Παναγιώτης Μπάκας: Ένας δάσκαλος οδήγησης που στον ελεύθερο χρόνο του φτιάχνει… ελικόπτερα

Ο δάσκαλος οδήγησης Παναγιώτης Μπάκας μιλά για το πάθος του στο Newsbomb.gr και εξηγεί πώς έφθασε στον ουρανό.
7'

Ο Παναγιώτης Μπάκας είχε ένα όνειρο από μικρός ήθελε να πετάξει. Δεν σπούδασε μηχανικός αεροσκαφών, δεν πήγε σε κάποια σχολή, αλλά πάντα κοιτούσε τον ουρανό και ήθελε να τον κατακτήσει.

Άρχισε να μαζεύει χρήματα και να τα «επενδύει» στο όνειρο του κατασκευάζοντας αυτοσχέδιο ελικόπτερο.

Οι αποτυχίες πολλές, τα λάθη ακόμη περισσότερα μα όποιος έχει υπομονή και πίστη φθάνει στο στόχο του.

Σήμερα ο Παναγιώτης Μπάκας έχει κατασκευάσει εξ ολοκλήρου μόνος του δύο ελικόπτερα. Ένα τύπου Bell και ένα δικό του που δεν υπάρχει όμοιο του πουθενά στον κόσμο, το οποίο μάλιστα έχει χαρακτηριστεί ως «Bakas of Greece».

Ο ίδιος μιλά στο Newsbomb.gr για τα ελικόπτερα του, για τους επόμενους στόχους του.

Ο Παναγιώτης Μπάκας είναι από τους ανθρώπους που κοιτάνε αλλά και πάνε ψηλά...

Πώς και πότε ξεκίνησε και πότε αυτή η αγάπη για τα ελικόπτερα;

«Όταν πρωτοείδα ελικόπτερο σε ηλικία περίπου 10 χρονών συναρπαστικά τόσο πολύ στη Θέα του. Θυμάμαι που Σταμάτησα το παιχνίδι και κοιτούσα Μέχρι που χάθηκε στον ορίζοντα. Tα άλλα παιδιά Ούτε που το πρόσεξαν. Πιστεύω από τότε αυτό το πολύ έξυπνο και θαυμάσιο μηχάνημα μπήκε στο υποσυνείδητό μου. Όταν απέκτησα τα πρώτα μου λιγοστά χρήματα μετά από τη στρατιωτική θητεία άρχισα να Πειραματίζομαι κατασκευάζοντας ένα αυτοσχέδιο ελικόπτερο χρησιμοποιώντας ξύλο oregon για τους έλικες, μηχανή αυτοκινήτου Volkswagen. Έφτιαξα μία αυτοσχέδια αεροσήραγγα για να μελετήσω την αεροδυναμική του στροφείου. Μέχρι τότε δεν είχα δει από κοντά ελικόπτερο, ίντερνετ δεν υπήρχε και η βιβλιογραφία ελάχιστη. Ήταν σαν να προσπαθούσα να το ξαναεφεύρω. Είναι παράξενο και άδικο το ελικόπτερο να φαίνεται εύκολο στην κατασκευή και στην πτήση ενώ στην πραγματικότητα είναι αρκετά πιο δύσκολο από αυτήν ενός αντίστοιχου αεροπλάνου. Σκεφτείτε ότι το πρώτο αεροπλάνο, πέταξε για πρώτη φορά το 1903 ενώ το πρώτο ελικόπτερο 50 χρόνια αργότερα, ακριβώς λόγω της πολυπλοκότητας των μηχανισμών του ελικοπτέρου.

Κάποια βραδιά και ενώ έβλεπα στην τηλεόραση μία ταινία του James Bond Κατάλαβα πώς λειτουργούσε ο περίπλοκος μηχανισμός ελέγχου, Όταν είδα μία κίνηση που μου έλυσε κάποιες απορίες. Ύστερα τα πράγματα εξελίχθηκαν γρήγορα».

Πόσα έχεις κατασκευάσει και ποιοι είναι οι τύποι τους; Το δεύτερο το δικό σου είναι πρότυπο, η μηχανή που έχει πάνω και τα υλικά του;

«Κατασκεύασα τρία ελικόπτερα. Το πρώτο ήταν εκείνο που ποτέ δεν πέταξε, πάνω σε αυτό έγιναν πολλές στατικές δοκιμές όπου παρακολουθούσα τη συμπεριφορά καθώς ήτανε μόνιμα δεμένο στο έδαφος σε σταθερά σημεία. Το δεύτερο ήταν μία αντιγραφή του Bell 47 στο οποίο είχα τοποθέτηση μηχανή αυτοκινήτου Porsche, το σύστημα μετάδοσης της κίνησης ήτανε με ιμάντες και οι έλικες φτιαγμένες από ξύλο oregon. Όλα τα εξαρτήματα ήταν φτιαγμένα στο χέρι. Ολόκληρη οδύσσεια για να κατασκευάσω αυτό το τεράστιο στρογγυλό τζάμι. Πάνω σε αυτό έμαθα να πετάω. Κυριολεκτικά του μιλάω και με ακούει. Σαν αποτέλεσμα όταν έπαιρνα το πτυχίο του πιλότου θυμάμαι τον εξεταστή να λέει στον εκπαιδευτή μου “Ο Μπάκας πέταξε σήμερα καλύτερα από όλους” και ο δάσκαλος μου τότε απάντησε “Μα αυτός πετάει πριν από εμάς!”

Έτσι λοιπόν εξελισσότανε αυτό, συνεχώς, μέχρι τη σημερινή του μορφή όπου τοποθέτησα κινητήρα αεροπλάνου και μεταλλικό στροφείο.

