Η «μαγεία» της προσφοράς - Το μόνο που χρειάζεται είναι έλλειψη εγωισμού και μια γενναιόδωρη καρδιά

Η ζωή έχει αξία όταν μοιράζεσαι και όταν προσφέρεις. Αποκτά νόημα διαφορετικό και πιο ουσιαστικό. Τα Χριστούγεννα είναι η πιο όμορφη ημέρα του χρόνου, η ημέρα που πρεσβεύει την αγάπη και την αλληλεγγύη. Αυτή η περίοδος έρχεται να μας θυμίσει, σε όλους, πόσο όμορφο είναι να προσφέρεις, πόσο κερδίζεις, δίνοντας.

Τα Χριστούγεννα η διάθεσή μας αλλάζει, η καρδιά μας μαλακώνει, η καθημερινότητα που μας απορροφά όλη την ενέργεια, είναι διαφορετική. Ο εαυτός μας φοράει τα καλά του και ξαναγινόμαστε όλοι άνθρωποι και πάνω από όλα συνάνθρωποι.

Αναμφισβήτητα, η προσφορά φανερώνει έναν άνθρωπο ώριμο, σκεπτόμενο, συνειδητοποιημένο και με πλούτο συναισθήματος.

Σήμερα, το Newsbomb.gr «φιλοξενεί» ανθρώπους, για τους οποίους η προσφορά είναι τρόπος ζωής. Παραθέτουν την δική τους οπτική και μας εξηγούν πώς και τι κερδίζουν…

Γιώργος Λάγιος: «Το καλό επιστρέφει»

Ο Γιώργος Λάγιος είναι Ψυχοθεραπευτής- Συγγραφέας και ένας άνθρωπος ιδιαίτερα ευαίσθητος. Το 2013 είχε ιδρύσει τον οργανισμό «Μοιράζομαι» μέσω του οποίου πρόσφερε βοήθεια σε ανθρώπους σε ανάγκη και κυρίως σε παιδιά.

Ο ίδιος τονίζει στο Newsbomb.gr:

«Είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά πλέον πως όταν προσφέρουμε και όταν μοιραζόμαστε ενεργοποιούνται εγκεφαλικοί νευροδιαβιβαστές, όπως η σεροτονίνη, που βελτιώνουν τον ύπνο μας, την ηρεμία μας, τη διάθεσή μας, την σεξουαλική επιθυμία μας και πολλά ακόμα. Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι που κάποιος προσφέρει είτε από αυτά που του περισσεύουν είτε από αυτά που θεωρεί πολύτιμα. Όσο ανιδιοτελής κι αν φαίνεται η πράξη μας, η έκφραση «το καλό επιστρέφει», σημαίνει ότι ακαριαία, εκείνη τη στιγμή, λαμβάνουμε μία ικανοποίηση, αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας και αυτό εκδηλώνεται στην σωματική και ψυχική μας υγεία.

Να γινόμαστε καλύτεροι και να βελτιωνόμαστε συμπεριλαμβάνει πάντα το να προσφέρουμε στους γύρω μας και όχι μόνο στους ανθρώπους, αλλά και σε οτιδήποτε μας περιβάλλει, όπως τα ζώα και τη φύση. Υπάρχουμε, σημαίνει συνυπάρχουμε. Η καλλιέργεια της ενσυναίσθησης μας, που συνήθως λαμβάνει μέρος από πολύ μικρή ηλικία έχει τρία στάδια. Το να αντιλαμβανόμαστε γνωστικά πώς αισθάνονται οι άλλοι, το να αισθανόμαστε αυτό που αισθάνονται οι άλλοι και το τρίτο και πιο σημαντικό είναι η συμπόνια. Να κάνουμε πράξη όλο αυτό, ώστε να αλλάξουμε την ψυχική κατάσταση των άλλων. Έχει παρατηρηθεί πως άνθρωποι με υψηλή ενσυναίσθηση προσφέρουν πολλά περισσότερα, έχουν πολύ λιγότερο εγωισμό και αισθάνονται πολύ καλύτερα με τον εαυτό τους.

