Ο άγραφος νόμος των φυλακών:Ο Πολωνός που σκότωσε τον 7χρονο, ο Δουρής και ο δολοφόνος της Τοπαλούδη
Τη συζήτηση περί των άγραφων νόμων στις φυλακές και μιας ιδιότυπης ηθικής που επιβάλει σκληρή αντιμετώπιση από τους κρατούμενους σε συγκρατούμενούς τους που έχουν δολοφονήσει παιδιά επανέφερε στο προσκήνιο η περίπτωση του Πολωνού που βρέθηκε νεκρός στο κελί του λίγες ημέρες μετά την προφυλάκισή του για τη δολοφονία του 7χρονου στην Κυψέλη.
Ο Πολωνός βρέθηκε νεκρός στο κελί του στις 15:30 το μεσημέρι της Τρίτης με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι είχε κρεμαστεί με το σεντόνι αν και την αιτία θανάτου θα καθορίσει η νεκροψία-νεκροτομή από τον ιατροδικαστή που ανέλαβε την υπόθεση.
Στο παρελθόν έχουν καταγραφεί τουλάχιστον δύο περιστατικά με πρωταγωνιστές προφυλακισμένους δολοφόνους ανήλικων: Η μια πριν από λίγα χρόνια με τον 19χρονο δολοφόνο της Ελένης Τοπαλούδη και η δεύτερη πριν από αρκετά χρόνια με τον Μανώλη Δουρή.
Η περίπτωση του δολοφόνου της Ελένης Τοπαλούδη
Ήταν Δεκέμβριος του 2018 όταν ο 19χρονος Αλβανός που είχε προφυλακιστεί για τη δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο, δέχθηκε επίθεση στον ειδικό χώρο στον οποίο ήταν κρατούμενος στις φυλακές Αυλώνα.
Δράστες άλλοι συγκρατούμενοί του οι οποίοι θέλησαν να τον «τιμωρήσουν» για την άγρια δολοφονία της φοιτήτριας παραβιάζοντας, τότε, τρεις θύρες για να φτάσουν στον χώρο στον οποίο κρατείτο ο 19χρονος.
Η ομάδα των δραστών, μάλιστα, είχε καταγράψει σε βίντεο την επίθεση σε βάρος του 19χρονου καθώς, όπως εξηγούσαν τότε έμπειροι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, στόχος τους δεν ήταν μόνο να χτυπήσουν τον 19χρονο αλλά κυρίως να τον ταπεινώσουν ως τιμωρία για στυγερό έγκλημα που είχε διαπράξει.
Η περίπτωση Δουρή
Πρόκειται για το έγκλημα που διεπράχθη στις 31 Δεκεμβρίου του 1993 στην Ερμιόνη όταν ο 6χρονος γιος του Μανώλη και της Γεωργίας Δουρή βρέθηκε νεκρός και κακοποιημένος σεξουαλικά.
Τη σορό του άτυχου 6χρονου είχε βρει κρυμμένο στο μαντρότοιχο μιας αλάνας, κοντά στο σπίτι της οικογένειας, ο πατέρας του, Μανώλης, μαζί με ένα άλλο παιδί της οικογένειας. Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, Φίλιππο Κουτσάφτη, το παιδί είχε πεθάνει από ασφυξία, καθώς ο δράστης τού είχε κλείσει τη μύτη και το στόμα, αφού πρώτα το είχε βιάσει.
Στην κηδεία που ακολούθησε ο πατέρας του, Μανώλης, θρήνησε σπαρακτικά αλλά λίγες ημέρες αργότερα όλοι έμειναν άναυδοι με τη σύλληψή του από την ΕΛΑΣ με τον ίδιο τελικά να ομολογεί ότι ήταν αυτός που σκότωσε και βίασε το παιδί του.
Ο παιδοκτόνος της Ερμιόνης κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε τον Νοέμβριο του 1994 σε ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, κάθειρξη 20 ετών για βιασμό, φυλάκιση ενός έτους για ασέλγεια και στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων για 10 χρόνια.
Τα επόμενα δύο χρόνια ο Μανώλης Δουρής μεταφέρθηκε σε τέσσερα διαφορετικά σωφρονιστικά ιδρύματα, δείγμα του εχθρικού κλίματος που αντιμετώπισε από τους συγκρατούμενούς του. Χαρακτηριστικές οι εικόνες μετά τη μεταγωγή του στις φυλακές Κέρκυρας καθώς κατά τη διάρκειά της είχε ξυλοκοπηθεί από άλλους κρατούμενους με τις φήμες να λένε τότε ότι ο Δουρής στη διαδρομή κακοποιήθηκε, βιάστηκε και ξυλοκοπήθηκε από βαρυποινίτε.
Τελικά στις 24 Φεβρουαρίου του 1996, σχεδόν δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του γιου του, ο Μανώλης Δουρής έβαλε τέλος στη ζωή του με τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους των φυλακών Τριπόλεως να τον βρίσκουν κρεμασμένο στο κελί του με το καλώδιο της τηλεόρασης.
Διαβάστε επίσης: