Bullying: Η βία «φωλιάζει» στα σχολικά προαύλια - Τα στοιχεία σοκ στο Infographic του Newsbomb.gr

«Το πρόσταγμα είναι βία και λεφτά». Οι ανεξέλεγκτες διαστάσεις του φαινομένου και τα σοκαριστικά στοιχεία. Πώς συνέβαλαν στην έξαρση της σχολικής βίας η πανδημία και τα social media. Όλα τα στοιχεία στο ρεπορτάζ του Newsbomb.gr.

Bullying: Η βία «φωλιάζει» στα σχολικά προαύλια - Τα στοιχεία σοκ στο Infographic του Newsbomb.gr
17'

«Νταήδες» πιτσιρικάδες και πιτσιρίκες έχουν το δικαίωμα να ασκούν βία λεκτική, σωματική ή ψυχολογική στο παιδί σου; Η απάντηση είναι ένα μεγάλο ΌΧΙ.

Αν το παιδί σου ανήκει στο club των «δυνατών» του σχολείου που επιβάλουν την γνώμη τους σε βάρος των άλλων παιδιών, τι κάνεις και πόσο φταις; Και πώς επαναφέρεις το παιδί σου στην κανονικότητα;

Δεν πρόλαβε να συμπληρωθεί ένας μήνας από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και τα δύο περιστατικά στο Γαλατά μας έφεραν πάλι στο προσκήνιο τη λέξη «bullying». Τελικά ήρθε και έμεινε; Το ενίσχυσε η κρίση; Η τεχνολογική εξέλιξη; Η τραπ μουσική;

Το περιστατικό από το Γαλατά της Τροιζηνίας όπου 13χρονος είχε βρει κακό μπελά από εξωσχολικούς «νταήδες» ήρθε να μας ταρακουνήσει για τα καλά. Υπενθυμίζεται πως όλα ξεκίνησαν όταν ο 13χρονος από τον Γαλατά μαζί με τη μητέρα του έκαναν καταγγελία στην Αστυνομία. «Του ζητούσαν λεφτά γιατί, όπως του έλεγαν, σε διαφορετική περίπτωση θα με σκότωναν», αναφέρει μεταξύ άλλων στη μήνυσή της η μητέρα του 13χρονου. Η μήνυση υποβλήθηκε σε βάρος δύο 24χρονων και σχηματίστηκε δικογραφία. Σύμφωνα με τη σε βάρος τους καταγγελία, οι δυο τους ασκούσαν ψυχολογική βία σε βάρος του ανήλικου σε κατασκήνωση φτάνοντας στο σημείο να τον υποχρεώσουν να πηδήξει από την οροφή ενός κοντέινερ, με αποτέλεσμα να σπάσει το πόδι. Οι φερόμενοι ως δράστες εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός ότι το παιδί δεν είχε κοντά του τους γονείς του για όσο διάστημα παρέμεινε στην κατασκήνωση. Ωστόσο, σύμφωνα πάντα με την καταγγελία, δεν σταμάτησαν τον εκφοβισμό με το τέλος της κατασκήνωσης.

Μετά την υπόθεση bullying και εκβιασμού 13χρονου μαθητή στον Γαλατά Τροιζηνίας, που είδε το φως της δημοσιότητας, αποκαλύφθηκε και άλλο κρούσμα bullying στην ίδια περιοχή που κατέληξε σε συλλήψεις από την τοπική αστυνομία. Ειδικότερα, μετά το σχολείο, παρέες νεαρών μαθητών Γυμνασίου κάθονταν στην παιδική χαρά του Γαλατά. Ξαφνικά, χωρίς προφανή αιτία, μαθητής της Γ' τάξης πλησίασε έναν άλλο μαθητή της Β' και του έσβησε ένα τσιγάρο, που κρατούσε στο μπράτσο του.

Το γεγονός καταγγέλθηκε από τον μαθητή και τους γονείς του στο Αστυνομικό Τμήμα Τροιζήνας, όπου, έπειτα από έρευνες ταυτοποιήθηκε ο δράστης και συνελήφθη. Μαζί του συνελήφθησαν και οι γονείς του, κατηγορούμενοι για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου.