Ένα φαινόμενο όμως, το οποίο θέλει προσοχή είναι πως αρκετοί έχουν συνδέσει την περίοδο του Χριστουγέννων με την προσφορά και την αλληλεγγύη. Και αυτό ίσως δημιουργήσει μία διαστρέβλωση, του πότε θεωρούμε, πως είναι μια καλή περίοδος να προσφέρουμε, κάτι που δυστυχώς οι άνθρωποι που βρίσκονται σε ανάγκη γνωρίζουν πολύ καλά. Κάθε μέρα και κάθε στιγμή υπάρχουν άνθρωποι και ζώα που χρειάζονται την βοήθειά μας. Αναγκάζονται όμως να περιμένουν την περίοδο των Χριστουγέννων για να εμφανιστούν οι «καλοί» άνθρωποι. Τον υπόλοιπο χρόνο όμως τι κάνουν; Αν θέλουμε να θεωρούμαστε άνθρωποι με ανθρωπιά θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πως κάθε στιγμή, την ώρα που εμείς απολαμβάνουμε την θαλπωρή του σπιτιού μας, το ζεστό φαγητό μας, υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα. Και όταν αναφέρομαι στην λέξη τίποτα εννοώ κυριολεκτικά πως δεν έχουν ούτε καν τα βασικά στοιχεία από την πυραμίδα του Maslow. Δεν έχουν στέγη, τροφή, νερό και στοιχειώδη προϊόντα υγιεινής. Όσοι αντιληφθούν αυτό που συμβαίνει, θα χάσουν τον ύπνο τους, γι’ αυτό κάποιοι προτιμούν να μην φέρνουν αυτή την πληροφορία στο συνειδητό κομμάτι και να λένε δικαιολογίες στον εαυτό τους, ώστε να μην χρειαστεί να κάνουν κάτι περισσότερο, από το να θεωρήσουν τα δικά τους προβλήματα ως τα σημαντικότερα στον κόσμο.

Μερικές φορές, χρειάζεται να έρθει ένα πραγματικό πρόβλημα, για να καταλάβουμε πως δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Μερικές φορές χρειάζεται να ζήσουμε 1 ώρα με κάποιον που ζει με ένα πρόβλημα υγείας και δεν έχει να πληρώσει τα φάρμακα του ή το ρεύμα, για να καταλάβουμε πως δεν έχουμε καμία δυσκολία.

Ο τρόπος που ερμηνεύουμε τις δυσκολίες της ζωής μας προέρχεται από το δικό μας εγκέφαλο. Όταν αντιλήφθηκα λοιπόν πόσο μικρά είναι τα προβλήματα μου, ίδρυσα έναν οργανισμό το 2013 με το όνομα «Μοιράζομαι». Ήταν ο πρώτος οργανισμός που κινητοποιούσε ανθρώπους να έρθουν σε επαφή κατευθείαν με αυτούς που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης και να μην βάλουν χρήματα πουθενά, μόνο και μόνο για να αισθανθούν καλύτερα. Όταν πάρεις μία σακούλα ψώνια από το σουπερμάρκετ και τα πας στο σπίτι που τα χρειάζονται και μιλήσεις με την οικογένεια και τα παιδιά που θα πάρουν μια σοκολάτα μέσα από τη σακούλα και θα δακρύσουν, τότε ίσως καταλάβεις τι σημαίνει μοιράζομαι. Όταν θα πάρεις κάτι που έχεις πολύτιμο μέσα στο σπίτι σου και όχι μόνο κάτι που σου περισσεύει και το δώσεις, θα αλλάξεις επίπεδο προσφοράς. Το να βάζουμε λεφτά σε λογαριασμούς και να μοιραζόμαστε post σε social media είναι απλά ένας κόκκος άμμου σε σχέση με την παραλία που μπορούμε πολύ εύκολα να έχουμε ως πραγματικό αντίκτυπο, αν σκεφτούμε λίγο καλύτερα πώς μπορούμε να προσφέρουμε.

