Τα «καλά» και τα «κακά» στρατόπεδα
Από τη μια οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν στη δημιουργία στρατοπέδων κράτησης μεταναστών, ενώ από την άλλη πιέζουν για να συνεχιστεί η λειτουργία ενεργών στρατοπέδων, που αν και δεν συμβάλουν στην Εθνική Άμυνα, «στηρίζουν την τοπική οικονομία».
Η λειτουργία των στρατοπέδων στα μάτια των κατοίκων φαίνεται πως έχει δύο όψεις. Εάν προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως κέντρα κράτησης λαθρομεταναστών, τότε δεν είναι αποδεκτά: Να πάνε αλλού! Αντιθέτως, όταν στεγάζουν το στρατιωτικό προσωπικό είναι ευπρόσδεκτα: Δημιουργούν «θέσεις εργασίας», συντηρούν τις ταβέρνες και το εισόδημα όσων νοικιάζουν σπίτια, συχνά σε «αλμυρές» τιμές. Τελικά, υπάρχουν «καλοί» και «κακοί» στρατώνες;
Το βέβαιο είναι ότι οι αντιδράσεις για τα Κέντρα Μεταναστών είναι πολλές και μέρα με την ημέρα πληθαίνουν:
- Στη Νεάπολη Κοζάνης έκαναν την αρχή με την επιτροπή αγώνα των κατοίκων να διοργανώνει πορείες διαμαρτυρίας. Η αντίρρησή μας στη δημιουργία Κέντρου Κράτησης Μεταναστών είναι αδιαπραγμάτευτη, τονίζουν, χωρίς να αφήνουν περιθώρια για δεύτερες σκέψεις. «Δεν διαπραγματευόμαστε και φωνάζουμε όχι στην ίδρυση αυτού του Κέντρου», λένε.
- Στη Θεσσαλία, έπειτα από μαραθώνια συνεδρίαση, το Περιφερειακό Συμβούλιο αποφάσισε ότι είναι αντίθετο στο σχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Όλοι οι δήμαρχοι, είπαν ότι «δεν υπάρχουν κατάλληλοι χώροι».
- Στην Πελοπόννησο, οι δήμαρχοι Τρίπολης, Κορίνθου και Καλαμάτας τάχθηκαν κατά μιας τέτοιας προοπτικής με το σκεπτικό ότι δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα λαθρομεταναστών.
Πότε συμβαίνουν όλα αυτά; Σε μια εποχή, που τοπικοί φορείς και βουλευτές περιοχών πιέζουν με ψηφίσματα και ερωτήσεις στο Κοινοβούλιο για να διατηρηθούν Κέντρα Εκπαίδευσης και στρατιωτικές μονάδες. Αυτές, που το Πεντάγωνο εδώ και χρόνια έχει διαπιστώσει ότι δεν συμβάλλουν στην Εθνική Άμυνα, καθώς δημιουργήθηκαν κατά την μετεμφυλιακή περίοδο και τότε εξυπηρετούσαν άλλες «ανάγκες». Μάλιστα, η περίφημη αναδιοργάνωση στο στρατό υποτίθεται ότι ξεκίνησε μετά την κρίση στα Ίμια, αλλά οι κατά καιρούς πολιτικές επιλογές την άφησαν στα χαρτιά.
Σε περίοδο κρίσης, ένα καλό «συμμάζεμα» στις στρατιωτικές μονάδες θα μπορούσε να αποφέρει σημαντική εξοικονόμηση πόρων από τις κρατικές δαπάνες. Πρόσφατες εκτιμήσεις στο Πεντάγωνο ανέφεραν ότι η περιστολή δαπανών θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και τα 500 εκατ. ευρώ ετησίως! Ακόμη κι αν οι εκτιμήσεις είναι αισιόδοξες, όπως κι αν τα μετρήσει κανείς, δεν είναι λίγα. Από την άλλη, ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι ένα τέτοιο εγχείρημα μπορεί να γίνει ή έστω να ξεκινήσει προ των εκλογών...