Και αυτά τα δύο περιστατικά αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό, καθώς τα παιδιά, τα θύματα, βρήκαν το θάρρος και το σθένος και μίλησαν στους γονείς τους και υπήρξε η ανάλογη αντιμετώπιση και εξέλιξη.

Όμως, φαίνεται ότι είμαστε μια κοινωνία που δεν μπορεί να αποβάλλει από πάνω της το φαινόμενο της βίας, που τείνει να γίνει μάστιγα και ειδικά στα…θρανία.

Η «Πρωτοβουλία για το Παιδί» είναι σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, αφοσιωμένο στην υπόθεση της προστασίας και της φροντίδας παιδιών που βρίσκονται σε ανάγκη και σε κίνδυνο: ορφανών, παραμελημένων, κακοποιημένων ή εγκαταλειμμένων παιδιών.

Ο πρόεδρος της Αριστοτέλης Σιδηρόπουλος μιλά στο Newsbomb.gr για τις δεκάδες καταγγελίες και αναφορές κακοποίησης-κακομεταχείρισης παιδιών και εφήβων και άσκησης βίας στην οικογένεια και στον κοινοτικό χώρο.

Από την πλευρά της η Κοινωνική Λειτουργός, MSc, Δ/ντρια Κέντρου Αναφοράς, Παροχής Συμβουλευτικής και Θεραπείας Τραύματος Πρωτοβουλία για το Παιδί, Θεοδώρα Νιώπα τονίζει στο Newsbomb.gr τις αυξητικές τάσεις στη βία στους κύκλους των παιδιών και ταυτόχρονα αναδεικνύει και άλλες ενέργειες όπως οι εκβιασμοί, οι εξευτελιστικές και εκφοβιστικές συμπεριφορές κυρίως μέσα από το διαδίκτυο αλλά και τη διασπορά πορνογραφίας ακόμη και στις ηλικίες 8-11! Ακολουθεί η συνέντευξη της, καθώς έρχεται καθημερινά σε επαφή με παιδιά που τους έχουν ασκηθεί βίαιες και ακραίες συμπεριφορές.

Δείτε τα σοκαριστικά στοιχεία στο Infographic του Newsbomb.gr

Το περιστατικό στο Γαλατά, πριν συμπληρωθεί ένας μήνας από τότε που άνοιξαν τα σχολεία σας αιφνιδίασε;

«Δυστυχώς, τέτοιου είδους περιστατικά δεν συνιστούν για μας καμία έκπληξη. Από την καταγραφή και διαχείριση περιστατικών εφήβων αλλά και γονέων-οικογενειών την τελευταία τριετία στο Κέντρο Αναφοράς, Παροχής Συμβουλευτικής και Θεραπείας Τραύματος της Πρωτοβουλίας για το Παιδί, παρατηρούμε ότι η συχνότητα εκδήλωσης της παραβατικής συμπεριφοράς παιδιών και εφήβων αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Η αύξηση των βίαιων περιστατικών μεταξύ εφήβων, η άσκηση ατομικής και ομαδικής βίας, τόσο στο σχολικό περιβάλλον όσο και σε άλλους δημόσιους χώρους κλιμακώνεται ανησυχητικά».

Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα φαινόμενο που λαμβάνει συνεχώς διαστάσεις;

«Παρατηρώντας την συχνότητα και την ένταση του φαινομένου, είτε αυτό εμφανίζεται εντός του σχολικού χώρου, είτε εντός της οικογένειας, είτε στην ευρύτερη κοινότητα, διαπιστώνουμε ότι ολοένα και συχνότερα πολλοί έφηβοι (αγόρια και κορίτσια) προβαίνουν σε σοβαρές επιθετικές πράξεις εναντίον άλλων παιδιών και εφήβων, ενώ καταγράφονται όλο και συχνότερα, απειλητικές και επιθετικές συμπεριφορές που στρέφονται εναντίον των γονέων. Ανησυχητικό είναι το γεγονός της αύξησης των φαινομένων οπλοκατοχής εφήβων (λεπίδων, κατσαβιδιών, μαχαιριών), με ρυθμό 10% για κάθε χρονιά από το 2018 μέχρι και σήμερα, ιδίως αυτών που ανήκουν σε οργανωμένες ομάδες που αναπτύσσουν και άλλες παραβατικές δραστηριότητες όπως η χρήση χασίς, η εμπορία ουσιών, οι βανδαλισμοί, η πρώιμη έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας με συχνή εναλλαγή συντρόφων κ.λπ.».