Πάντα θα υπάρχει δίπλα μας κάποιος, που χρειάζεται κάτι. Ας κοιτάξουμε λίγο καλύτερα τι συμβαίνει και ας σκεφτούμε πώς μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματικά, ώστε να υπάρχει αληθινός αντίκτυπος, αληθινή συμπόνια. Πολλές φορές δε χρειάζονται καν χρήματα και ιδιαίτερη προσπάθεια.

Πολλές φορές το να πάμε να ακούσουμε κάποιον που αισθάνεται πως τον έχουν εγκαταλείψει όλοι, να τον κοιτάξουμε στα μάτια και να τον αγκαλιάσουμε, ίσως να είναι το μεγαλύτερο δώρο!

Έλσα Μπάρδα: Η προσφορά αγάπης επηρεάζει θετικά ολόκληρη την κοινωνία

H Έλσα Μπάρδα είναι Κλινικός Ψυχολόγος & Αναλύτρια Εφαρμοσμένης Συμπεριφοράς η ίδια μιλά στο Newsbomb.gr και εξηγεί σε τι ωφελεί η προσφορά στον άνθρωπο.

Συγκεκριμένα λέει:

«Μελέτες έχουν δείξει ότι η γενναιοδωρία, όπως και να εκφράζεται, έχει ευεργετικές συνέπειες στη σωματική και ψυχολογική υγεία των ανθρώπων, που προσφέρουν με ανιδιοτέλεια. Η αλτρουιστική φιλανθρωπική ενέργεια, επικεντρώνεται στο πώς η προσφορά θα ωφελήσει τον/τους αποδέκτες για αυτό αποτελεί ένα είδος ενσυναίσθησης, στις δυσκολίες του συνανθρώπου. Προϋπόθεση της γενναιοδωρίας, είναι η έλλειψη εγωισμού, οι αγνές προθέσεις και η γενναιόδωρη καρδιά, για αυτό η προσφορά αγάπης δεν κάνει μόνο τους ανθρώπους καλύτερους αλλά επηρεάζει θετικά ολόκληρη την κοινωνία, πυροδοτώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση συμπεριφορών, εμπνέοντας και άλλους συνανθρώπους, καλλιεργώντας τον κύκλο της προσφοράς και της καλοσύνης.

«Η συμπεριφορά του ανθρώπου είναι η αντανάκλαση του χαρακτήρα του»

Οι φιλανθρωπικές δράσεις π.χ. δωρεές συσχετίζονται με το πνευματικό νόημα των Χριστουγέννων το οποίο προστάζει την αλληλεγγύη και την προσφορά. Το να προσφέρει ένας άνθρωπος στο συνάνθρωπο του χωρίς προσδοκίες με μοναδική επιβράβευση την χαρά που θα δώσει είναι μια πράξη φωτεινή! Και είναι μια συμπεριφορά που καλλιεργείται από την παιδική ηλικία π.χ. με την ανταλλαγή των δώρων αλλά κυρίως από το παράδειγμα των γονιών. Η ανιδιοτελής προσφορά αγάπης δεν έχει να κάνει πάντα με χρήματα για αυτό και οι άνθρωποι που δεν οικονομική άνεση, μπορούν να βοηθήσουν π.χ. έναν ηλικιωμένο γείτονα να του αγοράσουν τα φάρμακα του, να κάνουνε παρέα σε έναν μοναχικό άνθρωπο, να βοηθήσουν μία μονογονεϊκή οικογένεια που δουλεύει όλη την ημέρα ο γονιός με το να διαβάσουνε το παιδάκι μια φορά την εβδομάδα, να ενδιαφερθούν έναν άνθρωπο με πρόβλημα υγείας, να μαγειρέψουν εθελοντικά σε ένα συσσίτιο υπάρχουν πολλοί τρόποι προσφοράς. Η προσφορά η οποία επιβραβεύεται μέσα από ένα χαμόγελο και όχι από υλική ανταπόδοση κρύβει όλο το νόημα των Χριστουγέννων. Η ανιδιοτελής κοινωνική προσφορά αγάπης, είναι η μετάβαση από το «εγώ» στο «εμείς». Το κίνητρο για την φιλανθρωπική δράση, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο αν όμως στοχεύει π.χ. στην προσωπική προβολή τότε πιθανόν η προσφορά να είναι εποχική αν όμως είναι αλτρουιστικού χαρακτήρα, τότε η προσφορά αγάπης δεν γνωρίζει εποχή. Οι πράξεις καλοσύνης προς τους άλλους, βοηθάνε τον άνθρωπο να διαχειρίζεται πιο λειτουργικά τις δυσκολίες της ζωής και να έχει ψυχική ανθεκτικότητα. Η ανιδιοτελής και ευγενής δράση, γράφει την πιο λαμπερή σελίδα στη βιογραφία των ψυχών».

