προσαρμοστούν πιο εύκολα. Τα παιδιά που έχουν μπει στο διαδίκτυο κτλ. μπορεί όταν επιστρέψουν να μην βρίσκουν το νόημα των μαθημάτων και του σχολείου και να τους είναι λίγο πιο δύσκολο» συμπληρώνει.

Ο φόβος

Και αν έχουμε ένα παιδί που λέει ότι φοβάται και δεν θέλει να γυρίσει στο σχολείο;

«Σε κάθε περίπτωση όταν υπάρχει ένα φόβος πρέπει να δούμε τι αφορά. Αφορά κάποιο συμμαθητή; Αφορά κάποια δυσκολία που χρειάζεται τη βοήθειά μας; Αφορά κάτι άλλο; Πρέπει να βρούμε τι είναι αυτό που προκαλεί τον φόβο και να το συζητήσουμε» απαντά η κυρία Μουλάκη.

«Πάντα σε κάθε καινούργιο υπάρχει μια αδράνεια που πρέπει να νικήσουμε. Άλλωστε και εμείς οι ενήλικες έχουμε τέτοιες δυσκολίες» συμπληρώνει η κυρία Μουλάκη.

Μια λύση που προτείνει η ίδια είναι να εστιάσουμε στα θετικά της επιστροφής στο σχολείο. «Να συζητήσουμε με το παιδί για τους φίλους και τους συμμαθητές που έχει καιρό να δει. Για δραστηριότητες που είχε καιρό να κάνει καθώς δεν μπορούσαν να γίνουν μέσα στο σπίτι».

Όπως σημειώνει η κυρία Μουλάκη, ειδική σημασία έχει να μπορέσουν να καταλάβουν οι γονείς αν η τυχόν άρνηση επιστροφής στη σχολική αίθουσα αφορά αυτό που έγινε στο σπίτι.

«Στο παιδί, δηλαδή, μπορεί να άρεσε που έβλεπε περισσότερη ώρα τους γονείς στο σπίτι και που έκανε μαζί τους ακόμα και μάθημα. Είδαμε πολλές οικογένειες να δυσκολεύονται όλη την προηγούμενη περίοδο, την ίδια ώρα, όμως, για άλλες ήταν σημαντικό ότι βρέθηκαν μαζί για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό,τι στην προ καραντίνας εποχή» εξηγεί η ψυχοθεραπεύτρια.

Οι γονείς

Και οι γονείς; Πρέπει να προσέξουν και αυτοί κάτι; «Είναι σημαντικό ο κάθε γονιός να δει πώς αισθάνεται. Αν φοβάται ότι το παιδί του θα κολλήσει πηγαίνοντας στο σχολείο ή αν έχει την αγωνία της απόδοσης και της επίδοσης πρέπει να το αντιμετωπίσει και να πει στο παιδί του φράσεις όπως «πήγαινε, τα καταφέρνεις μια χαρά, εγώ ξέρω πως μπορείς».

«Είναι σημαντικό το παιδί να αισθάνεται ότι δεν κρίνεται από τον γονιό» λέει η κυρία Μουλάκη.

Τονίζει, ακόμα, ότι δεν βοηθάει το παιδί η στάση που ανέπτυξαν πολλοί γονείς στην περίοδο της τηλεκπαίδευσης, να βοηθούν με κάθε τι που συμβαίνει στο μάθημα σε μια ιδιότυπη «κούρσα» με τους άλλους γονείς, ειδικά στις πιο μικρές ηλικίες.

«Το να είναι ο γονιός μαζί με το παιδί δεν σημαίνει "είμαι εδώ για να σου κάνω εγώ τα μαθήματα". Σημαίνει "είμαι εδώ για να μου δείξεις εσύ πώς γίνεται". Σημαίνει "κάν’ το λίγο μόνο σου και θα ξανάρθω κι εγώ". Σημαίνει προτροπή όπως "δοκίμασέ το, πάλεψέ το"» λέει η κυρία Μουλάκη.

Τα λάθη

- Κι αν σας ζητούσα να μου πείτε τα τρία πιο συνηθισμένα λάθη που κάνουν οι γονείς;

- Το ένα λάθος που κάνουν είναι που δεν προετοιμάζουν τα παιδιά γιατί μπορεί να μην ξέρουν τι θα κληθούν να κάνουν.

Το δεύτερο λάθος είναι που δεν αφήνουν τα παιδιά να δοκιμαστούν. Για ένα παιδί μπορεί να είναι πολύ δύσκολο ακόμα και να υλοποιήσει κινήσεις όπως «πήγαινε», «ζήτα», «συστήσου» και ο γονιός σπεύδει να καλύψει αυτή τη δυσκολία αλλά έτσι δεν το βοηθάει.

Οι γονείς πρέπει να σκέφτονται για τα παιδιά τους όπως όταν πρωτοξεκίνησαν να περπατάνε και ήταν από πίσω τους να τα πιάσουν σε περίπτωση που έπεφταν. Πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά να δοκιμάζουν και να μην σκεφτόμαστε τι θα κάναμε εμείς ως ενήλικες.

Τρίτο λάθος είναι η αγωνία απόδοσης και επίδοσης που αφορά τους γονιούς και όχι τα παιδιά.

*Η Ερά Μουλάκη είναι ψυχοθεραπεύτρια-οικογενειακή θεραπεύτρια (www.eramoulaki.gr)

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.