Ποιες είναι οι βασικές αιτίες του φαινομένου;

«Αν ερευνήσει κανείς ενδελεχώς τον σημερινό κόσμο των παιδιών και των εφήβων, συμπεραίνει ότι τα τελευταία χρόνια έχουν συμβεί σημαντικές αλλαγές σε βασικούς θεσμούς και «σταθερές» που επηρεάζουν άμεσα την ανατροφή τους, την ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη και την εκπαίδευσή τους.

Ο θεσμός της οικογένειας βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια σε δοκιμασία. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται μέσα από τις μετρήσεις που αφορούν στην αύξηση των διαζυγίων και κατά συνέπεια των μονογονεϊκών οικογενειών, αλλά και άλλων συνοδών φαινομένων όπως π.χ. αυτό της γονεϊκής αποξένωσης. Γενικά παρατηρείται μια σύγχυση στους γονείς για τους παράγοντες που συνιστούν την αποτελεσματική άσκηση του γονεϊκού τους ρόλου. Ιδιαίτερα θέματα όπως η γονική ευθύνη και ο τρόπος άσκησης της γονικής εξουσίας που σχετίζονται με την οριοθέτηση των παιδιών, την κοινωνικοποίηση, την καλλιέργεια σχέσεων αμοιβαίας εμπιστοσύνης, κ.λπ. μεταβάλλονται σε διογκούμενα προβλήματα. Εν μέσω των δυσμενών κοινωνικο-οικονομικών συνθηκών που επιβαρύνουν ιδιαίτερα τα νοικοκυριά, οι γονείς έχουν πια πολύ λιγότερο χρόνο και υπομονή, ώστε να ανταποκριθούν στο δύσκολο έργο της ουσιαστικής ανατροφής των παιδιών τους.

Οι περισσότεροι έφηβοι που έρχονται στο Κέντρο Συμβουλευτικής έχουν πάψει να πιστεύουν στο θεσμό του σχολείου και στην εκπαίδευση. Αναφέρουν ότι το σχολείο τους εθίζει στον παπαγαλισμό και στην απόκτηση μιας στείρας γνώσης, χωρίς να επιστρατεύει και άλλα μέσα όπως τη δημιουργικότητα, τη φαντασία, την τέχνη και τον πειραματισμό. Συνήθως τελειώνουν τη φράση τους ως εξής: «Και αν σπουδάσω τι θα γίνει; Θα παρακαλώ για μια 12ωρη δουλειά που θα μου δίνει 400 ευρώ το μήνα, για να καταντήσω σαν τη μαμά μου;».

Το διαδίκτυο από την άλλη πλευρά έχει αντικαταστήσει πολλές κοινωνικές λειτουργίες στη ζωή των εφήβων. Ο συμβουλευτικός ρόλος του γονέα και του παιδαγωγού έχει αντικατασταθεί εν πολλοίς από την καταιγιστική πληροφόρηση και από την επικοινωνία μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η καθημερινή και συστηματική έκθεση σε σκληρές εικόνες και λεπτομερείς περιγραφές εγκλημάτων, αυξάνουν την ανοχή στη θέαση απάνθρωπων συμπεριφορών.

