Το βάψιμο των πασχαλινών αβγών και η ιστορία πίσω από αυτήν την παράδοση
Το βάψιμο των πασχαλινών αβγών, αποτελεί μία από τις πιο αγαπημένες και διαχρονικές συνήθειες, μία παράδοση που απολαμβάνουμε και «τιμούμε» οικογενειακώς. Στην Ελλάδα τα αβγά αυτά βάφονται κατά κύριο λόγο κόκκινα, ενώ σε άλλες χώρες βάφονται σε περισσότερα χρώματα, ενώ αρκετές φορές με περίτεχνα σχήματα. Αλήθεια όμως, ποια είναι η ιστορία πίσω από το βάψιμο των πασχαλινών αβγών και γιατί πρόκειται για ένα έθιμο που δεν θέλουμε να προσπερνάμε.
Το βάψιμο των αβγών, λοιπόν, πραγματοποιείται συνήθως και σύμφωνα με την παράδοση, τη Μεγάλη Πέμπτη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές και ερμηνείες, αναφορικά με το γιατί έχει κυριαρχήσει η συγκεκριμένη μέρα και σύμφωνα με την κυρίαρχη εκδοχή, ο λόγος είναι πως η Μεγάλη Πέμπτη η οποία είναι η ημέρα του Μυστικού Δείπνου, όπου ο Χριστός πρόσφερε άρτο και κρασί ως συμβολισμό για το σώμα του και το αίμα του, έτοιμος να θυσιαστεί για να ελευθερώσει τον κόσμο από τα δεσμά της αμαρτίας. Κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι πως μέχρι τις μέρες μας, υπάρχουν πολλοί που τοποθετούν το πρώτο κόκκινο αβγό στο εικονοστάσιο του σπιτιού, για να ξορκίσουν το κακό
Το κόκκινο χρώμα στα αβγά -που είναι και το πλέον παραδοσιακό- φέρεται να συμβολίζει το αίμα του Χριστού, ενώ τα ίδια τα αβγά είναι σύμβολα της γονιμότητας και της έναρξης ενός νέου κύκλου ζωής.
Υπάρχει, βέβαια, και μία εκδοχή που αναφέρει πως η Παναγία πήρε ένα καλάθι με αβγά και τα προσέφερε φρουρούς του Υιού της ικετεύοντάς τους να μην τον βασανίσουν. Όταν, λοιπόν, τα δάκρυά της έπεσαν πάνω στα αβγά, τότε αυτά βάφτηκαν κόκκινα. Μάλιστα, για πολλούς το αβγό συμβολίζει και τον τάφο του Χριστού που ήταν ερμητικά κλειστός, αλλά μέσα έκρυβε μέσα του τη «Ζωή», αφού από αυτόν βγήκε ο Χριστός και αναστήθηκε.
Μία ακόμη χριστιανική εκδοχή, σχετίζει το έθιμο με τη Μαρία Μαγδαληνή. Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με αυτήν την ιστορία, όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τιβέριος ενημερώθηκε για την Ανάσταση του Χριστού από τη Μαρία η Μαγδαληνή, θεώρησε τόσο απίθανο το γεγονός, «όσο και το να βαφτούν τα αβγά κόκκινα». Δίπλα στον αυτοκράτορα, βρισκόταν δίπλα στον αυτοκράτορα τότε κάποιος που κρατούσε ένα καλάθι αβγά, τα οποία και από άσπρα έγιναν κόκκινα.
Αξίζει ακόμη να αναφέρουμε ότι στα βυζαντινά χρόνια, ο Μεγάλος Κωνσταντίνος και η μητέρα του Αγία Ελένη, στην επίσημη τελετή που γινόταν το πρωί της Κυριακής του Πάσχα, προσέφεραν κόκκινα αβγά και οι καλεσμένοι τους τα τσούγκριζαν μαζί τους πριν το επίσημο γεύμα, όπως κάνουμε και εμείς σήμερα.
Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε πως το αβγό είναι σύμβολο της γέννησης σε όλον τον κόσμο, σχετίζεται με τη ζωή, την αναγέννηση και τις γιορτές της άνοιξης, από τα χρόνια της αρχαιότητας. Υπάρχουν δε λαογράφοι οι οποίοι υποστηρίζουν πως το έθιμο του βαψίματος των αβγών έχει τις ρίζες του στην αρχαία Αίγυπτο και την Περσία, όπου φίλοι και συγγενείς αντάλλαζαν αβγά κάθε εαρινή ισημερία.
Τέλος, όσο για το τσούγκρισμα των κόκκινων αβγών, λαμβάνει χώρα την Ανάσταση, διότι την ημέρα του Πάσχα τα αβγά πρέπει σπάσουν, για να «βγει» από μέσα η «ζωή», όπως ακριβώς έκανε και ο Ιησούς που αναστήθηκε και βγήκε από τον τάφο του.