Το τελευταίο ελικόπτερο είναι και το αγαπημένο μου, αφού έχει ενσωματωμένη τεχνογνωσία τόσων χρόνων και το σχέδιο είναι βγαλμένο από την ψυχή μου. Είναι experimental. Χρησιμοποιεί κινητήρα αυτοκίνητου Subaru στον οποίο έκανα παρεμβάσεις για μεγιστοποίηση τής αξιοπιστίας κατά την πτήση. Κατάργησα τον εγκέφαλο και τις καλωδιώσεις και αντικατέστησα το σύστημα ανάφλεξης με την τοποθέτηση μανιατό και καρμπυρατέρ αεροπορικού τύπου. Η μετάδοση της κίνησης έγινε και εδώ με ιμάντες Τα πτερύγια του κατασκευάστηκαν στο και αυτά στο εργαστήριο μου από ανθρακονήματα. Τα δομικά υλικά είναι χρώμιο-μολυβδαίνιο και ντουραλουμίνιο 2024 Τ3 όλα αεροπορικού τύπου προμηθευμένα από την αγορά τής Αμερικής και τη Γερμανίας.

Τα τζάμια του πιλοτηρίου είναι επίσης χειροποίητα από Plexiglass σε έναν ειδικό φούρνο ιδιοκατασκευή».

Θα μας μιλήσεις λίγο για την ατάκα «Bakas of Greece»

«Κάποια μέρα καθώς χάζευα στο YouTube ορισμένα βίντεο για τα πιο ιδιαίτερα ελικόπτερα του κόσμου, πετάχτηκα όρθιος όταν άκουσα τις λέξεις “Bakas of Greece” καθώς έδειχνε και περιέγραφε την κατασκευή μου. Δάκρυσα. Ένιωσα όμως και μία λύπη, όταν σκέφτηκα ότι στην πατρίδα μου δεν το πήραν χαμπάρι ούτε ακόμη και οι τοπικές εφημερίδες.

Μεταξύ μας ποτέ δεν πίστεψα ότι είμαστε και πολύ έξυπνος λαός. Πιο πολύ θα ενδιέφερε τον κόσμο ένας φόνος ή ένας ακόμη βιασμός, Παρά οι όποιες επιτυχίες έχουν άνθρωποι σε κάποιο τομέα, οι οποίες έρχονται σίγουρα με κατάθεση ψυχής και θα μπορούσαν να είναι ένα καλό παράδειγμα και ίσως ωφέλιμες για την πατρίδα».

Πόσες ώρες πτήσεις έχεις μέχρι στιγμής στα ελικόπτερα σου;

«Πλησιάζω τις 600 ώρες με το προηγούμενο, ενώ με το νεότερο έχω μόλις 70. Το καταπονώ σκόπιμος με διάφορους τρόπους και σκληρούς ελιγμούς βελτιώνοντας κάθε φορά ή τροποποιώντας ότι δε με ικανοποιεί. Περίπου στις 100 ώρες λειτουργίας πρέπει να αποσυναρμολογηθεί και να εξεταστεί εξονυχιστικά κάθε κομμάτι του. Έπειτα συναρμολογείται ξανά και παίρνει και αυτό τον δρόμο του».

Μέχρι να φθάσεις σε αυτό το επίπεδο είχες και αστοχίες;

«Καθώς βλέπω πίσω στο χρόνο και παρακολουθώ ορισμένα βίντεο με επεισοδιακές στιγμές από τις πρώτες μου προσπάθειες για πτήση, βλέπω πώς πολλές φορές, ήμουν κοντά σε ένα καταστροφικό αποτέλεσμα, που οφειλόταν κυρίως την απειρία μου τα πρώτα χρόνια».

Είχες κάποια περιπέτεια όλα αυτά τα χρόνια μέχρι να «απογειωθείς»;

«Είχα μία ανώμαλη αλλά αναίμακτη προσγείωση επάνω σε πουρνάρια στην πρώτη πτήση με το δεύτερο ελικόπτερο όταν μπήκα σε κάποια κατάσταση απώλειας στήριξης. Όμως ήταν σπουδαίο μάθημα για εμένα».

Όταν ακούει κάποιος πως έχει φτιάξει δύο ελικόπτερα φαντάζεται ότι έχεις εργαστήριο πιο μεγάλο, ευρύχωρο, ποια είναι η πραγματικότητα;

«Ίσως, θα φαντάζεται κανείς ότι έχω ένα σπουδαίο εργαστήριο. Το αντίθετο. Θα έλεγα σπουδαία είναι η επιμονή μου. Το εργαστήριο δεν έχει καν ηλεκτρικό ρεύμα. Μία αυτοσχέδια ανεμογεννήτρια, κάποια ηλιακά πάνελ και μία γεννήτρια πετρελαίου».

Ποια είναι τα επόμενα όνειρα σου και στόχοι σου;

«Ο απώτερος σκοπός της κατασκευής του τελευταίου μοντέλου είναι η έρευνα και η εφαρμογή κάποιων ιδεών. Θα χρησιμοποιηθεί σαν πλατφόρμα δοκιμών. Κάτι στο οποίο πειραματίζομαι ήδη στην ανάπτυξη μιας ιδέας στο ουραίο σύστημα του ελικοπτέρου. Δηλαδή μία διαφορετική εκδοχή του συστήματος NOTAR για το οποίο μάλιστα με καλέσανε και πήγα σε εργοστάσιο κατασκευής αεροσκαφών στο Μιλάνο όπου τους μιλήσαμε για την ιδέα μου.

Και όπως θα έλεγε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης “Ἤμην ὁ ἄνθρωπος, ὅστις κατώρθωσε νὰ συλλάβη μὲ τὰς χεῖρας του πρὸς στιγμὴν ἓν ὄνειρον, τὸ ἴδιον ὄνειρόν του…”»

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.