Ο διαδικτυακός χώρος περιλαμβάνει πλέον πολύ μεγαλύτερο «εμβαδόν» σε σχέση με τον πραγματικό χώρο στον οποίο κινούνται, αναπτύσσονται και εξελίσσονται οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Οι κανόνες της διαδικτυακής επικοινωνίας μεταξύ των ανηλίκων παιδιών και εφήβων, διαφέρουν σημαντικά σε σχέση με αυτές που ισχύουν στον πραγματικό χωρο και χρόνο. Όταν ο χρόνος που αφιερώνει ένας έφηβος για επικοινωνία μέσω του διαδικτύου, υπερβαίνει δυσανάλογα τον χρόνο που αφιερώνει στην πραγματική επικοινωνία, η ανοχή και η αντίσταση στη σκληρότητα και στην επιθετικότητα μειώνεται. Όπως μας αναφέρουν οι ίδιοι οι έφηβοι, «είναι πιο εύκολο να κάνεις το μάγκα και να απειλήσεις μέσω του ίντερνετ από το να το κάνεις από κοντά» ή «είναι πιο εύκολο να ζητήσω συγνώμη για ένα λάθος μου σε μια γραπτή συνομιλία από το να κοιτάξω κάποιον στα μάτια και να παραδεχθώ ότι έκανα λάθος». Τα συναισθήματα που προκαλούνται μέσα από την διαδικτυακή επικοινωνία μεταξύ εφήβων, εκφράζονται με «φατσούλες» και όχι μέσα από την συναισθηματική ανταλλαγή που επιτελείται από την εκ του σύνεγγυς διαπροσωπική επικοινωνία.

Ακόμα και το περιεχόμενο των σεναρίων τηλεοπτικών προγραμμάτων δεν αναπαριστούν πια χαρακτήρες που μάχονταν για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Ήρωες πλέον είναι ο Πάμπλο Εσκομπάρ και οι ληστές στο «Casa de Papel», όπου πολύ γλαφυρά περιγράφεται στην ιστορία των πρωταγωνιστών, ότι το εμπόδιο αυτών των «ηρώων» είναι οι θεσμοί που εκπροσωπούσαν τη δικαιοσύνη, την τάξη και την ασφάλεια των πολιτών. Ο στόχος ζωής αυτών των «ηρώων» είναι η απόκτηση χρημάτων με κάθε κόστος, με κάθε τρόπο, ακόμα και αν το τίμημα είναι η ανθρώπινη ζωή. Και αυτός που καταφέρνει το στόχο του είναι αυτός που επιβάλλεται με τη βία.

Σε αυτή την αναφορά προστίθεται επιβαρυντικά η πανδημία. Αυτή η παγκόσμια κρίση δημιούργησε αναταράξεις και κλυδωνισμούς στη ραχοκοκκαλιά κάθε κοινωνίας. Όμως, οι ενήλικες και οι θεσμοί που «συγκρατούν» παιδιά και εφήβους δεν μπορούν να αποποιηθούν της ευθύνης τους να πράττουν πρωτίστως και έπειτα να διδάσκουν τις έννοιες του σεβασμού και της αλληλεγγύης, αλλά και την αξία των προσωπικών και κοινωνικών κανόνων και του προσωπικού ορίου».

Η μουσική που ακούνε τα νέα παιδιά είναι αφορμή βίαιων σκέψεων και εν συνεχεία συμπεριφορών;

«Περνάμε πολύ χρόνο με εφήβους που μας έχουν μυήσει στην «τραπ» μουσική. Μας ενημερώνουν για κάθε νέα κυκλοφορία τραγουδιού και πολλές φορές θέλουν να παρακολουθήσουμε μαζί τους το video – clip, ίσως για να διασκεδάσουν με τις αντιδράσεις μας για τα σοκαριστικά λεγόμενα και θεάματα. Σε αυτά τα βιντεάκια παρουσιάζονται συχνά όπλα, ναρκωτικά και περήφανες δηλώσεις για χρηματικές απολαβές από την εμπορία ουσιών, ενώ η αξία των γυναικών περιορίζεται αποκλειστικά στην στη σεξουαλική συνεύρεση. Σημειώστε ότι μερικές φορές συμμετέχουν σε αυτά παιδιά 7 – 8 ετών που κρατούν περήφανα το όπλο του πατέρα, επιδεικνύοντάς το απειλητικά προς την κάμερα! Τα τελευταία τρία χρόνια οι στίχοι περιλαμβάνουν φιλονικίες και απειλές σε ένα σενάριο όπου ο αρχηγός μιας ομάδας που εμπορεύεται ναρκωτικά περιγράφει τα δεινά που θα προκαλέσει στον έμπορο μιας «αντίπαλης» ομάδας.

