Οι άνθρωποι που φτιάχνουν των «αγγέλων» τα μπουζούκια στο Newsbomb.gr

Η πενιά που βγάζουν οι μαγικές χορδές είναι μαγική και μαγκιόρικη….αυτή ταυτίζεται πολλές φορές με το ελληνικό DNA.

Τα μπουζούκια εμπεριέχουν βαθιά φιλοσοφία και αποτυπώνουν την αγάπη, τον έρωτα, τον καημό και τη λύπη. Είναι αυτά που δημιουργούν τις νότες για τα ζεϊμπέκικα και τα χασάπικα.

Το Newsbomb.gr μίλησε με τους οργανοποιούς, τους ανθρώπους που στα χέρια τους γεννιέται αυτό το ιδιαίτερο μουσικό όργανο.

Στο ρεπορτάζ μας κρατάμε την φράση, «Το μπουζούκι είναι αυτό που θα σε κάνει να χορέψεις ζεϊμπέκικο. Ο χορός που αφήνεσαι ελεύθερος και νιώθεις πως πετάς…».

Αυτό μας είπε ένας άνθρωπος που κατασκευάζει μπουζούκια τέσσερις δεκαετίες.

Στο αφιέρωμα που ακολουθεί θα μάθετε για το αγαπημένο μπουζούκι του Χιώτη, για τον άνθρωπο που εμπιστεύεται ο Νικολόπουλος κ.α

Παναγιώτης Βαρλάς: Ο οργανοποιός που ο Νικολόπουλος του φιλάει τα χέρια

Στο μαγαζί του έχει κρεμασμένη μια φωτογραφία του Χρήστου Νικολόπουλου να του φιλάει τα χέρια. Ο Παναγιώτης Βαρλάς είναι από τους καλύτερους οργανοποιούς εδώ και δεκαετίες. Ο ίδιος μιλάει στο Newsbomb.gr για την πορεία του, για τα μπουζούκια του που παίζουν μεγάλοι παίχτες και συνθέτες. «Φτιάχνω μπουζούκια από το 1975. Στο εργαστήριο στα Εξάρχεια είμαι από το 1983. Κάθε μπουζούκι που φτιάχνω το θεωρώ κομμάτι του εαυτού μου», λέει χαρακτηριστικά και δηλώνει χαρούμενος που ο γιος του Νίκος ασχολείται με την τέχνη του.

«Έχω φτιάξει μπουζούκια για πολλούς μεγάλους παίχτες. Από τα χέρια μου έχουν πάρει μπουζούκια ο Νικολόπουλος, ο Πολυκανδριώτης, ο Δράμαλης, ο Μαυρόπουλος, ο Μανώλης Καραντίνης, ο Παναγιώτης Στεργίου, ο Ευριπίδης Νικολίδης, ο Δημήτρης Λίβανος, ο Θύμιος Στουραϊτης, ο Μπάμπης Γκολές κ.α»

Μάλιστα ο κ. Βαρλάς εκμυστηρεύτηκε στο Newsbomb.gr ότι είχε ξεκινήσει να φτιάχνει μπουζούκι για το Ζαμπέτα αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβα να του το παραδώσει…

Τσακιριάν ένας αιώνας μπουζούκι: Τα όργανα τους κρατούσαν ο Βαμβακάρης και ο Χιώτης

Ένας αιώνας, τέσσερις γενιές. Μουσική, πενιές και μεγάλες προσωπικότητες έχουν χρησιμοποιήσει τα όργανα που έφτιαξαν οι Τσακιριάν.

Ο Κάρολος Τσακιριάν ηγείται αυτή την στιγμή της πλούσιας αυτής κληρονομιάς. Στην κόρη του Τάνυα Βεανούς έχει μάθει την τέχνη του και αυτή έχει ανταποκριθεί σε αυτό το κάλεσμα και θα αφήσει και εκείνη το δικό της αποτύπωμα αφού στο βλέμμα της κανείς διακρίνει την πίστη σε αυτό που κάνει… Άλλωστε δημιουργούν μπουζούκια που γράφουν ιστορία και δημιουργούν παράδοση.

Ο παππούς του Καρόλου, ο Αγκόπ είχε φτιάξει μεταξύ άλλων μπουζούκι για τον Βαμβακάρη ενώ ο πατέρας του ο Οννίκ είχε φτιάξει το περίφημο μαύρο μπουζούκι του Χιώτη το οποίο ήταν το αγαπημένο του.

