Χρήστος Μαζανίτης: Καλύπτοντας την κόλαση του Ρωσο-ουκρανικού πολέμου

Δείχνει να αψηφά τον κίνδυνο, δεν το κάνει, απλά ξέρει να προστατεύεται. Η αδρεναλίνη στα κόκκινα. Ήταν εκεί από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη φιτιλιά για να μεταδώσει την είδηση, την εξέλιξη και να έχουμε εμείς εικόνα για την ηχώ των τυμπάνων του πολέμου.

Ο λόγος για τον Χρήστο Μαζανίτη, τον πολεμικό ανταποκριτή του Ant1 και της Real News.

Τον Χρήστο είχα την τύχη και την τιμή να τον γνωρίσω πριν από 19 χρόνια στην εφημερίδα traffic. Τότε ξεκινούσα εγώ, ενώ εκείνος μπασμένος και ρεπόρτερ του πεζοδρομίου. Ιδιαίτερα κοινωνικός, εξωστρεφής μα και πολύ ευαίσθητος.

Τότε έκανε αστυνομικό ρεπορτάζ στο Alter μα από τότε ήθελε να ασχοληθεί με το Άμυνας.

Βλέποντας έναν συνάδελφο να έχει τέτοια εξέλιξη σίγουρα χαίρεται κανείς μα και καμαρώνει.

Ο ίδιος παρά τις δύσκολες συνθήκες, το δίκτυο με τις πολλές διακοπές όταν του είπα πως θέλω μερικές δηλώσεις για το Newsbomb.gr βρήκε τον χρόνο και τη διάθεση και μου τις έδωσε. Παρά το γεγονός ότι δεν κοιμόταν αρκετά, παρά το τσουχτερό κρύο και κυρίως τον κίνδυνο που διέτρεχε ανά πάσα στιγμή από την καταιγίδα ριπών και βομβών.

Η επικοινωνία μας δύσκολη καθώς το δίκτυο δεν την υποστήριζε. Όμως τα καταφέραμε.

Ο Χρήστος Μαζανίτης είναι ένας άνθρωπος, με θάρρος αλλά και πολύ σεβάσμιος καθώς μου ανέφερε το όνομα του συνεργάτη του, του εικονολήπτη Βασίλη Ρόζου που με την κάμερα έδινε εικόνα σε όλους μας για αυτά που συμβαίνουν στην γειτονιά μας.

Ο Χρήστος και ο εικονολήπτης, Βασίλης Ρόζος είναι οι καταγραφείς της ιστορίας αυτή την στιγμή.

Χρήστο μπορεί να ακούγεται κάπως, αυτό που θέλω να σε ρωτήσω αλλά το να καλύψεις έναν πόλεμο είναι εμπειρία ζωής. Το περίμενες; Ήθελες να καλύψεις ένα τέτοιο γεγονός;

«Κανείς μας δεν θέλει να καλύπτει τέτοια γεγονότα. Από την άλλη όμως πρέπει κανείς να είναι έτοιμος για αυτά. Εγώ θεωρώ πως ήμουν. Δεν θα έκανα πολεμικό ρεπορτάζ αλλιώς… Το ρίσκο είναι μεγάλο σίγουρα και οι κίνδυνοι πολλοί. Ωστόσο από την άλλη βρίσκομαι στο επίκεντρο της ιστορίας… Ουσιαστικά καταγράφουμε την Ιστορία. Μαζί μου είναι και ο συνάδελφος εικονολήπτης, Βασίλης Ρόζος που μαζί παραμερίζουμε κινδύνους, είμαστε βέβαια προσεκτικοί, για να μπορεί ο κόσμος να λαμβάνει την σωστή πληροφόρηση. Τα γεγονότα που ζούμε είναι κομβικά. Μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο, την απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο θεωρώ πως ο Ρωσοουκρανικός πόλεμος είναι μια μεγάλη σύγκρουση που θα φέρει αλλαγές στον κόσμο όπως τον ξέραμε».

Υπήρξαν στιγμές που «φλέρταρες» με τον κίνδυνο, φοβήθηκες;

«Είναι απερίγραπτο το γεγονός να καλύπτεις ουσιαστικά μέσα από την…κόλαση. Γιατί έτσι είναι. Οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες. Η αδρεναλίνη στα κόκκινα συνεχώς. Ο κίνδυνος παραμονεύει παντού χωρίς υπερβολές. Θεωρώ πως ο φόβος είναι ασπίδα πολλές φορές. Δεν μπορεί κανείς να αψηφά σφαίρες και βόμβες».

Οι δικοί σου, επικοινωνείς μαζί τους;

«Με τη γυναίκα μου, τη μάνα μου, την αδερφή μου καθημερινά. Με ηρεμούν και τους ηρεμώ. Από την άλλη προσπαθώ να απαντάω σε όσους μου στέλνουν γιατί δείχνουν πως με νοιάζονται αυτή την δύσκολη στιγμή».

Ο ύπνος είναι ένα θέμα; Πως κοιμάσαι, πως ξεκουράζεσαι;

«Σε ξύλινα πατώματα κοιμόμαστε με τον Βασίλη κάποιες λίγες ώρες και αυτό καθώς μεταδίδουμε από το πρωί στις 6 έως τα μεσάνυχτα. Το κρύο μας ταλαιπωρεί πολύ καθώς η θέρμανση δεν είναι σταθερή αφού λόγω των βομβαρδισμών υπάρχουν πολλές και συνεχείς διακοπές στην ηλεκτροδότηση. Υπήρξαν φορές που τα μεσημέρια ακουμπήσαμε στην κάμερα και κοιμηθήκαμε για λίγα λεπτά».