Δεν σημαίνει ότι όσα παιδιά ακούνε τραπ μουσική θα ακολουθήσουν κατά γράμμα τις πράξεις που περιγράφονται στους στίχους. Για ένα ποσοστό παιδιών όμως που προέρχονται από δυσλειτουργικά ή κοινωνικο-οικονομικά στερημένα περιβάλλοντα ή που σε άλλη περίπτωση έχουν ξεκινήσει μια ήπια παραβατική δραστηριότητα, η μουσική αυτή μπορεί να έχει σημαντική επιρροή στον τρόπο που σκέφτονται και δρουν. Αυτό ισχύει ιδίως στα παιδιά εφηβικής ηλικίας που έχουν την ανάγκη να ταυτιστούν με «ήρωες» και να επαναστατήσουν κατά του συστήματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η επιλογή του τύπου των παραβατικών πράξεων στις οποίες θα προβούν είναι πολύ πιθανό να επηρεαστεί από τα πρότυπα που παρουσιάζονται στην τραπ.

Τα τελευταία 4 χρόνια διερευνούμε πιο συστηματικά το θέμα της παραβατικότητας μέσα από τις θεωρίες των κοινωνικών δικτύων. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι έχουμε χαρτογραφήσει τις αλληλεπιδράσεις και τις σχέσεις των εφήβων με παραβατική δραστηριότητα στον κοινωνικό χώρο που δραστηριοποιούμαστε, με σκοπό τη συναγωγή συμπερασμάτων για την εξέλιξη του προβλήματος της νεανικής παραβατικότητας και το σχεδιασμό κατάλληλων παρεμβάσεων. Μερικά από τα συμπεράσματα στα οποία οδηγηθήκαμε είναι ότι η εμπορία και η χρήση ουσιών ξεκινά πλέον από την ηλικία των 12 και τα περιστατικά αυτά αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς, ενώ τα εντοπίζαμε σπανιότερα πέντε χρόνια πριν. Η έναρξη της σεξουαλικής ζωής στα κορίτσια είναι πρώιμη (ηλικίες 11 -12 ετών) σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό σε σχέση με το παρελθόν και όπως φαίνεται καταφεύγουν στο σεξ με πολλούς συντρόφους για να διατηρήσουν τη δημοφιλία τους στις ομάδες των συνομηλίκων.

Θεωρούμε ότι σε ένα γενικότερο πλαίσιο το είδος αυτής της μουσικής, δια της επανάληψης ακρόασης των τραγουδιών, συντελεί στη δημιουργία μιας τάσης: ότι κάποιες ποινικά κολάσιμες πράξεις μπορούν να αποτελέσουν το διαβατήριο για την προσωπική επιτυχία μέσα από την απόκτηση σεβασμού από τους άλλους, μέσα από τη συγκέντρωση πλούτου και εξουσίας, ανεξάρτητα από το αν τα μέσα που χρησιμοποιούνται για την επίτευξη αυτών είναι η χρήση βίας και επιβολής.

Τις δεκαετίες ’60 και ’70 εμφανίστηκε το κίνημα των «παιδιών των λουλουδιών» που ήταν συνδεδεμένο με τη χρήση ουσιών, αλλά το γενικό πρόσταγμα των εφήβων και των νέων τότε, ήταν η παγκόσμια ειρήνη. Σήμερα το πρόσταγμα είναι «βία και λεφτά». Αυτό που πρέπει να αναρωτηθούμε ως ενήλικες είναι ποιοι είναι οι παράγοντες που προκαλούν τόσο μεγάλη ανασφάλεια στα παιδιά, ώστε να επιλέγουν να εκφραστούν με αυτούς τους τρόπους; Τί πρέπει να κάνουμε για αυτό; Ποιες ακάλυπτες ανάγκες τους πρέπει να καλύψουμε; Μήπως οι υποσχέσεις μας απέναντί τους για αλήθεια, δικαιοσύνη και αξιοκρατία δεν τα έπεισαν στην πράξη;»