«Ο παππούς μου, ο Αγκόπ, ήρθε από τη Σμύρνη, έφτασε στον Πειραιά με την καταστροφή του ‘22. Η αδερφή του είχε παντρευτεί τον Παπαζιάν, γνωστό οργανοποιό. Ο Αγκόπ στην αρχή έκανε άλλες δουλειές, είχε μάθει όμως να παίζει ούτι στο ορφανοτροφείο και θέλησε να φτιάξει ένα για τον εαυτό του, ο γαμπρός του προσφέρθηκε να τον βοηθήσει. Φαίνεται πώς έγινε καλή δουλειά, αφού όταν το ολοκλήρωσε βρέθηκε κάποιος που το άκουσε και ήθελε να το αγοράσει..Μπαίνοντας λοιπόν σε αυτή τη διαδικασία, ο Αγκόπ μπήκε και στη δουλειά. Δούλευαν μαζί για κάποια χρόνια, μέχρι το 1943 που πέθανε ο Παπαζιάν και τότε ανέλαβε ο παππούς μου μόνος του. Έφτιαξε μπουζούκια για τον Μάρκο Βαμβακάρη, για τον Γιώργο Μπάτη, για τον Γιοβάν Τσαούς.

Ο πατέρας μου, ο Οννίκ, βρέθηκε από παιδί στη δουλειά, από τα εννιά του.

Το ‘62 έφτιαξε μάλιστα το περίφημο μαύρο μπουζούκι του Μανώλη Χιώτη, ένα εκ των τεσσάρων που είχε παραγγείλει εδώ. Μάλιστα, με το ένα από αυτά, που είχε πάνω την Ακρόπολη, έχει ταφεί. Ο Χιώτης ήταν συλλέκτης, είχε μπουζούκια κι από άλλους μαστόρους .Το ένα απ’ όσα του είχε φτιάξει ο πατέρας μου το πήρε ο Βασίλης Τσιτσάνης, όταν όμως πια ο Χιώτης δεν ζούσε».

Στην συνέχεια μιλάει στο Newsbomb.gr για την συνέχεια του, την κόρη του και για την απόφαση της να ασχοληθεί με την οργανοποιία.

«Ήταν δική της απόφαση να ασχοληθεί με αυτή την τέχνη, τελείωσε το πανεπιστήμιο και ήθελε να έρθει εδώ», λέει χαρακτηριστικά για την κόρη του την Τάνια και συνεχίζει «Δοκίμασε και απέδειξε ότι μπορεί να ανταπεξέλθει».

Από την πλευρά της η νεαρή Τάνυα Βεανούς λέει στο Newsbomb.gr,

«Πάντα μου άρεσε η δουλειά και φαινόταν ενδιαφέρουσα και δημιουργική και γεμάτη αλλά έπρεπε να διαλέξω αν ασχοληθώ με την τέχνη ή με την επιστήμη μου. Σίγα-σιγά μπήκα στο πνεύμα και συνειδητοποίησα πως μ’ αρέσει να δουλεύω πολύ με τα χέρια. Από την στιγμή που κάθισα στον πάγκο δεν βγήκα ποτέ και είμαι πολύ χαρούμενη για αυτή μου την επιλογή».

Παναγιώτης Καφετζόπουλος: Ο «ποιητής» οργανοποιός

Στο ρεπορτάζ χτυπήσαμε πολλές πόρτες. Μια από αυτές του Παναγιώτη Καφετζόπουλου. Το οργανοποιείο του σε τάξη μεγάλη. Το ξύλο μύριζε έντονα, δείγμα ότι είχε πριν λίγες ώρες δουλευτεί. Στον τοίχο του μαγαζιού στην Ζωοδόχο Πηγή φωτογραφίες καλαίσθητες κρεμασμένες. «Ένας ακόμη δημοσιογράφος, θα με ρωτήσεις πως ξεκίνησα πως έμαθα να φτιάχνω μπουζούκι…», μας αποκρίνεται και λέει μια ευφάνταστη ιστορία.

Ο λόγος του είχε μουσικότητα, μέτρα και σταθερότητα, όπως ακριβώς ο ήχος των οργάνων που «γεννούν» τα χέρια του.