Δημήτρης Ουγγαρέζος: Η προσφορά αγγίζει το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης

Ο γνωστός δημοσιογράφος και παρουσιαστής Δημήτρης Ουγγαρέζος για 5^η χρονιά «έτρεξε» μαζί με τους ραδιοφωνικούς συνεργάτες του Stam Din Dan Done και Ιωάννα Λαϊου τον 5^ο ραδιομαραθώνιο αφιερωμένο στα παιδιά. Φέτος ο ραδιομαραθώνιος που μεταδόθηκε από το My Radio 104,6 στήριξε το σωματείο ΕΛΕΠΑΠ.

Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος μιλώντας στο Newsbomb.gr τόνισε πως είναι ψυχική του ανάγκη η στήριξη και η προσφορά προς τα παιδιά.

«Δεν περιγράφεται η ικανοποίηση η εσωτερική που νιώθει κανείς όταν προσφέρει μέσα από την καρδιά του… Η προσφορά είναι καθαρτικό ψυχής, αγγίζει το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης. Το να μοιράζεται κανείς αντιστοιχεί με το νόημα της ύπαρξης. Τι θα ήταν η ζωή μας χωρίς να τη μοιραζόμαστε; Χωρίς να προσφέρουμε; Χωρίς να δίνουμε με αυταπάρνηση. Μια κακή ρουτίνα και μια απέραντη μοναξιά… Το να προσφέρει κανείς κερδίζει πολλά παραπάνω απ’ όσα δίνει».

Γιάννης Ματαλιωτάκης: Εμπιστοσύνη και ενσυναίσθηση

Ο Κοινωνικός λειτουργός της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί» Γιάννης Ματαλιωτάκης προσφέρει μέσω της υπηρεσίας του βοήθεια σε δεκάδες οικογένειες με ανήλικα παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη.

Ο ίδιος μιλά στο Newsbomb.gr για την σχέση που έχει «χτίσει» με τους ανθρώπους με εμπιστοσύνη και ενσυναίσθηση.

Γιατί Η Προσφορά Σε Κάνει Καλύτερο Άνθρωπο;

«Δεν πιστεύω πως η προσφορά από μόνη της και ως κίνηση, σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Το να εντοπίσει κάποιος τους λόγους που αποτελούν κίνητρο για τον ίδιο, να προσφέρει είναι το πιο σημαντικό».

Πώς βελτιώνει την ενσυναίσθηση μας, μειώνει τον κακό εγωισμό μας και μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτεροι ως άνθρωποι;

«Η ενσυναίσθηση είναι κάτι που καλλιεργείται καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής μας και για να το πετύχουμε πρέπει να φύγουμε από το «εγώ» και να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πως μπορεί να νοιώθει το άτομο στο οποίο είμαστε διατεθειμένοι να προσφέρουμε. Οπότε ναι, υπό αυτό το πρίσμα, μας κάνει καλύτερους ανθρώπους».