Πόσο έχει αυξηθεί η ενδοσχολική βία την τελευταία πενταετία; Έχετε ακριβή νούμερα;

«Από τα παιδιά - εφήβους που έχουμε δεχθεί στη Δομή μας παρατηρούνται σταθερά ποσοστά ενδοσχολικής βίας που εκφράζεται με σωματικές επιθέσεις: περίπου το 15% των παιδιών και εφήβων έχουν δεχθεί σωματική βία εντός του σχολικού περιβάλλοντος. Αν και δεν έχουν αυξηθεί οι αναφερόμενες σωματικές επιθέσεις εντός του σχολικού πλαισίου, αυτό που παρατηρείται είναι ότι η ένταση εκδήλωσης της επιθετικότητας από τον θύτη/ες είναι μεγαλύτερη, με αποτέλεσμα την αναγκαιότητα ιατρικής παρακολούθησης του θύματος. Ο ρυθμός αύξησης αυτού του ποσοστού τα τελευταία τρία έτη είναι 10% ετησίως από το 2018 μέχρι και σήμερα. Μεγάλη αύξηση του ποσοστού σωματικών επιθέσεων καταγράφεται τα τελευταία 2 έτη μεταξύ των κοριτσιών, της τάξης του 25%, αλλά λαμβάνει χώρα περισσότερο στο δημόσιο χώρο και όχι τόσο εντός του σχολικού πλαισίου. Τα ποσοστά άσκησης ψυχολογικής βίας και εκφοβισμού κυρίως μέσω του διαδικτύου αυξήθηκαν σημαντικά κατά την περίοδο εγκλεισμού, λόγω των μέτρων προστασίας από τον COVID-19. Το 2019, το 30% των παιδιών και των εφήβων ανέφεραν ψυχολογική κακοποίηση που στις περισσότερες περιπτώσεις ξεκινούσε εντός της σχολικής τάξης και συντηρούνταν μέσω του διαδικτύου. Το 2020, το 40% των εφήβων ανέφερε απειλητικές, εξευτελιστικές και εκφοβιστικές συμπεριφορές από συμμαθητές τους, κυρίως μέσω του διαδικτύου. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που πλέον απαντάται με μεγαλύτερη συχνότητα είναι η διασπορά πορνογραφίας όχι μόνον μεταξύ εφήβων αλλά πλέον και μεταξύ παιδιών, ηλικίας 8 - 11 ετών, μέσα από τους λογαριασμούς κοινωνικής δικτύωσης».

Πώς αντιμετωπίζεται;

«Ο σχολικός εκφοβισμός αποτελεί ένα φαινόμενο που εκδηλώνεται σε ομαδικό επίπεδο. Συνήθως υπάρχει ο «θύτης», το «θύμα» και οι «μάρτυρες» της κακοποιητικής συμπεριφοράς. Τόσο ο θύτης, όσο και το θύμα σχολικού εκφοβισμού κατά την παιδική και εφηβική ηλικία χρήζουν ψυχοκοινωνικής υποστήριξης σε ατομικό και στην πλειονότητα των περιπτώσεων και σε οικογενειακό επίπεδο. Οι πιθανοί μάρτυρες επιθετικής συμπεριφοράς μεταξύ παιδιών, αποτελούν το σύνολο του σχολικού πληθυσμού. Συνεπώς, η σχολική κοινότητα μπορεί να εκπαιδεύει τους πιθανούς μάρτυρες και τα θύματα, για τα υπεύθυνα ενήλικα άτομα εντός του σχολικού πλαισίου, στα οποία μπορούν άμεσα να απευθυνθούν, με σκοπό τη διαμεσολάβηση και την επίλυση τέτοιων προβλημάτων, εντάσσοντας το θύτη ενεργά στη διαδικασία επίλυσης της δυσλειτουργίας. Τα παραδείγματα επιτυχούς επίλυσης των προβλημάτων που συνδέονται με τον σχολικό εκφοβισμό δίνει το μήνυμα στα μέλη της σχολικής κοινότητας ότι η βία δεν είναι ανεκτή, ότι υπάρχουν εναλλακτικοί και αποτελεσματικότεροι τρόποι στην επίλυση των συγκρούσεων και ότι η επιρροή των συνομηλίκων μπορεί να λειτουργήσει με θετικό τρόπο εντός της σχολικής κοινότητας. Το σημαντικότερο στοιχείο είναι να αντιμετωπίζεται το πρόβλημα τη στιγμή που εντοπίζεται, ενώ είναι σημαντική και η συνεργασία και επικοινωνία των γονέων με το σχολικό πλαίσιο».