Του αποκριθήκαμε πως δεν θέλουμε να μάθουμε πληροφορίες αλλά να μας πει για το τι κάνει ξεχωριστό το μπουζούκι. Με μια φράση γύρισε και τα είπε όλα. «Είναι το όργανο που σε προκαλεί να χορέψεις ζεμπέκικο, ο χορός που κλείνεις τα μάτια, ακούς τη μουσική και η ψυχή σου και το σώμα σου πετούν».

Τα είπε όλα σε μια φράση… και σίγουρα οι ανησυχίες του και οι σκέψεις του που τις αποτυπώνει στην σελίδα του στα κοινωνικά δίκτυα κρύβουν έναν ποιητή… , έναν άνθρωπο ευαίσθητο μα και ταυτόχρονα δυναμικό. Αυτοί οι άνθρωποι είναι που κατασκευάζουν το πιο μαγικό μουσικό όργανο…

Γιάννης Καρβούνης: Μεγάλος έρωτας το μπουζούκι για εμένα

Από το 1986 ο Γιάννης Καρβούνης φτιάχνει μπουζούκια. Μια τέχνη μοναδική και ιδιαίτερη την οποία μεταλαμπαδεύει στην κόρη του Αναστασία. Τα πρώτα βήματα για να φτιάξει μπουζούκι του τα είπε ένας Αρμένιος, ο Πέτρος Χανικιάν τον οποίο δεν ξαναείδε από εκείνο το απόγευμα…

Στα μάτια του διακρίνεις μια άλλη Ελλάδα αυτή της ντομπροσύνης και της τιμιότητας. Τα χέρια του φτιάχνουν μπουζούκια που μιλούν στις ψυχές των ανθρώπων.

«Το μπουζούκι για εμένα είναι μεγάλος έρωτας. Πολλές ώρες σε έρευνα, σε απομόνωση, μακριά από την οικογένεια μου για να συγκεντρωθώ σε αυτό. Ελπίζω ο κόσμος να αγαπάει αυτό το όργανο και να το ακούει με αγάπη».

Νίκος Νικολάου: Το μπουζούκι κρύβει πολλές πτυχές

Ο Νίκος Νικολάου είναι ένας σπάνιος άνθρωπος. Ντόμπρος, ήρεμος. Ο ίδιος έμαθε να φτιάχνει μπουζούκια αλλά πλέον είναι στο πεδίο της έρευνας. Δημιουργεί, διαβάζει, μελετά και η δική του μαρτυρία φέρει ειδικό βάρος. Ο ίδιος λέει στο Newsbomb.gr,

«Όταν ήμασταν 15 χρονών παιδιά τα έφερε έτσι η ζωή και έσμιξε μια ωραία παρέα. Κάποιοι από αυτή την παρέα έγιναν κορυφαίοι μουσικοί, κάποιοι άλλοι ασχολήθηκαμε με την οργανοποιία. Σε κάποιους από εμάς μπήκε το σαράκι και αρχίσαμε να ασχολούμαστε έντονα με την κατασκευή.

Εγώ ξεκίνησα με έναν οργανοποιό τον κυρ. Γιάννη τον Δογμάτογλου ο οποίος ήταν εκπληκτικός μάστορας. Είχε εξαιρετικό αυτί και ήξερε πως θα το πάει, με μύησε στην τέχνη του. Το μπουζούκι έχει πολύ βαθιά έρευνα από πίσω του και είναι συνυφασμένο με την παράδοση και την ιστορία μας. Εγώ που το ερευνώ εδώ και δεκαετίες ακόμη ανακαλύπτω υπέροχες πτυχές του».

Η νέα γενιά

O Γιώργος Αγαλιανός, φτιάνει έγχορδα παραδοσιακά λύρες κρητικές και λαούτα. Κάθε μουσικό όργανο που φτιάχνει θέλει 3 μήνες. Τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι εξεζητημένα και ιδιαίτερα. Παρότι είναι από τον Πύργο Ηλείας φτιάχνει κρητικά παραδοσιακά όργανα και αυτό προέκυψε επειδή σπούδασε στην Κρήτη και ερωτεύτηκε την μουσική της…

«Η παραδοσιακή μουσική ήταν, είναι και θα είναι για πάντα εδώ. Τα νέα παιδιά που μπαίνουν σε αυτήν δίνουν άλλη οντότητα και προοπτική. Χαίρομαι που τα όργανα που κατασκευάζω συμβάλλουν στην εξέλιξη της παραδοσιακής μουσικής», λέει ο νεαρός οργανοποιός στο Newsbomb.gr

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.