Γιατί όμως προσφέρουμε μόνο την περίοδο των Χριστουγέννων και όχι τον υπόλοιπο χρόνο;

«Νομίζω πως λανθασμένα έχει δημιουργηθεί η εντύπωση πως αυτήν την περίοδο ο κόσμος έχει μεγαλύτερες ανάγκες και πως αν καλυφθούν είμαστε όλοι χαρούμενοι. Δυστυχώς οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη υποστήριξης, έχουν ανάγκη και τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου. Επίσης κάτι άλλο που μπορώ να σκεφτώ και έχει να κάνει με το πρακτικό κομμάτι, είναι πως ο κόσμος, λαμβάνει έναν έξτρα μισθό και του είναι πιο εύκολο να υπολογίσει ένα μέρος αυτού να πάει σε κάποιον σκοπό προσφοράς».

Ποια είναι η δικιά σου εμπειρία στο επίπεδο της προσφοράς;

Εργάζομαι ως κοινωνικός λειτουργός στην Ένωση «Μαζί για το Παιδί» και προσφέρω καθημερινά τις υπηρεσίες μου, όχι σε υλικό επίπεδο, αλλά στο να είμαι διαθέσιμος απέναντι στον άνθρωπο που αιτείται υποστήριξης ώστε να πετύχει το επιθυμητό για τον ίδιο. Νομίζω είναι μεγαλύτερη η προσφορά αυτών των ανθρώπων, προς εμένα καθώς για να ανταπεξέλθω στο αίτημα τους, χρειάζεται να δημιουργήσουμε σχέση που βασίζεται στην εμπιστοσύνη και στην ενσυναίσθηση… οπότε με κάνουν καλύτερο άνθρωπο».

Χριστίνα Αποστολίδη: Η προσφορά μας βγάζει από την «φούσκα» που ζούμε

«Η ικανοποίηση που αντλείς όταν προσφέρεις δε νομίζω ότι αντικαθίσταται από κανένα άλλο είδος ικανοποίησης. Σε κάνει να νιώθεις πιο συνδεδεμένος με τον συνάνθρωπο, την κοινωνία, τη φύση και το περιβάλλον.

H διαδικασία και μόνο της προσφοράς μας βγάζει από τη «φούσκα» στην οποία ζούμε, κατανοούμε ότι τα προβλήματα που έχουμε είναι ενδεχομένως λιγότερο μεγάλα απ’ όσο νομίζαμε και μας πεισμώνει να βελτιώσουμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε.

Τα Χριστούγεννα είναι κατ’ εξοχήν η περίοδος ανταλλαγής δώρων και μεγάλων οικογενειακών συνεστιάσεων κι έτσι είναι η περίοδος που θυμόμαστε -ή μας θυμίζουν- ότι υπάρχουν παιδιά που δε θα πάρουν παιχνίδια και οικογένειες των οποίων το γιορτινό τραπέζι θα είναι άδειο. Ίσως όμως κάνουμε και τον απολογισμό της προηγούμενης χρονιάς και σπεύδουμε να εκπληρώσουμε κάποιους από τους στόχους που είχαμε θέσει όταν ξεκινούσε. Γιατί σίγουρα υπάρχουν συνάνθρωποί μας που μας έχουν ανάγκη όλο τον χρόνο», λέει χαρακτηριστικά στο Newsbomb.gr η συγγραφέας των εκδόσεων Μίνωας Χριστίνα Αποστολίδη η οποία στην συνέχεια μεταφέρει την εμπειρία της από τις δράσεις της.