Αριστοτέλης Σιδηρόπουλος, πρόεδρος της Πρωτοβουλίας για το Παιδί στο Newsbomb.gr: Αυτή την περίοδο διερευνούμε την παραβατικότητα ανηλίκων

«Στην Πρωτοβουλία για το Παιδί είμαστε περήφανοι για τη Δομή του Κέντρου Αναφοράς, παροχής συμβουλευτικής και Θεραπείας Τραύματος. Είναι η Δομή μας της «πρώτης γραμμής», με τα στελέχη της να υποδέχονται και αν αξιολογούν καταγγελίες και αναφορές κακοποίησης-κακομεταχείρισης παιδιών και εφήβων και άσκησης βίας στην οικογένεια και στον κοινοτικό χώρο, να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα με αμεσότητα και αποτελεσματικότητα, να περιθάλπουν τα θύματα και να συμβάλλουν στην τεκμηρίωσης του συμβάντος με αψεγάδιαστο τρόπο, συμβάλλοντας στην τιμωρία των δραστών. Οι παραστάσεις των στελεχών της Δομής μας στα μικτά ορκωτά δικαστήρια σαν μοναδικών (τις περισσότερες φορές) μαρτύρων κατηγορίας, είναι πλέον πολυάριθμες και οι καταδίκες σε πολυετή κάθειρξη των κακοποιών πολλές και βαρύτατες, γεγονός ευεργετικό για τα θύματα. Τα στελέχη μας δεν φείδονται θυσιών και εργάζονται ασυμβίβαστα στο πεδίο: αυτή την εποχή διερευνούν την παραβατικότητα των ανηλίκων, στους τόπους που εκδηλώνεται και το υλικό συμπερασμάτων που θα προκύψει θα διαχυθεί στη δικτύωση και στην ελληνική κοινή γνώμη μέσω του προσεχούς 2ου Διεθνούς Συνεδρίου μας».

Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς

  • Να παίρνουν στα σοβαρά αναφορές του παιδιού τους ή και του σχολείου για θέματα βίας.
  • Να μη ρίχνουν την ευθύνη για τον εκφοβισμό στα θύματα και να αποφεύγουν τις συμβουλές του τύπου «χτύπα αν σε χτυπήσουν» ή «κορόιδεψε αν σε κοροϊδέψουν»
  • Να ενημερώνουν άμεσα το σχολείο και να ζητούν τη λήψη μέτρων
  • Να αποφεύγουν να έρθουν σε επαφή με τους γονείς των θυτών ή και τους ίδιους τους θύτες
  • Να δείχνουν υπομονή καθώς ούτε η επιθετική συμπεριφορά των θυτών, ούτε η παθητική συμπεριφορά των θυμάτων αλλάζουν εύκολα.
  • Να ενθαρρύνουν το παιδί τους να ανακαλύψει τα ιδιαίτερα ταλέντα και ικανότητές του, ενισχύοντας έτσι την αυτοεκτίμησή του
  • Να ελέγχουν το θυμό τους και να μην επιβάλλουν σωματικές τιμωρίες
  • Να δείχνουν κατανόηση για τα προβλήματά των παιδιών και να αναζητούν λύσεις από κοινού
  • Εφόσον δεν ξέρουν πως ν΄ αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ν΄ αναζητούν έγκαιρα τη βοήθεια ειδικών.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Ροή Ειδήσεων Δημοφιλή