«Στην προ-covid εποχή οργανώναμε επί σειρά ετών με τις CretaMums, την ομάδα που έχω δημιουργήσει στο Ηράκλειο, φιλανθρωπικά παζάρια και άλλες δράσεις αρκετές φορές τον χρόνο για να στηρίξουμε διάφορους φορείς της πόλης, όπως το Κοινωνικό Παντοπωλείο, τη Στέγη Ανηλίκων κ.λπ. Στη μετα-covid εποχή προσφέρω ατομικά όσο και όπου μπορώ και παράλληλα προσπαθώ να προωθήσω τη φιλαναγνωσία σε σχολεία κυρίως απομακρυσμένων ή υποβαθμισμένων περιοχών, με επισκέψεις, δημιουργία παιδαγωγικού υλικού κ.ά. Είμαι φανατικά υπέρ της ανακύκλωσης και επανάχρησης και της υιοθεσίας αδέσποτων ζώων. Όλα αυτά, βέβαια, δεν είναι τίποτα μπροστά σε όσα κάνουν άνθρωποι αφοσιωμένοι σε ανθρωπιστικούς και περιβαλλοντικούς σκοπούς, τους οποίους θαυμάζω απεριόριστα, εύχομαι όμως να τα πάω ακόμα καλύτερα τη νέα χρονιά και μαζί με όλους εσάς να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια πιο δίκαιη κοινωνία και ένα υγιές φυσικό περιβάλλον».

Κλέλια Χαρίση: Δωρίζεις στον εαυτό σου μία νέα εκδοχή

Η δημοσιογράφος-ποιήτρια, Πρέσβειρα καμπάνιας πρόληψης του καρκίνου του μαστού ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΣΤ, Πρέσβειρα καμπάνιας πρόληψης του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας LET’S ΠΑΠ. Διευθύντρια λόγου και τέχνης UNESCO Πειραιώς κ Νήσων/ Ιnternational Action Art έχει αφιερώσει την ζωή της στην προσφορά προς τον συνάνθρωπο. Αναφέρει χαρακτηριστικά στο Newsbomb.gr:

Περνώντας από τον «σταθμό του εθελοντισμού» στη διάρκεια των σπουδών μου συμμετέχοντας ως αρτιμελής πρωταθλήτρια στην ανδρική ομάδα καλαθοσφαίρισης με αμαξίδιο στον Μέγα Αλέξανδρο Θεσσαλονίκης και στην πορεία της ζωής μου απο καμπάνιες όπως η πρόληψη του καρκίνου του μαστού «ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΣΤ» και του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας «LET’S ΠΑΠ», έκανα προσωπικά «τη μεγαλύτερη στάση αναθεώρησης» στη λεωφόρο της κοινωνικής προσφοράς.

Της έννοιας αυτής που «ενώ μεγαλώνει ωριμάζοντας δεν γερνάει ποτέ γιατί λαμβάνει την αυτόφωτη ενέργεια της χαρά του άλλου…αυτού που σε διδάσκει να αγαπάς.

Το να χαρίζεις μέρος της καθημερινότητας σου σε κάποιον που με οποιοδήποτε τρόπο την χρειάζεται, είναι σαν να δωρίζεις στον εαυτό σου μία νέα εκδοχή του:

εκδοχή να αναζητάς,

εκδοχή να εξελίσσεσαι,

εκδοχή να μετουσιώνεσαι.

Όσο για τα σκοτεινά μονοπάτια του εγωισμού μας… πάνω σε αυτά πατάνε οι συγκυρίες των γνωριμιών εκείνων που έρχονται σαν κομήτες για να μας μάθουν να ζούμε τη ζωή μας με «περίσσεια ενδιαφέροντος».

Γνωριμίες που εξαρχής φαίνονται να έχουν ανάγκη από το συνάνθρωπο… ένα άτομο με ειδικές ανάγκες, ένας ηλικιωμένος, ένα μικρό ορφανό παιδί, μία κακοποιημένη γυναίκα, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, της ίδιας πόρτας που μπορεί κάποτε εμείς ή οι δικοί μας να κληθούμε να ανοίξουμε «ως πόρτα της κύριας κατοικίας μας».

Και όμως… η δύναμη της προσφοράς δε βρίσκεται στη ψυχή αυτού που προσφέρει, αλλά στην ψυχή αυτού που επικαλείται το χάρισμα της προσφοράς.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.